Μια πρώτη εκτίμηση για τα αποτελέσματα των Γερμανικών εκλογών

Του Πέτρου Κονταρίνη

Mεγάλη ήττα των εκπροσώπων της πανκοσμιοποίησης Μέρκελ και Σουλτς.
Η Γερμανική ηγεσία εκτός από την ποδηγέτηση της Ευρώπης έχει αναδειχθεί σε φάρο του απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού, μετά την ήττα της Χίλαρι στης ΗΠΑ και το Βrexit στην Βρετανία.

Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές τους δεν έχουν καταστρέψει μόνο τις κοινωνίες στην νότια Ευρώπη, αλλά έχουν πετύχει και σοβαρή υποχώρηση στο κοινωνικό κράτος των αναπτυγμένων οικονομιών του βορρά.

Έτσι το 40% πέριξ στο οποίο κινούντο παλαιότερα Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες, σήμερα προσγειώθηκε στο 32% και το 20% αντίστοιχα, με τους δεύτερους να φτάνουν το μικρότερο ποσοστό στην ιστορία τους.

Καθόλου περίεργο που Αριστερά και οι Οικολόγοι δεν επωφελήθηκαν καθόλου από την κατάρρευση των συστημικών κομμάτων καθώς έχουν αποδείξει ότι αποτελούν στην Ευρώπη αποκούμπι στις δύσκολες στιγμές του συστήματος: Βrexit στην Βρετανία, επόμενη μέρα του Δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, Δημοψήφισμα Ιταλίας, ο δεύτερος γύρος τον Προεδρικών εκλογών στην Γαλλία, επέμβαση στην Συρία, πραξικόπημα στην Ουκρανία, περικύκλωση της Ρωσίας, παντού η κυρίαρχη τάση είναι να ακολουθούν τις βασικές προτεραιότητες των υπερεθνικών ΕΛΙΤ και του ΝΑΤΟ.

Οι Φιλελεύθεροι, που είχαν εξαφανιστεί στις περασμένες εκλογές λόγω της αναλγησίας που επέδειξαν, συμμετέχοντας στην προηγούμενη κυβέρνηση Μέρκελ, επανέρχονται στην πολιτική ως τέταρτο κόμμα. Το βασικό τους προσόν είναι ότι όλοι στη Ε.Ε. εφαρμόζουν την πολιτική τους, ουσιαστικά επομένως πρόκειται για την πραγματική άκρα δεξιά επιδιώκοντας ( όσο γίνεται περισσότεροι φτωχοί όσο γίνεται λιγότεροι πλούσιοι ).

Όλες οι ενοχικές κοινωνίες λόγο αποικιοκρατικού παρελθόντος χρειάζονται έναν μπαμπούλα, κάτι που να φαντάζει χειρότερο: το 1950 - 1990 ήταν ο κομμουνισμός. Σήμερα ακόμα και ο Σόιμπλε, ακόμα και οι Χριστιανοκοινωνιστές της Βαβαρίας ανακάλυψαν την ακροδεξιά ... μόνο που η Εναλλακτική για την Γερμανία, νεοϊδρυθέν κόμμα που ήρθε τρίτο με 13%, είναι το νέο κόμμα των εργατών συνταξιούχων και συμπιεσμένων μικρομεσαίων που αγαναχτούν ξεπερνώντας ιδεολογικούς φραγμούς.

Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι πολλοί των ψηφοφόρων τους είναι παραδοσιακοί Σοσιαλδημοκράτες ενώ αποτελούν το δεύτερο κόμμα στην Ανατολική Γερμανία συμπεριλαμβανομένου του Ανατολικού Βερολίνου με 21,5 %.

Αυτό που οι ίδιοι διακηρύσσουν είναι ότι θέλουν να διατηρήσουν την Ευρωπαϊκή πολιτιστική ταυτότητα, τη σωματική τους ακεραιότητα από τρομοκρατικές επιθέσεις και εγκληματικότητα, το κοινωνικό κράτος και τις αποδοχές τα κεκτημένα τους δηλαδή, τα οποία έχουν το δικαίωμα να πιστεύουν ότι απειλούνται από τις σκόπιμα ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές (το ίδιο που πιστεύουν πάρα πολλοί Ευρωπαίοι).

Τα υπόλοιπα τα ακούμε με επιφύλαξη γιατί προέρχονται από στυλοβάτες του ΝΑΤΟ ISIS και του Δεξιού τομέα για να μην θυμηθούμε ποιοι σχεδίασαν τα πραξικοπήματα σε Ελλάδα και Κύπρο. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για τίποτα, μπορεί τελικά οι "δημοκράτες" του παγκοσμιοποιημένου χρηματιστικού κεφαλαίου, που κυβερνούν τον κόσμο, να καταφέρουν να οδηγήσουν ολόκληρες κοινωνίες λόγω απόγνωσης σε αντιδραστικές κατευθύνσεις όπως συνέβη με το ΚΡΑΧ του 1929, και παρά την ύπαρξη τότε μίας πρωτοπόρας αριστεράς.

Από αυτούς όλα τα περιμένεις, ακόμα και το σκοινί που θα τους πουν ότι θα τους κρεμάσουν μπορούν να πουλήσουν.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση