Η μοναξιά του πρωθυπουργού, εγκλωβισμένου ανάμεσα στο κακό και το χειρότερο

Ένας αυτοδοξαστικός Τσίπρας, για το μέγιστο επίτευγμα του Ασφαλιστικού που κατέθεσε, και με το οποίο υποτίθεται ότι προστατεύει …ό,τι κινείται και αναπνέει την ελληνική επικράτεια, έρχεται  σε πλήρη αντίθεση με το παρακλητικό ύφος της επιστολής Τσακαλώτου προς τους ομολόγους του «να δοθεί λύση στο χρέος έστω  ...και με δόσεις, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος να μετατραπεί η χώρα σε failed state (αποτυχημένο κράτος), αφού έχουμε κάνει όσα συμφωνήσαμε».

Και αυτά σε ένα σκηνικό περιρρέοντος φόβου. Γιατί τι άλλο είναι, όχι μόνο το κλείσιμο της Ηρώδου του Αττικού με αστυνομικές κλούβες, σε σχεδόν μόνιμη βάση, αλλά και …του εθνικού κήπου, από φόβο μήπως παρεισφρήσουν διαδηλωτές και βρεθούν μπροστά στο μέγαρο Μαξίμου;

Αυτά, από την κυβέρνηση που επιδεικτικά έβγαζε τα κάγκελα από τον Άγνωστο Στρατιώτη, σε μια επίδειξη  εύκολης δημοκρατικότητας και συμφιλίωσης με τον λαό που διαδήλωνε… υπέρ της κυβέρνησης! Ήταν τότε που οι οπαδοί της υπερηφανεύονταν ότι στις διαδηλώσεις δεν υπήρχε παρουσία της αστυνομίας - και γιατί να υπάρχει αστυνομία σε διαδηλώσεις που ήταν υποστηρικτικές προς την  κυβέρνηση, και στόχος ήταν οι κακοί ξένοι;

Τα της ομιλίας Τσίπρα στην Κ.Ο. τα ανέφερε χθες το liberal.gr. Μια ομιλία προσανατολισμένη να τονώσει τον κομματικό πατριωτισμό βουλευτών που είναι και αυτοί, μόνοι εναντίον όλων και στους οποίους έθεσε το δίλημμα ΣΥΡΙΖΑ ή χάος! Περιχαρακώνοντάς τους - δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι: «Συμπαγής σα μια γροθιά και αμέσως μετά την αξιολόγηση θα βάλουμε μπροστά να φτιάξουμε μια πραγματική ευρωπαϊκή χώρα. Θέλουμε να συμβάλλουμε ώστε η πατρίδα μας, οι δυνάμεις του μόχθου, να στηθεί σε στέρεες βάσεις».

Η ομιλία απέκρυβε την πραγματικότητα των επιπτώσεων που φέρνει το ασφαλιστικό. Ωστόσο το εντυπωσιακό είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν ένιωσε την ανάγκη μιας, έστω υπαινικτικής συγνώμης, για όσα είχε υποσχεθεί και για όσα φέρνει προς ψήφιση. Ούτε καν για την καθυστέρηση εκπλήρωσης των όρων αξιολόγησης, που μεταφράζονται σε μονάδες καταβύθισης της Οικονομίας (προηγούμενη φορά που είχε αναφερθεί σε αυτή, την απέδωσε εξ ολοκλήρου στους δανειστές). 

Μόνοι στον Λαβύρινθο 

Η κυβέρνηση περιεπλάκη οικειοθελώς σε έναν λαβύρινθο που είχε επιταχυντική επίδραση στην συρρικνούμενη οικονομία της χώρας. Δυστυχώς γι’ αυτούς, αλλά και για το πείραμα της ανώριμης αριστεράς … (δεν φταίει η ιδεολογία,  φταίει το συγκεκριμένο κόμμα του συγκεκριμένου στελεχικού δυναμικού).

Προκάλεσε εκλογές την ώρα που η χώρα έβγαινε από την ύφεση, την ώρα που ετοιμαζόταν να μπει στην πιστοληπτική γραμμή στήριξης. Μπορούσαν να περιμένουν να βγάλουν οι «Σαμαροβενιζέλοι» το φίδι από την τρύπα. Στις εκλογές που θα έρχονταν, ο κόσμος κουρασμένος θα τους ψήφιζε, και θα μπορούσαν ακόπως να κεφαλαιοποιήσουν όσα οι προηγούμενοι είχαν με κόστος καταφέρει (υπόθεση είναι ότι θα τους ψήφιζαν, αλλά βάσιμη, με αποτύπωση την τότε πορεία των δημοκοπικών ποσοστών).

 Αντιθέτως σε συσκέψεις που έγιναν, οι Ηρακλείς του Αλέξη αλλά και κομματικά στελέχη γραφειοκρατικοποιημένα, ανίδεα για το τι θα αντιμετώπιζαν, τον παρακίνησαν να πάρει την απόφαση, ακριβώς επειδή έβλεπαν ότι η χώρα βγαίνει από την ύφεση. Του πρότειναν «η ευκαιρία είναι: ή τώρα ή ποτέ». Έτσι ο κύβος ερρίφθη, στην πιο αυτοκαταστροφική απόφαση ενός φερέλπιδος νέου που έμελε να γίνει πρωθυπουργός εν μέσω θυέλλης.

Ούτως ή άλλως πλέον ο κ. Τσίπρας επέλεξε την μοίρα του. Τα μέτρα θα ψηφιστούν, και ο ίδιος και τα στελέχη θα αναπολούν τις ειδυλλιακές ημέρες που κάποτε περπατούσαν χωρίς προστασία, γιατί τους αγκάλιαζε, αν όχι η αγάπη, σίγουρα η ευφρόσυνη προσδοκία του κόσμου για τα δεινά από τα οποία θα τον  απάλλασσε, με το σκίσιμο των μνημονίων.

Οι κλούβες στην Ηρώδου του Αττικού θα κινδυνεύουν να γίνουν μόνιμο ντεκόρ το Φθινόπωρο, που θα είναι Φθινόπωρο μεγαλύτερης ανέχειας, λόγω των μέτρων που θα ψηφιστούν.

Αν παρ’ ελπίδα δεν ψηφιστούν, οι επικίνδυνοι δρόμοι για τη χώρα θα γίνουν πιο κακοτράχαλοι, και τα πλήθη που θα τους διαβαίνουν, πιο αγριεμένα. Οι εξελίξεις θα είναι τραγικά απρόβλεπτες, και φυσικά θα τις χρεωθεί εξ ολοκλήρου η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, που αμέριμνοι άφησαν το χρόνο να κυλάει, να τον ξοδεύουν σε μια φαινομενική διαπραγμάτευση, για να φτάσουμε πάλι στο χείλος της αβύσσου, όταν τα λεφτά τελειώνουν και ο πρωθυπουργός θα ξαναλέει «μείναμε από δυνάμεις».

Χθες ο κ. Τσίπρας επιτέθηκε εκ νέου στα κόμματα της ήσσονος αντιπολίτευσης και κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, γιατί τον άφησαν λέει,  μόνο στις «κόκκινες γραμμές» υπεράσπισης των κατώτατων συντάξεων. Ατελέσφορη η επίθεση και μάταιος ο κόπος. Το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε σκληρά τις δικές του ευθύνες, παραλίγο να εξαερωθεί, το Ποτάμι δεν αξιώθηκε από τον λαό να σαρκώσει τις  ενδιαφέρουσες προγραμματικές επιδιώξεις του,  και η Ν.Δ. έχασε την εξουσία.

Οι πολίτες επέλεξαν αυτόν ως πρωθυπουργό, κι αυτός μόνος θα βρεθεί ενώπιος ενωπίοις με τα διαψευσθέντα όνειρά τους.   

INSIDER LEFT   
Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση