Μεταναστευτικό: Από τα λόγια στην πράξη

Του Αιρετικού

Μέρες του 2015 ξαναζεί τα Ανατολικό Αιγαίο. Η κατάσταση πλέον είναι απελπιστική με αφίξεις χιλιάδων αλλοδαπών.

Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός πως μόνο την περασμένη εβδομάδα σκάφη διακινητών αποβίβασαν περίπου 2.300 μετανάστες στο ανατολικό Αιγαίο. Χαρακτηριστικό επίσης είναι το γεγονός ότι την περασμένη εβδομάδα παρατηρήθηκαν αφίξεις αλλοδαπών με σκάφη στην Λέσβο σε κάθε γωνιά του νησιού δίδοντας την εικόνα «περικύκλωσης» της νήσου.

Μπροστά στην κατάσταση αυτή η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου ζητά μεταξύ άλλων από την κυβέρνηση την υλοποίηση των μέτρων φύλαξης των συνόρων που υποσχέθηκε προεκλογικά, ενώ δήμαρχοι δήμων των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου αρχίζουν να συζητούν το ενδεχόμενο πραγματοποίησης κινητοποιήσεων για την κατάσταση που επικρατεί. Επίσης συνεδρίασε το ΚΥΣΕΑ και αποφάσισε την λήψη μέτρων για το μεταναστευτικό.

Ανάλογη κατάσταση επικρατεί στον Έβρο όπου στις ορεινές περιοχές του νομού έχουν βρει καταφύγιο χιλιάδες παράνομοι μετανάστες. Το γεγονός ότι σε μια περιοχή που βρίσκεται ανεπτυγμένη η αφρόκρεμα του Ελληνικού Στρατού επιφορτισμένη με την αναχαίτιση της τουρκικής απειλής, η ύπαρξη στα μετόπισθεν στις ορεινές περιοχές του Έβρου χιλιάδων παράνομων μεταναστών μάλλον θα πρέπει να προβληματίσει τις αρμόδιες υπηρεσίες ασφαλείας.


Είναι γεγονός ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί τις μεταναστευτικές ροές πολλαπλώς ως μέσο – όπλο για την επίτευξη των επιδιώξεών της, οι οποίες ξεκινούν από τις βραχυπρόθεσμες που είναι η απόσπαση περισσότερων χρηματοδοτήσεων από την Δύση και εκτείνονται στις μακροπρόθεσμες όπως η πληθυσμιακή αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδος

Για την συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας για το μεταναστευτικό μπορούμε να σημειώσουμε ότι κατά την περίοδο εφαρμογής της συμφωνίας (2016-2019) είχαμε 300.000 αφίξεις αλλοδαπών και επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία μόνο 1.903 και οι υπόλοιποι είτε εγκλωβίστηκαν στην Ελλάδα είτε μέχρι τα μέσα του 2018 προωθήθηκαν σε χώρες της Ε.Ε.. Μια άλλη παράμετρος έγκειται στο γεγονός ότι στην όλη διαδικασία υπεισήλθαν και οι ΜΚΟ. Στο ανατολικό Αιγαίο αλλά και γενικά στην χώρα μας είναι εγκατεστημένες διάφορες ΜΚΟ που διαχειρίζονται κοινοτικούς πόρους και για ορισμένες από αυτές καλό είναι να διερευνηθεί η δράση τους από τις αρμόδιες αρχές ασφαλείας για να μην βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων στο μέλλον.

Ποια είναι η πολιτική άραγε της Ελλάδας στο πρόβλημα; Μέχρι τα τέλη του 2014 η πολιτική της χώρας στο μεταναστευτικό στηρίζονταν στο δόγμα εντοπισμός – αποτροπή – διάσωση καθώς και στη δημιουργία κλειστών ελεγχόμενων χώρων φιλοξενίας. Η διάσταση της αποτροπής εδραζόταν στον εντοπισμό των διακινητών στα όρια ευθύνης SAR μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Στόχος η αποτροπή εισόδου των διακινητών στα όρια ευθύνης SAR της Ελλάδας έτσι ώστε ο εντοπισμός και η ευθύνη διάσωσης να παραμένει στην Τουρκία. Η τακτική δεν ήταν επιτυχής σε όλες τις περιπτώσεις και δεν μπορούσε να εφαρμοστεί σε όλα τα νησιά, ωστόσο όμως λειτουργούσε αποτρεπτικά και δημιουργούσε την αίσθηση ότι τα σύνορα της χώρας φυλάσσονταν.

Από το 2015 και μετά η ιδεοληπτική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τα σύνορα σε μια περίοδο που ως χώρα ήρθαμε αντιμέτωπη με μια πλημμυρίδα των μεταναστευτικών ροών με συνέπεια να δημιουργηθεί η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα και όλοι γνωρίζουμε.

Δυστυχώς από το 2015 τα σύνορα της Ελλάδας δεν φυλάσσονται και το λιμενικό μαζί με την Frontex περιορίζονται κατά κύριο λόγο στους ρόλους εντοπισμού και διάσωσης. Ελάχιστες είναι από το 2015 έως σήμερα οι συλλήψεις διακινητών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η πολιτική της Ελλάδας στο μεταναστευτικό εξαρτάται επί της ουσίας από την βούληση χωρών της Ε.Ε. να αποδεχθούν με ποσόστωση στο έδαφός τους μέρος όσων κατέφυγαν στην Νότια Ευρώπη (Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία) καθώς και τον βαθμό ικανοποίησης των τουρκικών επιδιώξεων στο ζήτημα (κοινοτικές χρηματοδοτήσεις) προκειμένου να μην ανοίξει η κάνουλα των μεταναστευτικών ροών.

Η νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη που εκλέχτηκε μεταξύ άλλων με την προεκλογική εξαγγελία της καλύτερης φύλαξης των συνόρων ακολουθεί, κατά βάση την πολιτική των προκατόχων της καθώς στην όλη πολιτική απουσιάζει η διάσταση της αποτροπής του 2014. Το να δημιουργήσεις μόνο καλύτερες συνθήκες διαμονής και να δημιουργήσεις νέους ανοικτού τύπου οικισμούς ανά την ελληνική επικράτεια δεν επιλύεις το πρόβλημα. Τα μέτρα που αποφασίστηκαν στο πρόσφατο ΚΥΣΕΑ για την φύλαξη των συνόρων (ενίσχυση μέσων του Λιμενικού Σώματος, σύστημα επιτήρησης συνόρων κ.λπ.) κινούνται στην σωστή κατεύθυνση υπό την προϋπόθεση ότι στο επιχειρησιακό δόγμα θα υπεισέλθει εκ νέου η διάσταση της αποτροπής του 2014 διαφορετικά θα αποτελέσουν μια βελτίωση του υπάρχοντος δόγματος εντοπισμός – διάσωση.

Η μεταναστευτική πολιτική δεν θα πρέπει να έγκειται μόνο στην διαχείριση αυτών που με διαφόρους τρόπους καταφθάνουν στη χώρα μη σύννομα, αλλά θα πρέπει η χώρα να εμπεδώσει στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου την αντίληψη ότι τα σύνορα φυλάσσονται και φυλάσσονται αποτελεσματικά και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με το επιχειρησιακό δόγμα της αποτροπής.

Η χώρα μετατρέπεται σε αποθήκη ανθρώπινων ψυχών. Γινόμαστε μάρτυρες μιας σταδιακής πληθυσμιακής αλλοίωσής της. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση είναι να ακούσει τις φωνές των κατοίκων των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και να κάνει πράξη την προεκλογική εξαγγελία της για καλύτερη φύλαξη των συνόρων. Με επικοινωνιακού τύπου εξαγγελίες δεν αντιμετωπίζεται το μεταναστευτικό αλλά απαιτείται βούληση και αποφασιστικότητα για μια αποτελεσματικότερη φύλαξη των συνόρων.

AntiNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση