Και μετά ήρθε η πραγματικότητα…

Μετά τους πρώτους διθυράμβους, τα εύγε του μητροπολίτη Αμβροσίου, τη στάση στρατιωτικής προσοχής του Μπαλτάκου, μετά τις συγκεντρώσεις συμπαράστασης, τα πλακάτ με τους φαλλούς που θα χώναμε στους φράγκους και τα μνημόνιά τους, τις σβάστικες που προσθέσαμε στους κακούς Γερμανούς, ήρθε και μας προσγείωσε η πραγματικότητα, μαζί με αυτήν προσγειώθηκε, ανώμαλα είναι αλήθεια, ευτυχώς και ο κ. Τσίπρας με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά ήρθαν τα χελιδόνια· οι διαμαρτυρίες:

• Του Μανώλη Γλέζου: «Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας. Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της».
• Του Κώστα Λαπαβίτσα: «Είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς πως μέσα από αυτήν τη συμφωνία θα υλοποιηθούν οι εξαγγελίες ‘της Θεσσαλονίκης’ που περιλαμβάνουν τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την άμεση αντικατάσταση των Μνημονίων με το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης»
• Του Μίκη Θεοδωράκη: «Θα πρέπει όμως, για να ξεκινήσουν αποφασιστικά, να καταργήσουν άμεσα όλα τα μέτρα των Μνημονίων ξεκινώντας από την αποκατάσταση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, για την οποία δεν άκουσα ως τώρα να γίνεται λόγος».
• Του ΚΚΕ: «Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης για επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ανάπτυξη, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι νέα αντιλαϊκά μέτρα είναι προ των πυλών, αποδεικνύουν ότι το περιεχόμενο της καπιταλιστικής (υπάρχει άλλη;) ανάπτυξης, στην οποία ορκίζονται ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, είναι από χέρι αντεργατικό, αντιλαϊκό».
• Και οι στεντόρειες εθνοκραυγές λαϊκών ινδαλμάτων τύπου Χάρρυ Κλυνν με «Έχουμε δώσει τα φώτα του πολιτισμού στον κόσμο. Έχουμε τσακίσει στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο την ιταλική και γερμανική υπερδύναμη. Και έχουμε καταντήσει σήμερα να ζητιανεύουμε από τους κωλο-ευρωπαίους και να τους παρακαλάμε να μας πηδάνε ώστε να έχουμε βίντεο και κινητά».

Ανάμεσα στις λέξεις των προαναφερθέντων δηλώσεων και «επιχειρημάτων» (με σημαντική απήχηση στον κόσμο) καταγράφονται ορισμένες αλήθειες αλλά και τεράστιες, μα τεράστιες ποσότητες αφέλειας, πρόκειται για την αποθέωση του ανεδαφισμού, που λόγω της μεγάλης πολιτικής εμπειρία ορισμένων (Γλέζος-ΚΚΕ) δεν δικαιολογείται. Είναι δυνατόν στη τρέχουσα συγκυρία κανείς, μα κανείς από αυτούς που υπερασπίζονται απόψεις του είδους να αγνοεί το ότι εάν οι διαπραγματεύσεις συνέχιζαν μία ακόμη εβδομάδα, από τις εκροές (3,5 δισ. σε μόλις μία εβδομάδα!) το διατραπεζικό σύστημα στράγγιζε;

Είναι δυνατόν (αφήστε ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο κόσμο τους) ο κ. Γλέζος να πίστεψε πραγματικά (απίστευτο, αλλά τελικά ναι!) ότι με «ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της», όσο και αν αυτά ήταν προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ; Το πίστεψε ποτέ η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν το νομίζω. Αν πραγματικά το πίστευε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα ήταν τραγικό για τη χώρα. Για ερασιτέχνες τους έχω, για βλάκες όχι.

Ουδείς από τους προαναφερθέντες, εκτός από διαμαρτυρίες, δεν κατέθεσε συγκεκριμένες λύσεις, για το κατεστραμμένο παραγωγικό ιστό της χώρας, για το «κόκκινο» του τραπεζικού συστήματος (και των περιορισμών/πιέσεων που συνεχώς αύξανε η ΕΚΤ), τη σταδιακή κατάρρευση των κρατικών εσόδων, το πάγωμα της οικονομικής δραστηριότητας λόγω της αβεβαιότητας που πέρασε από το πολιτικό επίπεδο στους πολίτες κατά τη διάρκεια των περίφημων (ερασιτεχνικών υπογραμμίζω) διαπραγματεύσεων. Ουδείς μίλησε για το «πάγωμα» των εξαγωγών όπου επιχειρήσεις βρέθηκαν ξαφνικά μπροστά σε έλλειμμα πιστώσεων από πελάτες του εξωτερικού, λόγω της δημοσιότητας που έλαβε το «Ελληνικό Ζήτημα» διεθνώς.

Ελπίζω, εάν τυχόν πληρώσει (καθόλου σίγουρο λόγω ύπαρξης πληθώρας χρυσόψαρων) ο ΣΥΡΙΖΑ για όλες τις προεκλογικές του αερολογίες, να μην την πληρώσει σκληρά και η χώρα. Πολλοί πίστεψαν –για τις σημερινές συγκυρίες- Τα Απίστευτα. Ναι, υπάρχει το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα στο όνειρο, φτάνει αυτό να μη καταστρέψει με την ανεδαφικότητά του, μια ολόκληρη χώρα και τη κοινωνία της, ιδιαίτερα αυτή των χαμηλών στρωμάτων…

Και τελειώνω (τι να πρωτο-συμπεριλάβει κανείς σε μια περιορισμένη ιστολογική ανάρτηση…) με τα λόγια του καλού φίλου του ιστολογίου μας, Κώστα Γιαννακίδη:

«Σε έναν άλλον κόσμο, στο παλιό μας σύμπαν, ο πρωθυπουργός θα ήταν στην αρχή της πρώτης από τις δύο θητείες του. Τώρα είναι αλλιώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καλλιεργήσει στην κοινωνία τόσο μεγάλες προσδοκίες, που δίπλα τους το αξέχαστο «λεφτά υπάρχουν» δείχνει ειλικρινές. Πιθανότατα δε, πρόκειται για την πρώτη κυβέρνηση που υποχρεώνεται να ακυρώσει τόσο γρήγορα βασικούς πυλώνες της προεκλογικής ρητορικής. Και οι άλλοι το έκαναν, αλλά, τουλάχιστον, είχαν χρόνο για να κρατήσουν κάποια προσχήματα. Τώρα ακούς τον Σακελλαρίδη να λέει ότι δεν γνωρίζει πώς και αν θα έρθουν τα μέτρα στη Βουλή και ακόμα έχεις την ηχώ της Ζωής να φωνάζει για κατάλυση του πολιτεύματος όταν οι προηγούμενοι έφερναν πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Ο Τσίπρας δεν ήταν, τελικά, τόσο ευνοημένος. Ας πρόσεχε.» (οι υπογραμμίσεις δικές μου).

Εύχομαι, όπως κάνω πάντα σε όλες τις έως τώρα κυβερνήσεις, να πετύχουν,  και ελπίζω να ζήσουμε κάποτε κι εμείς σε ένα κράτος της ισονομίας και της προόδου, ένα κράτος πρόνοιας, ένα κράτος, επιτέλους, Δικαίου. Πάντα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκεί βρίσκεται η φυσική μας θέση. Πουθενά αλλού.

Πηγή Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση