Ποιά είναι τα πραγματικά συμφέροντα των Ελλήνων;

Προς τα πού πρέπει

να κινηθούν οι Έλληνες πολίτες;

Την παρούσα στιγμή στην Ελλάδα όλοι ερίζουν για το ποιός είναι είναι λιγότερο διεφθαρμένος. Οι πολιτικοί εμφανίζονται ως οι τιμητές των πάντων και ως οι εγγυητές της Ελλάδος. Ευτυχώς κάποιοι συνάδελφοι τους σώζουν τα προσχήματα με την παρουσία τους στο κοινοβούλιο.
Όμως, το ερώτημα παραμένει. Προς τα που πρέπει να κοιτάξουμε για να αισθανθούμε ως πολίτες ότι το μέλλον της Ελλάδος θα είναι καλύτερο;
Ποιος άραγε είναι αυτός ο μηχανισμός αυτή η ελίτ που θα μας δώσει ώθηση; Μια ώθηση που την χρειαζόμαστε τώρα όσο ποτέ!
Πράγματι έχουμε, όλοι οι εθνικά συνειδητοποιημένοι πολίτες, καταλάβει ότι δεν μας αξίζει αυτό το υπόγειο στο οποίο ζούμε;
Οι πιο ακτιβιστές του πατριωτικού χώρου και της ανασυγκροτησιακής οπτικής αναλώνονται σε αναρίθμητες διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις άνευ ουσίας.

Ο Ελληνισμός δεν κινδυνεύει τόσο από τα αχαλίνωτα αισθήματα μερικών εκτελεστικών οργάνων στην Ελλάδα όσο από τους παγκόσμιους εντολοδότες. Ελίτ ανέκδοτα, όπως ο Συνασπισμός και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα, μπορούν να ελεγχθούν από τις υπεύθυνες αρχές στην Ελλάδα.
Γιατί, λοιπόν, δεν αρχίζουμε μια εκστρατεία συλλογής υπογραφών με την οποία θα ζητούμε δικαστική παρέμβαση για να μελετηθεί ο ύποπτος ρόλος;
Γιατί, απλά δεν έχουμε μια κατάλληλη δομή που να λειτουργεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Γιατί δεν επηρεάζουμε καταστάσεις στα Βαλκάνια;
Γιατί δεν διεκδικούμε όσα θα έπρεπε γιατί δεν οργανώνουμε παγκόσμιες καμπάνιες για τα συμφέροντα μας σε όλες τις χώρες του κόσμου;
Γιατί δεν αντιγράφουμε τον τρόπο δραστηριοποίησης των εβραϊκών λόμπι. Τα λόμπι των Εβραίων κατορθώνουν παγκοσμίως να επηρεάζουν εξελίξεις, πρόσωπα και πράγματα.
Απλά γιατί δεν έχουμε πολιτική παρουσία εντός και εκτός Ελλάδος. Και φυσικά ο συντάκτης αυτού του άρθρου δεν εννοεί τα πολιτικά κόμματα. Αυτά λειτουργούν με μεσαιωνικούς όρους.
Προς τα που, λοιπόν, να κοιτάξουμε όταν δεν έχουμε δημιουργήσει μια διακριτή δομή με συγκεκριμένο στόχο. Όλοι κινούμαστε άναρχα και αυτόνομα προσπαθώντας να αναδείξουμε την προσωπική μας να ανεπάρκεια. Οι υποστηρικτές των εθνικών θεμάτων στο διαδίκτυο γίνονται κάθε μέρα όλο και περισσότεροι, αλλά η κομματική τους ταυτότητα τους κράτα αποκομμένους. Η ιδέα ενός κοινού μετώπου δεν συγκινεί κανέναν:
Οι οργανώσεις μας στο εξωτερικό είναι εγωιστικές και απρόσωπες.
Οι διαδηλώσεις σε κεντρικές οδούς και πλατείες του Καναδά και των ΗΠΑ δεν αποδεικνύουν απολύτως τίποτα.
Τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην.
Αν δεν επηρεάσουμε κυβερνήσεις και πρόσωπα, οι διαδηλώσεις μας είναι ανούσιες. Πραγματικά, είναι δυνατόν οι οργανώσεις των Ποντίων να είναι χωριστές από τις αντίστοιχες των μικρασιατών; Μα πως θα διεκδικήσουμε την αναγνώριση της εκρίζωσης των Ελλήνων αν επικαλούμαστε τόπους και ιδιώματα. Μήπως οι υπόλοιποι μικρασιάτες δεν πέρασαν από την λεπίδα του "φίλων" γειτόνων. Ή μήπως δεν καταλαβαίνουμε ότι τονίζοντας την τοπική καταγωγή των εκριζωμένων δεν θα καταφέρουμε να αναγνωριστεί η γενοκτονία ως ελληνική ποτέ!
Πρέπει να αναλογιστούμε όλοι, αν είναι καλύτερο να είμαστε ανοργάνωτοι και άπραγοι από το να οργανωθούμε σε μια δομή, με ένα και μοναδικό στόχο: τα συμφέροντα των Ελλήνων.

Από "Συντηρητικές Προσεγγίσεις"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση