Η Πανευρώπη, του von Coudenhove-Kalergi

Ένας φίλος μου από την Θεσσαλονίκη (ξέρετε την πρωτεύουσα της Νότιας Μακεδονίας…), ο Γ.Χ., μου έστειλε ένα άρθρο με τον παραπάνω τίτλο. Διαβάζοντάς το κάτι μου θύμισε. Έστυψα λίγο το μυαλό μου και από το στύψε στύψε θυμήθηκα. Έψαξα και το βρήκα! Ποιο; Ένα βιβλίο που αναφέρεται ακριβώς στο έργο του von Coudenhove-Kalergi (1894-1972) και έχει τίτλο: «Εξουσιαστικά σχέδια της ευρωπαϊκής αριστοκρατίας».Και εκεί να δείτε πανηγύρι.

Ας ξεκινήσουμε όμως με τον Coudenhove-Kalergi. Οι γονείς του ήταν Αυστριακός και Γιαπωνέζα! Η οικογένειά του έχει ρίζες από Βέλγιο, Ελλάδα, Πολωνία, Νορβηγία, Γαλλία και Γερμανία. Ο Coudenhove-Kalergi, σπούδασε στην Βιέννη και στο Πανεπιστήμιό της έγινε διδάκτωρ. Το 1915, παντρεύεται την κατά 15 χρόνια νεότερή του Ιουδαιοαυστριακή ηθοποιό Ida Roland.

Ο Coudenhove-Kalergi, θεωρείται ο ιδρυτής του κινήματος για μία ενωμένη Ευρώπη. Το 1923 εκδίδει το έργο του «Pan-Europa». Το βιβλίο αυτό, μαζί με το «ADEL-Η τάξη των ευγενών», του ιδίου συγγραφέα, που γράφτηκε το 1920, αλλά εκδόθηκε το 1922, αποτελούν το…φωτεινό μονοπάτι, πάνω στο οποίο βαδίζει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Διαβάζοντας μερικά βασικά στοιχεία των βιβλίων, νομίζουμε ότι γράφτηκε…αύριο. Αξίζει τον κόπο μία μικρή σταχυολόγηση:


α. Ενοποίηση της Ευρώπης με οποιονδήποτε τρόπο για την σωτηρία των λαών. (σ.σ.: Όλοι αυτοί, για τη σωτηρία μας νιοάζονται…)

β. Κατάργηση όλων των δυνάμεων, που αντιστέκονται στην Ευρώπη, σε κάθε κράτος.(σ.σ.: δημοκρατικότατα)

γ. Δικαστική πρωτοβουλία σε κάθε κράτος γι’ αυτούς, οι οποίοι δεν συμφωνούν με την Ένωσή και θεώρηση αυτών ως εχθρών.

δ. Ποινή για τους πατριώτες σε κάθε κράτος, αφού θα θεωρούνται προδότες της Ευρωπαϊκής ιδέας. (σ.σ.: Κάτι μου θυμίζει αυτό, κάτι μου θυμίζει…)

ε. Μείωση αλλά και παραχώρηση της εδαφικής κυριαρχίας του κάθε κράτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. (σ.σ.: Ή σε γείτονες…)

στ. Σταδιακή εξαφάνιση όλων των εθνικών αμυντικών βιομηχανιών. (σ.σ.: Πώς είπατε;)

ζ. Προοδευτική κατάργηση των συνόρων. (σ.σ.: Κάτι θα ήξερε η Ψαρούδα-Μπενάκη…)

η. Προοδευτική κατάργηση των γλωσσών, μέσω προώθησης μιας κοινής γλώσσας. (σ.σ.: Θυμείστε μου τι είχε προτείνει η κ. Διαμαντοπούλου για την Αγγλική;)

θ. Προώθηση του Ευρωπαϊκού Έθνους και της Ευρωπαϊκής Εθνικής Συνει-δήσεως.

ι. Δημιουργία υπέρ-οργανισμών για να προωθούνται άνευ συγκαταθέσεως των λαών(!!!), οι σκοποί της Ενώσεως.

Και οι επιμελητές της εκδόσεως του βιβλίου συνοψίζουν στο «Επίμετρον»:

Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι κάποια πράγματα εμφανίζονται διαφορετικά από ό,τι εμείς γνωρίζουμε ή έχουμε μάθει. Είναι προφανές ότι ομάδες άγνωστες στο ευρύ κοινό προετοιμάζουν σχέδια, τα οποία υλοποιούνται σε βάθος χρόνου.

Οι ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά των μελών αυτών των ομάδων δεν προσδιορίζονται ανοιχτά.
Κάποιος, θα μπορούσε να ταξινομήσει μερικά χαρακτηριστικά αυτών των «ιδιαίτερων ανδρών».

α. Πλήρης απομάκρυνσις από τα ιδανικά του Έθνους (σ.σ: Π.χ. Ο Κολοκοτρώνης είναι gay…).

β. Υποστηρικτές της διάλυσης των εθνικών κρατών και δημιουργία της ανθρωπότητας του παγκοσμίου πολίτη(σ.σ. Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑΣ λυσσάει για κάθε τι το Εθνικό;).

γ. Σαφής απόσταση από θέματα θρησκείας, έχοντας ως βασικό στόχο τον διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους, εξ’ αιτίας του γεγονότος ότι η θρησκεία κατέχει εξουσία και μπορεί να στραφεί – αν το θελήσει – προς αυτούς (σ.σ.: Ώπα! Να και τα όμορφα! Τ’ ακούει ο Ιερώνυμος, ή τα ξέρει;).

δ. Οι απόψεις τους εκφράζονται πάντα με διφορούμενη έννοια και όχι με απόλυτο τρόπο. (σ.σ: Ώστε να μη καταλαβαίνει ουδείς ουδέν…).

ε. Υπερασπιστές διαφόρων νεωτεριστικών τάσεων, όχι κατ’ ανάγκη χρήσιμων.

στ. Υπερασπιστές μειοψηφικών ρευμάτων και ομάδων που καθίστανται υπεράνω των νόμων. (σ.σ.: Πω πω πω τι Ρουβίκωνες έχω σήμερα…).

ζ. Αναγνωρισιμότητα μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (σ.σ.: Για να μην απορείτε για την συχνότητα εμφανίσεως των μαϊντανών στην τηλετύφλωση).

η. Φιλάνθρωπα αισθήματα για να καταδεικνύεται η αλληλεγγύη και να ενισχύεται η δύναμη της μειοψηφίας, μέσα από οργανώσεις ειδικού σκοπού (διάφορα φόρουμ ανταλλαγής απόψεων, μη κυβερνητικές οργανώσεις κ.λπ.) (σ.σ.: Τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε…).

θ. Μη πλήρης γνώση του γενεαλογικού του δέντρου(σ.σ.: Να μη ξέρουμε ότι μερικοί αναρχοάπλητοι π.χ., είναι γόνοι εφοπλιστών κ.λπ.)

ι. Ταύτιση με διάφορες προοδευτικές πολιτικές, ανεξάρτητα από όπου και αν προέρχονται, εφόσον ικανοποιούνται τουλάχιστον οι παράγραφοι α, β, γ και στ.

Αυτά τα τρομερά αγαπητοί φίλοι διαβάζει κανείς όταν ψάχνει και ξαναθυμίζω ότι το βιβλίο γράφτηκε το 1923
Βεβαίως το φάρμακο για όλα τα παραπάνω υπάρχει και μάλιστα απλόχερα στην ίδια τη φύση, αλλά δεν το ξέρουμε.
Σας το αποκαλύπτω λοιπόν σήμερα.
Συνεχίζετε να διαβάζετε, μπας και ξεστραβωθούμε…

Χρήστος Μπολώσης
Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση