Ταμπού
Μια «καινούργια» λέξη προστέθηκε τις τελευταίες ημέρες στο «μετα-μνημονιακό» λεξιλόγιο της ελληνικής γλώσσας: αναδιάρθρωση (του χρέους).
ΣΤΗΝ αρχή, η λέξη αυτή ήταν παντελώς «απαγορευμένη».
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ απαγορευμένη στο -τωρινό- λεξιλόγιο της κυβέρνησης.ΔΕΝ συμβαίνει το ίδιο όμως με πολλούς Ελληνες και ξένους οικονομικούς αναλυτές, δημοσιογράφους, εκπροσώπους, από προχθές δε, και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
ΦΥΣΙΚΑ και είναι «κακή» η λέξη αναδιάρθρωση. Γιατί σημαίνει αυτομάτως ότι η παρούσα μνημονιακή πολιτική, που την επέβαλε η τρόικα, την εφαρμόζει ασθμαίνοντας αλλά πιστά η ελληνική κυβέρνηση και την υφίστανται οι Ελληνες πολίτες, δεν αποδίδει. Γι' αυτό και χρειάζεται «κούρεμα» και αναδιάρθρωση του χρέους, που συνεπάγονται με τη σειρά τους, ακόμα μεγαλύτερο «κούρεμα» και αναδιάρθρωση προς τα κάτω των εισοδημάτων των πολιτών.
ΚΑΙ ΟΜΩΣ η πιθανότητα αναδιάρθρωσης, ως προοπτική τουλάχιστον, όχι μόνον υπάρχει αλλά και έχει υπογραφεί από την ίδια την κυβέρνηση, που αποδέχτηκε πλήρως τον Ευρωπαϊκό Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης, ο οποίος θα αρχίσει να εφαρμόζεται από το 2013 και εντεύθεν.
ΣΥΜΦΩΝΑ με αυτόν το Μόνιμο Μηχανισμό, αν προσφύγει σ' αυτόν μια ευρωπαϊκή χώρα, τότε αυτή θα εξεταστεί από τους υπόλοιπους εταίρους, οι οποίοι ομόφωνα θα πρέπει να αποφασίσουν αν η χώρα μπορεί να σωθεί ή όχι. Στην πρώτη περίπτωση, η χώρα αυτή θα μπορεί να δανειστεί. Στη δεύτερη περίπτωση, επειδή δεν θα μπορεί να δανειστεί, θα οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση του χρέους της και μόνιμη επιτήρηση και «καθοδήγηση» των οικονομικών της.
ΑΝ εξαιρέσουμε την τεχνητή αισιοδοξία του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, που περίπου ορκίζεται ότι η Ελλάδα «θα μπορεί να βγει στις αγορές το 2012», η πλεινότητα των απόψεων συγκλίνει υπέρ της άποψης ότι η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την αναδιάρθρωση του χρέους της.
ΤΟ μεγάλο ζητούμενο όμως, που αρχίζει σιγά σιγά να αναφύεται, είναι ποια χρονική στιγμή θα είναι (υποθετικώς για την ώρα) η πλέον κατάλληλη για την έναρξη της αναδιάρθρωσης: πριν ή μετά το 2013, με την εφαρμογή του Μόνιμου Μηχανισμού;
ΕΙΝΑΙ ενδεικτική η χθεσινή αναφορά του Γερμανού κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος κατ' ουσίαν απέκλεισε την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους πριν από το 2013, ενώ την ίδια στιγμή το ΔΝΤ επιμένει ότι δεν θέλει αναδιάρθρωση.
ΑΝ και δεν έχει ξεκινήσει καμία ουσιαστική συζήτηση για το «ταμπού» της αναδιάρθρωσης του χρέους, αξίζει να σημειωθεί μια λογική εξήγηση.
ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ του χρέους μετά το 2013 σημαίνει ότι δεν υπολογίζονται σ' αυτήν τα 110 δισ. του δανείου της τρόικας, αλλά μόνον το υπόλοιπο ελληνικό χρέος.
ΜΙΑ αναδιάρθρωση πριν από το 2013 έχει πιθανότητες να συμπεριλάβει και το δάνειο της τρόικας.
ΔΕΝ υπάρχει όμως αυτή τη στιγμή κανένας ευρωπαϊκός «μηχανισμός» που να επιτρέπει την αναδιάρθρωση.
ΚΑΙ γι' αυτό, το πολιτικό κόστος φαντάζει μεγαλύτερο.
ΣΤΗΝ αρχή, η λέξη αυτή ήταν παντελώς «απαγορευμένη».
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ απαγορευμένη στο -τωρινό- λεξιλόγιο της κυβέρνησης.ΔΕΝ συμβαίνει το ίδιο όμως με πολλούς Ελληνες και ξένους οικονομικούς αναλυτές, δημοσιογράφους, εκπροσώπους, από προχθές δε, και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
ΦΥΣΙΚΑ και είναι «κακή» η λέξη αναδιάρθρωση. Γιατί σημαίνει αυτομάτως ότι η παρούσα μνημονιακή πολιτική, που την επέβαλε η τρόικα, την εφαρμόζει ασθμαίνοντας αλλά πιστά η ελληνική κυβέρνηση και την υφίστανται οι Ελληνες πολίτες, δεν αποδίδει. Γι' αυτό και χρειάζεται «κούρεμα» και αναδιάρθρωση του χρέους, που συνεπάγονται με τη σειρά τους, ακόμα μεγαλύτερο «κούρεμα» και αναδιάρθρωση προς τα κάτω των εισοδημάτων των πολιτών.
ΚΑΙ ΟΜΩΣ η πιθανότητα αναδιάρθρωσης, ως προοπτική τουλάχιστον, όχι μόνον υπάρχει αλλά και έχει υπογραφεί από την ίδια την κυβέρνηση, που αποδέχτηκε πλήρως τον Ευρωπαϊκό Μόνιμο Μηχανισμό Στήριξης, ο οποίος θα αρχίσει να εφαρμόζεται από το 2013 και εντεύθεν.
ΣΥΜΦΩΝΑ με αυτόν το Μόνιμο Μηχανισμό, αν προσφύγει σ' αυτόν μια ευρωπαϊκή χώρα, τότε αυτή θα εξεταστεί από τους υπόλοιπους εταίρους, οι οποίοι ομόφωνα θα πρέπει να αποφασίσουν αν η χώρα μπορεί να σωθεί ή όχι. Στην πρώτη περίπτωση, η χώρα αυτή θα μπορεί να δανειστεί. Στη δεύτερη περίπτωση, επειδή δεν θα μπορεί να δανειστεί, θα οδηγηθεί σε αναδιάρθρωση του χρέους της και μόνιμη επιτήρηση και «καθοδήγηση» των οικονομικών της.
ΑΝ εξαιρέσουμε την τεχνητή αισιοδοξία του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, που περίπου ορκίζεται ότι η Ελλάδα «θα μπορεί να βγει στις αγορές το 2012», η πλεινότητα των απόψεων συγκλίνει υπέρ της άποψης ότι η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την αναδιάρθρωση του χρέους της.
ΤΟ μεγάλο ζητούμενο όμως, που αρχίζει σιγά σιγά να αναφύεται, είναι ποια χρονική στιγμή θα είναι (υποθετικώς για την ώρα) η πλέον κατάλληλη για την έναρξη της αναδιάρθρωσης: πριν ή μετά το 2013, με την εφαρμογή του Μόνιμου Μηχανισμού;
ΕΙΝΑΙ ενδεικτική η χθεσινή αναφορά του Γερμανού κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος κατ' ουσίαν απέκλεισε την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους πριν από το 2013, ενώ την ίδια στιγμή το ΔΝΤ επιμένει ότι δεν θέλει αναδιάρθρωση.
ΑΝ και δεν έχει ξεκινήσει καμία ουσιαστική συζήτηση για το «ταμπού» της αναδιάρθρωσης του χρέους, αξίζει να σημειωθεί μια λογική εξήγηση.
ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ του χρέους μετά το 2013 σημαίνει ότι δεν υπολογίζονται σ' αυτήν τα 110 δισ. του δανείου της τρόικας, αλλά μόνον το υπόλοιπο ελληνικό χρέος.
ΜΙΑ αναδιάρθρωση πριν από το 2013 έχει πιθανότητες να συμπεριλάβει και το δάνειο της τρόικας.
ΔΕΝ υπάρχει όμως αυτή τη στιγμή κανένας ευρωπαϊκός «μηχανισμός» που να επιτρέπει την αναδιάρθρωση.
ΚΑΙ γι' αυτό, το πολιτικό κόστος φαντάζει μεγαλύτερο.
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...