"Rave" στο Μέγαρο!!!

Tου Σωκράτη Παπαχατζή 

Αντιγράφω από το ΒΗΜΑ – Πολιτισμός

Σε dance club μετατρέπεται την Τετάρτη, 27/11 το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, όπου γνωστοί έλληνες dj και παραγωγοί της house μουσικής θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους με ζωντανές ενορχηστρώσεις και τραγουδιστές.
Στην πρώτη παρουσία της ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής στις αίθουσες του Μεγάρου Μουσικής, συμμετέχουν μερικοί από τους πιο γνωστούς dj και παραγωγούς της ελληνικής dance σκηνής, που αποτελούν το έμψυχο υλικό των δισκογραφικών εταιρειών Zero10 Records και Panik Records: Playmen, Dim Chord, Dino MFU, Issy (Slickbeats), V-Sag και Agent Greg με ζωντανές ερμηνείες από τους Demy, Yalena, Gabriel (Slick Βeats), Alexandra McKay και τα συγκροτήματα Slick Βeats και Star Motel.
Η συναυλία ξεκινά στις 9 το βράδυ στην αίθουσα Banquet, η οποία θα μετατραπεί σε club, καθώς ο περισσότερος κόσμος θα είναι όρθιος, θα χορεύει και θα πίνει το ποτό του.
Πριν την έναρξη της συναυλίας, θα πραγματοποιηθεί σεμινάριο για την ηλεκτρονική μουσική στην αίθουσα MC2, στις 7, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Στο workshop συμμετέχουν dj και παραγωγοί, οι οποίοι θα συζητήσουν για θέματα μουσικής δημιουργίας και δισκογραφικής παραγωγής.

Το αφιέρωμα στη house μουσική πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Σειράς Γέφυρες που διευθύνει ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος.

Μάλιστα.
Για τις ανάγκες της συζήτησης, ας κάνουμε ότι δεν διαβάσαμε τα ονόματα των πρωταγωνιστών της βραδιάς: ο κύριος Μαραγκόπουλος δεν ενδιαφέρθηκε καν να αναζητήσει/μετακαλέσει στοιχειωδώς φερέγγυους εκπρόσωπους της… ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής για την… πρώτη παρουσία της στους χώρους του Μεγάρου…
Και ας προσεγγίσουμε το ζήτημα “θεωρητικά”. Άλλωστε οι βασικές πτυχές του θα έμεναν ίδιες, ακόμα κι αν  οι αρμόδιοι είχαν δείξει στοιχειώδες αισθητήριο στις επιλογές τους.

Το ερώτημα είναι απλό: Γιατί house στο Μέγαρο; Θα μπορούσε άραγε κανείς να φανταστεί το αντίθετο; ένα κλασικό κονσέρτο σε house club; Θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σε τέτοιο περιβάλλον ένας πιανίστας σε έργα  Σοπέν ή ένα κουαρτέτο εγχόρδων σε έργα Μπετόβεν;
Όχι φυσικά…
Έχει μεταπέσει το house σε είδος …μουσειακό που, ξεκομμένο από τις συνθήκες που το δημιούργησαν, πρέπει να συστεγάζεται με τους κλασικούς στο Μέγαρο;
Έχει μήπως ανάγκη από το thumbs up κάποιων ακαδημαϊκών για να εξακολουθήσει  να ανθίζει;
Και πάλι, φυσικά, όχι.

Η κεντρική ιδέα του “έργου” που παίζεται εδώ είναι ευδιάκριτη:
Από την μια, οι φορείς [λέμε τώρα...]  μιας κουλτούρας λαϊκής, βγαλμένης απ’ τους δρόμους, νιώθουν αναβαπτισμένοι και υπερήφανοι για την εισδοχή τους στον Καθεδρικό της Τέχνης. Οι προκαθήμενοί του, τους υποδέχονται με σπίθες λαιμαργίας στα μάτια: «χρειαζόμαστε το ταλέντο σας, χρειαζόμαστε τη νεανική δροσιά σας».
Το Μέγαρο, φορά τα casual ρούχα του, κάνοντας μια επίδειξη αποκήρυξης της σοβαροφάνειας που περιφραστικά θα μπορούσε να περιγραφτεί κάπως έτσι: “Παιδιά, μας έχετε παρεξηγήσει. Δεν είμαστε οι αρτηριοσκληρωτικοί που ήμασταν κάποτε.  Οι καιροί αλλάζουν, αλλάξαμε κι εμείς μαζί τους. Αγοράστε τώρα κι εσείς ένα εισιτήριο και ζήστε την εμπειρία του Μεγάρου …με τους δικούς σας όρους. Το ότι δεν πρόκειται να ξαναπατήσετε εδώ το πόδι σας [και πάντως όχι για τη μουσική την οποία φτιάχτηκε για να υπηρετεί ο χώρος] δεν έχει σημασία.   Άλλωστε ο πολιτισμός σ΄ αυτή τη χώρα αντιμετωπίζεται με τα ίδια ακριβώς κριτήρια που αντιμετωπίζεται και οτιδήποτε άλλο:
Της αρπαχτής”.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

-->

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση