Είναι ακραίος, εθνικιστής και περιθωριακός όποιος διαφωνεί με τη Συμφωνία των Πρεσπών;

Του Αλέξανδρου Μαλλιά

Η κατάσταση της σκόπιμης σύγχυσης και του κοινωνικού και πολιτικού διχασμού που επιδιώχθηκε από την κυβέρνηση μας με την Συμφωνία των Πρεσπών υπονόμευσε όσα υπολείμματα πίστης και εμπιστοσύνης στους θεσμούς είχαν απομείνει λόγω της αδυσώπητης οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης.

Η Κυβέρνησή μας προτίμησε να μην λειτουργήσουν τα θεσμικά όργανα τα οποία προβλέπονται από το Σύνταγμα και το Νόμο.

Δεν συνήλθε το ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας) το κορυφαίο ενδοκυβερνητικό όργανο, για να συζητήσει τη Συμφωνία. Ένα τόσο σοβαρό, κρίσιμο και ευαίσθητο εθνικό θέμα. Ποτέ.
Δεν συνήλθε η Κυβερνητική Επιτροπή με την ίδια σύνθεση. Ποτέ.
Δεν συνήλθε υπό τον Υπουργό Εξωτερικών το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, το θεσμικό όργανο διαβούλευσης μεταξύ κυβέρνησης και των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Η λειτουργία του σημειωτέον ότι προβλέπεται από το Άρθρο 81 του Συντάγματος. Ποτέ.
Δεν συνήλθε προκειμένου να ενημερωθεί, να συζητήσει το σχέδιο της Συμφωνίας η διαρκής Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής. Κεκλεισμένων των θυρών. Ποτέ.

Σκόπιμα και συνειδητά δεν δόθηκε στην Βουλή, στους πολιτικούς αρχηγούς και στα κόμματα του συνταγματικού πατριωτισμού η δυνατότητα να ενημερωθούν, να ρωτήσουν, να προτείνουν. Ποτέ.


Αντί να επιδιώξει τη μεγαλύτερη δυνατή συνεννόηση με τα κόμματα του συνταγματικού πατριωτισμού η κυβέρνηση μας προτίμησε να προκαλέσει χάσμα και ασύμμετρο διχασμό στο πολιτικό μας σύστημακαι στον ελληνικό λαό. Προκειμένου να μας δεσμεύσει τώρα και στο μέλλον με την Συμφωνία των Πρεσπών.

Με υπευθυνότητα και μέτρο, όπως αρμόζει σε κρατικό λειτουργό, έχω ήδη από τον Ιούλιο 2018 διατυπώσει τον προβληματισμό μου για τις επιπτώσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών. Κυρίως για τις ανησυχητικές συνέπειες της ερμηνείας για αναγνώριση Μακεδονικής εθνότητας /ιθαγένειας/ υπηκοότητας και Μακεδονικής γλώσσας.

Από το 1991 μέχρι τον Ιανουάριο του 2015 με το σύγχρονο Μακεδονικό ζήτημα ασχολήθηκαν διαδοχικά 15 Υπουργοί Εξωτερικών. Επίσης 7 διαδοχικοί Πρωθυπουργοί.

Κανείς όμως δεν διανοήθηκε καν να δώσει αφορμή ή προσχήματα για αποδοχή της Μακεδονικής γλώσσας και της Μακεδονικής εθνότητας.

Η κυβέρνηση προσπάθησε συστηματικά μέσω του Μακεδονικού να πλήξει κυρίως την αξιωματική αντιπολίτευση. Εκπλήσσεται από την αντίδραση και τον θυμό της κοινής γνώμης. Η Ύβρις και η Νέμεσις.

Η κυβέρνηση μας προσπαθεί να μας πείσει ότι η ένταξη της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ θα ενισχύσει το πλέγμα ασφάλειας στην Ελλάδα. Μακάρι να ήσαν έτσι. Ο στόχος αυτός συνιστά απλά μία ευχή. Η προσδοκία προεξοφλείται σαν πραγματικότητα.

Δεν πρέπει να ζούμε με αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ δεν αποτρέπει τους εθνικισμούς και τις συγκρούσεις. Εύκολα θα μπορούσα να επικαλεστώ την στάση της Τουρκίας. Προτιμώ όμως να αναφερθώ στο προηγούμενο της Αλβανίας. Θέτω λοιπόν τέσσερα ερωτήματα:

Άλλαξε, βελτιώθηκε η στάση της Αλβανίας απέναντι στην Ελλάδα μετά την ένταξή της στο ΝΑΤΟ;
Βελτιώθηκε η στάση της απέναντι στην Ελληνική Εθνική Μειονότητα στην Χειμάρρα, στο Αργυρόκαστρο, στην Δερβιτσάνη και στους Βουλιαράτες;
Ενισχύθηκε η ποιότητα της δημοκρατίας και βελτιώθηκε η λειτουργία των θεσμών στην Αλβανία;

Η ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ μείωσε ή αύξησε τις προκλήσεις κατά της Εθνικής μας Ασφάλειας;

Αντιλαμβάνομαι ως ευρωπαϊστής, ευρω-ατλαντιστής και ρεαλιστής τις σημερινές προτεραιότητες τις γεωπολιτικές συγκρούσεις και επιλογές. Όμως, τα συμφέροντα μεταβάλλονται και επαναξιολογούνται.
Ελλείψει άλλων επιχειρημάτων, η κυβέρνηση προβάλλει επίσης το επιχείρημα ότι η επικείμενη ένταξη της γειτονικής μας χώρας στο ΝΑΤΟ θα μειώσει δήθεν την επιρροή της Τουρκίας. Ωστόσο, αυτό το οποίο, πράγματι βλέπω να συμβαίνει είναι συμβαίνει είναι το εξής:

Α. Η Αλβανία και η Τουρκία έχουν ισχυρή αμοιβαία υποστήριξη των εκατέρωθεν θέσεων τους, αλλά και εντός του ΝΑΤΟ. Για την Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, η καλύτερη για την Ελλάδα περίπτωση θα είναι να ακολουθήσει στα προβλήματα που θέτει η Τουρκία έναντι της Ελλάδος μία «ευμενή προδιάθεση» όπως θα λέγαμε υπέρ της Τουρκίας.

Β. Το χειρότερο βέβαια σενάριο είναι η σύνταξη άνευ όρων με την Τουρκία πάνω στις τουρκικές θέσεις. Κυρίως στα θέματα που σχετίζονται με την Ελλάδα. Όπως ακριβώς πράττει η Αλβανία.

Γ. Το πλέον απομακρυσμένο σενάριο το οποίο όμως η κυβέρνηση μας λόγω αυταπάτης θεωρεί ως το πιθανότερο θα είναι η πλήρης ευθυγράμμιση της βορειο-γειτονικής μας χώρας με την Ελλάδα.

Τέλος η κυβέρνηση που υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών τολμά να αμφιβάλει για το πατριωτισμό μας. Ακραίος, εθνικιστής και περιθωριακός λοιπόν όποιος διαφωνεί ή έχει συγκεκριμένες επιφυλάξεις. Ξεκαθαρίζω λοιπόν ότι με ενοχλεί το μονοπώλιο του πατριωτισμού. Με ενοχλεί η αποστροφή που νιώθουν ορισμένοι όταν ακούν τη λέξη. Με ενοχλεί η ταύτισή του με τον εθνικισμό.

Η ταύτιση με τον εθνικισμό είναι συνειδητή, σκόπιμη και ηθελημένη. Έχει πολιτικό χαρακτήρα και στόχο. Στην πράξη όμως φέρει αντίθετα του επιδιωκομένου από τη κυβέρνηση αποτελέσματα.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση