Εξουσία, η μεγαλύτερη ασθένεια
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
Ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη ανακοίνωσε ότι συνεννοήθηκε με το τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου και θα υπάρξει προγραμματική συμφωνία για τον επανέλεγχο με ειδικά ψυχοτεχνικά τεστ των αστυνομικών.
Αλλά το ωραίο ήταν στην κατακλείδα: «Θα πρότεινα, για να μη γίνει αυτό που έλεγε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ότι η Ελλάδα είναι φρενοκομείο, να γίνει ένας έλεγχος και των πολιτικών».
Αδίκως, λοιπόν, γίνεται τόση φασαρία για τα ΜΗΣΥΦΑ, αφού το πρόβλημα χρήζει συνταγογραφούμενων φαρμάκων, τα οποία αν μας περισσεύουν μπορούμε να μοιραστούμε με τους δανειστές, που «έχουν ψύχωση με τον ΦΠΑ στα νησιά», όπως είπε ο ΥΠΟΙΚ.
Βλέπουνε μες στην άβυσσο και στην καρδιά τ’ ανθρώπου; Ας μιλήσουν οι ειδικοί. Οπως αναφέρει στον πρόλογο για την ελληνική έκδοση του βιβλίου «Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία» (λόρδος Ντέιβιντ Οουεν, νευρολόγος και πρώην ΥΠΕΞ) ο Νίκανδρος Μπούρας, ομότιμος καθηγητής της Ψυχιατρικής Σχολής του Κing’s College του Λονδίνου, «από τους 37 συνολικά διατελέσαντες προέδρους των ΗΠΑ μέχρι το 1974 σχεδόν οι μισοί (49%) έπασχαν από κάποια σημαντική ψυχική νόσο και μάλιστα το 27% από αυτούς κατά τη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων τους».
Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι ο «πατέρας της νίκης» ήταν και πατέρας της φράσης «μαύρος σκύλος» για να περιγράψει τις περιόδους βαριάς κατάθλιψης που βίωνε κατά καιρούς. Ο Τσόρτσιλ, όμως, ήταν ηγέτης, και μια προσωπικότητα «bigger than life», που έδρασε πριν από την εποχή της εικόνας και των «γυάλινων σπιτιών» της εξουσίας.
Αν το καλοσκεφτείς, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ασθένεια από το «κυρίαρχο θέμα», όπως αποκαλεί ο Σαίξπηρ την εξουσία. Κανένα ναρκωτικό δεν μεθάει τόσο το άτομο, μεγαλώνοντας απεριόριστα κι ασυγκράτητα την οίηση και την αυθάδεια, όσο η εξουσία. Αυτή είναι η ουσία και δεν παίρνει θεραπεία.
Πηγή Ναυτεμπορική
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...