Ζητούνται σαμποτέρ: Επιχείρηση “Γοργοπόταμος 2012”

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Είναι γνωστό σε όλους μας ότι η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοπόταμου, το Νοέμβρη του 1942, αποτέλεσε κορυφαίο γεγονός της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης εναντίον των Γερμανών κατακτητών, με πολλαπλές αναγνώσεις. Τόσο για τη σημασία του στην έκβαση του “πολέμου της Β.Αφρικής”, (που επηρέασε την έκβαση του “πολέμου της Ρωσίας” που οδήγησε στην ήττα του “Άξονα”), όσο και για τη σημασία του σαν κορυφαία πράξη συναδέλφωσης των αντιπάλων “στρατοπέδων” Δεξιών και Αριστερών ανταρτικών παρατάξεων που τότε δρούσαν στη χώρα και, επιπροσθέτως, έδωσαν λαμπρό παράδειγμα της αποτελεσματικότητας που παράγει η συναδέλφωση.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, (σε μία από τις πρόσφατες παρεμβάσεις του “Για τις εκλογές”) παρομοίασε τη σημερινή Βουλή των Ελλήνων με “ένα συρμό που τρέχει επάνω σε ξένες ράγες που έχουν τοποθετήσει το ΔΝΤ και η Ευρώπη των Τραπεζών. Και τώρα με τις εκλογές ο καυγάς γίνεται για να μπει ο τάδε σε κάποιο βαγόνι ή ο δείνα από το τέταρτο να πάει στο τρίτο, από το τρίτο στο δεύτερο και ούτω καθ' εξής. Και φαίνεται ότι δεν τους ενδιαφέρει προς τα πού θα πάει το τραίνο. Το οποίο βεβαίως πηγαίνει προς τα εκεί που το οδηγούν οι ξένες ράγες. Επομένως για μένα ο στόχος είναι ένας: να σπάσουμε τις ράγες και να φτιάξουμε καινούριες, δικές μας, που να οδηγούν εκεί που εμείς θέλουμε”.

Ο ΜΘ, βέβαια, τοποθετεί τον στόχο αυτό στο εγγύς μέλλον και προτρέπει να γίνουν αυτά, μετά τις επικείμενες εκλογές.
Στην επιλογή του αυτή, καταλήγει μετά την αποτυχία της μεγάλης προσπάθειάς του για συσπείρωση όλων των αντι-Μνημονιακών δυνάμεων, από τη Δεξιά ως την Αριστερά, στο “Μέτωπο ΕΛΛΑΔΑ”, για το οποίο ο ίδιος κατέβαλε κάθε δύναμή του, φυσική και πνευματική.

Πριν (εμείς, οι κομματικά ακαπίστρωτοι Έλληνες) αναλάβουμε δράση, μετά την άφιξη του τραίνου στον τελικό προορισμό του, (στην οριστική υποδούλωσή μας στις κατοχικές δυνάμεις του Μνημονίου) προτείνεται ένα σαμποτάζ που θα ανατρέψει ή θα αλλάξει την πορεία αυτού του μοιραίου τραίνου.
Και εξηγούμαι: Ο συρμός της συγκυβέρνησης των μνημειωδών ανδρεικέλων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου /Τρόϊκας, ετοιμάζεται να περάσει από τη “γέφυρα” των επικείμενων εκλογών, ώστε, αμέσως μετά, να δυναμώσει την ταχύτητά του και να παραδώσει, όσο γίνεται συντομότερα, το φορτίο του, (την Ελλάδα ολόκληρη, με κάθε έμψυχο και άψυχο θησαυρό της) στους επικυρίαρχούς μας (ξένους και ντόπιους)που, κρυμμένοι πίσω από τη μάσκα (και τις απαιτήσεις) των “δανειστών” μας, ακονίζουν τα χρυσά μαχαιροπήρουνα και κουτάλια με τα οποία θα ρουφήξουν το μεδούλι του τόπου.

Έ, λοιπόν, πρέπει να ανατινάξουμε αυτή τη γέφυρα, πριν την περάσει το τραίνο που τρέχει με προορισμό την υποδούλωσή μας.

Δεν είναι αδύνατο ! Μπορούμε να το κάνουμε !!
Αρκεί να καταλάβουμε, έστω και την τελευταία στιγμή, πως πρέπει να αφήσουμε, προς στιγμή, τα κομματικά μας “κολλήματα” (όπως έγινε και τότε, στον Γοργοπόταμο) και να τρέξουμε να συστρατευθούμε στις “Ειδικές Δυνάμεις” που δείχνουν ότι μπορούν να επιχειρήσουν με επιτυχία αυτό το σαμποτάζ.

Η “γέφυρα” (που πρέπει να ανατιναχθεί, για να μη περάσει το τραίνο της αιχμαλωσίας μας), είναι η συνέχιση της συγκυβέρνησης των ανδρεικέλων των Μνημονιακών δυνάμεων, για την υλοποίηση του προγράμματος κατοχής μας από ΔΝΤ/Τρόϊκα.

Το σύστημα στήριξης αυτής της γέφυρας, εδράζεται μόνο σε ένα σημείο: στην ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΝΔ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ.

• Αυτό είναι το στήριγμα που πρέπει να ανατιναχθεί.

Αυτό είναι το σημείο που επάνω του παίζεται όλο το παιχνίδι των εκλογών αυτών.
Κι αυτό, διότι, οι 50 κίβδηλες έδρες που παίρνει δώρο το πρώτο κόμμα (σύμφωνα με τον ληστρικό εκλογικό νόμο), καθιστούν το πρώτο κόμμα “κυρίαρχο του παιχνιδιού”.(Αναφέρεται μόνο η ΝΔ, καθώς το Πα.Σο.Κ, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, αποτελεί, πλέον, “σκοτωμένο φίδι”, για την πρωτιά).
Αυτές τις έδρες πρέπει να κλέψουμε, σαν “κομάντος”, με μία “επιχείρηση Αστραπή”, που θα ρίξει το εγκληματικό καθεστώς στον λάκκο που αυτό έσκαψε για τους αντιπάλους του (με τη σημαδεμένη τράπουλα του εκλογικού του νόμου).

Ότι άλλο λέγεται εν όψει των εκλογών αυτών, είναι εκτός θέματος διότι, το πραγματικό διακύβευμα αυτών των εκλογών, δεν βρίσκεται ούτε μέσα στα κομματικά προγράμματα, ούτε στην κατεύθυνση της προτεινόμενης πολιτικής του κάθε κόμματος για πορεία προς τα Δεξιά ή τα Αριστερά, προς τον καπιταλισμό ή τον σοσιαλισμό.
Τα διλήμματα “Ευρώ ή Δραχμή”, “Μέσα ή έξω από την ΕΕ”, “Πτώχευση ή Μνημόνιο” και ότι άλλο ακούγεται ή προκύψει, είναι κίβδηλα, παραπλανητικά και κενά. Τα δε “προγράμματα” των κομμάτων, αν δεν αποτελούν φθηνό αποπροσανατολισμό από την πραγματικότητα, υπάρχουν εξ ανάγκης, (“για να υπάρχουν” και όχι για να υλοποιηθούν) αφού είναι γνωστό από τώρα σε όλους, (πλην ανεγκεφάλων) ότι, αν μεν υπερισχύσουν τα Μνημονιακά κόμματα το πρόγραμμα που θα εκτελέσουν είναι αυτό (το γνωστό) του ΔΝΤ/Τρόϊκας, αν δε υπερισχύσουν τα αντι-Μνημονιακά κόμματα, κανένα από τα κομματικά τους προγράμματα δεν είναι δυνατόν να υποστηριχθεί από όλα τα άλλα, προκειμένου να εκτελεσθεί. Το μόνο που είναι πιθανό να γίνει, είναι ένα πρόγραμμα εξόδου από το Μνημόνιο (που θα συμφωνηθεί τότε) και που παράλληλα, θα οδηγήσει την κοινωνία στην ανασύνταξή της μέσα από μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση που προϋποθέτει “Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας” χωρίς τη συμμετοχή “Μνημονιακών” προσωπικοτήτων.
Δηλαδή, σε περίπτωση νίκης των αντι-Μνημονιακών δυνάμεων, μιλάμε για το ενδεχόμενο της πλήρους αποδόμησης του καθεστώτος πολιτικού συστήματος και την αναδόμηση ενός νέου, για την πληρότητα του οποίου θα δουλέψουμε όλοι, όσοι έχουμε όραμα για μία ΕΛΛΆΔΑ ΤΟΥ ΑΎΡΙΟ, δυνατή, περήφανη, δίκαιη και δημιουργική.

Από τα παραπάνω, προκύπτει ότι, το πραγματικό διακύβευμα αυτών των εκλογών, με δύο λέξεις, είναι: “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟΣ”, “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ή ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ”, “ΠΡΟΟΔΟΣ ή ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ”.

Και, για να το πούμε όσο πιό απλά γίνεται:

• ΕΞΑΝΔΡΑΠΟΔΙΣΜΟΣ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ και ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ εδραιώνεται με νίκη της ΝΔ
• ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΡΟΟΔΟΣ, αρχίζει να φωτίζεται, με ήττα της ΝΔ.

Πιστεύω πως όλοι έχουμε αντιληφθεί ότι ξεπουλιόμαστε χωρίς να ερωτηθούμε, διότι, προηγουμένως, έχουμε χάσει την Ελευθερία μας και τη Δημοκρατία μας, δηλαδή την επιβολή της λαϊκής βούλησης σε αποφάσεις που αφορούν τη ζωή μας και των παιδιών μας.
Αν ήμασταν ελεύθεροι και επικρατούσε η θέλησή μας μέσα από τη λειτουργία της Δημοκρατίας μας, δηλαδή αν η Βουλή εξέφραζε πράγματι τη βούληση της κοινωνίας και όχι τη θέληση της οικογενειο-κρατούμενης Ολιγαρχίας που κυβερνά, αυτονόητο είναι ότι δεν θα ήμασταν στη θέση που είμαστε (αιχμάλωτοι των απαιτήσεων των πατρόνων αυτής της Ολιγαρχίας).
Η Δημοκρατία που μας σερβίρουν τα πουλημένα στην προπαγάνδα κανάλια και εφημερίδες τους, έχει αποκαλυφθεί ότι είναι ψευδεπίγραφη και λειτουργεί σαν προκάλυψη και επικάλυψη της πολιτικής και οικονομικής Ολιγαρχίας που κυβερνά τον τόπο, τα τελευταία 20-30 χρόνια. Το δείχνει αδιάψευστα το αποτέλεσμα που βιώνουμε καθημερινά, καθώς είναι λογικό άτοπο, οι πολλοί να αποφασίζουν να υποφέρουν, προκειμένου να ευημερούν οι λίγοι.

Αυτό, το κυρίως ζητούμενο, (η αποκατάσταση της Δημοκρατίας) θα έρθει στο τραπέζι για μία λαϊκή και τελεσίδικη απόφαση, μόνο μετά την απελευθέρωσή μας από την αιχμαλωσία μας στο Μνημόνιο και στις δυνάμεις που το έφεραν και θέλουν να το συνεχίσουν.

Η δραπέτευση από αυτή την αιχμαλωσία μας, κάτω από τις διαμορφωμένες σήμερα πολιτικές συνθήκες, μπορεί να γίνει, όπως ήδη είπαμε, μόνον με τη στέρηση της πρώτης θέσης από τη ΝΔ που προηγείται, έστω και κουτσαίνοντας, θανάσιμα τραυματισμένη από την αποκάλυψη ότι ο πατριωτισμός της είναι εντελώς δήθεν και, απλά, αποτελεί το δόλωμα για την άγρα οπαδών, προς ικανοποίηση του “κυβερνητισμού” της, του μόνου πράγματος που ενδιαφέρει τους πάτρωνές της, προς τους οποίους έχει ήδη υπογράψει “σύμφωνο υποτέλειας” ο “πατριώτης” Αντώνης Σαμαράς, όπως είναι γνωστό σε όλους.
Αυτό, (τη στέρηση της πρώτης θέσης, από τη ΝΔ) μπορούν να το καταφέρουν, μόνο δυνάμεις ικανές:
1ον) να συσπειρώσουν πολίτες από όλο το φάσμα του πολιτικού ουράνιου τόξου,
2ον) να αποσπάσουν ένα σοβαρό ποσοστό των ψηφοφόρων της ΝΔ

Ποιές είναι αυτές οι δυνάμεις ;

Το κρίσιμο αυτό ερώτημα, απαντήθηκε από τις ίδιες τις δυνάμεις (τις αυτοπροσδιοριζόμενες ως αντι-Μνημονιακές), μέσα από τη στάση που πήραν όλες τους στο κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη, πριν λίγους μήνες, για τη δημιουργία ενός παλλαϊκού Μετώπου, του ΕΛΛΑΔΑ (Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση), που είχε σκοπό την ανάληψη της ηγεσίας της χώρας και την οδήγησή της στην επανακατάκτηση της Ανεξαρτησίας της και την ανασύνταξη της Δημοκρατίας.
Πρώτος (και υποχρεωτικός) σταθμός αυτής της πορείας, η δραπέτευσή μας από την αιχμαλωσία του Μνημονίου, την αντικοινωνική σκληρότητα της οποίας, όλοι βιώνουμε καθημερινά, ευρισκόμενοι, μόλις, στον προθάλαμο της αιχμαλωσίας μας.

Κατά την καταγεγραμμένη δήλωση του ίδιου του ΜΘ, το εγχείρημα της παλλαϊκής συσπείρωσης απέτυχε, εξ αιτίας του “κομματικού πατριωτισμού” που επέδειξε η ηγεσία της Αριστεράς.
• Με άλλα λόγια, η Αριστερά, πρόταξε το κομματικό συμφέρον, βάζοντάς το πριν από την ανάγκη της κοινωνίας για την απαλλαγή της από το δυσβάσταχτο Μνημόνιο.
• Με άλλα λόγια, θριάμβευσε η ίδια αιτία που έχει οδηγήσει την κοινωνία μας στην ανυπόφορη οικονομική φτώχεια και στην ψυχοφθόρα κοινωνική μιζέρια. Το όνομα της αιτίας αυτής είναι “κομματοκρατία” και ορίζεται ως η πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει πάντοτε το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος και διαπερνά όλα τα κόμματα, μικρά και μεγάλα, Αριστερά και Δεξιά, εξουσίας και αντεξουσίας. Αυτή δημιούργησε το “βαθύ κράτος” της Ελλάδας. Το τέρας με τη μεγάλη γλώσσα και κοιλιά, τη μικρή καρδιά, το στενό κεφάλι, τα αρπαχτικά χέρια και το ασπόνδυλο κορμί. Για να ταϊστεί αυτό το τέρας, σ' όλη τη διάρκεια της “μεταπολίτευσης, η Δημοκρατία διολίσθησε σε Ολιγαρχία (πολιτική και οικονομική) και λεηλατήθηκε από αυτήν, όλο το παρόν και το μέλλον των επόμενων 50-60 χρόνων της ζωής των Ελλήνων και των παιδιών τους !!!

Έτσι, μετά την απόφαση της ηγεσίας (όλων των ηγετών) της Αριστεράς, να προτάξουν την φροντίδα της κομματικής τους δύναμης και να αφήσουν σε δεύτερη μοίρα την απαλλαγή της Ελληνικής κοινωνίας από τα δεσμά του Μνημονίου, η μόνη αντι-Μνημονιακή οντότητα που, σε επίπεδο ηγεσίας, πρόταξε την ανάγκη της κοινωνίας για τη δραπέτευσή της από το Μνημόνιο και έβαλε σε δεύτερη μοίρα το κομματικό συμφέρον, ήταν ο Πάνος Καμμένος.
Αυτή είναι η (καταγεγραμμένη από τον Μίκη Θεοδωράκη) Αλήθεια, είτε μας αρέσει, είτε όχι (και οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είμαι ανάμεσα σ' αυτούς που τους αρέσει).

Αυτό που δεν έγινε αποδεκτό σε επίπεδο κομματικών ηγεσιών, (η συσπείρωση όλων των Δημοκρατικών δυνάμεων, Αριστερών, Κεντρώων, Δεξιών) μπορεί και πρέπει να επιχειρηθεί να γίνει, στη βάση της κοινωνίας, στον λαό, έστω και “στο παραπέντε”.

Η σύμπραξη των “μή Δεξιών”, Νότη Μαριά (με τους Αντι-Μνημονιακούς του) και του Γιάννη Δημαρά (με το “Άρμα Πολιτών”) με τους “Ανεξάρτητους Πολίτες” τού Πάνου Καμμένου, σηματοδοτεί αυτή την υπερκομματική συσπείρωση της λαϊκής βάσης, ώστε ο δυναμίτης (οι ψήφοι) που χρειάζεται για να ανατιναχθεί η “γέφυρα”, να αποκτήσει την απαιτούμενη ποσοτική δύναμη.

Πέραν αυτού, οι “Ανεξάρτητοι” του Πάνου Καμμένου, είναι το κόμμα που μπορεί να πάρει μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων της ΝΔ, λόγω της πρότερης συγγένειάς τους .

Είδαμε, λοιπόν, το “τι πραγματικά παίζεται” σ' αυτές τις εκλογές, και το πώς μπορεί η Δημοκρατία να νικήσει την Ολιγαρχία, η Πρόοδος να εκμηδενίσει την καταστροφική Συντήρηση, η Ελευθερία μας να θριαμβεύσει επί της επιχειρούμενης Υποδούλωσής μας.

Εμείς, οι κομματικά ανένταχτοι και ελεύθεροι πολίτες, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτά τα πολύ σημαντικά που προσφέρει η συσπείρωση αυτή των Καμμένου-Μαριά-Δημαρά, καθώς είναι η τελευταία ελπίδα μίας πιθανής αρχής για την ανατροπή της καλπάζουσας υποδούλωσής μας στις επελαύνουσες δυνάμεις κατοχής μας.

Μετά, τα πράγματα θα δυσκολέψουν πολύ, καθώς τα συρματοπλέγματα της αιχμαλωσίας μας θα ψηλώσουν και θα γίνουν απροσπέλαστα, με αποτέλεσμα να βαφεί με αίμα κάθε απόπειρα απόδρασης από αυτά.

Όσοι προτιμούν (για να μείνουν συνεπείς σε μία αμφιλεγόμενης χρησιμότητας κομματική/ιδεολογική πίστη) να συνεχίσουν να ζουν στην αιχμαλωσία, με χαμένη την Ελευθερία τους, με νοθευμένη τη Δημοκρατία τους και να χορεύουν σύμφωνα με το σκοπό του Μνημονίου και του Δ' Ράιχ που ήδη εγκαθιστά τα στρατηγεία του στον τόπο μας, να χάνουν το σπίτι τους γιατί δεν έχουν να πληρώσουν τη δόση του δανείου ή το χαράτσι, να ξεπροβοδούν τα παιδιά τους που μεταναστεύουν, να κλείνουν τα μαγαζιά τους, να χάνουν τη δουλειά τους, να χάνουν το μισό μισθό ή τη σύνταξή τους, να κρυώνουν το χειμώνα και να μη μπορούν να κάνουν μιά βουτιά στη θάλασσα το καλοκαίρι, να μη, να μη, να μη, ας ψηφίσουν όπως και παλιότερα, σαν να μη τρέχει τίποτε, με το ίδιο “κολλημένο” σκεπτικό που έφερε τα πράγματα εδώ, στο βούθουλα της κοινωνικής και εθνικής μας ξεφτίλας....

Εμείς (οι κομματικά ακαπίστρωτοι πολίτες) θα δώσουμε τη μάχη και γι αυτούς.
Ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα, έχει στο χέρι του ένα μασούρι δυναμίτη, την ψήφο του.

Ζητούνται, λοιπόν, επειγόντως, σαμποτέρ για την επιχείρηση “Γοργοπόταμος 2012”.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση