Κωνσταντινούπολη 1453, Ελλάδα 2014

Γράϕει ο Νίκος Χειλαδάκης 

Δημοσιογράϕος - Συγγραϕέας - Τουρκολόγος 

Η Κωνσταντινούπολη έπεσε το 1453 από διπλή προδοσία. Από την μια την πολέμησαν οι Έλληνες εξωμότες που είχαν προσχωρήσει στο Ισλάμ και στελέχωσαν τον στρατό του Μωάμεθ του Πορθητή και από την άλλη είχαμε την προδοσία της δυτικόϕιλης παράταξης που υπέσκαπτε το μέλλον της αυτοκρατορίας καθώς ήθελε να την παραδώσει στην εξουσία του Πάπα. Προηγουμένως οι παπικοί είχαν καταϕέρει το πρώτο μεγάλο χτύπημα για την κατάλυση της ανατολικής αυτοκρατορίας με τις Σταυροϕορίες και την άγρια λεηλασία της Κωνσταντινούπολης όταν την κατέλαβαν το 1204.

Σήμερα βρισκόμαστε σε μια παρόμοια με άλλα βέβαια δεδομένα κατάσταση. Ένα προδοτικό πολιτικό κατεστημένο έχει παραδώσει την χώρα στην κυριαρχία της Δύσης και έχει καταρρακώσει τον ελληνικό λαό στέλνοντας χιλιάδες στην αυτοκτονία, διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό και καταστρέϕοντας την εθνική οικονομία. 

Από την άλλη ο εξ’ ανατολών κίνδυνος συνεχώς μεγαλώνει και η τουρκική προκλητικότητα αναβαθμίζεται συνεχώς στον αέρα, στην θάλασσα, αλλά και στην στεριά, καθώς ολόκληρες περιοχές της ελληνικής επικράτειας, όπως η δυτική Θράκη αλλά και τα Δωδεκάνησα και ιδίως το Καστελόριζο, βρίσκονται πλέον υπό καθαρή αμϕισβήτηση της ελληνικής τους κυριαρχίας.

Είναι χαρακτηριστικό πως η πολιτική ηγεσία έχει ουσιαστικά συμπλεύσει με την θρησκευτική ηγεσία για να διαλύσουν και να λεηλατήσουν ότι έχει απομείνει όρθιο από τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. 

Τα τελευταία κατορθώματα της εκκλησιαστικής ηγεσίας είναι πλέον μια ϕανερή θρησκευτική αποστασία, παραβίαση όλων των κανόνων των Οικουμενικών Συνόδων με αποκορύϕωμα την τελευταία σκανδαλώδη συμπροσευχή του Πατριάρχη με τον αιρετικό νεοταξικό Πάπα της Ρώμης, που εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα μασονικά συμϕέροντα μιας ληστρικής και διεστραμμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι τελευταίες εκλογές δυστυχώς έδειξαν πως συνεχίζεται ο   συνεχιζόμενος θανατηϕόρος κατήϕορος αυτής της χώρας. 

Από την μια είχαμε ένα δεδηλωμένο άθεο με νεοταξικές ιδέες που αντιδρά ακόμα και στην σκέψη ότι θα πρέπει, αν αύριο κληθεί να κυβερνήσει, να ορκιστεί στο σύνταγμα της ομοούσιας Αγίας Τριάδας. 

Από την άλλη είχαμε ένα τρομερό θεομπαίχτη, παλιό στέλεχος της λέσχης Μπίλεντεμπεργκ που δεν δίστασε να «πουλήσει» θρησκεία και Ορθοδοξία για να πλανέψει τους ψήϕους του «αγαθού» ποιμνίου με σκοπό να διαιωνίσει την ληστρική του εξουσία υπηρετώντας τα συμϕέροντα των ξένων μασονικών ευρωπαϊκών αϕεντάδων του. 

Πέραν από αυτούς τους δυο πρωταγωνιστές, είχαμε ένα κυκεώνα πολλών πολιτικών κομμάτων που το μόνο που εξέϕραζαν ήταν οι εγωιστικές ϕιλοδοξίες των διαϕόρων αρχηγών τους σύμϕωνα με το δόγμα, κάθε Έλληνας και ένα κόμμα. Έντεχνα δηλαδή, διαιρεί και βασίλευε!

Μέσα σε όλη αυτή την ζοϕερή κατάσταση αναρωτιέται, όποιος ακόμα κατάϕερε να έχει σώας τας ϕρένας και συνείδηση της πραγματικότητας, πως θα μπορέσει να σωθεί μια χώρα ξεπουλημένη, ένας λαός προδομένος και μια κοινωνία πλανεμένη στις σειρήνες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, (με το χαρακτηριστικό σλόγκαν, "Ωχ αδερϕέ τι με νοιάζει εμένα!"). 

Η πολιτική(οί), απέτυχε(αν) και πρόδωσε(αν). 

Η ιεραρχία προσχώρησε στην αποστασία. 

Υπάρχει όμως ένα μεγάλο ποίμνιο που έχει τρομερή, αλλά σε ύπνωση δύναμη και αυτό το είχαν καταλάβει όσοι εξόντωσαν τον μακαριστό Χριστόδουλο. Είχαν τρομοκρατηθεί από την κινητικότητα του και την δύναμη του να ξεσηκώνει τον λαό.

Είναι γνωστό από την ιστορία μας, (που τώρα θα πρέπει να την ξεχάσουμε), πως πολλοί ιεράρχες στάθηκαν στις επάλξεις και έδωσαν ζωή στον ελληνισμό. 

Σήμερα ποιοι είναι αυτοί που θα σηκώσουν το βάρος της σεβασμιότητας τους;

Ποιοι θα σηκωθούν και θα σταθούν  στο ύψος τους να σταματήσει η νέα πτώση της Κωνσταντινούπολης; 

Γιατί αυτή την ϕορά η άλωση θα είναι οριστική, καθώς δεν θα είναι μόνο υλική, αλλά το πιο χειρότερο, θα είναι και πνευματική άλωση των σωμάτων και των καρδίων ημών των Ελλήνων! 

Αν υπάρχουν, καιρός να μας δείξουν πως είναι αληθινοί ποιμενάρχες και όχι υποκριτές ρασοϕόροι που κρύβονται πίσω από τους σύγχρονους εϕιάλτες του Ελληνισμού!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση