Το Σύνταγμα καταπατήθηκε, η Δικαιοσύνη που είναι;

Υπάρχουν αδέκαστοι δικαστές; Και αν ναι, τι κάνουν με την συστηματική παραβίαση του Συντάγματος;

Το ισχύον Σύνταγμα που χαρακτηρίζει το νομικό πλαίσιο λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού ορίζει στο άρθρο 87 ότι:

1. Η δικαιοσύνη απονέμεται από δικαστήρια συγκροτούμενα από τακτικούς δικαστές, που απολαμβάνουν λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία,

2. Οι δικαστές κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και στους νόμους και σε καμία περίπτωση δεν υποχρεούνται να συμμορφώνονται με διατάξεις που έχουν τεθεί κατά κατάλυση του Συντάγματος.

Εκ των πραγμάτων και με βάση τα όσα καθημερινά διαδραματίζονται, βλέπουμε ότι ούτε η πρώτη παράγραφος εφαρμόζεται, αλλά ούτε και η δεύτερη.

Με την λέξη «αδέκαστος» χαρακτηρίζεται ο αμερόληπτος, ο ακέραιος, ο αδιάφθορος, αυτός που δεν εξαγοράζεται και τον χαρακτηρισμό αυτό κυρίως τον προσάπτουμε σε δικαστές που ασκούν το λειτούργημά τους προσανατολιζόμενοι στο γράμμα και το πνεύμα του Νόμου χωρίς να δέχονται την επιρροή άλλων παραγόντων, όπως πολιτικών προσώπων, σκοπιμοτήτων, συναισθηματισμών κ.λ.π.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που εξαγγελίες κυβερνητικών στελεχών «προκαταλαμβάνουν» δικαστικές αποφάσεις που δεν έχουν ακόμα εκδοθεί, ή ακόμα αποφάσεις δικαστικών λειτουργών αν δεν συμφωνούν με κυβερνητικά μέτρα δεν εφαρμόζονται ή να ανατρέπονται με άλλη απόφαση.

Έχουμε προκλητικές παραβιάσεις πολλών άρθρων του Συντάγματος:

'Οπως του αρθρου 1 που ορίζει ότι « Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα», τη στιγμή που ο λαός έχει οδηγηθεί στην εξαθλίωση.

Επίσης προκλητική παραβίαση συνιστούν οι υπέρμετρες φορολογικές επιβαρύνσεις κατά παράβαση του άρθρου 4 που ορίζει ότι «Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Ποιές δυνάμεις; Όταν οι φοροφυγάδες και φοροκλέφτες οι διασπαθιστές δημοσίου χρήματος τυγχάνουν πλήρους ασυλίας και μας τους μοστράρουν σε λίστες σαν επιτυχόντες σε ανώτατα ιδρύματα και οι οφειλές τους δεν εισπράττονται, ενώ επιβαρύνονται συνεχώς μισθωτοί και συνταξιούχοι;;

Τηρείται η επιταγή του άρθ. 5 του Συντάγματος ότι « Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας», όταν παρά τις επί χρόνια ασφαλιστικές εισφορές των πολιτών για τις παροχές υγείας καλούνται τώρα να επιβαρύνονται με έξοδα για ιατρικές επισκέψεις, φάρμακα και νοσήλια διαφορετικά να περιμένουν το «μοιραίο»;

Μήπως το άρθρο 21 «Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων»;

Όταν καταστρατηγείται το Σύνταγμα ακόμα και στην περίπτωση των εκλογικών αναμετρήσεων με τις παραπλανητικές διακηρύξεις των κομμάτων ότι «λεφτά υπάρχουν» ή ότι θα προβούν σε «επαναδιαπραγμάτευση» των όρων των μνημονίων και συγκεκριμένα του άρθρου 120 που στην παράγραφο 3 αναφέρει ότι «ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος» ποιος ελέγχει ποιον για τη συγκεκριμένη πραξικοπηματική κατάλυση του Συντάγματος;;

Μήπως λοιπόν πρέπει να κινητοποιηθεί ο λαός (ή μήπως ο Στρατός;) ως οφείλει με βάση το ακροτελεύτιο άρθρο 120 παράγραφος 4 που ορίζει ότι «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία», – γιατί το «με τη βία» δεν προϋποθέτει μόνο τα τάνκς αλλά και την αυθαίρετη ετσιθελική καταστρατήγηση του από οποιαδήποτε κυβερνητικά ή μη στελέχη που καλύπτονται με «δημοκρατικό» ή «κοινοβουλευτικό» μανδύα που βάζουν πάνω από την τιμή και την υπόληψη τους την κομματική πειθαρχία και συμφέρον...

Που είναι οι αδέκαστοι λειτουργοί του Νόμου που έχουν ορκιστεί για να εποπτεύουν και να τον προφυλάσσουν από τις πολιτικές αυθαιρεσίες, από τις πολιτικές αγυρτείες, από πολιτικά εγκλήματα και προδοτικές ενέργειες κατά της Χώρας ως ανεξάρτητη Εξουσία;

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση