“Αν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει λευτεριά...”
- Του Δημήτρη Ιατροπούλου
“Αν μισούνται ανάμεσό τους, δεν τους πρέπει λευτεριά...”
Πώς τα καταφέραμε και πλακωθήκαμε στο φτερό και γίναμε δέκα κομμάτια μεταξύ μας με όλη αυτή την οπερέτα, Συνέλληνες;
Τι να τροποποιήσει πια, ο Αντώνης;
Σήμερα δεν ακούσατε ότι θα τρέξουν αστραπιαία 8 νομοσχέδια που έχουν καθυστερήσει, (αυτό που κόβει τις επικουρικές συντάξεις, μεταξύ άλλων) και τα ρέστα του Μεσοπρόσθεσμου;
Θα τροποποιήσει το φορολογικό;
Μα, αφού θα το ψηφίσουνε τώρα κι αυτό!
Αφού θα ψηφίσουνε τα πάντα, λέμε, σε 80 μέρες το πολύ!
Τι θα μείνει μετά για όποιον γίνει πρωθυπουργός, ΑΝ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΝ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΧΡΟΝΙΑ;
Όποιος κι αν είναι,είτε ο Σαμαράς,είτε όλοι μαζί πάλι,είτε δεν ξέρω κι εγώ ποιοί...
Δεν το έχουμε καταλάβει ότι σε λίγο θα φτιάξουνε καινούργια συνθήκη και θα μας πετάξουνε απ την Ευρώπη;
Το καλύτερο δεν θα ήταν λοιπόν, να τους προφτάσουμε στο τσακ και να πετάξουμε εμείς πια,την Ευρώπη από πάνω μας;
Με Ελληνικό, Εθνικό, Δημοκρατικό, Πατριωτικό,Λαϊκό, κι ό,τι άλλο στο διάλο Μέτωπο θέλετε, αλλά πάνω απ’ όλα ΕΝΩΜΕΝΟΙ γαμώτο μας!
Αμα δεν κάψουμε ένα πρωί σ όλες τις πλατείες της χώρας, τις κομματικές μας ταυτότητες και άμα δεν φτιάξουμε ένα αληθινό Κίνημα των Απελπισμένων (γιατί περί αυτού πρόκειται πια) κι άμα δεν σπρώξουμε τους καλύτερους του τόπου σε μια αναγκαστική σύμπραξη, άσπρη μέρα δεν θα δούμε..
Θα πλακωνόμαστε μια ζωή, με τα χρώματα, Άσπρο, Μαύρο, Κόκκινο, Μπλε, Γαλάζιο, Πράσινο, Λαχανί, Πορτοκαλί κι άντε πάλι απ΄την αρχή,διακόσια χρόνια πίσω...
Έλεος πια,τίποτε δεν πήραμε χαμπάρι,όλη μέρα τ ακούμε,τα διαβάζουμε,τα λέμε,κρεμάσαμε και κάποιοι ρομαντικοί την κάπα μας στην αλυγαριά, και βάζουμε και το κεφάλι μας στον ντορβά,,κανείς δεν βλέπει ότι μας έχουνε ξεγράψει οι κότες κι οι κοκότες,ντόπιοι και ξένοι;
Ποιές εκλογές μωρέ;
Και ποιός σας είπε ότι αυτός που θα ψηφίσετε,θα εκλεγεί κιόλας;
Εδώ φάγανε ολόκληρο Καραμανλή το 2000, μέσα σε μισή ώρα, ποιος σας είπε ότι υπάρχουν τίμιες εκλογές στην Ελλάδα;
ΜΟΝΟ ΑΜΑ ΔΟΥΝΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΦΑΝΤΑΡΟ, ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
Και μόνο τότε άμα το ποτάμι γίνει τεράστιο, θα αναγκαστούνε να κάνουνε και τίμιες εκλογές και θα την κοπανήσουνε όλοι τους να ξεκοκκαλίσουνε τα κλεμμένα στου διαόλου τη μάνα και θα μας αφήσουνε να ξαναστήσουμε τον τόπο...
ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ…
ΟΜΩΣ,ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΤΟ!
Στο σπίτι σας, στη γειτονιά σας, με λαϊκές επιτροπές και εκπροσώπηση, με μια πανεθνική συνδιάσκεψη, νόμιμη, χωρίς ακρότητες και μπάχαλα, χωρίς να πάρει πάσα κανένας κερατάς να μας σταματήσει…
Να με συμπαθάτε για τη φόρτιση, είναι ξέρετε, ιδιοσυγκρασιακό μου..
Αναρτήσεις
Σε νοιώθω απόλυτα. Αν και ανάπηρος - ηλικιωμένος, είμαι έτοιμος να ορμήσω, αρκεί ΚΑΠΟΙΟΣ(αυτός που πρέπει) να δώσει το σύνθημα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με τον κ. Μάρκο από πάνω. Δυστυχώς η μάζα θέλει έναν μπροστάρη. Τι και αν ξυπνήσαμε πια και καταλαβαίνουμε? Το μόνο που μπορεί να κάνει ο κόσμος είναι να βγει στους δρόμους! Και μετά? ΜΑΤ να βαράνε και να πετάνε χημικά, κουκουλοφόροι να σαμποτάρουν κάθε προσπάθεια, ΜΜΕ να προπαγανδίζουν κλπ. Γνώριμο το σκηνικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε λοιπόν και ξανακατεβήκαμε στο Σύνταγμα. Μετά τι?
Θέλουμε κάποιον να πάρει πρωτοβουλία, και να είναι σίγουρος ότι οι πολλοί θα ακολουθήσουν. Και να θυμάστε οι αλλαγές δεν έρχονται με "ειρηνικές" διαδηλώσεις. Απαιτείται βία...
Έχει δίκιο ο κ. Ιατρόπουλος για το ότι χρειάζεται να είμαστε και ενωμένοι. Γιατί μέχρι τώρα, παρ' όλα όσα έχουν γίνει στις πλάτες μας, ο καθένας κοιτάζει το μαγαζάκι του...
Και δεν θα σταματήσω να αναρωτιέμαι...Αυτοί οι ΜΑΤατζήδες με ποιους είναι? Τόσα πολλά τους πληρώνουν?
Γιώργος Ρ.
"Στο σπίτι σας, στη γειτονιά σας, με λαϊκές επιτροπές και εκπροσώπηση, με μια πανεθνική συνδιάσκεψη, νόμιμη, χωρίς ακρότητες και μπάχαλα, χωρίς να πάρει πάσα κανένας κερατάς να μας σταματήσει…"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα το προτείνει καθαρά ο Ποιητής: Χωρίς βία,αλλά με ουσιαστική αυτοοργάνωση,πρώτα από το κύτταρο της γειτονιάς. Πώς θα βγάλουνε τα ΜΑΤ, από πού κι ως πού;