Η Τουρκία επελαύνει και η Ε.Ε. ”λιάζεται”

Η όρεξη της Άγκυρας είναι όπως των πιράνχας

Του Νίκου Κατσουρίδη

Βρισκόμαστε σήμερα ενώπιον ενός ακόμα σταδίου προώθησης των τουρκικών επεκτατικών
σχεδίων σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας.

Γιατί η επίθεση της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ δεν είναι ούτε σπασμωδική, ούτε απομονωμένη κίνηση και πολύ περισσότερο δεν είναι κίνηση απελπισίας.

Η αναφορά και μόνο σε τουρκικό σχέδιο το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δεκαετίες πονεί. Πονεί γιατί ας παραδεχτούμε ότι από τη δική μας πλευρά υστερούμε στο σχεδιασμό και την προγραμματισμένη και οργανωμένη προληπτική πολιτική.

Με βάση λοιπόν τους τουρκικούς σχεδιασμούς η Άγκυρα στοχεύει τουλάχιστον στους εξής στόχους με την ενέργεια της:

1) Προώθηση της δικής της αντίληψης περι τριχοτόμησης της κυπριακής ΑΟΖ μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας, ψευδοκράτους και Τουρκίας.
2) Να μετατρέψει το Φυσικό Αέριο σε μέρος του κυπριακού, εντάσσοντας στο ευρύτερο περι Κύπρου «παζάρι».
3) Να συνεχίσει να αποτρέπει την ομαλή ανάπτυξη του κυπριακού προγράμματος αξιοποίησης της ΑΟΖ.
4) Να προσθέσει ακόμα ένα κρίκο στην αλυσίδα των προβλημάτων με την Ελλάδα αλλά και τους ευρωπαίους εταίρους.
5) Μεταθέτει ακόμα το κέντρο βάρους στο κυπριακό από διαφορά των κυπρίων στο σύνολο τους, λόγω κατοχής, με την Τουρκία σε διαφορά «ακριβοδίκαιου» τάχα διαμοιρασμού του Φυσικού Αερίου. Και ας υπάρχει συμφωνημένη σύγκλιση μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων – Χριστόφια και Ταλάτ- για τρόπο αξιοποίησης του Φυσικού Αερίου μετά την λύση.
6) Εμπεδώνει την παρουσία, τον ρόλο και λόγο της στην ενεργοφόρα ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Και ίσως και άλλους στόχους.


Η απροκάλυπτη αυτή επίθεση κατά της κυπριακής ΑΟΖ αποτελεί φυσικά μεγάλη δοκιμασία για Κύπρο και Ελλάδα. Μάλιστα βρίσκει την Ελλάδα σε προεκλογική περίοδο εθνικών εκλογών. Αποτελεί παράλληλα δοκιμασία και για τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή ΄Ένωση αλλά και τις Η.Π.Α.

Η Τουρκία επιτίθεται εκ νέου στην Κυπριακή Δημοκρατία κράτος μέλος της Ένωσης και της Ευρωζώνης, επιτίθεται σε ευρωπαϊκό κράτος και στα δικαιώματα του, άρα στην ίδια την Ένωση.

Η επιλογή για την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση είναι λογικά μονόδρομος λήψη εκείνων των μέτρων τα οποία θα κριθούν ικανά να τερματίσουν την τουρκική πειρατεία. Οτιδήποτε λιγότερο δεν είναι αρκετό. Ούτε για εμάς στην Κύπρο, ούτε για την Ελλάδα γιατί όλοι κατανοούμε, ότι τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Και η όρεξη της Άγκυρας είναι όπως των πιράνχας και γιατί το κύρος, η συνοχή και οι αρχές της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης θα δοκιμαστούν άγρια.

Γιατί ένας κύπριος να συνεχίσει να πιστεύει στην Ευρωπαϊκή ΄Ένωση αν και τώρα παραμείνει ουσιαστικά θεατής;

Η ίδια η ΄Ένωση που δεν δίστασε να τα βάζει με τον γίγαντα Ρωσία χάριν ενός μη κράτους μέλους την Ουκρανία. Ας μην ξεχνούμε ότι την ώρα της μέγιστης οικονομικής κρίσης «2013» για την ημικατεχόμενη Κύπρο, η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση αποφάσισε με ένα πρωτοφανές και ανεκδιήγητο κούρεμα να γονατίσει τη κυπριακή οικονομία για δύο βασικούς λόγους όπως αργότερα παραδέχτηκαν διάφοροι παράγοντες.

Να μας χρησιμοποιήσει ως το μοναδικό πειραματόζωο ενός κουρέματος ή και δεύτερο να κτυπήσει τις ρωσικές καταθέσεις και την εν γένει ρωσική παρουσία στην Κύπρο. Τώρα λοιπόν είναι η ώρα της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς την Κύπρο.

Η ώρα η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση να αποφασίσει αν θέλει και μπορεί να συμπεριφέρεται σαν μια ΄Ένωση κρατών με κοινές αξίες και στόχους ή θα επιβεβαιώσει ότι είναι μια ΄Ένωση των ισχυρών κρατών <4-5> γύρω από τα οποία κινούνται δορυφορικά τα υπόλοιπα. Σε μια τέτοια περίπτωση τα δύσκολα και πικρά έπονται. Όχι μόνο για μας και την Ελλάδα. Αλλά και για το σύνολο της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης και το κάθε μέλος της ανάλογα με την συγκυρία.

Δυστυχώς οι πρόσφατες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης δεν μπορεί να κριθούν ως ικανοποιητικές. Εμπεριέχουν θετικά στοιχεία, τα οποία θα ήσαν ικανοποιητικά αν διατυπώνονταν την ώρα που η Τουρκία διακήρυσσε τις προθέσεις της. Δηλαδή λίγους μήνες ενωρίτερα.

Οπόταν σήμερα θα ήταν έτοιμη για λήψη συγκεκριμένων και στοχευμένων μέτρων κατά της Τουρκίας. Ερώτημα βέβαια προς απάντηση γιατί φτάσαμε στο σημερινό σημείο; Μήπως δεν ασκήσαμε προληπτική πολιτική; Γιατί αν δεν ασκήσαμε προληπτική πολιτική τότε μειώνεται η ισχύς των απαιτήσεων μας από την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση.

Αν όμως ασκήσαμε και το αποτέλεσμα είναι αυτό που έχουμε μπροστά μας τότε οι Ευρωπαίοι εταίροι μας είναι απαράδεκτοι. Όπως είναι θλιβερό αν ισχύει όντως ότι απειλήσαμε με την άσκηση βέτο για να έχουμε αυτό το αμφίβολης υλοποίησης αποτέλεσμα.

Γιατί αν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα είναι καρπός απειλής χρήσης του βέτο, τότε τα όσα έπονται θα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Γιατί την ώρα που η Τουρκία επελαύνει και έμπρακτα αμφισβητεί την κυπριακή ΑΟΖ και εμπεδώνει τους δικούς της έκνομους σχεδιασμούς η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση παραθέτει μια σειρά από «θα».

HellasJournal



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση