Κραυγές αγωνίας, απελπισίας, θυμού!

Γιάννης Ντουνιαδάκης
υποναύαρχος (εα)
Μέλος της ΚΕΘΑ

Δεν το ακούμε πια, δεν το διαβάζουμε απλά, ούτε το βλέπουμε στην τηλεόραση σαν κάτι που αφορά άλλους. Μέχρι πριν λίγο τα νούμερα της ανεργίας και της φτώχιας που κάλπαζαν, η φιγούρα που ψάχνει στο σκουπιδοτενεκέ αφορούσαν άλλους - ξένους! Για οικονομικές δυσκολίες μαθαίναμε από γνωστούς άντε και κάποιο συγγενή! Οι περικοπές στις οικογενειακές δαπάνες, που έγιναν μέχρι σήμερα μετατράπηκαν πλέον σε αδυναμία πληρωμής οφειλών πολλών νοικοκυριών κτυπώντας και την πόρτα μας. Έφτασε στα αδέλφια και τους φίλους. Σε δύσκολη θέση μπαίνουν όλο και περισσότεροι συνάδελφοι στρατιωτικοί συνταξιούχοι και οι εν ενεργεία! Η σύνταξη πολλών από εμάς με την εγγραφή της στο λογαριασμό τραπέζης απορροφάται σχεδόν ολοκληρωτικά. Η αλληλεγγύη από τους λιγότερο «τυχερούς», είναι μεν κάτι αλλά... τον άλλο μήνα ή τον επόμενο τι θα γίνει; Πόσοι θα μπορούν να προσφέρουν;

Μετά τον Γενάρη θα δούμε στη πράξη τι «πέτυχε» να συμφωνήσει σε βάρος μας η εσωτερική τρόικα με την άλλη του εξωτερικού. Τότε θα βρούμε στο λογαριασμό, ότι θα έχει μείνει από το νέο μισθολόγιο και τις νέες περικοπές. Μετά το νέο πετσόκομμα θα έχουμε να πληρώσουμε, το δάνειο που με άλλα κριτήρια φορτωθήκαμε πριν χρόνια, τις δόσεις για την εφορεία του 2012, που θα συμπέσουν με την πληρωμή του φόρου για το 2013, τα χαράτσια κ.ο.κ. Τότε η απελπισία θα φιλοξενήσει πιο πολλούς από το συνάφι και την κλειστή οικογένεια. Η αδυναμία πληρωμών θα αφορά όλο και περισσότερους, όλο και πιο κοντά μας, εμάς τους ίδιους! Όλο και λιγότεροι θα μπορούν να προσφέρουν αλληλεγγύη, σε όλο και περισσότερους! Αδιέξοδο!

Κραυγή! Μόνο με κραυγή μπορεί να εκφραστεί η αυξανόμενη αγωνία και η απελπισία για τα μελούμενα τόσο για τα εε και εα στελέχη, όσο και συνολικά για τον ελληνικό λαό!

Όπως επίσης κραυγή ταιριάζει να βγάλουμε για ότι έχουμε περάσει μέχρι σήμερα,
• για τα δικά μας παιδιά που έχουν φύγει ως μετανάστες για το εξωτερικό,
• για τα σπίτια που δεν ανάβουν τα καλοριφέρ τους φέτος,
• για να μην ξεχνάμε ποτέ τους τρεις χιλιάδες αυτόχειρες απελπισμένους της ανεργίας και του αδιέξοδου,

Και δε φτάνουν όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί στην οικονομική συντριβή μας και η φρίκη από τη γενίκευση του πολέμου που φαίνεται πολύ πιθανή, αφού και πάλι πυκνώνουν τα σύννεφα στη γειτονιά μας και πιο πέρα. Ας κραυγάσουμε ΟΧΙ εναντίον όσων, με την βοήθεια μάλιστα της χώρας μας, έσπειραν την καταστροφή και τον θάνατο σε χώρες της Μεσογείου καθώς και για τα νέα αιματοκυλίσματα που ετοιμάζουν για συμφέροντα ξένα προς τα συμφέροντα των λαών της περιοχής!
Ας κραυγάσουμε και για το αόρατο μέλλον που επιφυλάσσουν για τη δική μας χώρα και το λαό της!

Λύσεις στα προβλήματα δεν έρχονται εδώ και τώρα! Ούτε θαύματα γίνονται. Όλες αυτές οι κραυγές πρέπει να ενωθούν σ’ ένα κάλεσμα αγώνα στο πλευρό του λαού, που διαδηλώνει διεκδικώντας το δίκιο του και όχι βέβαια απέναντι του, όπως από πολλές πλευρές δρομολογείται!

Όταν όμως καίγεται το σπίτι του γείτονα δεν μπορεί να παρακολουθούμε την εξέλιξη της πυρκαγιάς από την τηλεόραση του σαλονιού μας ή την οθόνη του υπολογιστή μας! Αν και στην περίπτωσή μας η φωτιά έχει μπει ήδη στα σπίτια μας ….

Μια υποχρέωση έχουμε! Ένα το χρέος για ‘μας, για τα παιδιά μας! Να πλαισιώσουμε όλοι οι απόστρατοι και εν ενεργεία συλλόγους, κινήσεις και ενώσεις (ΝΠΙΔ), με κριτήριο την μέχρι σήμερα δράση τους! Μακριά από φορείς δούρειους ίππους του υπουργείου! Μακριά από φορείς που προσπαθούν να βάλουν περιορισμούς ή και να διασπάσουν τους κοινούς αγώνες εε & εα στελεχών.

Μόνο οργανωμένοι μπορεί να ακουστούν οι κραυγές μας, μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι θετικό!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση