Καλές οι διαπιστώσεις, αλλά από λύσεις...;

Διαβάζοντας για την συνέντευξη του καθηγητή κ. Ν.Κοτζιά στον Τύπο της Κυριακής και στο antinews, μου δημιουργήθηκαν ορισμένα ερωτήματα.

Ολα τα κόμματα, και περισσότερο τα λεγόμενα “σοσιαλιστικά”, στην δική μας και σε άλλες χώρες, παρουσιάζουν ένα μακρύ ιστορικό προεκλογικών εξαπατήσεων. Σκέτο ποινικό μητρώο. Το οποίο και ο κ. Κοτζιάς δεν είναι δυνατόν να μην γνωρίζει. Δηλαδή οι ηγεσίες των κομμάτων άλλα υπόσχονται προεκλογικά και άλλα εφαρμόζουν ως κυβέρνηση. Και κατά σύμπτωση, όλες αυτές οι κομματικές ηγεσίες, εφαρμόζουν πολιτικές που ευνοούν τις οικονομικές ολιγαρχίες και όχι τους λαούς. Ευνοούν δηλαδή τους ισχυρούς και λίγους και όχι τους πολλούς και αδύναμους. Στην γλυκυτάτη μας πατρίδα, αυτό είναι κανόνας. Μονιμότατος.

Γιατί ο κ. Κοτζιάς περίμενε ότι το ΠαΣοΚ θα αποτελούσε εξαίρεση στον προηγούμενο κανόνα, τον καιρό που ήταν σύμβουλος του τωρινού πρωθυπουργού; Είχε κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο υπόψη του, ότι η ηγεσία του ΠαΣοΚ θα αποτελέσει ιστορική εξαίρεση και θα παρεκκλίνει από την διαχρονική εξαπάτηση του εκλογικού σώματος; Και γιατί δείχνει τόσο έκπληκτος τώρα για ένα ιστορικό φαινόμενο που επαναλαμβάνεται και επαναλαμβάνεται μονότονα και θλιβερά;

Δικαιούται ο καχύποπτος πολίτης να δείξει την μέγιστη δυσπιστία προς τις τωρινές δηλώσεις του κ. Κοτζιά, μια και δεν είναι δυνατόν να μην γνώριζε ο κ. Κοτζιάς την ιστορικότητα του φαινομένου της προεκλογικής εξαπάτησης εκ μέρους των κομμάτων; Γιατί να πιστεύει ο κ. Κοτζιάς οτι αφού οι ηγεσίες των κομμάτων εξαπατούν τους λαούς, δεν θα έλεγαν ψέμματα και στον ίδιο τον κ. καθηγητή και δεν θα άλλαζαν τακτική όταν “έγινε ορατή η εξουσία”;

Γνωρίζει πολλά κόμματα στον δυτικό κόσμο ο κ. Κοτζιάς που δεν έχουν ως πρώτο τους μέλημα τα συμφέροντα των τοπικών και των υπερεθνικών ολιγαρχιών; Πόσα αναλογικά με τα άλλα;

Εάν η προεκλογική εξαπάτηση των κομμάτων είναι γενικευμένο φαινόμενο παγκοσμίως, που είναι αδιαμφισβήτητα, έχει απασχολήσει τον κ. Κοτζιά η πιθανότητα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, και το “πολιτικό προσωπικό”, που πάει κι έρχεται από το ‘να κόμμα στ’ άλλο σαν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, και οι σύμβουλοι, παρασύμβουλοι και παρα-τρεχάμενοί τους, να είναι σχεδόν όλοι εκφραστές, φανεροί και κρυφοί, και εξυπηρετητές των ολιγαρχικών οικονομικών συμφερόντων και όχι των λαϊκών, και άρα τα προγράμματα, οι υποσχέσεις και οι διακηρύξεις των κομμάτων αυτών να μην έχουν κανένα νόημα και χρησιμότητα, πέραν της εξαπάτησης του εκλογικού σώματος; (Δεν με ενδιαφέρει εδώ το άλλο παρόμοιο κόλπο με τις ιδεολογίες, μόνο εκείνο με την προεκλογική εξαπάτηση).

Συμφωνεί ο κ. Κοτζιάς ότι τουλάχιστον στην Ελλάδα υπάρχει συστηματικότατη εξαπάτηση του εκλογικού σώματος με τις προεκλογικές εξαγγελίες των κομματικών ηγεσιών; Αν συμφωνεί πιστεύει πως θα πρέπει να υπάρξει κάποια ρύθμιση, διαρρύθμιση, συνταγματική, πολιτειακή, ποινική, αστική ή άλλη για την αντιμετώπιση και κυρίως τιμωρία του φαινομένου; Ή θα πρέπει να αφεθεί η εξαπάτηση να υπάρχει ατιμώρητη; Διότι, θυμίζω, δηλώνει και ο ίδιος περίπου εξαπατηθείς.

Εάν ο κ. Κοτζιάς συμφωνεί πως είναι η πολιτική ανισότητα μεταξύ των πολιτών που γεννάει την οικονομική ανισότητα, αλλά και τέτοια φαινόμενα πολιτικού ψεύδους και απατηλών υποσχέσεων, έχει να προτείνει κάποιο σύστημα ή μηχανισμό που θα αντιμετώπιζε την κατάσταση;

Εάν δεν συμφωνεί πως η πολιτική ανισότητα γεννάει αυτές τις ολιγαρχικές πολιτικές αθλιότητες, τι πιστεύει ότι είναι η γενεσιουργός αιτία; Και τι προτάσεις έχει να κάνει επί του προβλήματος;

Αφού αναγνωρίζει ο κ. Κοτζιάς ότι μέρος της κακοδαιμονίας μας οφείλεται στην ανικανότητα των κυβερνώντων, πιστεύει πως υπάρχει ανάγκη αλλαγής του μηχανισμού ανάδειξης των αρχόντων μας; Και ποιος θα ήταν αυτός ο καλός μηχανισμός που θα αναδείκνυε τους άξιους;

Αφού τόσο συχνά ακούμε καταγγελίες (από την εκάστοτε αντιπολίτευση τις ακούμε πάντα) για ανικανότητα των κυβερνώντων, μήπως να σκεφτούμε να εγκαταλείψουμε την εκλογή και να χρησιμοποιήσουμε την κλήρωση σαν σύστημα για την ανάδειξη στα αξιώματα, μια και η εκλογή μέχρι τώρα δεν φαίνεται να κατάφερε να αναδείξει τους αξιώτερους, και άρα και η κλήρωση μάλλον δεν θα τα πάει χειρότερα; Ποια είναι η γνώμη του κ. Κοτζιά για την κλήρωση ως τρόπο ανάδειξης στα δημόσια αξιώματα;

Με ποιον τρόπο ο λαός, ακόμη και αν είχε τρόπο να παραμερίσει τους ανίκανους και να διαλέξει τους άξιους, θα μπορούσε να διασφαλιστεί ότι οι κυβερνήτες του, στην ενδιάμεση τετραετία, μέχρι να ξανάχει ο λαός την ευκαιρία να τους αλλάξει (ζήσε Μάη μου), δεν θα είχαν διαφθαρεί από την παντοδύναμη οικονομικά τοπική και διεθνή ολιγαρχία;

Εάν δηλαδή η κυβέρνηση είχε τις “απαραίτητες υποδομές επεξεργασίας στρατηγικής” και τις “επαρκείς οικονομετρικές μελέτες” θα κυβερνούσε καλύτερα; Δηλαδή κατά τον κ. Κοτζιά η τωρινή μας κακοδαιμονία οφείλεται σε ένα τεχνικό ζήτημα και όχι σε πολιτικές επιλογές; Και γενικώτερα κατά τον κ. Κοτζιά η άσκηση της εξουσίας είναι τεχνικό ή πολιτικό ζήτημα;

Θραξ ο Αναρμόδιος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση