Γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις ντρέπονται να θίξουν το μείζον θέμα της ΑΟΖ; Τι φοβούνται;

Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης

Ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκος Κοτζιάς, επισκέφθηκε την χιονισμένη Ουάσιγκτον την Δευτέρα 14 Μαρτίου 2017 για να συναντήσει τον Ρεξ Τίλλερσον, Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, τον ικανότερο υπουργό του Τραμπ και άριστο γνώστη της ΑΟΖ. Δυστυχώς ο δικός μας υπουργός, από ό,τι φάνηκε, ήρθε στην αμερικανική πρωτεύουσα απροετοίμαστος και αδιάβαστος.

Ο νέος ΥΠΕΞ των Ηνωμένων Πολιτειών γνωρίζει άριστα τη σημασία της ΑΟΖ, διότι η ExxonMobil, την οποία διηύθυνε πριν αναλάβει το νέο πόστο του, έχει εκμεταλλευθεί, για πολλά χρόνια τώρα, τις ΑΟΖ πολλών κρατών. Επομένως, ευελπιστούμε ότι δεν θα είναι αρνητικός στην ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ. Έτσι είδαμε την εταιρία του να αναλαμβάνει την εκμετάλλευση του οικοπέδου 10 της Κυπριακής ΑΟΖ, που αποτελεί το σημαντικότερο οικόπεδο, μια και γειτνιάζει με το τεράστιο κοίτασμα Ζορ της Αιγυπτιακής ΑΟΖ. Δυστυχώς, φαίνεται ότι στη συνάντηση του Στεητ Ντηπαρτμεντ ο δικός μας υπουργός έπασχε από το φοβικό σύνδρομο όλων των ελληνικών κυβερνήσεων από το 1996. Διαβάστε τι είπε ο ικανότερος υπουργός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετά την συνάντησή του με τον Ρεξ Τίλλερσον.

Δημοσιογράφος: «Κύριε Υπουργέ, πως πήγε η συνάντηση με τον Αμερικανό ομόλογό σας;»
Ν. Κοτζιάς: «Δεν έκανα στον κ. Tillerson μία ενημέρωση με την παραδοσιακή έννοια. Περισσότερο ήθελε την ανάλυσή μας για την περιοχή, για το πώς μπορεί να υπάρξει σταθερότητα και ασφάλεια, ποιες δυνάμεις κινούνται και με ποιον τρόπο.»

Αποδέχεται ότι δεν έκανε μια ενημέρωση με την παραδοσιακή έννοια. Δηλαδή η πρώτη φορά αριστερά δεν κάνει παραδοσιακές ενημερώσεις, αλλά μήπως έκανε ενημερώσεις δημιουργικής ασάφειας, οπως παλαιότερα ένας άλλος συνάδελφός του;

Δημοσιογράφος: «Και για το Κυπριακό;»
Ν. Κοτζιάς: «Δεν με ρώτησε για το Κυπριακό και δεν κάναμε ανάλυση για το Κυπριακό. Νομίζω ότι είναι ένα θέμα που θα το συζητήσω περισσότερο με τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας.»

Δεν τον ρώτησε για το Κυπριακό! Δεν θα το συζητήσει με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ αλλά με το Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας. Οι οπαδοί του στην Κύπρο θα τραβάνε τα μαλλιά τους. Δεν προνόησε να μιλήσει για την Κυπριακή ΑΟΖ και να την συνδέσει με την Ελληνική ΑΟΖ.

Είχε και μια άλλη ευκαιρία να μιλήσει για την ΑΟΖ, όταν οι δημοσιογράφοι τον ρώτησαν, εάν έγινε κάποια συζήτηση για τα θέματα ενέργειας.

«Εξήγησα τα ενεργειακά projects που υπάρχουν στην περιοχή. Νομίζω ότι τα γνωρίζει καλύτερα και από μένα, αλλά αναφέρθηκα στο πως τα βλέπουμε εμείς και στην σημασία που έχει για τους Έλληνες το να εξελιχθεί η Ελλάδα σε ένα κέντρο μεταφοράς διαφόρων μορφών ενέργειας.», απάντησε.

Η συζήτηση για την ΑΟΖ ήταν η πρώτη μεγάλη ευκαιρία της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης να φέρει στο προσκήνιο τις αντιρρήσεις των αμερικανικών κυβερνήσεων. Οι Αμερικανοί, από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρι του Αλέξη Τσίπρα, παίζουν το ίδιο βιολί, διαμηνύοντας στις ελληνικές κυβερνήσεις ότι δεν πρέπει να προχωρήσουν σε μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ χωρίς να συμφωνήσουν πρώτα με την Τουρκία, παριστάνοντας ότι δεν γνωρίζουν πως η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι πάντα μια μονομερής πράξη, όπως ακριβώς έκαναν και οι Αμερικανοί το 1983.

Μία από τις πιο σημαντικές δηλώσεις, από αμερικανικής πλευράς, έγινε στις 27 Ιουλίου 2011 από τον τότε βοηθό υπουργό Εξωτερικών Φίλιπ Γκόρντον, ο οποίος, σε συνάντησή του με δημοσιογράφους στην Αθήνα, έκανε μια απαράδεκτη δήλωση, που για τους Αμερικανούς ισχύει μέχρι σήμερα:

«Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αποφεύγονται μονομερή βήματα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζουν τα δικαιώματα των χωρών για την ανακήρυξη αποκλειστικών οικονομικών ζωνών, αλλά… δεν νομίζουμε ότι θα ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδος να το πράξει χωρίς πλήρη συνεργασία με τους γείτονές της, της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης».

Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για τον Κοτζιά, στην καρδιά της Αμερικανικής διπλωματίας, να ζητήσει από τον Τίλλερσον να αρθεί αυτή η θέση της κυβέρνησης Ομπάμα, που δεν δέσμευε τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Οι ειδικοί στο Δίκαιο της Θάλασσας γνωρίζουν τη θέση των ΗΠΑ, που ακολουθεί δύο μέτρα και δύο σταθμά, στο θέμα της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών. Η Αμερική έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ της με βάση την αρχή της ίσης απόστασης (equidistance), που τόσο αντιπαθεί η Τουρκία, με την Ρωσία, τον Καναδά, το Μεξικό, τις Μπαχάμες και την Κούβα. Όταν όμως έρχεται η ώρα να ασχοληθεί με την ελληνοτουρκική διαφορά στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος, υποστηρίζει τις τουρκικές θέσεις περί ευθυδικίας.

Έτσι, οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι τα δικά τους νησιά, κατοικήσιμα ή όχι, έχουν πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ, αλλά παρόμοια δικά μας νησιά δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα. Αυτή είναι μια απαράδεκτη φιλοτουρκική θέση των Αμερικανών από το 1982, που πρέπει, επιτέλους, να ανατραπεί. Αυτό θα μπορούσε ο Κοτζιάς να συζητήσει με τον Τίλλερσον, αξιοποιώντας και την δήλωση του σημερινού πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, στις 23 Ιανουαρίου 2013, όταν ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση.

Είχε πει τότε ο Αλεξης Τσίπρας:

«Στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου η Ελλάδα δεν πρόκειται και δεν πρέπει να διαπραγματευθεί με κανέναν το δικαίωμά της στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και μάλιστα πιστεύουμε ότι αυτό το δικαίωμα, το αναφαίρετο δικαίωμα, πρέπει να υποστηριχθεί και από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής».

Εμείς δυστυχώς όχι μόνο δεν έχουμε ανακηρύξει την Ελληνική ΑΟΖ, αλλά παρακολουθούμε άπρακτοι τις ανακηρύξεις και οριοθετήσεις των ΑΟΖ των κρατών της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από την απαξίωση της Θάλασσας από ένα λαό που έγραψε μια τόσο λαμπρή ιστορία μέσα από τις θάλασσές του.

Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση