Ανάγκη αναβάθμισης του ρόλου της ΕΛΑΣ στη φύλαξη συνόρων

Σε πρόσφατη δήλωση του μετά την ολοκλήρωση της περιοδείας του στην Ήπειρο και την Δυτική Μακεδονία ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος αναφέρθηκε σε ένα κρίσιμο ζήτημα που επί πολλά χρόνια παραμένει ανεπίλυτο, ενώ ταυτόχρονα διεξάγεται αέναη συζήτηση επ’ αυτού.

Συγκεκριμένα ανέφερε ο κ. Καμμένος: «Η εικόνα στην περιοχή είναι ότι υπάρχει μία μεγάλη ανασφάλεια, ιδίως από την εγκατάλειψη παραμεθόριων χωριών. Οι πολίτες ζητούν την παρουσία των Ενόπλων Δυνάμεων και για αυτό το λόγο παίρνουμε τα εξής μέτρα:

Πρώτα απ’ όλα μία μεγάλη ομάδα στρατιωτών που παρουσιάζονται σε αυτή την ΕΣΣΟ και στην επόμενη θα μεταφερθούν στους νομούς που επισκεφθήκαμε για να στελεχώσουν τις Μονάδες και ιδίως τα προκεχωρημένα φυλάκια.

Δεύτερον, θα γίνουν τακτικές ασκήσεις των Ειδικών Μονάδων, ιδιαίτερα των Καταδρομέων ενώ θα υπάρχει και η παρουσία εναέριων μέσων σε όλες τις περιοχές.

Παράλληλα, εξετάζουμε με τη νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων τη δημιουργία Κέντρων Εκπαιδεύσεως στην ευρύτερη περιοχή, όπως επίσης και την επαναλειτουργία συγκεκριμένων φυλακίων. Ενεργοποιείται η Εθνοφυλακή. Θα επιστρέψουμε τον οπλισμό στην Εθνοφυλακή. Παράλληλα θα εξετάσουμε τη δυνατότητα γυναίκες σαν την κ. Σοφία Δημητρίου, που φυλούν εθελοντικά μόνες τους ολόκληρα χωριά, να μπορούν και εκείνες να ενταχθούν στο πλαίσιο της Παλλαϊκής Άμυνας στην Εθνοφυλακή και να εκπαιδευτούν από Αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων».

Γίνεται εύκολα κατανοητό ότι με τη συγκεκριμένη δήλωση του ο υπουργός Εθνικής Άμυνας προσπάθησε να αντιμετωπίσει ένα οξύτατο πρόβλημα της συγκεκριμένης περιοχής (και όχι μόνο) εκ των ενόντων, δηλαδή αξιοποιώντας τους πόρους που διαθέτει το υπουργείο στο οποίο προΐσταται.

Όμως κατά την άποψη μας, η συνεισφορά του υπουργείου Εθνικής Άμυνας στη φύλαξη των συνόρων (με την ουσιαστική έννοια του όρου) αποτελεί για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις συμπληρωματική αποστολή και θα πρέπει έστω και μετά από δεκαετίες καθυστέρησης, η χώρα μας να υιοθετήσει ένα μοντέλο όπου την πρωτοκαθεδρία θα έχει η Ελληνική Αστυνομία (ΕΛΑΣ), καθώς πρόκειται για πρωτίστως αστυνομική αποστολή.

Ακολουθούν μερικά βασικά δεδομένα:

- Σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία σήμερα στην ΕΛΑΣ υπηρετούν περισσότερα από 55.000 άτομα. Για την ακρίβεια με βάση στοιχεία που ανακοινώθηκαν στη Βουλή των Ελλήνων τα τέλη του 2012, το αστυνομικό προσωπικό (αστυνομικοί υπάλληλοι, ειδικοί φρουροί και συνοριακοί φύλακες) της χώρας ανέρχονταν σε 54.744 άτομα, ενώ το πολιτικό προσωπικό της ΕΛΑΣ σε 954 άτομα. Μάλιστα σύμφωνα με τη μελέτη «Προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της Ελληνικής Αστυνομίας», που δημοσίευσε τον Μάρτιο του 2011 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (Π.Ο.ΑΣ.Υ), στην Ελλάδα «η αναλογία με τους κατοίκους είναι περίπου στο 1 προς 190.

Είναι μια από τις μεγαλύτερες, αν όχι η μεγαλύτερη αναλογία αστυνομικών σε σχέση με τους κατοίκους, στον κόσμο. Για σύγκριση, η αναλογία σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες είναι στη Μεγάλη Βρετανία 1/540, στην Ιταλία 1/620 ή στις Η.Π.Α. 1/550» (ολόκληρη η μελέτη βρίσκεται αναρτημένη στην δικτυακή πύλη της Π.Ο.ΑΣ.Υ).

Τα ανωτέρω στατιστικά στοιχεία αποτελούν σοβαρή ένδειξη ότι η ΕΛΑΣ αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα οργανωτικής δομής – χωροταξικής κατανομής που στην πράξη εμποδίζει την αξιοποίηση του προσωπικού της στο μέγιστο δυνατό βαθμό και άρα μειώνει την επιχειρησιακή της αποτελεσματικότητα (στη μελέτη περιγράφονται όλες οι παράμετροι του ζητήματος). Σε αντίθεση ο Ελληνικός Στρατός που θα πρέπει να αντιμετωπίσει την ισχυρή και συνεχώς αναβαθμιζόμενη τουρκική απειλή αντιμετωπίζει εδώ και πολλά χρόνια σοβαρότατο πρόβλημα στελέχωσης.

- Έπρεπε να περάσουν 20 περίπου χρόνια από τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου ώστε στην Πολιτική Εθνικής Άμυνας της χώρας να απαλειφθεί η αναφορά στην «εκ Βορρά στρατιωτική απειλή». Αυτό φυσικά δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι δεν υφίστανται κίνδυνοι και τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίσει η αμυντική σχεδίαση.

- Σήμερα με την εξαίρεση την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), οι όμορες προς Βορρά χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, Ρουμανία) αποτελούν μέλη του ΝΑΤΟ, ενώ δύο εξ αυτών (Ρουμανία και Βουλγαρία) είναι και μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακόμη και στην περίπτωση που μεταξύ των προαναφερθεισών χωρών καταγράφονται εκδηλώσεις εθνικισμού – αλυτρωτισμού ο συσχετισμός στρατιωτικής ισχύος κάθε άλλο παρά ευνοεί την υλοποίηση καθώς είναι συντριπτικά υπέρ των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

- Η συνέχιση της διατήρησης στρατιωτικών δυνάμεων για μεθοριακή επιτήρηση σε Ήπειρο και Δυτική Μακεδονία αποτελεί πολυτέλεια την οποία δεν διαθέτει πλέον ο Ελληνικός Στρατός.

Η διακοπή των προσλήψεων επαγγελματιών οπλιτών (ΕΠΟΠ) λόγω της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα και η χρόνια υπογεννητικότητα που έχει μειώσει σημαντικά την απόδοση των στρατευσίμων (μέσα σε 40 περίπου χρόνια έχει μειωθεί στο 50% ο ονομαστικός αριθμός τους) σε συνδυασμό με την ισχυρή τουρκική απειλή αλλά και την επέκταση των ζωτικών συμφερόντων της χώρας στην Ανατολική Μεσόγειο επιβάλλει τη μέγιστη δυνατή στελέχωση στις κύριες περιοχές ενδιαφέροντος. Γι αυτό ακριβώς τον λόγο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του αποφάσισε και υλοποίησε την άμεση μετάθεση στον Έβρο και το Αιγαίο σημαντικού αριθμού στρατεύσιμων από το λεκανοπέδιο Αττικής όπου είχαν τοποθετηθεί κυρίως για την εξυπηρέτηση «κοινωνικών αιτημάτων».

Με βάση τα ανωτέρω, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η προσφορότερη διαθέσιμη επιλογή είναι η ΕΛΑΣ, που ήδη διαθέτει αριθμητική επάρκεια προσωπικού, να αναλάβει εξολοκλήρου τη μεθοριακή επιτήρηση. Επίσης ήδη διαθέτει και το κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, τους συνοριακούς φύλακες, για την εκτέλεση της συγκεκριμένης αποστολής. Κατά συνέπεια η «σύζευξη» του προσωπικού της ΕΛΑΣ με τις υπάρχουσες στρατιωτικές υποδομές (πολλές εξ αυτών είναι σήμερα ανενεργές) μπορεί σε σύντομο χρόνο να αποδώσει αποτελέσματα χωρίς την ανάγκη σημαντικής οικονομικής επένδυσης.

Σε ό,τι αφορά τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και ειδικότερα τον Ελληνικό Στρατό μόνο συμπληρωματικός ρόλος μπορούν να αναληφθεί με την έννοια της δημιουργίας τοπικών ταχυκίνητων συγκροτημάτων αντίδρασης που εφόσον απαιτηθεί θα συνδράμουν τις αστυνομικές δυνάμεις και θα αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά κινδύνους κατά κρίσιμων υποδομών της χώρας στην περιοχή (όπως για παράδειγμα το ενεργειακό κέντρο της Πτολεμαΐδας, οδικοί άξονες και σιδηροδρομικές γραμμές, κ.λπ.).

Όμως ακόμη και αν όλα τα ανωτέρω υλοποιηθούν θα ήταν μη ανταποδοτική (σε ό,τι αφορά το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα) κατανάλωση πόρων η στελέχωση δεκάδων μεθοριακών φυλακίων χωρίς την εισαγωγή νέων τεχνολογιών. Επειδή όμως η εισαγωγή αυτών των τεχνολογιών υπέχει οικονομικό κόστος, η επιλογή της θα πρέπει να γίνει με κύριο κριτήριο τη σχέση κόστους προς αποδοτικότητα.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να αξιοποιηθούν στον μέγιστο δυνατό βαθμό οι δυνατότητες χρηματοδότησης των προγραμμάτων προμήθειας των προαναφερθέντων τεχνολογιών από κοινοτικούς πόρους, όπως έχουν κάνει άλλες χώρες (όπως για παράδειγμα η Βουλγαρία).

Κατά την άποψη μας δύο πολλά υποσχόμενες και ταυτόχρονα ώριμες τεχνολογίες είναι τα δέσμια αερόστατα επιτήρησης (tethered aerostats) και οι μη φυλασσόμενοι αισθητήρες εδάφους (unattended ground sensors), αναλώσιμοι (E-UGS: Expendable Unattended Ground Sensors, όπως οι εικονιζόμενοι στη συνημμένη φωτογραφία και βίντεο) ή μη.

Ιδιαίτερα τα πρώτα εξοπλισμένα με ποικιλία αισθητήρων (ηλεκτρομαγνητικών και ηλεκτρο-οπτικών) προσφέρουν κατόπτευση μεγάλης έκτασης περιοχών για μεγάλα χρονικά διαστήματα (μέχρι και 30 ημέρες) ακόμη και με ανέμους ταχύτητας 120 χλμ. ανά ώρα (αντιστοιχούν στο 11 της κλίμακας Beaufort).

Για να γίνουν αντιληπτές οι μεγάλες δυνατότητες των δέσμιων αεροστάτων, χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι τον Ιανουάριο του 2013 η αμερικανική Raytheon χρηματοδότησε με ιδίους πόρους επίδειξη του αισθητήρα ηλεκτρο-οπτικών / υπερύθρων (EO/IR) MTS-B ( Multi-Spectral Targeting System: πολυφασματικό σύστημα στοχοποίησης) επί του αεροστάτου επιτήρησης JLENS (Joint Land Attack Cruise Missile Defense Elevated Netted Sensor) που έχει αναπτυχθεί για τον εντοπισμό εναέριων στόχων.

Κατά τη διάρκεια της επίδειξης και παρά τους πυκνούς καπνούς λόγω πρόσφατων δασικών πυρκαγιών στην περιοχή, ο υπέρυθρος αισθητήρας του MTS-B εντόπισε και ιχνηλάτησε πολυάριθμους επίγειους στόχους. Μάλιστα μέσω του δεσμού (συρματόσχοινου που συνδέει το αερόστατο με το έδαφος) ο αισθητήρας MTS-B μετέδιδε στους χρήστες βίντεο αληθούς χρόνου (real time) από οχήματα, φορτηγά και τρένα που κινούνταν σε αποστάσεις «δωδεκάδων μιλίων».

Ταυτόχρονα, το JLENS εντόπιζε και ιχνηλατούσε στόχους επιφανείας με το σύστημα ραντάρ που διαθέτει. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά την επίδειξη οι χρήστες χρησιμοποίησαν τον αισθητήρα MTS-B για να εντοπίσουν και παρακολουθήσουν υπαλλήλους της Raytheon που υποτίθεται ότι τοποθετούσαν αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό (IED) στο πλάι ενός δρόμου.


Πηγή Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση