Η Καταλονία αφύπνισε τους αυτονομιστικούς δαίμονες των Βαλκανίων

Η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, ο ελληνικός εκτροχιασμός και το Brexit έσπρωξαν τις χώρες των Βαλκανίων μακριά από τα σύνορα της Ένωσης.

Στα ταραγμένα Βαλκάνια, μια σπίθα είναι μερικές φορές αρκετή για να προκαλέσει έκρηξη. Η διακήρυξη της ανεξαρτησίας της Καταλονίας έχει άραγε αυτόν τον χαρακτήρα; Αυτό είναι το ερώτημα που απευθύνει η Ιζαμπέλ Λασέρ σε άρθρο της [Le Figaro, Onalert], θεωρώντας ότι οι εξελίξεις στην Καταλονία αφύπνισαν τους εγχώριους αυτονομιστές, τους οποίους οι Eυρωπαίοι ηγέτες είχαν ξεχάσει.

Καλό είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι οι ξένοι αναλυτές, ότι τα προβλήματα στα Βαλκάνια δεν είναι τωρινά, είναι γνωστά με τον όρο Ανατολικό Ζήτημα και η έναρξή του είναι απροσδιόριστη. Κάποιοι τοποθετούν την έναρξη στα 1774, με την Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, που ήταν το αποτέλεσμα του πρώτου μεγάλου ρωσοτουρκικού πολέμου (1768-74), στον οποίο η Ρωσία κατέλαβε την Αζοφική, την Κριμαία και τη Βεσσαραβία (Υπερδνειστερία). Με τη συνθήκη αυτή η Ρωσία διαμόρφωσε τη διπλωματική βάση για περαιτέρω επέμβαση στα εσωτερικά της οθωμανικής αυτοκρατορίας και φυσικά και στα Βαλκάνια.

Να μη ξεχνούμε επίσης, ότι τα σύγχρονα προβλήματα στα Βαλκάνια, άρχισαν με την απόφαση της Δύσης να διαμελίσει τη Γιουγκοσλαβία, αλλά και την πλήρωση της περιοχής με μουσουλμάνους ως αντίβαρο στους ορθοδόξους χριστιανούς Ρώσους. Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου, ίσως και ηθελημένα, για περαιτέρω προσθαφαιρέσεις περιοχών στα υπάρχοντα κράτη.

Προ ολίγων ημερών, ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς, κατήγγειλε τα "δύο μέτρα και δύο σταθμά" της ΕΕ και την υποκρισία της διεθνούς κοινότητας. Το Βελιγράδι δεν δέχθηκε ποτέ την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, την οποία δέχθηκαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, που αρνούνται όμως σήμερα την ανεξαρτησία της Καταλωνίας.

Από την άλλη πλευρά, στην Μπάνια Λούκα, την πρωτεύουσα της "Ρεπούμπλικα Σέρπσκα", του σερβικού τομέα δηλαδή της Βοσνίας- Ερζεγοβίνης, οι Σέρβοι της Βοσνίας δηλώνουν νομιμοφροσύνη προς το Βελιγράδι και όχι το Σαράγεβο. «Ισως ήρθε ο καιρός να κάνουμε μια λογική συζήτηση για τον ειρηνικό διαμελισμό της Βοσνίας», δήλωσε ο Μίλοραντ Ντόντικ, πρόεδρος αυτής της σερβικής οντότητας, που θα ήθελε να οργανώσει ένα δημοψήφισμα για την προσάρτηση της Ρεπούμπλικα Σέρπσκα στη "μητέρα πατρίδα".

Το θνησιγενές κατασκεύασμα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, το οποίο μας εμφάνισαν ως πρότυπο πολυπολιτισμικής κοινωνίας και διατηρείται μόνον με την ύπαρξη πολυεθνικής δύναμης, είναι βέβαιο πως θα θρυμματιστεί.. Δεν είναι μόνον οι Σέρβοι αλλά και οι Κροάτες που δεν συμβιώνουν με τους Βόσνιους μουσουλμάνους [έφτιαξαν ένα τερατούργημα, με καθολικούς, ορθοδόξους και μουσουλμάνους αλληλομισούμενους, κι αυτό το αποκάλεσαν "ιδανική πολυπολιτισμική κοινωνία", και φαντάστηκαν ότι μπορεί να διατηρηθεί].

Στο Μόσταρ, δίπλα στη σημαία της Καταλονίας υψώθηκε η σημαία της "Ερζεγκ-Μπόσνα", της "δημοκρατίας" που είχαν ανακηρύξει οι Κροάτες της Βοσνίας στη διάρκεια του πολέμου του 1991. Το μήνυμα ήταν: «Καλή τύχη, είμαστε οι επόμενοι».

Για την Κοιλάδα του Πρέσεβο, έχω αναφερθεί αρκετές φορές. Έχει πλειοψηφία αλβανική και την υποστήριξη της Αλβανίας που ξεσηκώνει τους κατοίκους για απόσχιση.

Η Ιζαμπέλ Λασέρ γράφει στον "Figaro" ότι η αφύπνιση των αυτονομιστικών δαιμόνων δεν έχει ασφαλώς το ίδιο νόημα σε όλες τις βαλκανικές δημοκρατίες. Αποδεικνύει όμως για μια ακόμη φορά την αποτυχία του πολυεθνικού μοντέλου που επέβαλε η διεθνής κοινότητα. Προωθώντας τις συμφωνίες του Ντέιτον, που έφεραν το τέλος του πολέμου στη Βοσνία, οι Αμερικανοί πίστεψαν ότι μόλις ξεχνιόταν η φρίκη του πολέμου οι Σέρβοι, οι Κροάτες και οι Μουσουλμάνοι θα ζούσαν και πάλι αρμονικά μαζί.

Όσο για τους Ευρωπαίους, θεώρησαν ότι η προοπτική της ένταξης στην Ευρώπη θα έφερνε τη συμφιλίωση. Οι ελπίδες διαψεύστηκαν. Η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, ο ελληνικός εκτροχιασμός και το Brexit έσπρωξαν τις χώρες των Βαλκανίων μακριά από τα σύνορα της Ένωσης. Ο ισλαμισμός άνθισε χάρις στα σαουδαραβικά κεφάλαια, την προπαγάνδα του Ισλαμικού Κράτους και τη φτώχεια που μαστίζει τις μουσουλμανικές περιοχές της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Αντί να συμφιλιώσουν τους λαούς, οι πολιτικοί όξυναν τα πάθη τους και ανέβαλαν επ' αόριστον το σχέδιο ενός νέου κοινού μέλλοντος. Κι αν η πιθανότητα ενός πολέμου ανάμεσα στην Ισπανία και την Καταλονία είναι μόνο θεωρητική, η επανάληψη των συγκρούσεων στα Βαλκάνια δεν μπορεί καθόλου να αποκλειστεί. Με ή χωρίς την καταλονική ανεξαρτησία...

Μακεδών
Πηγή Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση