Ως κόρη οφθαλμού

Η Μέση Ανατολή αποσυντίθεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Μετά το Ιράκ που αδυνατεί να σταθεροποιηθεί, ακολουθεί η Συρία και πάλι ο Λίβανος. Στη Συρία και το Ιράκ, με διαφορετικές  πληθυσμιακές αναλογίες και μεγέθη, οι πληθυσμοί και οι χώρες τείνουν να διαιρεθούν σε μόνιμη βάση μεταξύ σιιτών, σουνιτών και Κούρδων. Στη Συρία πολύ λιγότερο,  και τον Λίβανο πολύ περισσότερο έρχονται να προστεθούν και οι χριστιανοί –στη Συρία κατ’ εξοχήν, αν όχι αποκλειστικά, ως τα θύματα της υπόθεσης.

Πρόκειται για μια επανάληψη των θρησκευτικών πολέμων, που έζησε η Ευρώπη μέχρι τον Τριακονταετή Πόλεμο, πολέμων που κινδυνεύουν να επεκταθούν με τον έναν ή άλλο τρόπο στην Τουρκία, όπου επίσης αλεβίτες, σουνίτες και Κούρδοι συμβιώνουν όλο και πιο ανταγωνιστικά,  κάτω από την ηγεμονία των σουνιτών Τούρκων. Αυτοί οι πόλεμοι υποδαυλίζονται από πολλές δυνάμεις εντός και εκτός της περιοχής και, ως συνήθως, στα πλαίσια της εύκολης συνωμοσιολογίας  που μας διακρίνει, επιμένουμε σε αυτή την παράμετρο κυρίως: Αμερικανοί, σιωνιστές, Σαουδάραβες, Ιρανοί, Ρώσοι, Τούρκοι κ.ο.κ. Ωστόσο οι ξένες δυνάμεις μπορούν να παρέμβουν γιατί χρησιμοποιούν και υποδαυλίζουν υπαρκτές αντιθέσεις, εθνοτικές και κατ’ εξοχήν θρησκευτικές.

Η δυτικοκεντρική ηλιθιότητα,  που έχει καταλάβει τους  γραικύλους οι οποίοι παριστάνουν τις ελίτ αυτού του κάποτε σπουδαίου έθνους, έχει εκθρέψει στους νεώτερους Έλληνες μια αυτοκτονική υποτίμηση των εθνοτικών και θρησκευτικών παραμέτρων της συγκρότησης των εθνών-κρατών. Οι βρυξελλόβιοι Έλληνες τείνουν να αγνοήσουν παντελώς τη σημασία των θρησκευτικών και εθνοτικών διαφορών, όταν μόλις πρόσφατα η Γιουγκοσλαβία ανατινάχτηκε με βάση αυτές τις διαφορές, τα Σκόπια και η Βουλγαρία  κατατρώγονται από αυτές και δίπλα μας, στη Μέση Ανατολή, η σφαγή δεν έχει κανένα όριο. Και στις  ίδιες τις Βρυξέλλες, όπου εγκαταβιώνουν, μπορούν να διαπιστώσουν ιδίοις  όμασι  τη σταδιακή αποσύνθεση του άλλοτε βελγικού έθνους, μεταξύ Βαλλόνων και Φλαμανδών.

Τι σημαίνουν όλα αυτά άραγε για όσους θέλουν να συνεχίσει να ζει αυτό το έθνος και ο πολιτισμός του, στις δεκαετίες που έρχονται και να μην εμπλακεί σε νέες καταστροφικές συγκρούσεις, που θα οδηγήσουν σε λιβανοποίηση και αποσύνθεση;
Ως κόρη οφθαλμού πρέπει να διαφυλάττουμε την ενότητα αυτού του έθνους, εθνοτική και  πνευματική, σε μία περιοχή που ξεσχίζεται από αυτές ακριβώς τις αντιθέσεις.
Τα υπόλοιπα είναι η πολιτική της βλακείας και του λουφέ, την οποία τόσο καλά γνωρίζουν.

Πηγή Άρδην


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση