Die Welt: Είτε στη Μεσόγειο είτε στη Συρία, o Ερντογάν έχει την Ευρώπη ακριβώς εκεί που θέλει…

Στην ανάλυση του Alfred Hackensberger, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Die Welt, ο αναγνώστης θα διαβάσει όσα ακριβώς σκέφτεται και ο ίδιος: ότι ο Ταγίπ Ερντογάν παρανομεί αλλά δεν τιμωρείται ποτέ.

Τίτλος του κειμένου: «Ο Erdogan έχει την Ευρώπη ακριβώς εκεί που θέλει». Υπότιτλος: «Είτε στη Μεσόγειο είτε στη Συρία: Η τουρκική στρατηγική προκλήσεων και εκφοβισμού λειτουργεί. Στο επίκεντρο της επεκτατικής πολιτικής βρίσκονται οι Σύροι μισθοφόροι, οι οποίοι τώρα θα πολεμήσουν στο Αζερμπαϊτζάν. Η Ευρώπη είναι αβοήθητη επειδή ο Erdogan έχει τον τέλειο μοχλό άσκησης πίεσης».

Στην ανάλυση αναφέρονται, μεταξύ των άλλων, τα ακόλουθα:

Η επιθετική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, η οποία φουντώνει στη Μεσόγειο και έχει οδηγήσει σε αντιπαράθεση με την Ελλάδα, έχει φέρει επίσης τις Βρυξέλλες στο προσκήνιο. Η Ε.Ε. ήθελε ουσιαστικά να συζητήσει κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας αυτή την εβδομάδα.

Ωστόσο, η συνάντηση αναβλήθηκε τελευταία στιγμή λόγω κρούσματος κορωνοϊού. Μερικά από τα κράτη-μέλη ζητούν ήπιο χειρισμό και ελπίζουν σε αλλαγή εξουσίας στην Τουρκία. Αλλά ακόμη και χωρίς τον Erdogan, η στρατηγική είναι απίθανο να αλλάξει.

Όλα ξεκίνησαν με τη Συρία και τον εμφύλιο πόλεμο στον οποίο η Τουρκία εμπλεκόταν όλο και περισσότερο.

«Στη Συρία, η Άγκυρα δοκίμασε πόσο μακριά θα μπορούσε να τολμήσει να πάει και έμαθε ότι κανείς δεν αντιτάχθηκε πραγματικά διεθνώς», εξηγεί ο Guney Yildiz από το Κέντρο Εφαρμοσμένων Τουρκικών Σπουδών (CATS) του Ιδρύματος Επιστήμης και Πολιτικής στο Βερολίνο.

Η Τουρκία διαπίστωσε ότι «η πολιτική της ισχύος και του εκφοβισμού λειτουργεί». Μπορεί να πει κανείς ότι η Συρία ήταν ένα είδος πειραματικού εργαστηρίου για την Τουρκία για να δοκιμάσει τις διεθνείς πολιτικές ευαισθησίες. Και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό.

Η Τουρκία έγινε «περιφερειακός παίκτης» που κανείς δεν μπορεί πλέον να αγνοήσει. Η Άγκυρα αντιτάχθηκε στις ΗΠΑ και μάλιστα υπερασπίστηκε τη Ρωσία, τον ισχυρό σύμμαχο του καθεστώτος Assad. Η Ευρώπη απλώς αγνόησε την Τουρκία.

Ο Erdogan είχε το περιθώριο να το αντέξει, αφού τελικά έχει 3,6 εκατομμύρια σύρους πρόσφυγες στη χώρα του. Έναν τέλειο μοχλό πίεσης. Η Τουρκία υπέγραψε προσφυγική συμφωνία με την ΕΕ το 2016, η οποία παραβιάζεται κατά βούληση. Πιο πρόσφατα την άνοιξη του τρέχοντος έτους, o Erdogan πραγματοποίησε μια νέα προσφυγική κρίση όταν μετέφερε δεκάδες χιλιάδες Σύρους, Αφγανούς, Πακιστανούς και Ιρανούς στα ελληνικά σύνορα εν μέσω πανδημίας. 

Κανείς δεν θέλει αντιπαράθεση με την Τουρκία

Στη συνέχεια, η Άγκυρα εξήγαγε το συριακό μοντέλο στη Λιβύη. Εκεί η Τουρκία εξόπλισε την αναγνωρισμένη κυβέρνηση του Sarradsch στην Τρίπολη και έστειλε τους δοκιμασμένους σύρους μισθοφόρους. Η Τουρκία εξελίχθηκε σε ηγετικό παράγοντα ισχύος στη Λιβύη, έχοντας αποφασιστική επιρροή στο μέλλον της πλούσιας σε πετρέλαιο χώρας.

Επιπλέον, ο Erdogan απέκτησε έναν ακόμη μοχλό για να εκβιάσει την Ευρώπη. Η Λιβύη είναι χώρα διέλευσης για εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από όλο τον κόσμο. Η Τουρκία θα μπορούσε να τους βάλει σε βάρκες και να τους στείλει στην Ευρώπη, όπως συνέβη ήδη στα σύνορα με την Ελλάδα.

«Η επιτυχία στη Συρία ενθάρρυνε την Τουρκία να εμπλακεί ενεργά και στη Λιβύη», λέει ο ειδικός για θέματα Τουρκίας Yildiz. «Ήταν το ίδιο παιχνίδι για την ηγεσία της Άγκυρας και λειτούργησε».

Στη Λιβύη, η Τουρκία παραβίασε το εμπάργκο όπλων που επέβαλε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Όμως σχεδόν κανένας στην Άγκυρα δεν ενδιαφέρεται για τους διεθνείς κανόνες – εκτός εάν ωφελεί την ίδια την Τουρκία. Τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία με την Τρίπολη για την εκμετάλλευση των αποθεμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο.

Η Άγκυρα θα προτιμούσε να εκμεταλλευτεί μονομερώς τα αποθέματα φυσικού αερίου και για το θέμα αυτό προκάλεσε σύγκρουση με την Ελλάδα το καλοκαίρι που οδήγησε στο χείλος της ένοπλης αντιπαράθεσης. Μόνο όταν η ΕΕ άσκησε πολιτική πίεση, εμφανίστηκε ο Erdogan έτοιμος να διαπραγματευτεί.

«Για να είμαι ειλικρινής, δεν είδα κάποιον που πραγματικά τους άσκησε πίεση», λέει ο Yildiz από το Κέντρο Τουρκικών Σπουδών. «Ούτε την ΕΕ ούτε το ΝΑΤΟ». Και κατά τη γνώμη του αυτό δεν θα αλλάξει. Κανείς δεν θέλει να ακολουθήσει πορεία σύγκρουσης με την Τουρκία. «Ο αποκλεισμός της θα ήταν πολύ μεγάλη απώλεια για όλους», πιστεύει ο Yildiz.

Από τη μία πλευρά, η Τουρκία συμβάλλει σημαντικά στο ΝΑΤΟ και είναι σημαντικός εμπορικός εταίρος. Και από την άλλη πλευρά υπάρχει το πρόβλημα των προσφύγων. Ως εκ τούτου, ο Yildiz δεν αναμένει «ότι η ΕΕ θα υιοθετήσει μια σκληρή στάση».

Προειδοποιεί για υπερβολικά μεγάλες ελπίδες στην Ευρώπη όσον αφορά το ενδεχόμενο αλλαγής πορείας της Άγκυρας, μετά τον Erdogan. «Κανείς δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις», λέει ο ειδικός για θέματα Τουρκίας. «Η τουρκική εξωτερική πολιτική δεν θα αλλάξει την μετά Erdogan εποχή», τόσο στη Συρία όσο και στην ανατολική Μεσόγειο.

Άλλωστε ακόμη και τα κόμματα της αντιπολίτευσης υποστηρίζουν την προσέγγιση του Erdogan. Πρόκειται για μια «ευρεία συναίνεση», με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρώπη σχετικά αβοήθητη.

Εφημερίδα Die Welt
HellasJournal 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση