Ελλάδα: Διπλό νόμισμα… όπως Σιδηρούν Παραπέτασμα

H ιδέα του παράλληλου νομίσματος για την Ελλάδα προβάλλεται και πάλι καθώς η Ελλάδα αδυνατεί να καταλήξει σε συμφωνία με τους δανειστές της. H ιδέα που προβάλλεται αφορά τη χρήση μιας μορφής ΙΟU για την πληρωμή μισθών και συντάξεων.

Του Leonid Bershidsky

Ο Γιάνης Βαρουφάκης, πριν γίνει υπουργός, είχε προτείνει τη χρήση ενός παράλληλου νομίσματος, με τη μορφή του FT (future taxes), οι χρήστες του οποίου θα κέρδιζαν επιστροφές φόρου για διάστημα δύο ετών. Ανεξάρτητα από τη μορφή του παράλληλου νομίσματος η γενική ιδέα είναι η ίδια. Η ελληνική κυβέρνηση θα πληρώσει μισθούς και συντάξεις με κάτι άλλο και όχι με χρήμα, δημιουργώντας κίνητρα ώστε αυτό το κάτι να γίνει αποδεκτό ως μέσο συναλλαγής.

Ακόμα όμως και αυτή η κίνηση λειτουργήσει θα σπείρει, απλώς, τον σπόρο μια νέα οικονομικής κρίσης σε μερικά χρόνια, καθώς η κυβέρνηση αντί για χρήμα, μέσω της φορολογίας, θα εισπράττει ΙΟU. Όσοι έχουν ζήσει πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα γνωρίζουν πως η χρήση ενός παράλληλου νομίσματος γίνεται από εξαναγκασμό και όχι εκούσια.

Το σύστημα αυτό υπάρχει στην Κούβα, όπου η χώρα χρησιμοποιεί το μετατρέψιμο πέσος (CUC), παράλληλα με το κανονικό κουβανικό πέσος (CUP). Οι ξένοι τουρίστες ανταλλάσουν τα εθνικά τους νομίσματα με CUC, τροφοδοτώντας την οικονομία με σκληρό συνάλλαγμα για την εισαγωγή αγαθών και καυσίμων, την ώρα που οι Κουβανοί πληρώνονται με CUP, το οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν στα τοπικά καταστήματα αγοράζοντας προϊόντα με δελτίο. Μπορούν να ανταλλάξουν το CUC με CUΡ.

Στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση τα πράγματα ήταν χειρότερα καθώς τα ρούβλια, νόμιμα, δεν ήταν μετατρέψιμο σε ξένο νόμισμα. Οι περισσότεροι Κουβανοί, πάντως, αδυνατούν να ζήσουν την ζωή τους χρησιμοποιώντας το «ισχυρό πέσος» και ο μέσος μηνιαίος μισθός είναι 20 δολάρια.

Η κουβανική κυβέρνηση υποσχέθηκε, από το 2013, να εγκαταλείψει την πρακτική του παραλλήλου νομίσματος, χωρίς όμως να το έχει κατορθώσει. Παρόλα αυτά, ακόμα και αν αυτό γίνει, πάλι η κουβανική οικονομία θα έχει ένα παράλληλο νόμισμα, με το δολάριο, ανεπίσημα, να αντικαθιστά το «ισχυρό πέσος». Το όλο σκεπτικό βασίζεται στην ιδέα πως μια κυβέρνηση που δεν έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει στον λαό της ένα κατώτερο επίπεδο διαβίωσης, πρέπει να εγγυηθεί το νόμισμά της έναντι του υπολοίπου κόσμου.

Γιατί η σκληρή αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας θα έφτανε στο σημείο να δώσει στους Έλληνες να δοκιμάσουν το κουβανικό σύστημα; Στην Ελλάδα η κυβέρνηση θα μπορούσε να μειώσει δραματικά την ανεργία, προχωρώντας σε μαζικές προσλήψεις και πληρώνοντας σε δραχμές ή όπως αλλιώς το παράλληλο νόμισμα θα λέγεται. Εφόσον, μάλιστα, το 20% των εργαζομένων στην Ελλάδα εργάζονται για το κράτος, και η ιδιωτική οικονομία δεν θα είχε άλλη επιλογή από το να αποδεχτεί το παράλληλο νόμισμα.

Έτσι, φυσικά, θα υπήρχε κίνδυνος αύξησης του πληθωρισμού και η κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει έλεγχο συναλλάγματος. Η μαύρη αγορά θα ανθίσει, όπως έγινε στην Ουκρανία, πέρυσι, υπό παρόμοιες συνθήκες. Οι Ουκρανοί πάντως, εκτός αν θέλουν να ταξιδέψουν ή να εισάγουν ξένα προϊόντα, τα καταφέρνουν.

Μια τέτοια προοπτική είναι κακή για την Ελλάδα. Οι Έλληνες, όμως, θα μπορούσε να λεχθεί, μισούν τη λιτότητα και τη δημοσιονομική πειθαρχία περισσότερο και από μια τέτοια, σοβιετικού τύπου λύση. Γι’ αυτό άλλωστε εξέλεξαν μια αποφασισμένη αριστερή κυβέρνηση να τους κυβερνήσει και να πολεμήσει κατά των δανειστών της χώρας.
Και αν η Ελλάδα κουραστεί από το παράλληλο νόμισμα θα μπορούσε να το καταργήσει και να επιστρέψει στην αποκλειστική χρήση του ευρώ. Επιστρέφοντας στον αναπτυσσόμενο κόσμο, η Ελλάδα θα μπορούσε να ακολουθήσει αυτή την πρακτική.

Πηγή Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση