"Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος τον πονεί"...

Ας μη παίζουμε με τις λέξεις! Ας αφήσουμε το θλιβερό αυτό προνόμιο στους πολιτικούς μας. Στο Βυζάντιο κάτι τέτοιους τους κολλούσαν κατάλληλα προσωνύμια: "Μικρός", "Κοπρώνυμος" κ.ο.κ. Οι άνθρωποι έχουν υιοθετήσει, ως εκ του ρόλου τους και εκ της κατασκευής τους, μια γραμμή του τύπου "Η τέχνη για την τέχνη". Η πολιτική δεν είναι γι' αυτούς μια δραστηριότητα χρήσιμη για το κοινωνικό σύνολο, αλλά μια δραστηριότητα αποκλειστικά χρήσιμη για τους ίδιους και τα κολλητήρια τους. Επομένως, όσες συναντήσεις και αν γίνονταν, θα γίνονταν μόνο για τις εντυπώσεις τους, όχι για την ουσία. Κάτι "δίκαιο" σε μια χώρα όπου η ουσία είναι, εδώ και πολλές δεκαετίες, οι εντυπώσεις.

Η Ευρώπη δεν παίζει. Αυτό κατέστη τις τελευταίες εβδομάδες παραπάνω από φανερό. Δεν παίζει με κανέναν. Ούτε με Σαμαρά ούτε με Τσίπρα. Πολλώ δε μάλλον, δεν χαρίζεται σε κανέναν. Τις "επαναστάσεις" τους και τις αμφίβολες ικανότητές τους να υπογράφουν και να σκίζουν χαρτιά τους έχει ήδη πει πού να τις βάλουν! Μη έχετε καμιά αμφιβολία ότι στο τέλος εκεί ακριβώς θα τις βάλουν! Πρόκειται για ανθρώπους μοιραίους. Γνωρίζουν εκ των προτέρων την κατάληξη των κουτοπόνηρων τακτικών τους, γνωρίζουν το στραπάτσο που τους περιμένει, και όμως συνεχίζουν ακάθεκτοι, ελπίζοντας ίσως ότι θα συμβεί κάτι που δεν γνωρίζουν! Αυτό δεν είναι πολιτική, αλλά κάτι σαν αστρολογική προσέγγιση της πραγματικότητας. Και βέβαια, το μότο τους όσον αφορά τις μη μεταρρυθμίσεις είναι πάγιο και κοινό: "Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος τον πονεί".

Ο Τσίπρας είναι η εντροπία του συστήματος. Η νέμεσις. Ένα κατασκεύασμα με τα καλύτερα υλικά του παπανδρεϊσμού. Προϊόν ήσσονος ικανότητας, ήσσονος γνώσης, ήσσονος ήθους, ήσσονος προσπάθειας. Απαύγασμα "διαδικασιών" των "κομματικών οργάνων". Οπτικώς πιασάρικη συσκευασία του τίποτα. Ο πολιτικός του λόγος μου θυμίζει μια σκηνή από μια παλιά ιταλική κωμωδία με τον "Μπόμπο". Θυμάστε τον περίφημο "Μπόμπο"; Η σκηνή είναι ξεκαρδιστική: Ο Μπόμπος πουλάει κονσέρβες από κρέας ελέφαντα. Εμφανίζεται λοιπόν ένας πελάτης, γεμάτος απορία, και του λέει ότι άνοιξε την κονσέρβα αλλά δεν βρήκε τίποτα μέσα. Ο ευφυής Μπόμπος - διαβόλου κάλτσα στην απάτη και την παραπλάνηση! - έχει έτοιμη την απάντηση: "Υπήρξατε άτυχος! Στη συγκεκριμένη κονσέρβα φαίνεται ότι συσκευάστηκε η κωλοτρυπίδα του ελέφαντα!".

Πολιτική χωρίς λεφτά δεν γίνεται! Άρα δεν γίνεται πολιτική - με ή χωρίς "Επανάσταση" - χωρίς οικονομία. Τα ψέματα και τα μεγάλα λόγια δεν αντέχουν ούτε λεπτό χωρίς επαρκή χρηματοδότηση. Οι δε άδειες κονσέρβες δεν τρώγονται. Επιστρέφονται. Μαζί με την οργή των πελατών που παραπλανήθηκαν. Τέτοια μαγαζιά, που πουλάνε άδειες κονσέρβες για γεμάτες, πολύ γρήγορα κατεβάζουν ρολά και αν υπάρχει δικαιοσύνη (λέμε τώρα...), παραπέμπονται αρμοδίως να εκτίσουν τα της απάτης τους αποτελέσματα...

Ιουλιανός


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση