Βέτο Τσίπρα

Η νέα γεωγραφία της αναλογικής

και ο ευρύτερος σχεδιασμός του πρωθυπουργού

Υπάρχουν δύο τρόποι για να αναλύσει κανείς την πρωτοβουλία Τσίπρα για την απλή αναλογική: Ο πρώτος είναι ο κλασικός συντηρητικός: Η Αριστερά κάνει ζαβολιές όταν πρόκειται να χάσει. Η Δεξιά ποτέ δεν άλλαξε τους κανόνες για να δυσκολέψει τη ζωή των αντιπάλων της, όταν οι ήττες της ήταν βέβαιες. Και το 1993 και το 2009 ο Μητσοτάκης και ο Καραμανλής έχασαν με ενισχυμένη αναλογική.

Ούτε ψήφισαν νόμο τύπου αναλογικής, όπως ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας το 1989, ούτε έφεραν νόμο για συμπράξεις κομμάτων λίγο πριν από την παράδοση της εξουσίας, όπως ο Κώστας Σημίτης το 2004. Η Δεξιά συμπεριφέρθηκε ως άρχοντας στις ήττες της μεταπολιτευτικά. Ο τόπος πάνω απ' όλα. Κατά τούτο, η πρωτοβουλία Τσίπρα για την υιοθέτηση της αναλογικής έχει έντονο το στοιχείο του unfair. Ειδικά -ένας λόγος παραπάνω- όταν δεν συνοδεύεται από την έναρξη της συνταγματικής αναθεώρησης για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από τον λαό. Ωστόσο, μία δεύτερη, πιο προσεκτική, ανάγνωση της πρωτοβουλίας Τσίπρα για την αναλογική οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ευρύτερος σχεδιασμός.

Πρόκειται για διπλή κίνηση, επιθετική και αμυντική. Επιθετική διότι, ανεξαρτήτως του αν θα συγκεντρώσει τους 200 στην κρίσιμη ψηφοφορία, ο Τσίπρας θα προκαλέσει τέτοια ρήγματα στο Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, ώστε η Κεντροαριστερά που οραματίζεται θα έρθει πιο κοντά. Οι μυημένοι στα εσωκομματικά της Δημοκρατικής Παράταξης επιμένουν ότι το ΠΑΣΟΚ της Φώφης θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το Ποτάμι του ψημένου πλέον πολιτικά Σταύρου Θεοδωράκη θα συνεργαστεί-ενσωματωθεί με τη Ν.Δ. Οι μυημένοι υποστηρίζουν ότι σε μια μάχη φωτός έναντι σκότους υπάρχει ακόμη και το ενδεχόμενο να ενσωματωθούν στους συνδυασμούς του ΣΥΡΙΖΑ ως συνεργαζόμενοι ο Πάνος Καμμένος και οι ΑΝ.ΕΛ., εισφέροντας ένα 2%-3% στην εκλογική δύναμη του κυβερνώντος κόμματος (αν δεν έχει δυναμική αυτόνομης εισόδου στη Βουλή).

Οι μυημένοι λένε ότι το ποσοστό εισόδου στη Βουλή θα πέσει στο 2,5%, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η κάθοδος νέων σχημάτων δεξιά του Μητσοτάκη. Η αναλογική είναι όμως και αμυντική κίνηση, γιατί, σε περίπτωση ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας θα μπορεί ως δεύτερος να ελέγξει το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού! Με αναλογική απαιτείται η σύμπραξη τριών κομμάτων, και του δεύτερου, για τη συγκρότηση κυβέρνησης. Κατά συνέπεια, ο δεύτερος μπορεί να έχει δικαίωμα βέτο στο όνομα του νέου πρωθυπουργού, υποδεικνύοντας κάποιον τρίτο, «οικουμενικό», από το πρώτο κόμμα. Τελευταίο αλλά όχι έλασσον. Η αναλογική εξασφαλίζει ποινική ασυλία. Δεν μπορεί ο πρώτος να κυνηγά τον δεύτερο με προανακριτικές, αν πρόκειται να συγκυβερνήσουν. Αρα αποτρέπει ένα βρόμικο 2017. Στοιχειώδες, Γουότσον.

Μανώλης Κοττάκης
Πηγή "Δημοκρατία"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου