Ιησούν ή Βαρραβάν;...

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

"Ἴδε ὁ ἄνθρωπος. ὅτε οὖν εἶδον αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ὑπηρέται, ἐκραύγασαν λέγοντες· Σταύρωσον σταύρωσον αὐτὸν"

     Αυτές τις μέρες οι πιστοί γιορτάζουν την ανάσταση του Χριστού-θεού, οι λιγότερο πιστοί γιορτάζουν την ανάσταση του θεού-φύση, όλοι όμως γιορτάζουν την ανάσταση της ελπίδας και της ζωής, την επανάσταση της ελπίδας και της ζωής απέναντι στο έρεβος του κάθε χειμώνα, απέναντι στο σκοτάδι, στο κρύο, στην απανθρωπιά.

Εδώ στην γωνιά μας όμως, για να ρίξουμε όλοι μιά ματιά. Βλέπουμε κάτι που θα μπορούσε να μοιάσει με ελπίδα, με φως, με αναγέννηση;
Εδώ που ο Ιούδας και οι αργυραμοιβοί έχουν νικήσει κατά κράτος...
Εδώ που κυβερνούν οι πνευματικοί και φυσικοί απόγονοι των μαυραγοριτών και δωσιλόγων της προηγούμενης Κατοχής...
Υπάρχει κάτι που να προοιωνίζεται μιά ανάσταση;

Βλέπει κανείς 12 αποστόλους;  Έστω έναν;
Βλέπει κάποιος έστω έναν Πόντιο Πιλάτο να νίπτει "τας χείρας του";
Μόνο φραγγέλια και σταυρωτήδες.
Μόνον όχλο-λαό να φωνάζει  "τον Βαρραβάν, τον Βαρραβάν" και Ιησούς να είναι ο ίδιος, προδομένος και αθώος, και άμοιρος, και τυφλωμένος απ' το ίδιο του το αίμα απ' τ' αγκάθινο στεφάνι που του φόρεσαν οι Ρωμαίοι-"εταίροι", να τον σέρνουν επτά χρόνια τώρα απ' τον Άννα στον Καϊάφα, κι από δεξιό δωσίλογο σε αριστερό προδότη, κάθε χρόνο να σταυρώνεται, κάθε χρόνο να τον λογχίζουν, και ανάσταση να μην έχει.

Τούτο θα μπορούσε να είναι άλλο ένα "ευαγγέλιο". Το κατά Μαντατοφόρο ευαγγέλιο, που θα εξιστορεί την ζωή και τα πάθη του λαού, αλλά ευαγγέλιο δεν θά 'ναι. Καλές ειδήσεις δεν θά 'χει.
Γιατί ο λαός δεν είναι Χριστός.  
Δεν είναι μόνον θύμα. Είναι και θύτης.  Θύτης του εαυτού του.
Ο ίδιος κάθε μέρα καρφώνει κι άλλο ένα καρφί στο δικό του σώμα.
Γιατί ο ίδιος μπορεί ν' αναστηθεί μόνος του και δεν το κάνει.
Γιατί γολγοθάς του είναι η βολή του, και σταυρός του ο φόβος του.
Γιατί περιμένει άλλους να τον κατεβάσουν απ' τον σταυρό. 
Γιατί δεν ξεσταυρώνεται μόνος του να πηδήσει πάνω στους σταυρωτήδες, τους Ιούδες και τους αργυραμοιβούς, να τους ξεπαστρέψει, να τους εκδιώξει απ' τον "ναό" του, από την χώρα του.

Δεν υπάρχει ευαγγέλιο που να ευ-αγγελίζεται κάτι όσο ο λαός έγινε όχλος, και ο όχλος φωνάζει "τον Βαρραβάν, τον Βαρραβάν".
Χωρίς να καταλαβαίνει, πως φωνάζει μαζί με τους αρχιερείς και τους υπηρέτες δείχνοντας τον εαυτό του: 
"Άρον άρον σταύρωσον αυτόν"!...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση