Δημοσκοπήσεις... τόσοι προδότες ή τόση νοθεία...;

Απορία προκαλούν κάποιες σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης.

Όχι, βέβαια, σχετικά με τις αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις. Που κάποιες έχουν πολλαπλές μάλιστα αδυναμίες. Μεταξύ των οποίων φοβερότερη είναι η κατάρα της ασυνεννοησίας…

Σε τρόπον ώστε, σε τελική ανάλυση, να συγκαταλέγονται και αυτές στους στυλοβάτες των μνημονίων της προδοσίας και των σχετικών, σκοτεινών συνεπειών τους.

Αφού, εγκλωβισμένες καθεμιά τους στο γκέτο της ιδιοτέλειας και της μωροφιλοδοξίας τους, περιμένουν να σπεύσουν οι άλλοι να φιλήσουν-όπως του πάπα-την παντούφλα τους. Ή, διαφορετικά, είναι ευχαριστημένες με το να έχουν εξασφαλισμένο-a priori-το θρίαμβο του... τίποτα!…

Η απορία υπάρχει για τις προτιμήσεις του κοπαδιού των ψηφοφόρων, σχετικά με τα κόμματα της προδοσίας.

Αφού, όπως λέγεται, τα κόμματα του δοσιλογισμού συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό-σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κόμματα- του κοπαδιού των ψηφοφόρων.

Και μπαίνει το ερώτημα: Επιτέλους μπορεί να υπάρχουν, σ’ αυτό τον τόπο των τόσων αγώνων για τη δημοκρατία και την ελευθερία τόσοι πολλοί προδότες;

Γιατί, βέβαια, αυτοί, που υποστηρίζουν το καθεστώς της προδοσίας είναι αντάξιοι αυτού του χαρακτηρισμού. Όσο κι εκείνοι, που ψήφισαν τα προδοτικά μνημόνια και τις ληστρικές δανειακές συμβάσεις.
Και η μόνη εξήγηση, που μπορεί να δώσει κάποιος για την άκρως αντεθνική και αντιπατριωτική συμπεριφορά τους είναι ότι κάποιοι απ’ αυτούς μπορεί να είναι μεταξύ εκείνων οι οποίοι «τα έφαγαν μαζί» με τα, πάσης φύσεως, παχύδερμα της εξουσίας…

Και φοβούνται μήπως, σε περίπτωση, που ξεφύγει η εξουσία απ’ το κατεστημένο της προδοσίας, κληθούν να πληρώσουν για τις ρεμούλες τους. Και να επιστρέψουν τα κλεμμένα.

Ή, διαφορετικά, είμαστε αναγκασμένοι να πιστέψουμε ότι πρόκειται, σε μεγάλο βαθμό, για ένα μεγάλο ποσοστό ανίατα ηλιθίων!

Πράγμα, που θα ήταν εν μέρει κατανοητό, αν δεν είχε προηγηθεί το σαφάρι του διωγμού και της καταλήστευσης σε βάρος της συντριπτικής πλειονότητας των εργαζομένων στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα. Και σχεδόν του συνόλου του λαού.

Με το πετσόκομμα των μισθών και των συντάξεων. Με την καταλήστευση των εργασιακών δικαιωμάτων. Με τις αθρόες απολύσεις. Με την υποταγή της χώρας σε καθεστώς νομικού και οικονομικού και αστυνομικού φασισμού.
Και το πάντων χείριστο την υποταγή και το ξεπούλημα της χώρας στα ξένα και εχθρικά προς την Ελλάδα και το λαό της συμφέροντα!

Όμως η λογική αδυνατεί να παραδεχτεί ότι μπορεί, όπως προαναφέραμε, να υπάρχει, σ’ αυτόν τον τόπο, ένα τόσο μεγάλο ποσοστό προδοτών και ηλιθίων φασιστών. Και μας αναγκάζει να γινόμαστε καχύποπτοι…

Και να υποθέσουμε ότι κάτι άλλο μπορεί να συμβαίνει. Και ότι κάποιες σφυγμομετρήσεις φαίνεται να προετοιμάζουν το έδαφος για το σαφάρι της νοθείας, που θα γίνει, σχετικά με την έκδοση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Πάντα-εννοείται-με τη βοήθεια του παρακράτους της ηλεκτρονικής διαβολοκυβέρνησης.

Κι αυτό το γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε άλλον εμείς οι μπλόκερς. Που διαρκώς δεινοπαθούμε απ’ τις, σε βάρος μας δολιοφθορές εκ μέρους του ηλεκτρονικού παρακράτους.

Γιατί βέβαια οι διεθνείς προστάτες του πολιτικού αληταριού, που με τόσες απάτες και κακουργίες μας έφεραν ως εδώ, δεν θα αφήσουν στη μέση το δολοφονικό, σε βάρος της πατρίδας μας και του λαού της έργου.

Αυτοί, που έκαψαν τη μισή Ελλάδα και ένα σωρό ανθρώπους και κατέστρεψαν επανειλημμένα το κέντρο της Αθήνας και χρησιμοποίησαν τόσες απάτες, προκειμένου να επιβάλλουν το καθεστώς του δοσιλογισμού, δεν θ’ αφήσουν εύκολα ημιτελές το σχέδιό τους.

Ούτε θ’ αφήσουν απροστάτευτους τους προδότες, που εξυπηρετούν τα σχέδιά τους. Γιατί-σε αντίθεση με το παραδοσιακό ρητό- ανήκουν σ’ αυτούς που αγαπούν, όχι μόνο την προδοσία, αλλά και τους προδότες!….

Και πιθανώς να πούνε κάποιοι:

Ε, και, λοιπόν, τι νόημα έχει να πάμε να ψηφίσουμε; Δεν είναι προτιμότερο να συμβιβαστούμε με τη σκέψη πως ο, τι κι αν κάνουμε, είμαστε a priori καταδικασμένοι! Και να παραιτηθούμε απ’ οποιαδήποτε προσπάθεια αντίστασης…

Όχι βέβαια! Αντίθετα μάλιστα! Πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να συμμετάσχουμε στην εκλογική διαδικασία. Και να μην ακούμε τις φωνές εκείνων, που μας λένε να απέχουμε. Γιατί σε τελική ανάλυση αποβλέπουν στην επικράτηση των κομμάτων της προδοσίας.

Να συμμετάσχουμε με μοναδικό στόχο και σκοπό να στείλουμε στον αγύριστο το καθεστώς αυτό, το -από καταβολής του ελληνισμού- από κάθε άποψη, απαίσιο και χείριστο:

Να «μαυρίσουμε», οριστικά και αμετάκλητα, τους εφιάλτες, που μέχρι τώρα έκαμαν, από κάθε πλευρά, κατάμαυρη τη ζωή μας!

Παπα-Ηλίας

Το φωτομοντάζ είναι από το "Γρέκι"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση