Ο Αντώνης Σαμαράς αναζητά τώρα σχισμή στον χρόνο

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Αν θέλουμε να έχουμε πλήρη επίγνωση για την τύχη που θα επιφυλάξουν οι δανειστές στην πατρίδα μας στο προσεχές μέλλον, πρέπει να αναλύσουμε με ακρίβεια το νέο διεθνές περιβάλλον και με βάση αυτό να τοποθετήσουμε την Ελλάδα στον γεωπολιτικό χάρτη.

Πρώτη μας κίνηση είναι να αποτυπώσουμε με επάρκεια πως κινούνται οι παγκόσμιοι παίκτες (ΗΠΑ, Γερμανία, Ρωσία, Κίνα) στη νέα σκακιέρα. 

Η Ουκρανία άλλαξε τις προτεραιότητες για όλους. Η Ελλάδα έπαψε να είναι μεν συστημικός κίνδυνος για τα ευρώ, αλλά λόγω της θέσης της αποκτά αξία ως ενεργειακός δρόμος. Μόνο κάνοντας χρήση αυτής της υπεραξίας μπορούμε να βγάλουμε από το λαιμό μας τον βρόχο του χρέους.

Αλλά, για να συμβεί αυτό χρειάζονται ικανότητες ακροβάτη, καθώς τα συμφέροντα εκείνων που θα κληθούν να δώσουν λύση στο πρόβλημά μας είναι αντίρροπα.

Ιδού Γιατί:

Η Αμερική, είτε τη συμπαθούμε είτε όχι, λειτούργησε στην πρώτη φάση της κρίσης σαν μεγάλη χώρα. Εξήγαγε μέσω των τραπεζών το πρόβλημά της στην Ευρώπη και αγόρασε χρόνο για τον εαυτό της. Στο διάστημα αυτό κατάφερε να δώσει λύση στο ενεργειακό της πρόβλημα με το σχιστολιθικό αέριο και τώρα μπαίνει σιγά-σιγά στη φάση της ανάκαμψης. Εταιρείες εγκαταλείπουν την Ευρώπη (BMW) και την Κίνα για να εγκατασταθούν, λόγω της φθηνής ενέργειας, στο αμερικανικό έδαφος. Ο καπιταλισμός παίρνει το αίμα του πίσω.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι οι αμερικανοί επιδιώκουν να γίνουν οι βασικοί προμηθευτές της Ευρώπης σε ενέργεια. Θέλουν αυτή την μεγάλη αγορά δική τους. Κατά συνέπεια, οι ΗΠΑ στοχεύουν στην πλήρη απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο (γι αυτό τίναξαν, μέσω της Κομισιόν, στον αέρα την αγορά της ΔΕΠΑ από τους Ρώσους και την κατασκευή του South Stream στη Βουλγαρία), ενώ δεν βλέπουν με καθόλου καλό μάτι την αξιοποίηση των ελληνικών – κυπριακών υδρογονανθράκων για τον ανεφοδιασμό της Ευρώπης. Προτιμούν την αξιοποίησή τους σε περιφερειακό επίπεδο, από Ελλάδα – Κύπρο – Τουρκία. Ρόλο στη νέα αμερικανική στρατηγική έχει και το Ιράν, οι αγωγοί του οποίου θα χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ευρώπη και την αχρήστευση του ρωσικού δικτύου.

Με άλλα λόγια, οι αμερικανοί σχεδιάζουν να δημιουργήσουν αυτό για το οποίο κατήγγειλαν τους Ρώσους όταν οι ίδιοι βρίσκονταν σε αδυναμία: μονοπώλιο.

Οι Γερμανοί, από την πλευρά τους, δεν βλέπουν με καλό μάτι το νέο αμερικανικό επεκτατισμό. Όσο απεχθής τους ήταν η μονομερής εξάρτηση της Ευρώπης από τη «ρωσική αρκούδα», άλλο τόσο τους είναι και η εξάρτηση από την αμερικανική υπερδύναμη. Για τον λόγο αυτό, δεν τα σπάνε με τους Ρώσους, επιθυμούν να μείνουν ανοικτοί όλοι οι εναλλακτικοί ενεργειακοί διάδρομοι για να περάσουν μέσα από αυτούς τα ρωσικά αποθέματα (εδώ μπαίνει στην εξίσωση η Ελλάδα), ενώ θέλουν σαν τρελοί να αξιοποιηθούν στο μέλλον τα ενεργειακά μας αποθέματα στο Αιγαίο και στην Κύπρο για τον ανεφοδιασμό τους.

Οι Ρώσοι, από την πλευρά τους, κατάφεραν να σπάσουν τον εκβιασμό που τους έστησαν οι αμερικανοί ότι θα χάσουν τους πελάτες τους στην Ευρώπη αν δεν συμβιβαστούν στην Ουκρανία. Υπέγραψαν μία συμφωνία μαμούθ με την Κίνα, έβαλαν μπροστά την Ευρασιατική Ένωση και δεν νιώθουν καθόλου αδύναμοι απέναντι σε ΗΠΑ – Ευρώπη.

Η Ελλάδα, εν προκειμένω, έχει γεωπολιτική σημασία, αλλά διαφορετική για τους μεγάλους παίκτες που θα αποφασίσουν για τη ρύθμιση του χρέους μας. Οι αμερικανοί σπρώχνουν το ριζικό κούρεμα των οφειλών μας για να βεβαιωθούν ότι δεν θα δώσουμε στο μέλλον τα κοιτάσματά μας για τον ενεργειακό ανεφοδιασμό της Ευρώπης.

Οι Γερμανοί, πάλι, θέλουν ανοικτό τον ενεργειακό δρόμο της Ελλάδας και, για να μας έχουν σίγουρους, θέλουν να μας κρατούν ομήρους. Άρα δεν ευνοούν μία ριζική λύση στο ζήτημα του χρέους.

Η κυβέρνηση βρίσκεται σε συμπληγάδες. Αυτοί που μας δανείζουν δεν θέλουν κούρεμα, αλλά μνημόνια. Αυτοί που θέλουν κούρεμα δεν μας δανείζουν.

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Σαμαρά, που ψάχνει μία σχισμή στον χρόνο για να πάρει αυτό που θέλει.

Πηγή εφημ. «Κυριακάτικη Δημοκρατία»

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση