Οι καταστροφικές μάχες της οπισθοφυλακής

Η δικαιολογία της κυβέρνησης, για την επιμονή της στην εξάντληση της τετραετίας πάση θυσία, μετερχόμενη κάθε ανήθικου μέσου για τη συμπλήρωση του αριθμού της δεδηλωμένης με ένα ετερόκλητο αριθμό βουλευτών, είναι για να προλάβει να δείξει και να εφαρμόσει το κοινωνικό του πρόγραμμα που δεν μπορούσε να το κάνει όσο είμασταν στα μνημόνια.

Η πραγματικότητα όμως αποδεικνύει καθημερινά πως ο πραγματικός στόχος της είναι να ναρκοθετήσει με κάθε τρόπο την επόμενη κυβέρνηση, μιας κι έχει αντιληφθεί πως η ήττα της είναι αναπόφευκτη.

Η αγωνία της κυβερνητικής οπισθοφυλακής πλέον είναι πως θα δημιουργήσει τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις μιας “δεξιάς παρένθεσης” και σε λίγους μήνες μετά από τις εκλογές, με μοχλό πάλι το θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, να οδηγήσει τη χώρα ξανά σε εκλογές και μάλιστα με τον δικό της εκλογικό νόμο της ακυβερνησίας!

Το βλέπουμε το έργο να εκτυλίσσεται στη Βουλή μέσα από τη διαδικασία της συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Μιας προσπάθειας που ουσιαστικά επικεντρώνεται σε δύο άρθρα . Αυτό που αφορά τον τρόπο εκλογής Προέδρου και το άλλο την μη αναθεώρηση του άρθρου που δεν επιτρέπει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.


Η ναρκοθέτηση όμως της επόμενης κυβέρνησης είναι μεγαλύτερη στο χώρο της οικονομίας και η παράταση της παραμονής του ΣΥΡΙΖΑ θα καταλήξει να παραδώσει ο Τσίπρας στον επόμενο πρωθυπουργό αντί για τα κλειδιά του Μαξίμου, μια ωρολογιακή βόμβα από αυτές που κι ο καλύτερος πυροτεχνουργός δεν θα μπορεί να απενεργοποιήσει.

Αλόγιστες συμπεριφορές και αποφάσεις για εξαγορά λίγων ψήφων που καταδικάζουν τη χώρα. Μια χώρα που έχει δεινοπαθήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τις τεράστιες ευθύνες του, ενεργεί ωσάν να πρόκειται για μια άλλη χώρα μια άλλη οικονομία, ενός άλλου λαού. Έτσι , ανερμάτιστα και ανεύθυνα προχωρεί σε:

- Ακατάσχετη παραχολογία και αχρείαστες προσλήψεις στο Δημόσιο όταν ξέρουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν τέτοια περιθώρια στην οικονομία. Ναι ο, κόσμος έχει ανάγκη και από το τελευταίο ευρώ σε επιδόματα και παροχές, έχει ανάγκη ακόμα και τα ψίχουλα αύξησης του κατώτατου μισθού και μια οιαδήποτε δουλειά στο δημόσιο ή το ευρύτερο δημόσιο. Όμως δεν απασχολεί κανένα από που θα βρεθούν τα χρήματα όταν η χώρα είναι υποχρεωμένη να παράγει συνεχώς τεράστια πρωτογενή ελλείμματα παρά το γεγονός ότι η ανάπτυξη είναι ασθενική;

- Μια άλλη -αυτή κι αν είναι -νάρκη αφορά στη διεκδίκηση των αναδρομικών και την αναμενόμενη έκδοση της δικαστικής απόφασης από το ΣτΕ. Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες για θετική απόφαση για δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους, τότε δεν μας σώζει ένα ακόμα μνημόνιο αλλά ούτε δέκα. Γιατί μιλάμε για 10-12μ δισ. Κι αυτά δεν πρόκειται να απασχολήσουν την παρούσα αλλά την επόμενη κυβέρνηση!

- Τα κόκκινα δάνεια είναι άλλη μια βαριά κληρονομιά την οποία δεν μπορεί να αποποιηθεί η επόμενη κυβέρνηση. Αυτό το όψιμο ενδιαφέρον της κυβέρνησης να σώσει και καλά τις πρώτες κατοικίες από τους
πλειστηριασμούς, όταν σε καθημερινή βάση εκπλειστηριάζονται ακόμα και γκαρσονιέρες χωρίς να ανοίγει ρουθούνι, με ξεπερνάει. Η προσπάθεια να εντάξει στο νέο νόμο περισσότερους κόκκινους δανειολήπτες ακόμα και από αυτούς που περιελάμβανε ο νόμος Κατσέλη, είναι η ταφόπλακα στο βαριά άρρωστο τραπεζικό μας σύστημα και η ανακεφαλαιοποίηση με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων για άλλη μια φορά, το μόνο σίγουρο.

- Οι αγορές που απεδείχθη στην πράξη πως δεν έχουν σκοπό να χορέψουν με τα νταούλια του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το άλλο κληροδότημα στον επόμενο. Κι όσο βλέπουν την κυβέρνηση αντί για τις δεσμευτικές μεταρρυθμίσεις, να πολιτεύεται με προεκλογικούς ρυθμούς όπως στα προ χρεοκοπίας χρόνια, τόσο θα μεγαλώνει η απροθυμία τους να μας δανείσουν με υποφερτά επιτόκια.

- Και φυσικά οι ιδιωτικοποιήσεις που είμαστε υποχρεωμένοι μεν να κάνουμε όπως για παράδειγμα οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, πλην όμως η παρούσα κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να τις αποτρέψει, οδηγώντας παράλληλα σε πλήρη απαξίωση όλη τη ΔΕΗ καθιστώντας το μέλλον της θολό και αβέβαιο.

Με άλλα λόγια η απερχόμενη κυβέρνηση επιχειρεί με κάθε τρόπο να δέσει χειροπόδαρα την επόμενη κυβέρνηση για να μη μπορεί να εφαρμόσει το πρόγραμμα της και κυρίως τη μείωση των φόρων που τόσο ανάγκη έχει η οικονομία για να πάρει μπροστά αλλά και οι βαριά φορολογούμενοι για να ανασάνουν και να μετατρέψει την επιλογή του λαού σε μια παρένθεση ολίγων μηνών αλλά και μια νέα χρεοκοπία και μακάρι να μην επιβεβαιωθούν αυτοί οι φόβοι.

Βασίλης Στεφανακίδης
Πρώτο Θέμα


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση