Ένα νέο πολιτικό ρεύμα;

Του Τάκη Μίχα

O τελευταίος κύκλος δημοσκοπήσεων εμπεριέχει τρεις ενδιαφέρουσες ειδήσεις:

α) O αριθμός των ατόμων που θεωρούν ότι η ένταξη στο ευρώ ήταν λάθος αποτελεί σήμερα την συντριπτική πλειοψηφία (πως άτομα που πρωτοστάτησαν σε αυτό το τρομακτικό λάθος ονειρεύονται να επιστρέψουν στην πολιτική σκηνή είναι κάτι που αδυνατώ να καταλάβω...).

β) Ο αριθμός των ατόμων που επιθυμούν σήμερα την έξοδο από το ευρώ είναι περίπου ο ίδιος με αυτόν που επιθυμεί την παραμονή μας στην ευρωζώνη.

Αλλά το τρίτο εύρημα είναι ίσως το πιο σημαντικό απ' όλα:

γ) Τα άτομα που άλλαξαν την άποψή τους για το ευρώ δεν πηγαίνουν στα γνωστά αντισυστημικά κόμματα -που είναι εξ ορισμού εναντίον του κοινού νομίσματος. Είτε παραμένουν στα συστημικά κόμματα είτε πηγαίνουν στους αναποφάσιστους.

Με άλλα λόγια για πρώτη φορά διαμορφώνεται στην Ελλάδα ένα ρεύμα το οποίο είναι μεν κριτικό απέναντι στο κοινό νόμισμα αλλά όχι στη βάση μιας αντικαπιταλιστικης αντιφιλελεύθερης πλατφόρμας. Μάλιστα θα διακινδύνευα την πρόβλεψη ότι το ρεύμα αυτό σε μεγάλο βαθμό έχει καθαρά φιλελεύθερα χαρακτηριστικά με απόψεις πολύ πιο ριζοσπαστικές απ' αυτές που έχει π.χ. η Νέα Δημοκρατία.

Που βασίζω αυτή μου την άποψη;

Μια σχετικά πρόσφατη δημοσκόπηση της Pulse έδειξε ότι τo 43% των Ελλήνων ψηφοφόρων επιθυμούν την ίδρυση ενός νέου κόμματος διότι τα σημερινά δεν τους εκφράζουν. Σύμφωνα με την δημοσκόπηση 1 στους 3 ψηφοφόρους της ΝΔ επιθυμούν το νέο κόμμα ενώ στον Σύριζα η αναλογία είναι 1 προς 2!

Η εκπληκτική αυτή είδηση αποσιωπήθηκε η υποβαθμίσθηκε από τα κυρίαρχα ΜΜΕ που επιμένουν να παρουσιάζουν κάθε δημοσκόπηση μέσα από το μη-αφήγημα της «άνοδος ΝΔ-πτώση του Σύριζα» και να πνίγουν το πραγματικό αφήγημα που είναι ασφαλώς το συνεχώς διογκούμενο τμήμα του πληθυσμού που απορρίπτει κάθε υπάρχοντα σήμερα πολιτικό αρχηγό και κάθε υπάρχων κόμμα.

Θα ήταν λάθος να ταυτίσουμε το 43% που οραματίζεται την δημιουργία ενός νέου κόμματος με το περίπου αντίστοιχο ποσοστό που οραματίζεται την έξοδο από την ευρωζώνη; Ποια είναι η πολιτική την οποία οραματίζεται το 43% και η οποία δεν εκφράζεται από τα υπάρχοντα σήμερα κόμματα;

Δεν μπορούμε να ξέρουμε φυσικά χωρίς έρευνα. Όμως προφανώς δεν επιθυμούν να απαλλαγούν από την μιζέρια της ευρωζώνης για να εισέλθουν στην πολλαπλώς χειρότερη μιζέρια της Βενεζουέλας -διότι όπως είδαμε δεν προσφεύγουν στις πολιτικές δυνάμεις αυτού του χώρου.

Δεν θα ήταν λοιπόν λογικό να υποθέσουμε ότι ένα σημαντικό μέρος αυτού του 43% ενστερνίζεται το όραμά μιας φιλελεύθερης εξόδου από το ευρώ έχοντας καταλήξει στο όχι αδικαιολόγητο συμπέρασμα ότι η συνεχιζόμενη παραμονή στην ευρωζώνη απλά ισοδυναμεί με περισσότερους φόρους, ανεργία, ύφεση, χειροτέρευση κοινωνικών παροχών και capital controls (δηλ. κρατικοποίηση των καταθέσεων);

Είναι λοιπόν πολύ πιθανό ότι το όραμα αυτού του καθόλου ευκαταφρόνητου νέου ρεύματος να είναι ελεύθερες φορολογικές ζώνες, κατάργηση φόρου επιχειρήσεων καθώς και ένα νόμισμα που θα εκφράζει και θα ενσωματώνει τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και δεν θα αποτελεί το φάντασμα κάποιας άλλης οικονομίας που δεν έχει σχέση με την ελληνική.

Oπως ανέφερα και προηγουμένως όλα αυτά αποτελούν εικασίες -δικαιολογημένες κατά την άποψή μου- που όμως χρήζουν περαιτέρω έρευνας.

Αλλά αν υποθέσουμε ότι πράγματι διαμορφώνεται ένα νέο φιλελεύθερο ρεύμα ενάντια στην γραφειοκρατία των Βρυξελλών και στους επαγγελματίες πολιτικούς, δεν είναι κρίμα ότι δεν θα υπάρχει κανένας φορέας να το εκφράσει;

Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου  

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση