Ο πολιτικός φερετζές μιάς συμμορίας
Το 1966, ο Βασίλης Βασιλικός αναλάμβανε, με το βιβλίο του «Ζ», να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια γύρω από τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Στις σελίδες του βιβλίου περιγράφεται πως διαπλέκονταν η ναζιστική παρακρατική συμμορία του δωσίλογου Ξενοφώντα Γιοσμά με το βαθύ κράτος της εποχής, τον στρατό και τη χωροφυλακή.
Στις μέρες μας η Χρυσή Αυγή έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας τέτοιας ομάδας-συμμορίας. Τα ηγετικά της στελέχη και τα μέλη της κάθε μέρα το αποδεικνύουν. Ο ηγέτης της, ο Μιχαλολιάκος, έφτασε στο σημείο τις προάλλες, στη γιορτή της νεολαίας του, να χαιρετήσει ναζιστικά και να υπεραμυνθεί του κόμματός του που χαιρετά ναζιστικά, με το επιχείρημα ότι τα χέρια του είναι καθαρά. Δεν μας λέει όμως, όπως και η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, που υπερπροβάλλουν τη Χρυσή Αυγή, ότι το 1978 είχε καταδικαστεί για τρομοκρατικές επιθέσεις, μεταξύ αυτών σε κατάμεστους κινηματογράφους, με δεκάδες τραυματίες. Τις προηγούμενες εβδομάδες ο Μιχαλολιάκος βγήκε σε μια σειρά από εκπομπές (στον Τράγκα, στον Κουρή, στον ανεκδιήγητο Μπογδάνο) για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τις χοντράδες των στελεχών του, ειδικά του Παναγιώταρου. Στον Τράγκα ειδικά έδειξε ένα τόσο ήπιο πρόσωπο, που έφτασε να πει ότι κοινωνικά είναι με την αριστερά, να καταδικάσει τη μετεμφυλιακή δεξιά και να δηλώσει απερίφραστα ότι είναι κατά ενός νέου εμφυλίου πολέμου. Άλλωστε, δήλωσε ότι το 1946 ήταν με τον Πλαστήρα που θα μπορούσε να αποτρέψει τον εμφύλιο, αλλά οι Άγγλοι έβγαλαν ένα έγγραφο που ανάγκασε τον Πλαστήρα να παραιτηθεί. Ο Μιχαλολιάκος δεν αναφέρει ότι το έγγραφο των Άγγλων ήταν μια επιστολή του Πλαστήρα προς τον Έλληνα πρέσβη στη Γαλλία του Βισύ, όπου ο Πλαστήρας στις 16/7/41 εκτιμούσε ότι οι Γερμανοί θα είναι σίγουρα νικητές του πολέμου και ότι στην Ελλάδα κάθε αντίσταση στα γερμανικά στρατεύματα είναι ανώφελη. Ο πονηρός Μιχαλολιάκος, ακόμα και τη στιγμή που προσπαθεί να το παίξει διαλλακτικός, κλείνει το μάτι σε αυτούς που ξέρουν ότι ο Πλαστήρας δεν ήταν μόνο ο Μαύρος Καβαλάρης της δεκαετίας του ’10 ή ο Πλαστήρας της δεκαετίας του ’50, που προσπαθούσε να φέρει την εθνική συμφιλίωση, αλλά και ο Πλαστήρας του ’40 που πρότεινε να πάμε με τους Γερμανούς.
Μέχρι την παρέμβαση του Μιχαλολιάκου, τα πρωτοπαλίκαρά του τις προηγούμενες μέρες, με προεξέχοντα τον Παναγιώταρο, ξεσάλωσαν. Ο Παναγιώταρος στο Χυτήριο φανέρωσε τον τραμπούκικο χαρακτήρα του, έβριζε χυδαία και ασχημονούσε κατά πάντων έξω από το θέατρο. Λίγες μέρες μετά βγήκε σε διεθνές δίκτυο, το BBC, και δήλωσε ότι στην Ελλάδα «υπάρχει ήδη εμφύλιος πόλεμος». Το τελευταίο χτύπημα του ήταν να αμφισβητήσει την ελληνικότητα του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, γιατί η μητέρα του είναι Αφρικανή. Αμφισβητεί την ελληνικότητα ενός αθλητή που, το 2005, με την Εθνική Ελλάδος, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη νίκη της Εθνικής απέναντι στην ομάδα των ΗΠΑ και έκανε περήφανους όλους τους Έλληνες, διότι για μια φορά, έστω και στο μπάσκετ, νικήσαμε τους Αμερικάνους. Και ποιος αμφισβητεί την ελληνικότητά του; Ένας τύπος που το 2000 έκαψε μια τουρκική σημαία και, όταν τον συνέλαβαν, όχι μόνο δεν είχε το θάρρος να υπερασπιστεί την πράξη του, αλλά αρνήθηκε ότι το έκανε και υπέγραψε και δήλωση μετανοίας, ότι καταδικάζει τέτοιες πράξεις.
Το άλλο πρωτοπαλίκαρο, ο Κασιδιάρης, στη γιορτή της νεολαίας της Χρυσής Αυγής, στην ομιλία του ανέφερε ότι η Χρυσή Αυγή εγγυάται την εσωτερική ασφάλεια και, όταν πάρει την εξουσία, «θα επιβάλει εν μια νυκτί ηρεμία, τάξη και ασφάλεια στην Ελλάδα». Πώς θα το καταφέρουν αυτό; Μάλλον με τους τρόπους του Μεταξά, που επέβαλε δικτατορία όταν πήρε την εξουσία, ή με τους τρόπους των ναζί, όταν αναρριχήθηκαν στην εξουσία, άλλοι τρόποι για επικρατήσει ηρεμία μόνο σε μια νύχτα δεν υπάρχουν. Από τα μαργαριτάρια του Κασιδιάρη, κάτι ακόμα μας έκανε μεγάλη εντύπωση: Την ημέρα που στη Βουλή ψηφίστηκε η άρση της βουλευτικής του ασυλίας, μετά την ψηφοφορία ζήτησε το λόγο και προσπάθησε να εξηγήσει γιατί διώκεται, παρέθεσε μάλιστα και ένα απόσπασμα από τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του, ότι λόγω της αντισυστημικής δράσης της Χρυσής Αυγής ξένα και ντόπια κέντρα θα μεταχειριστούν κάθε μέσο προκειμένου να συκοφαντήσουν «γνήσιους αγωνιστές». Η έκπληξή μας βρίσκεται στο ότι ο βουλευτής Κασιδιάρης δεν γνωρίζει πως από το 1921 έχει αποδειχτεί ότι τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών είναι προϊόντα πλαστογραφίας, δημιουργία της τσαρικής μυστικής αστυνομίας, της Οχράνας, και όχι των Εβραίων.
Ο λόγος και οι πρακτικές που μεταχειρίζεται η Χρυσή Αυγή προέρχονται από τις χειρότερες περιόδους του προηγούμενου αιώνα, τη ναζιστική περίοδο και την περίοδο που ο Ψυχρός Πόλεμος βρισκόταν στο αποκορύφωμά του και τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο για να υπονομεύσουν τον αντίπαλό τους. Όσο και αν προσπαθούν να καλυφθούν, ή αναλαμβάνουν άλλοι να τους «εξανθρωπίσουν», όπως ο μητροπολίτης Αμβρόσιος, ή διάφοροι ομογενείς ή εφοπλιστές, που, όπως ακούγεται, τους χρηματοδοτούν, η αλήθεια δεν αλλάζει. Η Χρυσή Αυγή είναι μια συμμορία που παριστάνει το κόμμα.
Το βαθύ κράτος έδωσε την εντολή να βγει από τη μέση ο ενοχλητικός Λαμπράκης και ο Γιοσμάς διέθεσε τη συμμορία του για να διαπραχθεί το έγκλημα. Ο Σπύρος Γκοτζαμάνης και ο Εμανουήλ Εμανουηλίδης, δύο γνωστοί τραμπούκοι της εποχής, με βαρύ ποινικό μητρώο, ήταν τα δύο μέλη της συμμορίας που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη. Τα υπόλοιπα μέλη της οργάνωσης του Γιοσμά είχαν αναλάβει να ξυλοφορτώσουν και να τραμπουκίσουν όσους παρευρίσκονταν στην ομιλία του Λαμπράκη, ανάμεσα σ’ αυτούς και το βουλευτή της ΕΔΑ Γεώργιο Τσαρουχά. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του Βασιλικού βλέπουμε...
Το κοινωνικό υπόβαθρο των λούμπεν στοιχείων που αποτελούν τη συμμορία του Γιοσμά, τον Βαρώναρο, τον Τζίμυ τον Πυγμάχου, τον «Χίτλερ», τον Ξανάλατο, τον Κυρίλωφ (ψευδώνυμα που χρησιμοποιεί ο Βασιλικός για υπαρκτά πρόσωπα) κ.ά., χαμάληδες, μεταφορείς, μικροπωλητές κ.ά. που επιβιώνουν κάνοντας βρόμικες δουλειές για το βαθύ κράτος της εποχής.
Τέτοιες ομάδες – συμμορίες στην ελληνική ιστορία πάντα υπήρχαν, αλλά το 1963, με τη δολοφονία του Λαμπράκη, είχαν αποκτήσει τέτοια δύναμη που ο ίδιος ο Καραμανλής αναρωτιόνταν ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα. Και αργότερα στη χούντα υπήρχαν τέτοιες ομάδες, ακόμα και στη Μεταπολίτευση, με σαφώς μικρότερη δύναμη, αλλά ποτέ δεν είχε συμβεί μια τέτοια ομάδα να μετατραπεί σε πολιτικό κόμμα με σημαντική βουλευτική παρουσία, γιατί οι εντολείς τέτοιων ομάδων, όταν έβλεπαν ότι παραδυνάμωναν, τις εξουδετέρωναν.
Τέτοιες ομάδες – συμμορίες στην ελληνική ιστορία πάντα υπήρχαν, αλλά το 1963, με τη δολοφονία του Λαμπράκη, είχαν αποκτήσει τέτοια δύναμη που ο ίδιος ο Καραμανλής αναρωτιόνταν ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα. Και αργότερα στη χούντα υπήρχαν τέτοιες ομάδες, ακόμα και στη Μεταπολίτευση, με σαφώς μικρότερη δύναμη, αλλά ποτέ δεν είχε συμβεί μια τέτοια ομάδα να μετατραπεί σε πολιτικό κόμμα με σημαντική βουλευτική παρουσία, γιατί οι εντολείς τέτοιων ομάδων, όταν έβλεπαν ότι παραδυνάμωναν, τις εξουδετέρωναν.
Στις μέρες μας η Χρυσή Αυγή έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας τέτοιας ομάδας-συμμορίας. Τα ηγετικά της στελέχη και τα μέλη της κάθε μέρα το αποδεικνύουν. Ο ηγέτης της, ο Μιχαλολιάκος, έφτασε στο σημείο τις προάλλες, στη γιορτή της νεολαίας του, να χαιρετήσει ναζιστικά και να υπεραμυνθεί του κόμματός του που χαιρετά ναζιστικά, με το επιχείρημα ότι τα χέρια του είναι καθαρά. Δεν μας λέει όμως, όπως και η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης, που υπερπροβάλλουν τη Χρυσή Αυγή, ότι το 1978 είχε καταδικαστεί για τρομοκρατικές επιθέσεις, μεταξύ αυτών σε κατάμεστους κινηματογράφους, με δεκάδες τραυματίες. Τις προηγούμενες εβδομάδες ο Μιχαλολιάκος βγήκε σε μια σειρά από εκπομπές (στον Τράγκα, στον Κουρή, στον ανεκδιήγητο Μπογδάνο) για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τις χοντράδες των στελεχών του, ειδικά του Παναγιώταρου. Στον Τράγκα ειδικά έδειξε ένα τόσο ήπιο πρόσωπο, που έφτασε να πει ότι κοινωνικά είναι με την αριστερά, να καταδικάσει τη μετεμφυλιακή δεξιά και να δηλώσει απερίφραστα ότι είναι κατά ενός νέου εμφυλίου πολέμου. Άλλωστε, δήλωσε ότι το 1946 ήταν με τον Πλαστήρα που θα μπορούσε να αποτρέψει τον εμφύλιο, αλλά οι Άγγλοι έβγαλαν ένα έγγραφο που ανάγκασε τον Πλαστήρα να παραιτηθεί. Ο Μιχαλολιάκος δεν αναφέρει ότι το έγγραφο των Άγγλων ήταν μια επιστολή του Πλαστήρα προς τον Έλληνα πρέσβη στη Γαλλία του Βισύ, όπου ο Πλαστήρας στις 16/7/41 εκτιμούσε ότι οι Γερμανοί θα είναι σίγουρα νικητές του πολέμου και ότι στην Ελλάδα κάθε αντίσταση στα γερμανικά στρατεύματα είναι ανώφελη. Ο πονηρός Μιχαλολιάκος, ακόμα και τη στιγμή που προσπαθεί να το παίξει διαλλακτικός, κλείνει το μάτι σε αυτούς που ξέρουν ότι ο Πλαστήρας δεν ήταν μόνο ο Μαύρος Καβαλάρης της δεκαετίας του ’10 ή ο Πλαστήρας της δεκαετίας του ’50, που προσπαθούσε να φέρει την εθνική συμφιλίωση, αλλά και ο Πλαστήρας του ’40 που πρότεινε να πάμε με τους Γερμανούς.
Μέχρι την παρέμβαση του Μιχαλολιάκου, τα πρωτοπαλίκαρά του τις προηγούμενες μέρες, με προεξέχοντα τον Παναγιώταρο, ξεσάλωσαν. Ο Παναγιώταρος στο Χυτήριο φανέρωσε τον τραμπούκικο χαρακτήρα του, έβριζε χυδαία και ασχημονούσε κατά πάντων έξω από το θέατρο. Λίγες μέρες μετά βγήκε σε διεθνές δίκτυο, το BBC, και δήλωσε ότι στην Ελλάδα «υπάρχει ήδη εμφύλιος πόλεμος». Το τελευταίο χτύπημα του ήταν να αμφισβητήσει την ελληνικότητα του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, γιατί η μητέρα του είναι Αφρικανή. Αμφισβητεί την ελληνικότητα ενός αθλητή που, το 2005, με την Εθνική Ελλάδος, είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στη νίκη της Εθνικής απέναντι στην ομάδα των ΗΠΑ και έκανε περήφανους όλους τους Έλληνες, διότι για μια φορά, έστω και στο μπάσκετ, νικήσαμε τους Αμερικάνους. Και ποιος αμφισβητεί την ελληνικότητά του; Ένας τύπος που το 2000 έκαψε μια τουρκική σημαία και, όταν τον συνέλαβαν, όχι μόνο δεν είχε το θάρρος να υπερασπιστεί την πράξη του, αλλά αρνήθηκε ότι το έκανε και υπέγραψε και δήλωση μετανοίας, ότι καταδικάζει τέτοιες πράξεις.
Το άλλο πρωτοπαλίκαρο, ο Κασιδιάρης, στη γιορτή της νεολαίας της Χρυσής Αυγής, στην ομιλία του ανέφερε ότι η Χρυσή Αυγή εγγυάται την εσωτερική ασφάλεια και, όταν πάρει την εξουσία, «θα επιβάλει εν μια νυκτί ηρεμία, τάξη και ασφάλεια στην Ελλάδα». Πώς θα το καταφέρουν αυτό; Μάλλον με τους τρόπους του Μεταξά, που επέβαλε δικτατορία όταν πήρε την εξουσία, ή με τους τρόπους των ναζί, όταν αναρριχήθηκαν στην εξουσία, άλλοι τρόποι για επικρατήσει ηρεμία μόνο σε μια νύχτα δεν υπάρχουν. Από τα μαργαριτάρια του Κασιδιάρη, κάτι ακόμα μας έκανε μεγάλη εντύπωση: Την ημέρα που στη Βουλή ψηφίστηκε η άρση της βουλευτικής του ασυλίας, μετά την ψηφοφορία ζήτησε το λόγο και προσπάθησε να εξηγήσει γιατί διώκεται, παρέθεσε μάλιστα και ένα απόσπασμα από τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του, ότι λόγω της αντισυστημικής δράσης της Χρυσής Αυγής ξένα και ντόπια κέντρα θα μεταχειριστούν κάθε μέσο προκειμένου να συκοφαντήσουν «γνήσιους αγωνιστές». Η έκπληξή μας βρίσκεται στο ότι ο βουλευτής Κασιδιάρης δεν γνωρίζει πως από το 1921 έχει αποδειχτεί ότι τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών είναι προϊόντα πλαστογραφίας, δημιουργία της τσαρικής μυστικής αστυνομίας, της Οχράνας, και όχι των Εβραίων.
Ο λόγος και οι πρακτικές που μεταχειρίζεται η Χρυσή Αυγή προέρχονται από τις χειρότερες περιόδους του προηγούμενου αιώνα, τη ναζιστική περίοδο και την περίοδο που ο Ψυχρός Πόλεμος βρισκόταν στο αποκορύφωμά του και τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο για να υπονομεύσουν τον αντίπαλό τους. Όσο και αν προσπαθούν να καλυφθούν, ή αναλαμβάνουν άλλοι να τους «εξανθρωπίσουν», όπως ο μητροπολίτης Αμβρόσιος, ή διάφοροι ομογενείς ή εφοπλιστές, που, όπως ακούγεται, τους χρηματοδοτούν, η αλήθεια δεν αλλάζει. Η Χρυσή Αυγή είναι μια συμμορία που παριστάνει το κόμμα.
Συγχαρητήρια!!! Απίστευτα Καλογραμμένο εως και Φανταστικό με σωστή ροή γεγονότων!!! Επιτέλους κάποιος μίλησε... Μπράβο Κωνσταντίνε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή