Τελικά "τίς πταίει";...
Όταν στις 29 Ιουνίου 1874 στην εφημερίδα ''ΚΑΙΡΟΙ'' του Πέτρου Κανελλίδη ο Χαρίλαος Τρικούπης δημοσίευε το πολύκροτο άρθρο του με τίτλο "Τίς πταίει;", έθετε το πολύ βασικό ερώτημα:
"Αηδιάζοντες και αγανακτούντες και βλέποντες την γενικήν κατάπτωσιν των πολιτευομένων ερωτώμεν αυτούς, μη τυχόν αληθώς πταίει το Έθνος;"
Αν παραλλάξουμε λίγο το ερώτημα, χωρίς να χάσουμε πολύ απ' την ουσία του, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε: μη τυχόν στ' αλήθεια φταίει ο λαός;
Το ερώτημα αυτό έρχεται και ξανάρχεται, είτε σαν σόφισμα, είτε σαν πραγματική αναρώτηση, θέτοντας το δάχτυλο "επί των τύπων των ήλων":
ΦΤΑΙΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΕΚΛΕΓΕΙ;
Θα ήταν πολύ εύκολο να απαντήσουμε: ναί!
Θα ήταν πολύ εύκολο να απαντήσουμε: ναί!
Συγχρόνως όμως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε:
Διαμορφώνει ο ίδιος ο λαός τις εκλογικές διαδικασίες, με τις οποίες οδηγείται στην κάλπη;
Διαλέγει ο ίδιος ο λαός το εκλογικό σύστημα με το οποίο "εκπροσωπείται" στο Κοινοβούλιο;
Μήπως ίσως μπορεί να ορίσει τον χρόνο κατά τον οποίο εκτιμά ότι θα πρέπει να εκφράσει την γνώμη του;
Και το σπουδαιότερο:
ΕΧΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;
Πώς περιμένει κανείς να οδηγηθεί ο λαός ώριμος και κατασταλαγμένος στις εκλογές, όταν σε όλα τα παραπάνω η απάντηση είναι "όχι";
Πώς περιμένει κανείς να οδηγηθεί ο λαός ώριμος και κατασταλαγμένος στις εκλογές, όταν σε όλα τα παραπάνω η απάντηση είναι "όχι";
Πώς περιμένει να έχει σωστή άποψη και κρίση για τους πολιτικούς και την πολιτική που πρέπει να εφαρμοστεί, όταν τα πάντα αποκρύβονται, καλύπτονται, διαστρεβλώνονται, άλλοτε ωραιοποιούνται και άλλοτε δαιμονοποιούνται και όταν η "αλήθεια" που φτάνει πιά στα μάτια και τ' αυτιά του λαού είναι αγνώριστη, σαν να έχει περάσει το είδωλό της από χίλιους παραμορφωτικούς καθρέφτες;
Να λοιπόν ως πού φτάνει η ευθύνη του λαού, και πού αρχίζει η ευθύνη όλων όσων θέλουν να λέγονται πραγματικά "πνευματικοί άνθρωποι", κήνσορες(κριτές κι επικριτές) και θεράποντες (υπηρέτες) των γραμμάτων, της τέχνης, της αλήθειας!
Να λοιπόν ως πού φτάνει η ευθύνη του λαού, και πού αρχίζει η ευθύνη όλων όσων θέλουν να λέγονται πραγματικά "πνευματικοί άνθρωποι", κήνσορες(κριτές κι επικριτές) και θεράποντες (υπηρέτες) των γραμμάτων, της τέχνης, της αλήθειας!
Όλων αυτών που πρέπει να σταθούν ΟΡΘΙΟΙ στο πλάϊ ενός λαού χειμαζόμενου, προδομένου, βυθισμένου στα σκοτάδια της συγκάλυψης και της προπαγάνδας...
Να τον ενημερώσουν, να τον στηρίξουν, να τον φορτίσουν ηθικά και συναισθηματικά...
Να τον προετοιμάσουν με δυό λόγια, να διαλέξει σωστά και να αποβάλλει από πάνω του (ο λαός) το στίγμα της επιλογής των χειρότερων, των πιό ανήθικων, των πιό ξεπουλημένων!
Έτσι επιμερίζονται οι ευθύνες! Όλων μας!...
Να τον προετοιμάσουν με δυό λόγια, να διαλέξει σωστά και να αποβάλλει από πάνω του (ο λαός) το στίγμα της επιλογής των χειρότερων, των πιό ανήθικων, των πιό ξεπουλημένων!
Έτσι επιμερίζονται οι ευθύνες! Όλων μας!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
Πως να του πουν αυτου του λαου "σφαιρικα" την αληθεια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν γινει κατι τετοιο θα αναζητηθουν ευθυνες για το πως εφθασαν εδω τα πραγματα.
Οταν ο λογιστης σου δεν κανει καλα τη δουλεια του και σου λεει πως δεν χρωστας στην εφορια ή ακόμη χειροτερα εκλεψε μερος των φορων που πληρωσες και τα εβαλε στην τσεπη, τι τον κανεις;
Εκτος ομως απο τον λογιστη, εχεις και ντελαληδες, που σου προξενευουν νυφες και προικες και ολα τα αγαθα για να παρεις και μετα την κανουν 180 μοιρες γυριστη, αυτους τι τους κανεις;
Εχεις και τους αλλους, που δεν θελουν, η δεν μπορουν, η δεν ευκολυνονται...
Τα δύο μεγάλα κόμματα δεν ενημερώνουν, επειδή δεν θέλουν να ξέρει ο Έλληνας τι συμβαίνει στην Ευρώπη για να μπορούν να υπογράφουν ότι θέλουν. Το επικοινωνιακό τρίκ ή ευρώ ή δραχμή είναι
ΑπάντησηΔιαγραφήτο σύνθημα ,διότι αυτό συμφέρει . Η ανεργία των νέων, οι απολύσεις, η διάλυση της δημόσιας υγείας
διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων δεν συμφέρει να έλθουν στο προσκήνιο ,διότι τα έχουν υπογράψει από το 2010 και θα συνεχίζουν να τα ψηφίζουν μέχρι το 2020 που θα κληθούν πάλι
να υπογράψουν καινούργια λιτότητα. Ζήτω η Ευρώπη , Ζήτω η φτώχεια του νότου ,ζήτω η επικράτηση του βορρά, ζήτω το ευρώ .
emis edo stin ellada ehoume polli esfalmenes idees os prostin psiofomas tin opian prosferoume san tiflopontikes parasiromeni eitai apotous gonismas sinehizontas tokomatikotous ergo elahisti einai auti opou prosferoun ton hrono kai ton kopo prospathontas oson todinato perisoteron naerevnisoun to pion ton ipopsifion politikon kai analoga energoun katasinidisin ehontas analavi tin prosopikin tous euthini. enamegalo meros apoemas einai prosilomeno sti iposhesis ton politikon giamia thesi kato apo ton ilio tis kuvernisi me arketes kai megales iposhesis kai arketi apovlakononte apo orismenous epaggelmaties pseutodimosiografous opou papagalizoun apoto proi eos tovradi giasinferonta orismenon . ehoume dianisi duomisi hilioetirides opou diatetoume tin dinatotita epilogis psifou kai simera exakolouthoume navriskometha stomiden .exakolouthoume napsifizoume me atomika sinferonta kai ohi san sinolo giatogenikon sinferon kai katopinklegometha dioti autous tous opious emis psifisame apedihtikan anikani stiprosdokiesmas giaena kalitero avrion. oudepote apodehometha talathimas kai pantote kapios allos einai oftehtis tis katantiasmas
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταφραση του απο πανω σχολιου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμεις εδω στην Ελλαδα,εχουμε πολυ εσφαλμενες ιδεες ως προς την ψηφο μας,την οποιαν προσφερουμε σαν τυφλοποντικες,παρασυρομενοι,ειτε απο τους γονεις μας,το κομματικο τους εργο.Ελαχιστοι ειναι αυτοι οπου προσφερουν τον χρονο και το κοπο προσπαθοντας οσον το δυνατον περισσοτερον να ερευνησουν το πιον των υποψηφιων πολιτικων και αναλογα ενεργουν κατα συνειδηση εχοντας αναλαβει την προσωπικη τους ευθυνη.Ενα μεγαλο μερος απο εμας ειναι προσυλομενο στις υποσχεσεις των πολιτικων για μια θεση κατω απο τον ηλιο της κυβερνησης με αρκετες και μεγαλες υποσχεσεις και αρκετοι αποβλακονονται απο ορισμενους επαγγελματιες ψευτοδημοσιογραφους,οπου παπαγαλιζουν απο το πρωι ως το βραδι για συμφεροντα ορισμενων.Εχουμε διανυσει δυομιση χιλετιριδες,οπου διαθετουμε την δυνατοτητα επιλογης ψηφου και σημερα,εξακολουθουμε να βρισκομεθα στο μηδεν.Εξακολουθουμε να ψηφιζουμε με ατομικα συμφεροντα και οχι σαν συνολο για το γενικον συμφερον κι υστερα κλαιγομαστε διοτι αυτους τους οποιους εμεις ψηφισαμε απεδειχθησαν ανικανοι των προσδοκιων μας για ενα καλλιτερο αυριο.Ουδεποτε αποδεχομεθα τα λαθη μας και παντοτε αλλος ειναι ο φταιχτης της καταντιας μας.