Η δικτατορία των "προοδευτικών"

Ένα πολιτικό ψυχογράφημα

της "προοδευτικής" νομενκλατούρας

Τους βλέπουμε παντού. Τους βρίσκουμε παντού. Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα μας τους αντικρύζουμε. Όπου κι αν γυρίσουμε το αυτί μας, τους ακούμε. Τι κι αν όσα λένε μας προκαλούν επιεικώς αηδία, αν κάποια μέρα δεν τους δούμε σε κάποια τηλεόραση, δεν τους ακούσουμε σε κάποιο ραδιόφωνο, δεν τους διαβάσουμε σε κάποια εφημερίδα, αρχίζουμε να ανησυχούμε...
Προσφιλείς θαμώνες των τηλεοπτικών παραθύρων, βαθυστόχαστοι «διανοούμενοι», «επιτυχημένοι δημοσιογράφοι», πολιτικές… διάνοιες, ευρυμαθείς επιστήμονες(!), ταλαντούχοι καλλιτέχνες, άνθρωποι της Τέχνης και του Πολιτισμού, υπερδημοκράτες, «κοσμοπολίτες», «ανοικτόμυαλοι», «αντιεθνικιστές», «αντιρατσιστές», «αντιφασίστες», μα πάνω απ’ όλα προοδευτικοί!!!

Τρία πράγματα τους ενώνουν: α) η κοινή μαρξιστική προέλευσή τους, β) η απέχθειά τους προς κάθε τι το Εθνικό και Πατριωτικό και γ) η υποστήριξή τους προς κάθε μισελληνικό και αντικοινωνικό κατακάθι! Πού τους χάνεις, πού τους βρίσκεις, όλο και σε κάποιο κανάλι θα τους ανακαλύψεις. Με ύφος βαθυστόχαστου… αναλυτή θα σχολιάζουν την πολιτική επικαιρότητα, θα έχουν λόγο για όλα όσα συμβαίνουν πάνω στον πλανήτη, ενώ δεν θα χάνουν την ευκαιρία να επιδείξουν τις απίστευτες γνώσεις τους σε θέματα που οι «κοινοί θνητοί» δεν κατέχουν. Θα ξέρουν τα πάντα για την διεθνή τρομοκρατία, θα γνωρίζουν το επόμενο βήμα της αμερικανικής κυβέρνησης, θα προβλέπουν τις πολιτικές εξελίξεις σε Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως.
Ο λόγος τους ιερός, αδιαμφισβήτητος, απαράβατος. Οι άλλες απόψεις μπορούν να ακούγονται, αρκεί να μην διαφωνούν με την δική τους! Πάνω απ’ όλα η Δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου, αλλά… στους «εχθρούς της Δημοκρατίας» δεν πρέπει να δίνεται λόγος!
Και φυσικά, επειδή οι υπερδημοκράτες ινστρούχτορές μας έχυσαν το… αίμα τους για την εδραίωση της Δημοκρατίας, εννοείται πως δικαιούνται να ομιλούν εξ ονόματός της!
Είναι οι… αγαπημένοι μας «προοδευτικοί»!
Είναι οι χθεσινοί υπέρμαχοι της πάλαι ποτέ Σοβιετίας, σημερινοί τοποτηρητές της αμερικανοσιωνιστικής Νέας Τάξεως Πραγμάτων, πάντοτε όμως ξενοκίνητοι καί ξενόδουλοι.
Μιλάνε για ανύπαρκτες «μειονότητες» καί φλυαρούν για τα δικαιώματα τού κάθε αλβανού, πακιστανού, μπαγκλαντεζιανού και κάφρου λαθρομετανάστη! Φωνάζουν και προπαγανδίζουν περί «ενσωμάτωσης» τών λαθρομεταναστών στην Ελληνική κοινωνία. Τι κι αν οι ξένοι είναι ανεπίδεκτοι προσαρμογής στα πολιτισμικά δεδομένα τού τόπου μας, τι κι αν είναι φορείς παρασιτισμού και σοβαρών ασθενειών, τι κι αν ο Ελληνικός λαός θεωρεί ανεπιθύμητη την παρουσία όλων αυτών των ανθρωποειδών και υποφέρει από την εγκληματική τους δραστηριότητα, για τους «υπερδημοκράτες» «προοδευτικούς» είναι ισότιμοι με τους υπολοίπους Έλληνες πολίτες…
Είναι οι μουσάτοι της δεκαετίας του ’80 με την ντουντούκα στο χέρι να κραυγάζουν για την ειρήνη και την ελευθερία που σήμερα έχουν γίνει το πιο σκληρό καπιταλιστικό κατεστημένο. Χωρίς όμως να ξεχνούν το κομμουνιστικό παρελθόν τους, έχουν επιβάλει σε όλους τους πνευματικούς χώρους μία ιδεολογική τρομοκρατία, μία αριστερογενή καθεστωτική νοοτροπία με παλαιοκομμουνιστική ορολογία και μπόλικη δόση «αντιεθνικισμού».
Πρόκειται περί μίας καθαρά μαρξιστικής χούντας, προσαρμοσμένης πάντως στα νέα αμερικανικά πρότυπα. Μίας μαρξιστικής χούντας που εκτείνεται παντού: από το αναρχοαριστερό παρακράτος των Εξαρχείων που κατατρομοκρατεί τους πάντες, μέχρι τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, όπου κάθε Εθνική φωνή φιμώνεται με τον πιο βάναυσο τρόπο, από τους «πλουραλιστές» καθηγητές, ΟΛΟΙ τους πρώην(;) μαρξιστές!
Χρησιμοποιούν διαρκώς τις ίδιες κλισέ φράσεις, το ίδιο βαρετό, ξύλινο και μονότονο λεξιλόγιο: «αντιρατσισμός», «ανθρώπινα δικαιώματα», «δημοκρατικές δυνάμεις», «προοδευτικοί πολίτες», «ανθρωπιστική αλληλεγγύη», «δημοκρατικές ευαισθησίες» κ.λπ. κ.λπ. Ξέρεις τι θα πουν, πριν ακόμα το πουν… Ξέρεις τι σκέφτονται και μόνο βλέποντάς τους… Ξέρεις την απάντηση που θα σου δώσουν, πριν ακόμα γίνει η ερώτηση!
Οι άνθρωποι αυτοί που αποτελούν την σκληρή αντεθνική νομενκλατούρα τής χώρας μας είναι εχθρικοί απέναντι σέ κάθε έναν που αρθρώνει εθνικό λόγο, και μισούν κάθε τι που έχει σχέση με το Εθνικό κράτος και την Ιστορία τών Ελλήνων.
Παρόλες τις δήθεν ψευδο-διαφορές που φαίνεται ότι έχουν, δεν υπάρχει κάποιος τομέας από τα ζητήματα που είναι βλαπτικά για την Κοινωνία και το Έθνος, στον οποίο να μη συμφωνούν…
- Είναι «αντιρατσιστές». Επιθυμούν την μεθοδική καταστροφή της Εθνικής και Φυλετικής μας ομοιογενείας με την βίαιη μαζική ένταξη σ’ αυτήν ανεπιθύμητων αλλοφύλων και τριτοκοσμικών συρφετών.
- Είναι «δημοκράτες». Θέλουν άμεση αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων σε κάθε μη- Έλληνα που εγκαθίσταται νομίμως ή παρανόμως, στην χώρα μας. Να ψηφίζουν οι αλβανοί, να διδάσκονται την γλώσσα τους οι Μπαγκλαντεζιανοί, να ιδρύουν οπουδήποτε το επιθυμούν με δημόσια δαπάνη τεμενάδες οι μουσουλμάνοι, να μπορεί να γίνει πρόεδρος της δημοκρατίας ένας Πακιστανός, υπουργός Παιδείας ένας Νιγηριανός και υπουργός (Ελληνικού;;) Πολιτισμού μία Φιλιππινέζα. Γιατί όχι; Δεν είμαστε άλλωστε όλοι ίδιοι και ίσοι;
- Είναι διεθνιστές. Ζητούν «χαλαρά σύνορα» μέχρι να καταργηθούν εντελώς. Τα έθνη κατ’αυτούς είναι παροδικοί σχηματισμοί, «συμβάσεις μεταξύ των πολιτών», που η «πρόοδος» τερματίζει τον εφήμερο βίο τους.
- Είναι «ειρηνιστές». Προτείνουν να παραχωρούμε στον οποιοδήποτε οτιδήποτε απαιτεί, να χαρίζουμε την Μακεδονία μας στους γυφτοσκοπιανούς, να τους αφήνουμε να κάνουν ανθελληνικά συνέδρια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, να αφήνουμε τους αλβανούς εν μέσαις Αθήναις να χλευάζουν προκλητικά την Πατρίδα μας, να μην θεωρούμε άξια υπερασπίσεως τα εδάφη μας, να αφοπλισθούμε, να μην αντιδρούμε στις τουρκικές προκλήσεις, να πάψουμε να φροντίζουμε για την άμυνα.
- Είναι οπαδοί της «πολυπολιτισμικής κοινωνίας». Όλοι οι πολιτισμοί είναι ίσης αξίας και συνεπώς το να ασχολούμαστε με τον Ελληνικό Πολιτισμό είναι «κατακριτέος σωβινισμός», που πρέπει να εξαλειφθεί. Η Ελλάς πρέπει να μεταμορφωθεί σε «πολυπολιτισμική», δηλαδή να δεχθεί ως ίσης αξίας τους «πολιτισμούς» που μας εισάγουν Κούρδοι, Τούρκοι, γύφτοι, Αλβανοί, Αιθίοπες, Νιγηριανοί. «Οι πολιτισμοί είναι απ’το ίδιο υλικό», όπως λέει άλλωστε η στερεότυπη προπαγάνδα τους…
- Είναι πιστοί της «ισότητος». Πράγμα που σημαίνει να καταργηθούν οι διακρίσεις: ηθικό – ανήθικο, κοινωνικό – αντικοινωνικό, φυσιολογικό – ανώμαλο, εθνικό – αντεθνικό, καλό – κακό. Να αναγνωρισθεί το ανώμαλο, το ανήθικο κ.λπ. ως απλώς… «διαφορετικό»! Να γίνουν αποδεκτά το αντικοινωνικό και το αντεθνικό ως μορφές «διαφορετικότητος». Η «ομοφυλοφιλία», η πορνογραφία, η εγκληματικότητα, η αντικοινωνική συμπεριφορά, οι αντεθνικές εκδηλώσεις (π.χ. κάψιμο της σημαίας), οι εγκληματικές δραστηριότητες (λ.χ. αναρχικές ταραχές, πυρπόληση του Πολυτεχνείου), η άρνηση της στρατιωτικής θητείας («αντιρρησίες συνειδήσεως»), η ανηθικότητα, είναι «φυσιολογικά» φαινόμενα «διαφορετικότητος», είναι «αυτονόητα δικαιώματα» και πρέπει να θεωρούνται επιτρεπτά, νόμιμα και προβλητέα προς μίμησιν.
- Είναι «ανεξίθρησκοι». Επιδιώκουν την μετατροπή του κράτους σε άθεο και αθεϊστικό, ενώ πολεμούν την Ορθοδοξία, κυρίως στον Εθνικό της χαρακτήρα, προβάλοντας ταυτοχρόνως τα διεθνιστικά της στοιχεία και προωθώντας τον θρησκευτικό συγκρητισμό.
- Είναι οικουμενιστές. Το εθνικό πρέπει να υποτάσσεται στο οικουμενικό. Άρα οι Αξίες, οι Αρχές, οι επιδιώξεις, τα οράματα, τα συμφέροντα του Έθνους να παραμερίζονται προς χάριν των οικουμενικών. Π.χ. η διατήρηση της Θράκης στην Ελληνική Επικράτεια είναι Εθνικό θέμα. Η διαφύλαξη της ειρήνης, όμως, είναι οικουμενικό συμφέρον, όπως και η προστασία των μειονοτήτων (βλέπε Κοσσυφοπέδιο) και συνεπώς, εάν τεθεί πρόβλημα, η Θράκη πρέπει να θυσιασθεί στον βωμό της οικουμενικότητος.
- Είναι ξενόδουλοι. Παραχωρούν τα πάντα στην μόνη παγκόσμια υπερδύναμη, τις ΗΠΑ. Κάθε Εθνικό συμφέρον οφείλει να υποχωρεί εμπρός στο αμερικανικό, όπως έγινε στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο, στην Κύπρο, στα Ίμια. Πρέπει να δεχόμαστε ό,τι μας υπαγορεύουν οι ξένοι, να μη λέμε «όχι» στα προδοτικά σχέδια τύπου Αννάν που μας ετοιμάζουν, να μην είμαστε «κακά παιδιά» και «αχάριστοι» και να μη ζητάμε πολλά. Φυσικά να μην ξεχνάμε σε κάθε περίπτωση να ευχαριστούμε ευλαβικά τους Αμερικανούς… Πρότυπο ζωής μας πρέπει να είναι ο αμερικανικός, υλιστικός τρόπος ζωής, διότι είναι «σύγχρονος», ενώ ο Ελληνικός «αναχρονιστικός». Μόνιμο επιχείρημα των «προοδευτικών» προπαγανδιστών της αμερικανοσιωνιστικής παγκοσμιοποιήσεως: «Έτσι κάνουν στην Αμερική… Πουθενά στην Ευρώπη δεν το κάνουν… Τι θα πουν για μας οι ξένοι…».
Οι «προοδευτικοί» όπως αυτοαποκαλούνται, ή «αντιρατσιστές» ή «ανθρωπιστές» (ο προδότης ποτέ δεν θα παραδεχθεί ότι είναι προδότης) κυριαρχούν στα ΜΜΕ και στην Παιδεία. Χρηματοδοτούνται αφειδώς, προβάλλονται, προωθούνται, καταξιώνονται.
Μονότονο δε, έχει καταντήσει το φαινόμενο εκείνο, κάθε φορά που κάποιος αστυνομικός δώσει μία σφαλιάρα σε κάποιον γύφτο ή αλβανό εγκληματία, να εμφανίζονται στα κανάλια τών τηλεοράσεων τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα και να κατακεραυνώνουν τους πάντες και τα πάντα, αναλύοντας τις ίδιες βαρετές και χρεοκοπημένες θεωρίες τους περί «αντιρατσισμού» και «διεθνιστικής αλληλεγγύης».
Τη συζήτηση μονοπωλούν διαρκώς, όπως είναι φυσικό, τα ίδια άτομα στό λεξιλόγιό τους επικρατούν συνεχώς 3-4 κλισέ λέξεις (ανεκτικότητα, αντιρατσισμός, αλληλεγγύη, ανθρωπισμός κ.λπ.) και χάριν της αντικειμενικότητος και τού δημοκρατικού ήθους που τους διακρίνει, αρνούνται …δημοκρατικώτατα την διατύπωση οιασδήποτε άλλης, διαφορετικής γνώμης.
Κοσμούν τους συνομιλητές τους με «πολιτικώς ορθά» επίθετα όπως: «ακροδεξιός», «ναζιστής», «ρατσιστής», «φασίστας» και παίρνουν ένα πλατύ χαμόγελο και έναν μορφασμό αυτοϊκανοποιήσεως, όταν αναλώνονται, χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο, σε έναν αστείρευτο μονόλογο. Φυσικά και δεν έχουν πρόβλημα να συνομιλούν με διάφορους «εθνικιστές», εφόσον, όπως δηλώνουν κι οι ίδιοι, «δεν είναι ακραίοι», «δεν είναι φανατικοί», «σέβονται την δημοκρατία» και «καταδικάζουν τις ακραίες ενέργειες».
Οποιαδήποτε άλλη άποψη διαφορετική από αυτήν τών «προοδευτικών» μας είναι κατακριτέα καί «φασιστική». Και ως τέτοια την απορρίπτουν οι κουλτουριάρηδες τηλεοπτικοί μαϊντανοί τών τηλεοπτικών παραθύρων. Όταν δε τους ζητείται να παρέμβει στήν κουβέντα κάποιος προβάλλων διαφορετική άποψη, οι «προοδευτικοί» μας ορύονται: «Όχι! Όχι! Δεν δίνουμε βήμα στους εχθρούς της Δημοκρατίας! Δεν συνομιλούμε με φασίστες!».
Οι «προοδευτικοί» προφέρουν λέξεις και φράσεις, τις οποίες χρησιμοποιούν κατά το δοκούν, χωρίς να τεκμηριώνουν τα λεγόμενά τους, απευθυνόμενοι, ούτως ή άλλως, σε έναν παθητικό όχλο εκμαυλισμένων και ημιμαθών μαζανθρώπων:
«Ανθρώπινα δικαιώματα» κατ’ αυτούς σημαίνει κατάργηση της Εθνικής κυριαρχίας και βουλήσεως εν ονόματι των εν λόγω δικαιωμάτων. Τεμαχισμός των κρατών, διάλυση των Εθνών, ευαισθησία για κάθε «καταπιεζόμενο» λαθρομετανάστη ργκληματία, πλήρης αδιαφορία για τους καταπιεζομένους Έλληνες.
«Αντιρατσισμός» σημαίνει κατάργηση των εθνικώς ομοιογενών κοινωνιών δια της μεταλλάξεώς τους σε πολυφυλετικές.
«Πολυπολιτισμός» σημαίνει υποβάθμιση των Εθνικών πολιτισμών, ιδίως του Ελληνικού, δια της ισοπεδωτικής εξισώσεώς τους. Τελικός σκοπός ο «παγκόσμιος ενιαίος πολιτισμός», η πλήρης ομοιομορφία, η μη-παραγωγή πολιτισμού.
«Ανεξιθρησκεία» σημαίνει αποθρησκειοποίηση του κράτους και της κοινωνίας. Εξίσωση όλων των θρησκειών, παραθρησκειών, αιρέσεων. Τελικός σκοπός η υπονόμευση του θρησκευτικού αισθήματος, η «πανθρησκεία» δηλ. η α-θρησκεία και κατ’ επέκτασιν η αθεϊα.
«Ειρήνη» σημαίνει καθολικός ενδοτισμός, νεοραγιαδισμός. Δεν αξίζει να πολεμούμε για το Έθνος, ένα φαντασιωτικό κατασκεύασμα που βλάπτει την αγορά, εμποδίζει την παγκοσμιοποίηση, προκαλεί πολέμους και άλλα δεινά. Εν ονόματι της ειρήνης εξευτελισμός των εθνικών συμβόλων, περιθωριοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων και «εκδημοκρατισμός» τους. Στήριξη των «αντιρρησιών συνειδήσεως». Ταπείνωση του Στρατεύματος, Υπονόμευση του εθνικού φρονήματος με κάθε τρόπο (αποβολή των πατριωτικών κειμένων από τα σχολικά βιβλία, Τουρκαλβανοί σημαιοφόροι, Ίμια, γκρίζες ζώνες κ.λπ.). «Δημοκρατική ανοχή» σημαίνει κοινωνική παρακμή. Ανοχή, προβολή, «δικαίωση» του ανωμάλου και πάσης παρά φύσιν ανωμαλίας. Νομιμοποίηση της «ομοφυλοφιλίας» ως θεμιτής σεξουαλικής έξεως και των ναρκωτικών, της πορνείας, των τραβεστί και της παιδεραστίας ως αποδεκτών κοινωνικών αναγκών! «Απαραβίαστο της ιδιωτικής ζωής». «Δικαίωμα στην ιδιαιτερότητα και στην επιλογή ερωτικών συντρόφων (ασχέτως φύλου)».
«Ελευθερία τέχνης» σημαίνει ο Πανούσης να φορά ράσα και να επιδεικνύει τα οπίσθιά του, καθώς και ο αισχρός πίνακας του Outlook με το πέος να εκσπερματίζει πάνω σε ένα Σταυρό.
«Ελευθερία λόγου» σημαίνει να μιλούν μόνο οι Μπιστοκουναλάκηδες και οι Στρατούληδες.
«Ισότητα λόγου» σημαίνει να μιλάει μόνο ο Δήμου και ο Μίχας.
«Εθνικισμός» σημαίνει κάτι το κτηνώδες, αποτρόπαιο και απάνθρωπο που πρέπει να καταργηθεί.
«Πνευματική κουλτούρα» σημαίνει: Fame Story και Big Brothers.
Οι ξεδιάντροποι προπαγανδιστές της εκφυλιστικής προοδευτικότητος αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα του Έθνους μας, τον «εκ των έσω» εχθρό που είναι πιο επικίνδυνος και πιο ύπουλος από κάθε εξωτερικό, επίβουλο εισβολέα. Είναι τα πρόσωπα-σύμβολα της καθοδικής μας πορείας προς την εσχάτη παρακμή, τον τελικό μας εκφυλισμό. Είναι τα δεκανίκια της παγκοσμιοποιήσεως, οι πρωτεργάτες του οικουμενισμού, τα πρόθυμα τσιράκια των σιωνιστών.
Είναι αυτοί που εκμεταλλευόμενοι τις απίστευτες δυνατότητες της συγχρόνου τεχνολογίας ασκούν ανενόχλητοι και χωρίς αιδώ την αισχρή αντεθνική προπαγάνδα τους. Είναι οι απόστολοι και οι φορείς της Παρακμής και της Καταπτώσεώς μας, μία μικρή κλίκα εγκαθέτων που δεν εκφράζει παρά ένα ελάχιστο ποσοστό περιθωριακών, που ουδεμία σχέση έχουν με τις Εθνικές ευαισθησίες του Λαού μας…
Με όλους αυτούς τους «κυρίους» που θέλουν να καταστρέψουν το Εθνικό μας κράτος στο σημαντικότερο στοιχείο του που είναι η Φυλετική μας ομοιογένεια, που πολεμούν μεθοδικά κάθε Πατριωτική αναφορά, κάθε Εθνική επίκληση, κάθε τι που έχει σχέση με τον Ελληνικό Πολιτισμό και τον Ελληνικό Τρόπο Ζωής, θα τα πούμε βεβαίως εν καιρώ και τότε ο καθένας θα λάβει το μερίδιο για τους κόπους του.
Τίποτε στην ζωή δεν είναι αιωνίως σταθερό και ακλόνητο και αυτό το έχει αποδείξει η Ιστορία αμέτρητες φορές και σε άπειρες περιπτώσεις...

Αναγνώστης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση