Διατροφική (αν)ασφάλεια...

Γράφει ο Μελέτης Μελετόπουλος

Η παγκοσμια κρίση έχει ήδη δείξει τα δόντια της: το μεν Ουκρανικό, εάν δεν επιλυθεί σύντομα, τον ερχόμενο χειμώνα θα οδηγήσει σε έλλειψη ή αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου, το δε Μεσανατολικό, που δεν θα επιλυθεί, σε αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Το πετρέλαιο όμως συνδέεται, εκτός από την θέρμανση, και με μία σειρά άλλων κατηγοριών, όπως οι μεταφορές, η βιομηχανία, η βιοτεχνία, ακόμα και η γεωργία και η κτηνοτροφία.

Επειδή η προοπτική μοιάζει μάλλον να είναι η επιδείνωση παρά η εκτόνωση, προκύπτει το πολύ σημαντικό ζήτημα της Διατροφικής Ασφάλειας (Food Security), που οι αρμόδιες υπηρεσίες μας εδώ περιφρονούν ή και αγνοούν παντελώς.

Πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που υπήρχε ακόμα Ελληνικό κράτος, το υπουργείο Γεωργίας, προβλέποντας τι επερχόταν, είχε κάνει εκστρατεία διαφώτισης του κόσμου γιά να εξασφαλιστεί κάποια στοιχειώδης γιά τα δεδομένα της εποχής εκείνης διατροφική ασφάλεια. Προέτρεψε και καθοδήγησε τους παππούδες μας να φυτέψουν τους κήπους τους (που τότε δεν έμοιαζαν όπως σήμερα με....την Ινδονησία και την Ταϋλάνδη με τσίκας, γιούκας κλπ., αλλά είχαν αμυγδαλιές και ελιές) με λαχανικά και να βάλουν κότες και κουνέλια, πηγή πρωτεϊνών χαμηλού κόστους. Κάθε τετραγωνικό εδάφους έπρεπε να αξιοποιηθεί, και αξιοποιήθηκε, από έναν λαό που ήξερε να ξεχωρίζει την κατσίκα από τον σκύλο, κάτι που δεν είναι βέβαιο ότι συμβαίνει σήμερα. Η αυτοκατανάλωση υπήρξε έτσι επί Κατοχής πηγή, καθόλου αμελητέα, κάλυψης μέρους έστω των αναγκών, ιδίως στις αστικές περιοχές και στα προάστια, διότι στα χωριά υπήρχε γεωργική υποδομή και οι περισσότεροι τα έβγαζαν πέρα.

Ασφαλώς την εποχή εκείνη οι πόλεις ήταν πολύ μικρότερες, η Αθήνα είχε λιγότερο από ένα εκατομμύριο και είχε πίσω της και τα Μεσόγεια, που δεν υπάρχουν σήμερα, γιατί τα κατάπιε το αεροδρόμιο. Σήμερα η Αθήνα έχει επισήμως τέσσερα αλλά στην πραγματικότητα (με τους επαρχιώτες που απογράφονται γιά διάφορους λόγους στην πατρίδα τους αλλά ζουν στην Αθήνα, και τους μετανάστες) τουλάχιστον πέντε ή και παραπάνω εκατομμύρια. Το ίδιο αυξήθηκε ιλιγγιωδώς και ο πληθυσμός της Θεσσαλονίκης και των άλλων μεγαλουπόλεων. Αντιλαμβάνεται κανείς τα τεράστια προβλήματα διατροφικής ασφάλειας που θα προκύψουν σε περίπτωση παγκόσμιας κρίσης γιά τόσο μεγάλες μάζες πληθυσμού. Εδώ δεν θα μιλάμε γιά νεκρούς από πείνα και κρύο, όπως τον πρώτο χειμώνα της Κατοχής που ο κόσμος δεν είχε ακόμα προσαρμοστεί, αλλά γιά νεκρούς από αιματηρές συγκρούσεις.

Σήμερα, επομένως, η διατροφική ασφάλεια δεν μπορεί να εξασφαλιστεί με ατομικά κοτέτσια και ντοματιές στα μπαλκόνια (αν και δυό-τρεις κοττούλες στην πίσω αυλή δεν θα έβλαπταν κανέναν). Απαιτείται σύγχρονος και συνολικός σχεδιασμός από το κράτος, απαιτείται δημιουργία αποθεματικών ενέργειας, κονσερβών, σίτου, φαρμάκων και ειδών πρώτης ανάγκης. Απαιτείται ταυτοχρόνως ανασυγκρότηση της γεωργίας με στόχο την μερική αυτάρκεια του πληθυσμού της υπαίθρου και τον μερικό εφοδιασμό της Αθήνας. Απαιτείται δημιουργία μηχανισμού διανομής αγαθών σε έκτακτες περιστάσεις, πρόβλεψη δελτίου καυσίμων και οργάνωσης διανομής γάλακτος στα σχολεία.

Ας καλέσει ο υπουργός Γεωργίας (υπάρχει σήμερα υπουργείο Γεωργίας; ή χάθηκε στην μετάφραση;) τους αρμοδίους, επιστήμονες, γεωπόνους, γεωργο-οικονομολόγους κλπ., σε σύσκεψη, να καταρτίσουν αρχικά, έστω επί χάρτου, ένα σχέδιο διατροφικής ασφάλειας, και ας αρχίσουν να δημιουργούν κάποιες υποδομές. Η πολιτική εστί προβλέπειν, και ο ουρανός της υφηλίου είναι συννεφιασμένος και προαναγγέλλεται θύελλα.

Πηγή KontraNews


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση