Η Κοσοβοποίηση της Θράκης υλοποιείται μέσα από τις "ειδικές οικονομικές ζώνες"
- Η Ειδική Οικονομική Ζώνη φέρνει διχογνωμίες στη Θράκη
- Ποιά σημεία της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης που συζητείται να δημιουργηθεί στη Θράκη, προκαλούν σοβαρούς προβληματισμούς
Μέσα στην όλη σύγχυση που επικρατεί στη χώρα μας, υπάρχουν πολλά θέματα που εκφεύγουν της προσοχής μας, παίζουν όμως σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία μας. Και δεν εννοώ μόνον αυτά που άπτονται της εξωτερικής μας πολιτικής (και που η ανωφελής επίλυσή τους θα μας δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στο μέλλον), αλλά και αυτά της οικονομικής καθημερινότητας.
Ο λόγος για την Ειδική Οικονομική Ζώνη, που συζητείται να δημιουργηθεί στη Θράκη, και που κάποια σημεία της δημιουργούν προβληματισμούς και μάλιστα σοβαρούς. Με αφορμή το 1ο Στρογγυλό Τραπέζι που έγινε στην Αλεξανδρούπολη, και συζητήθηκε η δημιουργία «Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών» στην Θράκη, ο θρακιώτικος τύπος εκφράζει τις επιφυλάξεις του (εκτενή ρεπορτάζ έγιναν στην εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής και στις ιστοσελίδες «elthraki» και «alexpolisonline»).
Να σημειώσουμε κατ’ αρχήν, ότι η «Ειδική Οικονομική Ζώνη» είναι καινοφανής θεσμός στην Ε.Ε. και θα απαιτηθούν για την εγκαθίδρυσή της νέες οδηγίες. Αυτό όμως μάλλον θα ξεπεραστεί, αφού εμπνευστής είναι η Γερμανία. Κι εδώ είναι το πρώτο αρνητικό στοιχείο, γνωστού όντος ότι η Γερμανία δεν κρύβει την πρόθεσή της να εκμεταλλευτεί τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. Εχθές μάλιστα, η κ. Μέρκελ απείλησε με «περιορισμένη εθνική κυριαρχία» (κι άλλο;) τις «απείθαρχες» χώρες. Πλην των άλλων, κάπου πρέπει να πουλήσει τις συσκευές της για την «ευρωβόρα» πράσινη ανάπτυξη.
Το δεύτερο ανησυχητικό στοιχείο είναι ότι παρόμοιες «Ειδικές Οικονομικές Ζώνες» βρίσκονται ειδικά στην Κίνα, τη Βόρειο Κορέα, την Ινδία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Απουσιάζουν οι χώρες που έχουν και στοιχειώδες κράτος-πρόνοιας και στοιχειώδη προστασία εργασιακών δικαιωμάτων.
Τι είναι αυτή η Ζώνη. Μεταφέρουμε απόσπασμα από την τεχνική έκθεση του Χρηματοοικονομικού Φόρουμ Θράκης, που γνωστοποίησε στον κ. Γ. Παπανδρέου.
«Μια Ειδική Οικονομική Ζώνη είναι μια διακριτική διοικητική περιφέρεια, δηλαδή μια διασφαλισμένη και προσδιορισμένη, κατά κύριο λόγο, κατά φυσικά όρια στην οικονομική επικράτεια ενός κράτους, επί της οποίας ισχύουν διαφορετικές δασμολογικές, φορολογικές και λοιπές ειδικές νομικές ρυθμίσεις, κανονισμοί και διοικητικά προνόμια επί διαμετακομιζομένων αγαθών που δεν παράγονται στην χώρα.
» Ειδικότερα, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις ΕΟΖ απολαμβάνουν ιδιαίτερη, ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση. Εταιρείες οι οποίες ιδρύουν επιχειρήσεις εντός μιας ΕΟΖ απολαμβάνουν, για παράδειγμα, επωφελέστερων όρων όταν αγοράζουν δομημένα / αναπτυχθέντα ακίνητα, εν μέρει αδάπανη υποστήριξη για την διεκπεραίωση των διαδικασιών ίδρυσης της επιχείρησής τους ή φορολογική απαλλαγή αναφορικά με γήπεδα και κτίρια. Επίσης, οι εταιρείες αυτές μπορούν να απαλλάσσονται από εταιρικό φόρο εισοδήματος ή φόρο εισοδήματος».
Από τη στιγμή λοιπόν, που ο τρόπος λειτουργίας της θα καθορίζεται από κοινού με την Γερμανία (ως τη μόνη ενδιαφερόμενη μέχρι στιγμής) και δεν θα λαμβάνονται υπόψη οι νόμοι που ήδη ισχύουν, μπορεί ο καθένας να έχει μύριες όσες επιφυλάξεις. Στο θρακιώτικο τύπο διαβάζουμε: «Με μισθούς αρκετά κοντά στους μισθούς της Βουλγαρίας και της Τουρκίας, των 123-356 ευρώ το μήνα, αμείβονται ήδη πολλοί Έλληνες «απασχολούμενοι» σε νομούς της Βόρειας Ελλάδας. Την ίδια ώρα ερχόμενοι Βούλγαροι διατεθειμένοι να δουλέψουν εδώ για 300 με 500 ευρώ δημιουργείται πρόσφορο έδαφος.
» Αποδοχές των 3 ευρώ την ώρα, για 2-4 ημέρες, ή των 300 - 500 ευρώ το μήνα, χωρίς ασφάλιση, υπερωρίες και άλλες παροχές, είναι μια ζοφερή πραγματικότητα, εκεί όπου η ανεργία ξεπερνά το 30% - 35% και όσοι χάνουν τη δουλειά τους δεν έχουν ελπίδες για εργασία με κανονικό μισθό και ασφάλιση».
Τις γερμανικές προθέσεις δημοσιοποίησε σε ανύποπτο χρόνο, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, ο Γερμανός Υφυπουργός Οικονομίας κ. Στέφαν Καπφέρερ, ο οποίος ζήτησε τη δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών, στις οποίες δεν θα εφαρμόζεται το εθνικό δίκαιο σε ό,τι αφορά στις εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς και τη φορολογία, αλλά ούτε και οι συνηθισμένες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Αντίθετα, θα ισχύει ένα ειδικό καθεστώς που θα έχει εκ των προτέρων συμφωνηθεί μεταξύ γερμανικής και ελληνικής κυβέρνησης, που ως δύο ισότιμα μέρη (μόνο που το ένα μέρος είναι… λιγότερο ισότιμο!), θα συμφωνήσουν.
Κοντά σε όλα αυτά, οφείλω να προσθέσω και την επιφύλαξή μου, την οποία από καιρό έχω εκφράσει, σχετικά με το ρόλο των Περιφερειών (και την περίεργη βιασύνη του κ. Ραγκούση να τις καθιερώσει), ειδικά για τη Θράκη. Αν στη Θράκη ισχύσει καθεστώς διαφορετικό απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ελλάδα, και με δεδομένη τη συνδιοίκηση της περιοχής ομού με το τουρκικό Προξενείο, ενισχύεται σημαντικά το σενάριο της «Κοσοβοποίησής» της, όταν ωριμάσουν οι συνθήκες. Σε περίπτωση που είχαμε σοβαρό κράτος, θα εξέλειπε κάθε ανησυχία. Όπως ήμαστε, εδώ και καιρό…
Ας μην ξεχνάμε τη βιασύνη τους να χωρίσουν τη χώρα σε περιφέρειες. Ας μην ξεχνάμε επίσης την προεκλογική ομιλία του ΓΑΠ στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης το 2007 (λίγες μέρες πριν χάσει τις εκλογές από τον Καραμανλή), όπου άρχισε να μιλάει στο ανυποψίαστο πλήθος για περιφέρειες (λέξη άγνωστη στην τοπική αυτοδιοίκηση τότε, για τη "μεγάλη Μακεδονία", τη "μεγάλη Πελοπόννησο", τη "μεγάλη Ήπειρο" κτλ. Σε βαθύ ύπνο τότε όλοι εμείς, δεν πήραμε χαμπάρι τι εννοούσε. Να όμως που κάτι εννοούσε. Και η Θράκη είναι σίγουρα ένα από τα φιλέτα.
ΑπάντησηΔιαγραφή