Η «μάχη” για τους Πομάκους και οι νέοι «μουφτήδες”

«Αυτό που ενοχλεί τους Τούρκους σήμερα, είναι ότι ένα μεγάλο κομμάτι των Ρομά και των Πομάκων έχουν αποκτήσει εθνική ελληνική συνείδηση, περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν, και μια αίσθηση της διαφορετικότητας προς το κομμάτι της μειονότητας που θα αυτοπροσδιοριστεί ως τουρκογενές. Το δεύτερο είναι ότι σε αυτό το τουρκογενές κομμάτι, υπάρχει ένα «κυνήγι μαγισσών», έχουν ανακαλύψει Γκιουλενιστές»

Αυτή την δήλωση είχε ο υπουργός εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς στην συνέντευξη που έδωσε στον ΣΚΑΙ και τον Αλέξη Παπαχελά. Μέσα από αυτή την δήλωση θα πρέπει να κρατήσουμε μόνο μια λέξη και αυτή είναι η “Πομακος”. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες η Ελλάδα μέσα από τα πιο επίσημα χείλη ανέφερε την λέξη Πομάκος, μια λέξει που είχε διαγραφεί ακόμα και από τα πιο χαμηλά στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης και σε Ξάνθη και Κομοτηνή.

Μερικούς μήνες αργότερα, ο Ερντογάν στην επίσκεψη του στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Κομοτηνή, στην ομιλία του σε εκπροσώπους τουρκόφρονων φορέων της μειονότητας ανέφερε: η Ελλάδα δεν πρέπει να επιδιώκει την αφομοίωση των «ομογενών” του και κανείς δεν πρέπει να αμφισβητήσει ότι οι Τουρκογενείς, Ρομά και Πομάκοι της Θράκης είναι «Τούρκοι”


Αυτοί όμως που έχουν έντονη δραστηριότητα με τους Πομάκους είναι οι Αμερικανοί οι οποίοι θεωρούν πως οι Πομάκοι είναι ένα «Ορφανό Έθνος” το οποίο θα είναι χρήσιμο στα μελλοντικά σχέδια τους στην περιοχή. Κάθε χρόνο εκπρόσωποι της Αμερικανικής κυβέρνησης επισκέπτονται τα Πομακοχώρια σε Ελλάδα και Βουλγαρία για να διαπιστώσουν….την εφαρμογή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι Αμερικάνοι θέτουν τις βάσεις για το Pomakistan, για το λόγο αυτό κάνουν και άμεσες παρεμβάσεις.

Με εντολή των Αμερικάνων οι νέοι «μουφτήδες”

Η εξέλιξη με τους νέους Τοποτηρητές και όχι Μουφτήδες όπως λανθασμένα αναφέρουν όλοι, είναι αυτή που θα δώσει χρόνο και στους τρεις ενδιαφερόμενους. Στην Ελλάδα θα δώσει χρόνο στην κυβέρνηση η οποία βλέπει πως τα εθνικά θέματα την πληγώνουν ανεπανόρθωτα. Η προσωρινή τοποθέτηση τοποτηρητή στην Ξάνθη και μάλιστα του συγκεκριμένου (Πομάκου από το χωριό Γλαύκη το μόνο που αντιστέκεται ανοιχτά στο Προξενείο), της έδωσε την δυνατότητα να δείξει ότι δεν έχει υποχωρήσει στο θέμα.

Η Τουρκία έχει δείξει ότι κύριο εργαλείο της είναι ο χρόνος. Πήρε για αρχή αυτό που ήθελε, την τροπολογία και την απομάκρυνση των δύο νόμιμων Μουφτήδων. Η απομάκρυνση δεν έχει να κάνει με τα πρόσωπα αλλά να δείξει στους μετριοπαθείς μουσουλμάνους της Θράκης ότι αυτή ασκεί τον έλεγχο με σκοπό τον εκφοβισμό τους. Επίσης η Τουρκία αυτή την στιγμή δεν είναι έτοιμη για να υποστηρίξει εκλογή Μουφτή. Οι ψευτομουφτήδες και ειδικά της Ξάνθης, δεν έχουν την δημοτικότητα που χρειάζονται από τους μετριοπαθείς μουσουλμάνους αφού κύριο εργαλείο επιβίωσης τους είναι ο εκφοβισμός στα τζαμιά και το Τουρκικό Προξενείο. Το επόμενο διάστημα το Τουρκικό Προξενείο και η Άγκυρα θα δώσουν γραμμή για μετριοπαθείς κινήσεις και προσωρινή αποδοχή των νέων «μουφτήδων”

Όσο για τους Αμερικάνους, αυτή την στιγμή αυτό που χρειάζονται στην περιοχή είναι τα νέα «Μαλακά Σύνορα” στα Βαλκάνια αλλά όχι με το αποτυχημένο μοντέλου του Κοσόβου. Η μετριοπάθεια για την ευημερία των λαών, των ανοιχτών συνόρων και με βάση ένα μετριοπαθή αδικημένο «ορφανό έθνος” είναι κάτι πάνω στο οποίο θα δουλέψουν.

Η νέοι «μουφτήδες” Πομάκοι είναι στην ατζέντα, θα είναι η γέφυρα στις διαφορές που έχουν προκύψει εδώ και χρόνια. Αυτό το μοντέλο «μουφτή” υπάρχει εδώ και 15 χρόνια στο Διδυμότειχο, οι εξελίξεις στην Βαλκανική και οι σχέσεις Τουρκίας – ΗΠΑ θα δείξει πόσο προσωρινοί θα είναι οι νέοι Τοποτηρητές

Επίσης το ζήτημα των Μουφτήδων έχει παραμέτρους που θα τις δούμε στο μέλλον. Ο πρώην υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης σε συνέντευξη του τον Δεκέμβριο του 2017 είχε αναφέρει χαρακτηριστικά:

Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου υποταγμένος σε μια ιδεοληπτική και ψηφοθηρική λογική, φαίνεται να υιοθετεί απόψεις που κάποιοι δεν δίστασαν να διατυπώσουν σε διεθνές επιστημονικό, πολιτικό και δικαστικό επίπεδο εναντίον της Ελλάδας, διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτό, την πάγια επιδίωξη της Τουρκίας να αποκαθηλώσει τους νόμιμους Μουφτήδες και να διασφαλίσει κατά παγκόσμια πρωτοτυπία την εκλογή ενός πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη που θα έχει αναφορά αναμφίβολα στην Τουρκική κυβέρνηση. Ίσως αυτό να είναι και ένα δώρο στον Ταγίπ Ερντογάν ενόψει της επικείμενης επίσκεψης του.

Το συμπέρασμα και σε αυτή την περίπτωση είναι το ίδιο. Η Τουρκική εξωτερική πολιτική με στρατηγική που τη διέπει ξεκάθαρη στοχοθέτηση, συνέπεια, συνέχεια και συστηματικότητα επιμένει κερδίζοντας συνεχώς χώρο. Αντίθετα η Ελληνική πλευρά αντιδρά αποσπασματικά, πρόχειρα, βιαστικά και συνήθως υποταγμένη στα προσωπικά πάθη και τα μικροκομματικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα συνεχώς να χάνει έδαφος ακόμα κι όταν έχει όλο το δίκιο με το μέρος της.

ViaDiplomacy


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση