Τα φρικιά του Βερολίνου (& Σία)...

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος 

Και τί ακριβώς κατάλαβαν τώρα τα φρικιά του Βερολίνου...
Ο φον ΑΜΕΑ και η κακογ@@@μένη μέγαιρα...
Που πάνω από έξι εκατομμύρια έλληνες ζούνε στην φτώχεια ή στο όριο της φτώχειας...
Που παιδάκια πάνε νηστικά στο σχολείο...
Που οι παππούδες δεν έχουν την χαρά να δώσουν λίγο χαρτζηλίκι στα εγγόνια;

Ικανοποίησαν τα ανομολόγητα συμπλέγματά τους;

Θα ξανασηκωθεί το τέρας απ' το καροτσάκι (που η Νέμεσις τον καταδίκασε εκ των προτέρων να πληρώνει κάθε μέρα εφ' όρου ζωής τις εγκληματικές και απάνθρωπες πράξεις του)...

Ή θα ξαναβρεί την εκ γενετής χαμένη ανθρωπιά και  φυσιολογική γυναικεία θηλυκότητα και ευαισθησία η θηλυκή μετενσάρκωση του Χίτλερ;

Τα κάνουν όλα αυτά για την τάχα ευημερία των λαών της Ευρώπης... 
Ή γιατί είναι μισεροί μισάνθρωποι, που έτσι εκδικούνται και την φύση και τους ανθρώπους για την δική τους κατάντια;

Και γιατί τούτος ο λαός των Γότθων, που δεν εκπολιτίστηκε ποτέ στην πραγματικότητα,
(τρανό παράδειγμα η νομική κατοχύρωση στην χώρα τους, έστω και υπό όρους, της παιδοφιλίας και της κτηνοβασίας)
Επιμένει να αιματοκυλεί για τέταρτη φορά (συμπεριλαμβανομένου του τριακονταετούς πολέμου) την Ευρώπη, σήμερα με ακήρυχτο, αλλά θανατηφόρο οικονομικό πόλεμο εναντίον των λαών της νότιας Ευρωπαϊκής Ένωσης (μη χ@σω);

Και αν αυτοί τέλος πάντων έχουν δικαιολογία τα ζωώδη τους γονίδια, οι πρόθυμοι συνεργάτες τους στα κατά καιρούς εγκλήματά τους, τί δικαιολογία έχουν; 

Οι Εφιάλτες δωσίλογοι, οι ''συνεργάτες'', οι προδότες της χώρας και του λαού, δεν είναι δέκα φορές χειρότεροι, αφού για δικό τους όφελος δέχονται να υπηρετήσουν τα ανθρώπινα ζώα;

Θα απαλλαγεί ποτέ η ανθρωπότητα από το άγος των γοτθικών υπανθρώπων;
Θα απαλλαγούμε ποτέ εμείς από την μολυσματική γενιά των εξαγορασμένων πολιτικών;
  
Ας γίνει αυτή την Κυριακή το πρώτο βήμα...
Και για την Ελλάδα, και για την Ευρώπη...
Και για την χαμένη τιμή του ανθρωπισμού!...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Υ.Γ.  Τούτο το σχόλιο είναι θυμωμένο. Είναι εξοργισμένο.
Σήμερα το πρωί, πηγαίνοντας το blog στην δουλειά του, είδε μιά παλιά του γειτόνισσα,  από              αυτές τις γυναίκες που η μοίρα έχει καταδικάσει σε διαρκή ακροβασία μεταξύ ανέχειας και              δυστυχίας, χαροκαμμένη από τον θάνατο του παιδιού της, καταδικασμένη σε μαυροφορία εφ' όρου ζωής απ' τα σαράντα χρόνια της, φτωχή και πριν την κρίση, αφού και τότε σπάνια υπήρχε μεροκάματο γι αυτήν και τον άντρα της...
Την είδε πρωί - πρωί να ψάχνει στα σκουπίδια, μέσα στον κάδο, ανθρώπινο σκουπίδι κι  αυτή, έρμαιο των καιρών και των ισχυρών τούτης της γης.
Δεν είναι σωστά πράγματα αυτά.
Για την ακρίβεια, είναι εγκλήματα!
Τ' ακούς ''πρωθυπουργέ'' της σταθερότητας;
Και σύ μπουμπούκο;
Και σύ τσεκουροφόρε;
Τ' ακούτε παλιάνθρωποι όλης της Ευρώπης;


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση