Μαγαζί γωνία…
Τα αποτελέσματα αυτής της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας τα ζούμε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο και στον μέγιστο βαθμό, αφού δεν έχουμε πολιτικές ηγεσίες ικανές να ορθώσουν ανάστημα και να απαιτήσουν -τουλάχιστον- τον σεβασμό των ισχυρών. Με ολίγιστους, ευλύγιστους, επονείδιστους και εν πολλοίς αμφιβόλου ποιότητας και εθνικοφροσύνης "ταγούς", καταδικαστήκαμε στην βίαιη φτωχοποίησή μας προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων εκείνων που διαθέτουν πλήθος πληροφοριών για την Ελλάδα και -κυρίως- τους πολιτικούς της, οι οποίοι επέλεξαν να προσφύγουν στην "ασφάλεια" των ισχυρών (μία ενδελεχής έρευνα στις πάσης φύσεως οικονομικές τους δραστηριότητες θα αποδείξει εάν το έπραξαν αυτό για λόγους οικονομικού συμφέροντος ή επιβίωσης πολιτικής και φυσικής).
Το γιατί κανένας δεν αναρωτιέται τι θα συμβεί εάν γίνει πράξη το "παράδοξο" ολικής αντίστασης μίας χώρας απέναντι στους ισχυρούς, αποτελεί το μέγα ερώτημα, το οποίο θα απαντηθεί μόνο όταν οι πολίτες αποφασίσουν την πραγματική (και όχι την εικονική ή εξωλογιστική) διάσωσή τους.
Το όλο θέμα δεν είναι αν μπορούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο.
Το μέγα ζητούμενο είναι να αποφασίσουμε να αντιδράσουμε στις δυνάμεις εκείνες που μας θέλουν πειθήνιους, υποταγμένους και άβουλους απέναντι στους σχεδιασμούς τους.
Αν τολμήσουμε, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα κατορθώσουμε πολλά περισσότερα από τώρα που βρισκόμαστε σε πλήρη ακινησία.
Αν τολμήσουμε, θα έχουμε -τουλάχιστον- να λέμε ότι προσπαθήσαμε και δεν μείναμε ακίνητοι στόχοι προς... εξολόθρευση.
Οι "γραμματιζούμενοι" μας έχουν καταδικάσει ή έχουν γίνει συνεργοί στην γενοκτονία που αυτή τη στιγμή υλοποιείται στην Ελλάδα.
Οι "πολιτικοί" επέλεξαν να γίνουν "πωλητικοί" (και σταθερά πολοτικοί) και θρασύτατα παραμένουν σε μία εξουσία χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους χειρισμού των μαζών. Μην σας παραξενεύει ο όρος, γιατί μας έχουν πολτοποιήσει, μας έχουν μετατρέψει σε μάζα, ενίοτε και σε όχλο, και κατορθώνουν μέσα από το συναίσθημα της απόλυτης αμφισβήτησης προς όλους και προς όλα, να παραμένουν πανίσχυροι στην θέση του δημίου μας.
Και όλα αυτά επειδή Ελλάδα είναι "μαγαζί γωνία" και είναι -ίσως- το πλουσιότερο κράτος του πλανήτη, ενώ -σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του φερόμενου ως πρωθυπουργού της χώρας Αντώνη Σαμαρά- η Ελλάδα και η Κύπρος διαθέτουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας και βρίσκονται σε μία Ευρώπη που είναι πάμφτωχη ενεργειακά.
Καταλάβαμε τι συμβαίνει;
Αν ναι, τότε γιατί δεν μπορούμε να οργανωθούμε για να βάλουμε τα πράγματα σε μία τάξη, για να ξαναφτιάξουμε την πατρίδα;
Προφανώς φοβόμαστε να εκτεθούμε σε μία μάχη που θα είναι δύσκολη. Αλλά, μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε πως αν δεν πολεμήσουμε τότε θα έχουμε μία εξαθλιωμένη ζωή και έναν ατιμασμένο θάνατο; Γιατί, όλοι μας θα ατιμαστούμε όταν οι νέοι θα έρχονται και θα φτύνουν στους τάφους μας επειδή δεν κάναμε τίποτε όταν μας έκλεβαν την πατρίδα κι εμείς συναινούσαμε στο να υποθηκεύουμε τις ζωές των επόμενων από εμάς.
Αυτό είναι το μοναδικό χρέος που έχουμε όλοι μας. Την ευθύνη σε αυτούς που δεν γεννήθηκαν, να τους παραδώσουμε την χώρα που δανειστήκαμε από τους προγόνους για να την παραδώσουμε ακέραιη στους απογόνους.
Αν δεν μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό και συνεχίσουμε να φοβόμαστε, τότε ας στηρίξουμε όσους θα θελήσουν να μπούνε στον αγώνα με τα θηρία.
Αν δεν μπορούμε ούτε να τους στηρίξουμε, τότε ας σωπάσουμε, γιατί και η σιωπή μπορεί να είναι χρήσιμη, απέναντι στον πολυ-επίπεδο ψυχολογικό πόλεμο και τους συνεχείς ψυχολογικούς βομβαρδισμούς τους οποίους υφιστάμεθα.
Σε αυτή την πατρίδα θα ξημερώσει μόνο αν πάμε κόντρα στην "φορά" που μας έχουν βάλει.
Ειδάλλως, θα ακολουθούμε συνέχεια στο σκοτάδι και θα γίνουμε κατάδικοι της δειλίας μας, ντροπιασμένοι από την ιστορία και στερούμενοι να αποκαλούμαστε Έλληνες...
Επανερχόμενοι τώρα στο ότι «η Ελλάδα είναι μαγαζί γωνία» στην σύγχρονη γεωπολιτική σκακιέρα, γιατί εμείς ως φυσικοί ιδιοκτήτες του μαγαζιού παραμένουμε σιωπηλοί βλέποντας να μας το παίρνουν μέσα από τα χέρια (και να προσφέρουν εμάς σαν «δώρο»), ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούμε για το εάν είμαστε άξιοι να κρατήσουμε την κληρονομιά μας και να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας. Δυστυχώς, με όσα σήμερα γίνονται και με όσα δεν γίνονται, είμαστε η ζωντανή απόδειξη πως μας αξίζει να είμαστε δούλοι, αφού δεν μπορούμε να καταλάβουμε την πραγματική αξία της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας…
Αντί επιλόγου:
Μάχη της Βέργας και του Διρού (22-24/06/1826), ηρωική νίκη των Ελλήνων επί των Αιγυπτίων του Ιμπραήμ Πασά.
«Ελάβομεν το γράμμα σου, εις το οποίον είδωμεν να μας φοβερίζεις ότι αν δεν σου προσφέρομεν την υποταγήν μας θέλεις εξολοθρεύσεις τους Μανιάτες και την Μάνην. Διά τούτο και ημείς σε περιμένομεν με όσες δυνάμεις θελήσεις. Οι κάτοικοι της Μάνης γράφομεν και σε περιμένομεν».Γεωργάκης Μαυρομιχάλης - Αρχηγός Σπαρτιατών, απάντηση στο ιταμό τελεσίγραφο του Ιμπραήμ Πασά της Αιγύπτου προς τους Μανιάτες, στις 29/5/1826.
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...