Η Υπόθεση Κώστα Αγγελάκη (της ΕΥΠ) και όσα αφήνει πίσω της… ως γκρίζα σκιά

Κύριος στόχος της τότε κυβέρνησης ΓΑΠ ήταν όμως ο κ. Αγγελάκης, ο οποίος σθεναρά αντιτάχθηκε στις λανθασμένες, όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων, επιλογές της τότε φυσικής και πολιτικής ηγεσίας της υπηρεσίας…

Και σ’ αυτή τη δίκη, με τον έντονο πολιτικό χαρακτήρα και όχι μόνον, ήταν και τα ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ παρόντα, όπως και σε όλες τις προηγούμενες δίκες του ΚΩΣΤΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ.
Θα ήθελα να επισημάνω κάποια πράγματα στο ρεπορτάζ του εξαίρετου συναδέλφου Α. Σ..
Σε όλα όσα γράφει, έχει δίκιο, εκτός από ένα σημείο:
Ο διοικητής της ΕΥΠ Γιάννης Ρουμπάτης, δεν είχε καμία εκ του νόμου υποχρέωση να προσφύγει στον επόμενο βαθμό.
Τέτοια υποχρέωση, έχουν οι κρατικοί λειτουργοί, μόνον όταν η υπόθεση αφορά σε οικονομικό θέμα..
Το γιατί ο Γιάννης Ρουμπάτης το έκανε αυτό στην συγκεκριμένη περιπτωση, το έχουν αντιληφθεί όλοι.
Προφανώς, για να εξυπηρετήσει τα παλιά συντροφια – φιλαράκια του στο ΠΑΣΟΚ!
Το θέμα όμως, δεν είναι τι κάνει ο Ρουμπάτης και ο κάθε Ρουμπάτης, αλλά το ΓΙΑΤΙ Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ, ΔΕΧΘΗΚΕ ΝΑ ΜΠΕΙ Σ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.
Η Πρόεδρος του δικαστηρίου, ανέφερε, ότι περιμένει τα υπομνήματα των δυο πλευρών την ερχόμενη Τρίτη 14-2-2017.
Επί του θέματος, θα επανέλθω με δικό μου ρεπορτάζ, εντός των ημερών…
Γιατί η υπόθεση αυτή, δεν αφορά αποκλειστικά στα της ΕΥΠ, αλλά ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, καθ’ ότι άπτεται ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ και της … δικαιοσύνης.

Καλλιόπη Σουφλή

Μετά από δύο αναβολές λόγω της περυσινής μεγάλης αποχής των δικηγόρων εκδικάστηκε την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017 ενώπιον του Αρείου Πάγου, η αίτηση αναίρεσης που είχε ασκηθεί κατά της απόφασης του Εφετείου Αθηνών με την οποία είχε αθωωθεί ο πρώην προϊστάμενος στη Διεύθυνση Κατασκοπίας της ΕΥΠ, Κώστας Αγγελάκης, για το αδίκημα της απλής Κατασκοπίας – κατοχή απορρήτων εγγράφων (κατ΄ εγγύτερη νομική προσέγγιση σύμφωνα και με το παραπεμπτικό Βούλευμα)…

Το ειδησεογραφικό μας Πρακτορείο παρακολούθησε και αυτή τη φάση της διαδικασίας όπως άλλωστε κάναμε μέχρι σήμερα που παρακολουθούμε αυτή την υπόθεση από το ξεκίνημά της.

Θυμίζουμε ότι, όπως είχε ήδη κριθεί κατά την ακροαματική διαδικασία, όλα τα έγγραφα που βρέθηκαν στο γραφείο του κ. Κωνσταντίνου Αγγελάκη ήταν κλειδωμένα και ασφαλισμένα μέσα στο γραφείο του στην ΕΥΠ, αφορούσαν δικές του υπηρεσιακές υποθέσεις και πηγές πληροφοριών και όπως αναγκάσθηκαν να ομολόγησαν ακόμα και οι μάρτυρες κατηγορίας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης στο Εφετείο Αθηνών, ο κ. Αγγελάκης τηρούσε όλους τους κανονισμούς ασφαλείας και φρόντιζε εν τη απουσία του πάντα τα κλειδιά του γραφείου του να παραμένουν εντός του χώρου της Υπηρεσίας, φυλασσόμενα από τους υπεύθυνους Αστυνομικούς.

Αποδείχθηκε δε ότι όλα τα έγγραφα που βρέθηκαν στη κατοχή του αφορούσαν δικές του υποθέσεις και ήταν εν γνώσει των εκάστοτε Διοικήσεων της υπηρεσίας ο χειρισμός εκ μέρους του των υποθέσεων αυτών και κανένα από αυτά τα έγγραφα δεν διέρρευσε ποτέ πουθενά.
Όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Γ. Α. Παπανδρέου την εξουσία το 2009, πολλά στελέχη της ΕΥΠ βρέθηκαν διωκόμενοι από τη διοίκηση Μπίκα – Παπαγεωργίου – Τσαντρίζου και τους τότε Υπουργούς Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοϊδη και Χρ. Παπουτσή (μπατζανάκης του Μιχ. Καρχιμάκη).
Κύριος στόχος της τότε κυβέρνησης ΓΑΠ ήταν όμως ο κ. Αγγελάκης, ο οποίος σθεναρά αντιτάχθηκε στις λανθασμένες, όπως αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων, επιλογές της τότε φυσικής και πολιτικής ηγεσίας της υπηρεσίας.

Για παράδειγμα το Πρακτορείο μας, σας θυμίζει την υπόθεση του συστήματος GIS (Δορυφορικό Γεωγραφικό Σύστημα για την ασφάλεια και επιτήρηση των συνόρων κατά την μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών) που προμηθεύτηκε η ΕΥΠ επί πρωθυπουργίας Κ. Καραμανλή αλλά το σύστημα ΓΑΠ το “ακύρωσε” λόγω του ότι το λογισμικό για τη λειτουργία του συστήματος ήταν ρωσικής προέλευσης.

Η ηθική δικαίωση των διωκόμενων και φυσικά του κ. Αγγελάκη ήρθε μετά την αποκάλυψη των τηλεγραφημάτων των WikiLeaks και τις αποκαλύψεις τους για τη δράση συγκεκριμένων ανθρώπων της υπηρεσίας και της τότε πολιτικής της ηγεσίας, αλλά και φυσικά με τις αθωωτικές υπέρ τους αποφάσεις στα Ελληνικά Δικαστήρια.

Ερωτήματα προκαλεί η συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα δίωξη τόσων επί σειρά ετών αξιόμαχων στελεχών.
Δικαίως αναρωτήθηκε ο συνήγορος υπεράσπισης του κ. Αγγελάκη, κ. Γιώργος Χρ. Παπατσώρης κατά την αγόρευση του ενώπιον του Αρείου Πάγου εάν όλοι οι πρώην Διοικητές, Υποδιοικητές και Διευθυντές Κατασκοπίας που υπηρέτησαν μέχρι το 2009 στην Υπηρεσία και κατέθεσαν υπέρ του κατηγορουμένου είναι αναξιόπιστοι και προδότες όταν μάλιστα κάποιοι εξ αυτών υπηρέτησαν στην ΕΥΠ επί 40 έτη και είναι αξιόπιστος κάποιος αστυνομικός που υπηρέτησε στην υπηρεσία μόνο για δύο έτη;

Και συνέχισε, «Ζητάει η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να αναιρεθεί η αθωωτική απόφαση γιατί δήθεν δεν αναφέρονται σε αυτήν με ακρίβεια τα καθήκοντά του κατηγορουμένου.

Αναφέρει επ΄ ακριβώς η απόφαση του Εφετείου πότε προσλήφθηκε, πότε προήχθη, σε ποια Διεύθυνση υπηρέτησε, πως εκτελούσε τα καθήκοντά του, σε ποια έργα ήταν υπεύθυνος.

Τι περιμένατε να γράφει η απόφαση που και πότε πήγε σε απόρρητες μυστικές αποστολές στο εξωτερικό σε χώρες στόχους;».

ΤΜΗΜΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΡΕΠΟΡΤΑΖ GREEKAMERICANNEWSAGENCY

ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΕYΘΥΝΣΗΣ

Η Ελληνική Δικαιοσύνη, στην υπόθεση αυτή της ΕΥΠ(ΚΥΠ) -και αναφερόμαστε ειδικώς στην υπόθεση του Κων/νου Αγγελάκη αλλά και τις συναφείς με αυτήν εκδικαζόμενες παράλληλα υποθέσεις από το 2010 και εντεύθεν μέχρι σήμερα(Φεβ 2017)- απέδειξε περίτρανως ότι και ανεξάρτητη, όταν θέλει ΕΙΝΑΙ(!) και “τυφλή” όπως οφείλει να είναι, ΗΤΑΝ!

Η απόφαση στην εν λόγω αίτηση αναίρεσης που άσκησε ως όφειλε ο νυν διοικητής Γιάννης Ρουμπάτης, όπως εξ άλλου θα έπρεπε να κάνει και ο οποιοσδήποτε στην θέση του, ανώτατος δημόσιος κρατικός λειτουργός ώστε αφενός να μην κατηγορηθεί ο ίδιος ποτέ στο μέλλον ότι απεμπόλησε, έστω και στιγμιαία, όπως ορίζεται νομικώς σε τέτοιες περιπτώσεις και μέχρι αυτού του βαθμού εκδικαζόμενες υποθέσεις , τα δικαιώματα του ελληνικού δημοσίου(του ελληνικού κράτους δηλ) και αφεταίρου, αν και το αίτημα αφορά διαδικαστικό ζήτημα και όχι την ουσία της υπόθεσης -αυτή ούτως ή άλλως δεν μπορεί να ανατραπεί πλέον- να καταρριφθεί και η τελευταία ικμάδα ή υποψία σκιάς ότι ο εν λόγω ανώτατος με υψηλή μάλιστα διαβάθμιση κρατικός υπάλληλος(για εμάς Λειτουργός όπως και κάθε άλλος τέτοιος υπάλληλος οφείλει να είναι πρωτίστως ευσυνδειδητος υπάλληλος του ελληνικού κράτους στην υπηρεσίαα του προς Έθνος και την Πατρίδα) θα πρέπει να παραδοθεί ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟΣ την κοινή γνώμη και φυσικά να επιστρέψει στην θέση του χωρίς να χάσει ούτε ένα από τα διαιώματα του.

Αν και τούτων δοθέντων, οφείλουμε να πούμε, -μιας και φτάνουμε στο τέλος αυτής της πολύχρονης υπόθεσης – ότι ναι μεν ο νυν διοικητής Γιάννης Ρουμπάτης άσκησε ως όφειλε αρμοδίως το οφειλόμενο καθήκον του-για καθαρά τυπικά λόγους βέβαια- με το αίτημα αναίρεσης έστω και για τυπικούς διαδικαστικούς λόγους, εν τούτοις οι ουσιαστικά βαθύτεροι λόγοι της εισήγησης του νομικού συμβούλου του κράτους, ο λόγος δηλ. καθώς και τα βαθύτερα κίνητρα της εισήγησεως του προς τον διοικητή Γιάννη Ρουμπάτη για αίτημα αναίρεσης, του κ.Ν. Παππά δεν ήταν καθόλου ούτε τυπικοί ούτε απλά η προάσπιση των συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου ως νομικός σύμβουλος του κράτους.

Οι λόγοι όπως και τα κίνητρα ήσαν άλλα…και μάλιστα πολύ σοβαρά. Δεν είναι όμως ούτε της ώρας, ούτε της παρούσης, εν όψει μάλιστα και της επερχόμενης απόφασης του Αρείου Πάγου επί του σχετικού αιτήματος, να αποκαλυφθούν περισσότερα…

Στην ώρα τους και αν χρειαστεί… και διασφασλιστεί ότι η αποκάλυψη αλλων-περαιτέρων και όσων μέχρι προτινος αποκαλύψαμε μέχρι κάποιου σημείου βέβαια, μετά όπως είχαμε δημοσίως δεσμευθεί κρατήσαμε τις οφειλόμενες αποστάσεις μέχρι να φτάσουμε ως εδώ- δεν θα βλάψουν τα εθνικά συμφέροντα στο άμεσο και ορατό ή στο εγγύς μέλλον.

Πόσο μάλλον όταν επίκεινται μείζονος εθνικής σημασίας γεγονότα και εξελίξεις που ίσως και να αποβούν μοιραία για την πατρίδα και το ελληνικό κράτος.

Μόνο υπ αυτές τις προϋποθέσεις ίσως να προχωρήσουμε σε άλλες περαιτέρω αποκαλύψεις και μόνον αν οι αποκαλύψεις θα βοηθούν στο ξεμπέρδεμα αυτού του κουβαριού…

Αυτά για να ξεκαθαρίζονται οι θέσεις μας και να λαμβάνονται και οι απαντήσεις σε όσους εδώ και καιρώ μας ασκούσαν κριτική για αυτή την παρατεταμένη σιωπή και απόσταση μας παρόλο που είχαμε κάθε λόγο να έχουμε και συνέχεια -αν θέλετε και οφελιμιστικά αφού κάθε τέτοιο ρεπορτάζ έρευνα η ανάλυση περί ΕΥΠ και εθνικών γενικά κρατικών υπηρεσιών και “πουλάει” και επισκεψιμότητα μεγάλη φέρνει…. αφού από εδώ ξεκίνησαν όλες οι αποκαλύψεις που δρομολόγησαν την υπόθεση και έβαλαν τις ράγες πάνω στις οποίες -αναγκαστικά όπως το είχαμε προαναγγείλει, και για εμάς αποτελεί άλλη μια ακόμα δικαίωση στις 10αδες που έχουμε στο ενεργητικό μας χωρίς τυμπανοκορυσίες φωνασκίες και αλλαγμούς όπως συμβαίνει με άλλα διαδικτυακά (και μη) ΜΜΕ- πολλά και συστημικά αλλά και μικρότερης εμβέλειας, αλλά με διαχειριστές κυρους και πάνω από όλα ήθους, συνέχισαν και να παρακολουθούν την συγκεκριμένη υπόθεση και να την καλύπτουν ενίοτε αποκαλύπτοντας και άλλες πτυχές της.

Ποτέ άλωστε δεν ισχυρίστηκαμε πως έχουμε ούτε το μονοπώλειο ούτε την αποκλειστικότητα στην κάλυψη τέτοιων -και μάλιστα ύψιστης εθνικής σημασίας – υποθέσεις και ρεπορτάζ. Τουναντίον όπου και όταν αυτό επιβάλλονταν ανοίξαμε πόρτες και δώσαμε πηγές προκειμένου να λάβουν την σκυταλη και άλλοι. Μονοπώλειο στην αλήθεια ουδείς κατέχει!

Ούτε μπορεί να κατέχει άλλωστε. Αυτές οι αντιλήψεις και οι λογικές χαρακτηρίζουν μόνο αλόφρονες και παρανοϊκούς που νομίζουν ότι κατέχουν την αλήθεια -γενικώς και αορίστως – πιστεύοντας και διακηρύσσοντας αλαζονικά και αυτάρεσκα ότι γράφουν και προβάλλουν την “αλήθεια όπως είναι” και παράγουν την “δημοσιογραφία όπως πρέπει να είναι”!

Ασχέτως αν οι εξελίξεις διαδοχικά και διαρκώς στις αίθουσες των δικαστηρίων τους διαψεύδουν οικτρά παρά τις ισχυρές κα υψηλότατες διασυνδέσεις του εδώ και δυο 10ετιες…

Διασυνδέσεις τέτοιες και τόσες που μάλλον με ένα παράλληλο δικαστικό και παραδικαστικό σύστημα προσομοιάζουν -αφού συχνά πυκνά αρέσκονται στο να προαναγγέλουν δικαστικές αποφάσεις – παρά σε έντιμη με κανόνες αξίες ηθική και προ πάντων με δεοντοογία, δημοσιογραφία παραπέμπουν…
Αυτά ουτε τυχαία λέγονται και γράφονται αφού εις εκ των ιθυνόντων νοων, που αφορούν και τον Κων/ν Αγγελάκη, μιας εκ των παραπλευρων υποθέσεων που επίσης βρίσκονται εν εξελίξη στις αίθουσες των ελληνικών δικαστηρίων, με ευθύνη του ιδίου στις περιπτώσεις τουλάχιστον που και μηνυτής είναι αλλά κυρίως σε αυτές που είναι και κατηγορούμενος από αντεγήσεις του Κ.Αγγελάκη, είτε κωλυσιεργεί σκοπίμως είτε παρατείνει στοχεύοντας στην παραγραφεί, ενίοτε απειλώντας δικαστές, εισαγγελείς και παράγοντες της δίκης..

Ούτε πολύ περισσότερο, γράφονται όλα αυτά και επισημαίνονται στη παρούσα συγκυρια τυχαία καθώς είμαστε σε θέση και το παρασκήνιο -που εκτυλίσσεται εδώ και μήνες επί όλων αυτών των δικών να γνωρίζουμε – να γνωρίζουμε αλλά και ρεπορτάζ καλό να έχουμε στην διάθεση μας…για όλο αυτό στο παραληλο δικαστικό σύστημα το οποίο ενεργοποιείται με συγκεκριμένη στόχεσυν κάθε φορά…
Δεν είναι όμως τούτε το παρόνοτος να πούμε ή πολύ περισσότερο να αποκαλύψουμε ούτε και χρειάζεται..

Προς το παρόν βέβαια καθώς ειδικά στο χώρο της δικαιοσύνης θα είναι τέτοιες οι σεισμηκές δονήσεις, ακόμα ισχυρότερες των προηγούμενων, αυτές που έρχονται…ανεξαρτήτως άλλων εξωγενών ή εθνικής σημασίας έκτακτων γεγονότων που αναμένονται, που θα σηματοδοτήσουν συστημικές και δομικές αλλαγές…

Άλλωστε όπως δημοσίως είχαμε δεσμευθεί από την αρχή της υπόθεσης του Κωσνταντίνου Αγγελάκη, μέχρι και με την “λήξη” αυτής και με την σε δεύτερο βαθμό-στο εφετείο- εκδίκασης της, δεν επρόκειτο, ούτε θέση να πάρουμε, -όπως συχνά πυκνά πράττουν άλλοι στους οποίους επαρκώς προαναφερθήκαμε… ούτε πολύ περισσότερο να σχολιάσουμε ή να αποκαλύψουμε άλλα στοιχεία- που έτσι και αλλιώς, έχει αποδειχθεί ότι έχουμε στην διάθεση μας…

Και, όσοι καλά γνωρίζουν, ουδέν αληθέστερο τούτου καθώς οι αποφάσεις σε πρώτο και δεύτερο βαθμό επί της εκδικαζόμενης υπόθεσης που αφορά στον Κων/ν Αγγελάκη, εν τέλει μας δικαίωσαν…

Παρόλαυτά αποφύγαμε φωνασκίες και αλλαλαγμούς… Πανυγηρισμούς και τα τοιάυτα… ώστε ειτε να προκαταλάβουμε την δικαιοσύνη είτε ακόμα χειρότερα να κατευθύνουμε…

Αυτά -που δυστυχώς συμβαίνουν και σε άλλες παρεμφερείς υποθέσεις με την πολύκροτη υπόθεση της δίκης του Κων. Αγγελάκη, είναι μακράν των δικών μας πεποιθήσεων και ισχυρών απόψεων για τον τρόπο λειτουργίας και της Ελληνικής Δικαιοσύνης και κυρίως για το πως οφείλει και πρέπει κάποτε το Ελληνικό Κράτος και η συντεταγμένη Ελληνική Πολιτεία οφείλει να πράξει νομοθετωντας ένα νέο πληρέστερο πλαίσιο που θα διέπει το καθεστώς λειτουργιας τέτοιων ευαίσθητων νευραλγικής εθνικής σημασίας κρατικών υπηρεσιών, με αφορμή όλη αυτή την υπόθεση.

Υπόθεση που δυστυχώς ενώ παρουσιάζει στοιχεία φαρσοκωμοδίας εν τούτοις έγινε αφορμή για να “φύγουν” προς τρίτες χώρες και μάλστα εχθρικές ευαίσθητες πληροφορίες είτε για πρόσωπα είτε πολύ περισσότερο για επιχειρήσεις -μερικές εν εξελίξει ακόμα…- της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Με αποτέλεσμα, -και εδώ είναι το μείζων και ουσιώδες – η βλάβη και η ζημιά , ίσως και σε βάθος πολλών ετών, που ενδεχομένως (αν οχι με απόλυτη βεβαιότητα) να είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την διαφαινόμενη, που έχει υποστεί το ελληνικό κράτος…

Και μάλιστα εν όψει εξελίξεων που θα “τρέξουν” στο άμεσο και ορατό εγγύς μέλλον μείζονως γεωπολιτικής σημασίας…

Μιλάμε για το άμεσο και ορατό μέλλον της χώρας μας…Μακάρι αυτό το “αόρατο χέρι” που πάντα στο τέλος διασώζει την Ελλάδα και τούτο το ευλογημένο Έθνος να παρέμβει έστω την ύστατη ώρα και να διαψευστούμε…

Μακάρι!
Εξελίξεων που έτσι και αλλιώς θα (εξ)αναγκάσουν την Ελλάδα να μπει σε ένα ατέρμων σκοτεινό τούνελ…

Μακάρι η βλάβη και η ζημιά που υπέστει η ΕΥΠ, να αποβούν μοιραίες για το κράτος μας και από έστω μια απλή ζημιά με την διαρροή προσώπων και(παλαιοτέρων, νεοτέρων ή ακόμα χειρότερα εν εξελίξει) επιχειρήσεων της ΕΥΠ να μην είναι η γεννεσιουργός αιτία και η αχείλιος πτέρνα της Ελλάδος καθιστώντας ένα απλό “θερμό επεισόδιο ρουτίνας” σε εθνική καταστροφή για την Ελλάδα, μεγαλύτερης ακόμα και από την καταστροφή της Σμύρνης. Μακάρι.

Αυτά για όσους έχουν εντρυφήσει σε βάθος στα ιστορικά αρχεία που αφορούν σε πρόσωπα γεγνότα και καταστάσεις που εν τέλει ο συνδυασμός τους οδήγησε και στην μεγάλη εθνική -μικρασιατική-κραταστροφή του 1922 αλλά και σε άλλες μικρότερης κλίμακας καταστροφές που υπέστει η Ελλάδα από το 1833 και εντεύθευν. Μακάρι..

Το αποτέλεσμα της ετυμηγορίας του Αρείου Πάγου αλλά και οι προσεχείς πολιτικές εσωτερικές και αλλά κυρίως γεωστρατηγικές εξελίξεις στη ευρύτερη περιοχή μας -στο αιγαίο στην Θράκη και στην ευθεία από τον Έβρο ως το Καστελόριζο, περιοχή των εθνικών συνόρων της χώρας που μάλλον πολύ σύντομα -δυστυχώς- θα μεταβληθούν και θα υποστούν και τροποιήσεις και αναγκαστικές αλλαγές… ελπίζω και εύχομαι οχι μη αναστρέψιμες – θα δείξουν πολλά… για το κατά πόσο αυτές οι υποθέσεις που άνοιξαν ως μη όφειλαν με ευθύνη πολιτικών και αναφέρομαι στην περίοδο του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη και την διοίκηση Μπίκα – Φ. Παπαγεωργίου(Τσαντρίζου) έβλαψαν -αυτό ειναι κάτι περισσότερο από σίγουρο και ενώ θα έπρεπε να έχουν καθίσει στο εδώλειο του κατηγορουμένου με τις βαρύτερες των κατηγοριών περί εσχάτης προδοσίας, αν και υπάρχει ήδη σε εξέλιξη η υπόθεση με κατηγορυμένους τον Μιχάλη Χαρχιμάκη και τους συνεργούς τους σε αυτή την υπόθεση που φέρονται να είναι αναμεμειγμένοι… εν τούτοις αυτοί που θα έπρεπε να έχουν οδηγηθεί στην δικαιοσύνη με βαρύτατ κατηγορητήριο, παραμένουν στο “απυρόβλητο” και προφανώς προστατευμενοι…

Όχι όμως για πολύ…

Και κυρίως, όλα αυτά που προηγήθηκαν εντός των δικαστικών αιθουσών αλλά κυρίως στο σκοτεινό και άδηλο παρασκήνιο… ίσως δωσουν ένα μάθημα στις επόμενες ελληνικές κυβερνήσεις και τους νομοθέτες για το πως πρέπει να θωρικιστουν τέτοιες ευαίσθητες κρατικές υπηρεσίες νευραλγικής εθνικής σημασίας.

Μακάρι να τα δουν όλα αυτά οι ταγοί και οι ιστορικοί του μέλλοντος ώστε να βγάλουν οριστικά και αμετάβλητα και τον συνδικαλισμό ειδικά από τέτοιες κρατικές υπηρεσίες αλλά και την κομματική πολιτική.

Ας ελπίσουμε ότι ο Άρειος Πάγος, πριν εκδόσει την ετυμηγορία του ότι θα λάβει υπόψην του και αυτές τις λεπτες παραμέτρους πέραν βεβαίως του να δικαιώσει τον άνθρωπο αυτό και να δώσει τέλος και στην άδικη αυτή δίωξή του, αλλά και μ την απόφαση του αυτή όπως και με άλλες να δημιουργήσει το υπόβαθρο με τα δεδικασμένα και το προηγούμενο που έτσι και αλλιώς έχει δημιουργηθεί, θέτονας τον μελλοντικό νομοθέτη προ των ευθυνών του.

Ελπίζουμε δε ότι στην ΕΥΠ θα επικρατήσει η σύναιση.

Η διάκριση και η νηφαλιότητα και θα πράξουν τα δέοντα και τα αρμόζοντα και ως προς την ηθική και επαγγελματική αποκατάσταση του εν λόγω υπαλλήλου αφενός και αφετέρου όπως επανειλημένα έχουμε υποστηρίξει με ισχυρά επιχειρήματα θα σταματήσουν κάποια στιγμή να στέλνουν στα ακροατήρια υποθέσεις τόσων στελεχών για προφανείς λόγους πολιτικής ή και συνδικαλιστικής δίωξης. Μακάρι..
Ίδωμεν.{Α.Σ}

Πηγή GreekNewsOnDemand
Πληροφορίες από AttikaNea και GreekAmericanNewsAgency


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου  

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση