Eπιλέγει να προκαλεί την Ελλάδα ο Σουλτάνος διότι είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσει

Του Γιώργου Σκαφίδα 

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι από εκείνους τους ηγέτες που μιλάνε δημοσίως σχεδόν καθημερινά και λένε πολλά, συχνά προκλητικά. Μόνο το διήμερο 14-15 Απριλίου (που ήταν και Σαββατοκύριακο) εκφώνησε συνολικά 12 ομιλίες, μοιρασμένες ισόποσα, έξι το Σάββατο, και άλλες έξι την Κυριακή. Και η προεκλογική εκστρατεία στη γείτονα δεν είχε καν ξεκινήσει.

Το βράδυ της 21ης Απριλίου (που ήταν Σάββατο), ο Τούρκος πρόεδρος παραχώρησε πολύωρη συνέντευξη στους τουρκικούς τηλεοπτικούς σταθμούς NTV και Star. Παραδέχτηκε μάλιστα από οθόνης ότι το τουρκικό κράτος είχε κάνει στο παρελθόν «λάθη» που έμελλε να διώξουν από την Τουρκία «εκατοντάδες χιλιάδες Ρωμιούς».

Θα υπέθετε κανείς εύλογα ότι ο 64χρονος Τούρκος ηγέτης εννοεί «λάθη» (ή μήπως εγκλήματα, πιο σωστά) όπως εκείνα του 1922, του 1955, και της διετίας 1964-65.

Κι όμως, ο ίδιος Ερντογάν θα ερχόταν λίγες ημέρες αργότερα, μόλις το περασμένο Σάββατο (πάλι Σάββατο) 28 Απριλίου, να υποστηρίξει δημόσια ότι «Έλληνες στρατιώτες έκαψαν τη Σμύρνη την ώρα που υποχωρούσαν», αναφερόμενος στα γεγονότα του 1922, από το βήμα ομιλίας του τη Σμύρνη.
Παλιά του τέχνη κόσκινο… Ο Τούρκος πρόεδρος ειδικεύεται, άλλωστε, στα είπα-ξείπα.

• Θέλει μεν την ειρήνη στο Αιγαίο, αλλά με όρους «συνιδιοκτησίας».
• Θέλει και την ειρήνη στην Κύπρο, αλλά με μερίδιο στον ενεργειακό πλούτο και όρους «συγκυβέρνησης» στο νησί.
• Μας αγαπάει, αλλά μόνο στο βαθμό που του κάνουμε το χατίρι (τουρκική λέξη, εκ του hatır).

Κατά τα λοιπά, απλώς μας ανέχεται, όχι μόνο εμάς αλλά τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και τον πιο στενών συνεργατών του, όπως κάθε «καλός μονάρχης». Δεν είναι λίγοι, άλλωστε, εκείνοι, που ήταν άλλοτε στο πλευρό του και πλέον δεν είναι (Γκιουλ, Νταβούτογλου, Αρίντς κ.α.).

Ο Ερντογάν μιλάει συχνά και πολύ. Επί της ουσίας, επιβιώνει με το να προκαλεί. Εδώ που έχει φτάσει, δεν υπάρχει για αυτόν άλλος δρόμος. Εάν αποφασίσει να το «γυρίσει» ξαφνικά στον ειρηνισμό και τη δημοκρατία, κινδυνεύει να καταλήξει στη φυλακή.

Όσοι στα καθ’ ημάς επιλέγουν να του απαντούν δημοσίως κάθε φορά που λέει κάτι προκλητικό, καλώς πράττουν… εάν βέβαια το πράττουν για τους ορθούς υπερκομματικούς λόγους. Η εξωτερική πολιτική δεν χαράσσεται με δημοσκοπήσεις.

Για την ιστορία, πάντως, ίσως αξίζει να θυμίσουμε ότι η Σμύρνη, ως τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, ψηφίζει παραδοσιακά CHP (σε ποσοστό 47% στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2015). Όχι Ερντογάν.

Έθνος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση