Ηχήστε οι σάλπιγγες, πριν ανεμίσουν οι σημαίες της ”Αυτόνομης Δυτικής Θράκης”…

Την κ. Emete Gözügüzelli – που είναι τόσο όμορφη όσο μας βεβαιώνει το β’ συνθετικό του επιθέτου της – δεν τη γνώριζα μέχρι χθες, ομολογώ, αν και έχω υπόψη μου αρκετούς πανεπιστημιακούς της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κύπρου.

Ωστόσο η εν λόγω Τουρκοκύπρια δεν ασκεί το επάγγελμα της καθηγήτριας σε ελληνοκυπριακό πανεπιστήμιο, αλλά στο μη αναγνωρισμένο της κατεχόμενης απ’ τους Τούρκους Βόρειας Κύπρου.

Η κυρία αυτή, λοιπόν, προσπάθησε να πλήξει ύπουλα – μ’ ένα ”τιτίβισμά” της… αλυτρωτικών προδιαγραφών στο twitter (σε συνομιλία της με τουρκόφρονα μουσουλμάνο της Θράκης) – το μαλακό υπογάστριο των εθνικών συμφερόντων μας σ’ αυτήν σχολιάζοντας με τον τρόπο της την πράξη ανακήρυξης της ”Αυτόνομης Δυτικής Θράκης” (οι πράσινες σημαίες της οποίας βρίσκονται σε κοινή θέα στα τζαμιά της περιοχής), με αφορμή… τη διαφήμιση περί ενωμένης Κύπρου.

– ”Με την διαφήμιση αυτή επιδιώκουν (οι Έλληνες) – όπως απέτρεψαν την Τουρκική Δημοκρατία της Δυτικής Θράκης στο παρελθόν – να κάνουν κι εμάς να αλλάξουμε γνώμη για την μητέρα πατρίδα μας”, έγραψε και συνέχισε. ”Μάταιη προσπάθεια. Φυσικά αν συνεχιστούν οι παραβιάσεις, μπορεί ξανά να ζωντανέψει η Ανεξάρτητη Κυβέρνηση ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΡΑΚΗΣ”.
@HasannOzkann @yun_turk.

Το όνομα στην υπογραφή του σχολίου περί ”Ανεξάρτητης Δ. Θράκης” μόνο τυχαίο δεν είναι, αφού ο γιος του γνωστού ανθέλληνα Φερούχ Οζκάν, Χασάν – στον οποίο ανήκει η υπογραφή – ανταγωνίζεται σε ανθελληνικό μίσος τον πατέρα του, πράγμα που φαίνεται στο απαντητικό σχόλιό του στην Τουρκοκύπρια καθηγήτρια:

– Σύμφωνα με δημοσκόπηση της κοινής γνώμης που έγινε, οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης με συντριπτική πλειοψηφία, βλέπουν ζεστά την ιδέα της ¨Εξόριστης Κυβέρνησης Δυτικής Θράκης, διότι στην Δυτική Θράκη – λόγω των συντριπτικών πιέσεων – ο κόσμος μας δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του.


Τα δικαιώματά του… Μάλιστα… Είναι ενδεικτικές οι απόψεις των τουρκόφρονων ”λουλουδιών” που ”ανθίζουν στην βορειοανατολική Περιφέρεια της πατρίδας μας, η οποία κατοικείται και από μουσουλμάνους μειονοτικούς μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), κάποιοι απ’ τους οποίους λειτουργούν ως Δούρειοι Ίπποι στη Θράκη εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της ”Μητέρας Τουρκίας” δια του εκεί Προξενείου Κομοτηνής.

Όπως είχα επισημάνει σε προγενέστερο άρθρο μου (”Ποιος κάνει κουμάντο, τελικά, στο πάτριο έδαφος της Θράκης;”), την τελευταία πενταετία – και δη τη διετία που διανύουμε, αρχής γενομένης απ’ τη σύλληψη των δυο αξιωματικών του Στρατού Ξηράς στις Καστανιές Έβρου, ”η Τουρκία έχει πλάτες πίσω της και εξυφαίνει με προσοχή και επιμονή το στρατηγικό της σχεδιασμό με όπλα τους μετανάστες (τους οποίους απέσυρε λόγω κορονοϊού) και την μουσουλμανική μειονότητα Θράκης”.

Και οι ”πλάτες” της Τουρκίας στη Θράκη είναι πολλές και πολυπρόσωπες. Στην πρώτη γραμμή συγκαταλέγονται: τα στελέχη του ανθελληνικού, τουρκόφωνου κόμματος DEB (το οποίο ”νομιμοποίησε” εσχάτως με την επίσκεψής της στα γραφεία του η πρέσβης της Σουδίας στην Αθήνα Σαρλότ Σάμμελιν), η ”Ένωσις Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής” και τα στελέχη της ΒΑΤΟΒ (”’Ένωσις Φοιτητών Δυτικής Θράκης”).

Είναι, επίσης, το εκεί τουρκικό Προξενείο, οι ψευτομουφτήδες του Ερντογάν που πήραν το χρίσμα της νομιμότητας ελέω Τσίπρα (όταν τον Ιούλιο του ’18 ικανοποίησε ένα πάγιο αίτημα της Τουρκίας για κατάργηση των διορισμών τους απ’ το ελληνικό κράτος) και ο αραβόφωνο σταθμός του Κατάρ Αλ Τζαζίρα που ασχολείται με θέματα της ”τουρκικής μειονότητας Θράκης”.

Στη δεύτερη γραμμή – που δεν τραβάει συνήθως το φως της δημοσιότητας, αλλά κινείται υπονομευτικά κατά των ελληνικών συμφερόντων στη Θράκη – ανήκουν η καθηγήτρια του τουρκοκυπριακού πανεπιστημίου Emete Gözügüzelli και το στέλεχος του αλυτρωτικού Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών Ρούμελης (RUBASAM) Χασάν Οζκάν, που έχει φιλίες με την ”Αυλή” Ερντογάν.

Λέγεται μάλιστα πως η γνωριμία του με το καθεστώς Ερντογάν είναι ιδιαίτερα επωφελής για εκείνον, όπως και για τον Τούρκο Πρόεδρο, γιατί ο γιος του γνωστού για τον ανθελληνισμό του προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου Τούρκων Ελλάδας (YUNTURK) Φερούχ Οζκάν εργάζεται στο τηλεοπτικό κανάλι Rumeli TV, που αποτελεί πολύ καλός αγωγός της τουρκικής προπαγάνδας.

Σημειωτέον ότι ο Φερούχ Οζκάν εμφανίζεται σε τοπικές τουρκόφιλες εκδηλώσεις της Θράκης ως πρόεδρος της αυτοαποκαλούμενης ”Αυτόνομης Συνόδου Διαπραγμάτευσης Δυτικής Θράκης”, η οποία ιδρύθηκε με όραμα τη ”Δημοκρατία της Ταμράς” και πρότυπο το ”Προσωρινό Τουρκικό Κράτος της Ροδόπης”. Το ”κράτος” που ιδρύθηκε το 1879 από μουσουλμάνους κάτοικους της ορεινής Ροδόπης, σαν αντίδραση στη βουλγαρική κυριαρχία, και διαλύθηκε το 1886.

Στο όνομα, λοιπόν, της ”Αυτόνομης Θράκης” ο Φερούχ Οζκάν ζητούσε με προπαγανδιστική του επιστολή πρόσφατα (8-05-’20) – μέσω της τοπικής εφημερίδας Μπιρλίκ και της τουρκικής φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Γενί Σαφάκ – διαπραγμάτευση για ”ειδικό καθεστώς” (που είναι ουσιαστικά προγεφύρωμα Αυτονομίας).

Έφτασε μάλιστα στο σημείο να καταφέρεται κατά των Ελλήνων πολιτικών οι οποίοι δεν εξυπηρετούσαν τα σχέδια του ”σωματείου” του, μη εξαιρώντας απ’ το στόχαστρο των βολών του και τον πρώην Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.

Υπηρεσίες στην τουρκική προπαγάνδα όμως προσφέρουν και άλλοι τουρκόφρονες Έλληνες πολίτες της Θράκης, όπως: ο εκδότης της εφημερίδας ”Μιλλέτ” της Ξάνθης Τζεγκίζ Ομέρ, ο πρόεδρος της ”Ένωσης Τούρκων Δασκάλων”, η εκδότρια της εφημερίδας ”Γκιουντέμ” και ο ψευτομουφτής Κομοτηνής.

Κοντά σ’ αυτούς τους μισέλληνες Δυτικοθρακιώτες, νερό στον μύλο της Τουρκίας ρίχνουν ο πρόεδρος του Συλλόγου Μουσουλμάνων Διδυμοτείχου, ο δημοσιογράφος Σεζέρ Ριζά, η νέα πρόεδρος του DEB (κόμματος ισότητας, ειρήνης και φιλίας) Τσιντέμ Ασάφογλου, ο γνωστός για τον ανθελληνισμό του πρόεδρος του Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης Τανέρ Μουσταφάογλου, ο δημοσιογράφος Ιλχάν Ταχσίν (εκδότης της εφημερίδας Μπιρλίκ) και ο κροίσος επιχειρηματίας Λεβέντ Σαδίκ.

Για την ιστορία να σας θυμίσω ότι ο τελευταίος είναι γιος του πρόωρα χαμένου εθνικιστή ηγέτη των τουρκόφρονων Θράκης Αχμέτ Σαδίκ και το 2017 είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την αγορά κερασιών και βάμβακος στα μέρη του (κατάγεται απ’ την Δύμη Ροδόπης), όπως και για την αγορά του εργοστασίου καπνού του Μιχαηλίδη στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης.

Έκτοτε η ”ελληνοτουρκική φιλία” έδινε κι έπαιρνε, παράλληλα με τα… ”Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης”, που αυγάτιζαν στα χαρτιά την υποκρισία αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για υπόγειες διαδρομές της Τουρκίας, που αλώνιζε σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μας στη Θράκη.

Η κορυφή του παγόβουνου φάνηκε τον Μάρτιο του 2018 (με τη σύλληψη των δυο αξιωματικών μας) και κορυφώθηκε – ως ελληνοτουρκική κρίση (ισοδύναμη με υβριδικό πόλεμο) – με την επιθετικότητα του γείτονα εξ Ανατολών, που εργαλειοποίησε τον μεταναστευτικό του στρατό για παραβίαση των συνόρων μας στον Έβρο.

Δυο μήνες μετά τον εκβιασμό της Ελλάδας και της ΕΕ απ’ την Τουρκία στη Θράκη, βαδίζουμε στο άγνωστο – που είναι σημαδεμένο απ’ την επιθετικότητα της Τουρκίας σε Αιγαίο και Κύπρο – με βάρκα την ελπίδα της αποφυγής θερμού επεισοδίου σε βάρος των εθνικών κεκτημένων μας.

Ο καιρός γαρ εγγύς για εκδήλωση νέας τουρκικής απειλής στη Θράκη ή το Αιγαίο. Την ”ήττα” της απόσυρσης του μεταναστευτικού του στρατού στον Έβρο εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού μη νομίζετε ότι τη χώνεψε ο Ταγίπ Ερντογάν, κι ας πέρασαν δύο ολόκληροι μήνες.

Γι’ αυτό καλό θα είναι το ΥΠΕΞ, το ΥΠΕΘΑ και, προπαντός, το Μαξίμου να έχουν τα μάτια τους δεκατέσσερα, γιατί όσο υποχωρεί η διάδοση της πανδημίας και επουλώνονται οι επιπτώσεις της στους Τούρκους πολίτες και στρατιώτες,τόσο θα γίνεται πιο πιθανό το ενδεχόμενο ενός αιφνιδιασμού στο Αιγαίο ή μιας προβοκάτσιας στη Θράκη, που θα δώσει την αφορμή στον Ταγίπ να επέμβει.

Είναι ένα ενδεχόμενο κάθε άλλο παρά ευφάνταστο, αφού προηγήθηκε ήδη το ’96 η απώλεια των Ιμίων (την ελληνικότητα των οποίων απαρνηθήκαμε και στις μέρες μας πανηγυρικά αφήνοντας τα τουρκικά πολεμικά να αναλάβουν την 24ωρη φύλαξή τους, όπως πανηγυρίζει ο τουρκικός Τύπος). Γι’ αυτό:

– Ηχήστε οι σάλπιγγες προειδοποίησης και οι καμπάνες συναγερμού μας, προτού ξυπνήσουμε ένα πρωί κι ακούσουμε να έχει πάρει τη… σημαία ο αέρας απ’ τον ιστό μιας νησίδας ή βραχονησίδας μας ή δούμε να ανεμίζουν στη Θράκη οι πράσινες σημαίες της αυτονομίας της…

Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)
LastPoint


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση