Η απεργία ενός μπορεί να καταστρέφει τη ζωή κάποιου άλλου;
Τώρα λοιπόν, που ουσιαστικά έχει τελειώσει η απεργία των βυτιοφορέων, θα πάρω θέση, επειδή απλά δεν αντέχω να συνεχίσω να παραμένω σιωπηλός (αλλά όχι απαθής) στις συμπεριφορές και δη στις απεργιακές ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΟΥ. Γιατί, εγώ κύριοι, ούτε σε κάποιο ειδικό κλάδο εργασίας ανήκω, ούτε δημόσιος υπάλληλος είμαι, ούτε εάν απεργήσω πρόκειται να συγκινηθεί κανείς. Απολύτως κανείς μάλιστα, πέρα από την συγκίνηση που θα τραβήξει η κοιλιά η δική μου και της οικογένειάς μου.
Επειδή λοιπόν, όλοι έχουν πάρει φόρα και απεργούν, για να ανεβάσουν τα κέρδη τους και την ποιότητα της ζωής τους, επειδή απεργούν για να ανεβάσουν τους μισθούς τους (και συνήθως απεργούν αυτοί που έχουν παχυλότατους μισθούς), επειδή απεργούν για να ανεβάσουν τις τιμές των προϊόντων τους (ή τις ανεβάζουν αυθαίρετα) κι επειδή, όλοι αυτοί οι πολίτες, κινούνται καθημερινά και συστηματικά εις βάρος μου, ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω. Γιατί κύριοι, όλα όσα σε εσάς αυξάνουν (τα κέρδη δηλαδή), εγώ τα πληρώνω με τον απλό βασικό μισθό μου. Εγώ, που ούτε σύνταξη πρόκειται να πάρω, εγώ που ούτε από την εφορία μπορώ να κλέψω, εγώ που δεν βρίσκω δεύτερη δουλειά επειδή δεν μου φτάνει ο χρόνος εξαιτίας της πρώτης ή δεν έχω τις κατάλληλες γνωριμίες για να βρω μία ακόμη, εγώ που αν αρρωστήσω ελπίζω να πεθάνω με αξιοπρέπεια επειδή δεν υπάρχει κανένα σύστημα να με περιθάλψει και να μου προσφέρει όλα τα αναγκαία (βλέπετε, το σύστημα το "καπαρώσατε" εσείς με τους ειδικούς κλάδους εργασίας), εγώ που προσπαθώ να ζήσω με τα ψίχουλα που παίρνω και που δεν πρόκειται να δω διακοπές στη ζωή μου ποτέ, εγώ που βγάζω το εξάμηνο όσα εσείς ξοδεύετε σε μία βραδιά στα μπουζούκια ή σε ένα τριήμερο στην Μύκονο, εγώ λοιπόν, αποφάσισα να γράψω δύο απλές κουβέντες. Έτσι, για να ξέρουμε και κάτι πολύ απλό: όταν απεργεί κάποιος, πέρα από την ταλαιπωρία που "προσφέρει" απλόχερα στους συμπολίτες του, πρέπει να τους ενημερώνει και για τους λόγους που απεργεί.
Ξέρετε λοιπόν ποια είναι τα αιτήματα των βυτιοφορέων;
1. Να μην τους απαγορεύεται να κινούνται τα Σαββατοκύριακα των καλοκαιριών σε κάποιους δρόμους που ήδη έχει μποτιλιάρισμα. Σκεφτείτε τόν ήδη επιβαρυμένο δρόμο της Χαλκιδικής Σάββατο μεσημέρι με 40 βαθμούς ...και με 10 βυτιοφόρα
2. Να περνάνε από τα μεγάλα τούνελ όπου με βάση την κοινοτική νομοθεσία απαγορεύεται να περνούν επικίνδυνα φορτία. Σκεφτείτε να εκραγεί ένα βυτιοφόρο στην μέση του μεγάλου τούνελ της Καστανιάς και εσείς να είστε από πίσω
3. Να αυξηθούν και άλλο τα κόμιστρα τους που ήδη παίρνουν περί 400 € για ένα δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Ξάνθη (μισό μεροκάματο...). Σκεφτείτε πως αντιδρά η κοινωνία όταν εσείς ζητάτε να παίρνετε περισσότερα από 700 € ΤΟ ΜΗΝΑ!!!
Σας θυμίζω τέλος ότι το μεροκάματο τους είναι εξασφαλισμένο γιατί απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα ενός κλειστού επαγγέλματος.
Και μετά από αυτά, περιμένω τους επόμενους απεργούντες, που θα κερδίσουν περισσότερα εις βάρος μου, επειδή απλά δεν αρκούνται σε αυτά που έχουν και δεν τους ενδιαφέρει καθόλου από ποιόν ουσιαστικά θα τα πάρουν.
Έτσι, για να ξέρουμε και τι λέμε, αλλά και τι κάνουμε...
Επειδή λοιπόν, όλοι έχουν πάρει φόρα και απεργούν, για να ανεβάσουν τα κέρδη τους και την ποιότητα της ζωής τους, επειδή απεργούν για να ανεβάσουν τους μισθούς τους (και συνήθως απεργούν αυτοί που έχουν παχυλότατους μισθούς), επειδή απεργούν για να ανεβάσουν τις τιμές των προϊόντων τους (ή τις ανεβάζουν αυθαίρετα) κι επειδή, όλοι αυτοί οι πολίτες, κινούνται καθημερινά και συστηματικά εις βάρος μου, ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω. Γιατί κύριοι, όλα όσα σε εσάς αυξάνουν (τα κέρδη δηλαδή), εγώ τα πληρώνω με τον απλό βασικό μισθό μου. Εγώ, που ούτε σύνταξη πρόκειται να πάρω, εγώ που ούτε από την εφορία μπορώ να κλέψω, εγώ που δεν βρίσκω δεύτερη δουλειά επειδή δεν μου φτάνει ο χρόνος εξαιτίας της πρώτης ή δεν έχω τις κατάλληλες γνωριμίες για να βρω μία ακόμη, εγώ που αν αρρωστήσω ελπίζω να πεθάνω με αξιοπρέπεια επειδή δεν υπάρχει κανένα σύστημα να με περιθάλψει και να μου προσφέρει όλα τα αναγκαία (βλέπετε, το σύστημα το "καπαρώσατε" εσείς με τους ειδικούς κλάδους εργασίας), εγώ που προσπαθώ να ζήσω με τα ψίχουλα που παίρνω και που δεν πρόκειται να δω διακοπές στη ζωή μου ποτέ, εγώ που βγάζω το εξάμηνο όσα εσείς ξοδεύετε σε μία βραδιά στα μπουζούκια ή σε ένα τριήμερο στην Μύκονο, εγώ λοιπόν, αποφάσισα να γράψω δύο απλές κουβέντες. Έτσι, για να ξέρουμε και κάτι πολύ απλό: όταν απεργεί κάποιος, πέρα από την ταλαιπωρία που "προσφέρει" απλόχερα στους συμπολίτες του, πρέπει να τους ενημερώνει και για τους λόγους που απεργεί.
Ξέρετε λοιπόν ποια είναι τα αιτήματα των βυτιοφορέων;
1. Να μην τους απαγορεύεται να κινούνται τα Σαββατοκύριακα των καλοκαιριών σε κάποιους δρόμους που ήδη έχει μποτιλιάρισμα. Σκεφτείτε τόν ήδη επιβαρυμένο δρόμο της Χαλκιδικής Σάββατο μεσημέρι με 40 βαθμούς ...και με 10 βυτιοφόρα
2. Να περνάνε από τα μεγάλα τούνελ όπου με βάση την κοινοτική νομοθεσία απαγορεύεται να περνούν επικίνδυνα φορτία. Σκεφτείτε να εκραγεί ένα βυτιοφόρο στην μέση του μεγάλου τούνελ της Καστανιάς και εσείς να είστε από πίσω
3. Να αυξηθούν και άλλο τα κόμιστρα τους που ήδη παίρνουν περί 400 € για ένα δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Ξάνθη (μισό μεροκάματο...). Σκεφτείτε πως αντιδρά η κοινωνία όταν εσείς ζητάτε να παίρνετε περισσότερα από 700 € ΤΟ ΜΗΝΑ!!!
Σας θυμίζω τέλος ότι το μεροκάματο τους είναι εξασφαλισμένο γιατί απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα ενός κλειστού επαγγέλματος.
Και μετά από αυτά, περιμένω τους επόμενους απεργούντες, που θα κερδίσουν περισσότερα εις βάρος μου, επειδή απλά δεν αρκούνται σε αυτά που έχουν και δεν τους ενδιαφέρει καθόλου από ποιόν ουσιαστικά θα τα πάρουν.
Έτσι, για να ξέρουμε και τι λέμε, αλλά και τι κάνουμε...
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...