Η δημοκρατία και η σχέση της με το νόμο

Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που δημιουργήθηκε πριν 2500 χρόνια στην Αρχαία Ελλάδα, όμως ενώ σήμερα χρησιμοποιείται παγκοσμίως και την υπερασπίζονται διάφοροι, στην ουσία λίγοι γνωρίζουν πως λειτουργεί πραγματικά. Αυτό είναι φυσιολογικό γιατί κανείς δεν μας εξήγησε στο σχολείο, όταν μας μιλήσανε πρώτη φορά για δημοκρατία, πως εφαρμόστηκε και κυρίως ποιες είναι οι μικρές, αλλα σημαντικές διαφορές από αυτό που σήμερα αποκαλείται δημοκρατία.

Από τη στιγμή που διώξαμε τα μοναρχικά και δικτατορικά καθεστώτα και μας παραχώρήθηκε το δικαίωμα της ψήφου, της επιλογής δηλαδή μεταξύ δύο κυρίως πολιτικών δυνάμεων νομίζουμε ότι αποκτήσαμε δημοκρατία. Μας έκαναν να πιστεύουμε ότι η εναλλαγή των προσώπων και η δημιουργία νέων νόμων που θα βελτιώνουν τους προηγούμενους είναι η λύση για τα προβλήματα της κοινωνίας. Εδω έχουμε το παράδοξο ότι τα ίδια πρόσωπα κυριαρχούν διαχρονικά, άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για αντιπροσωπευτική δημοκρατία,Δημοκρατία δεν είναι να περιορίζονται οι επιλογές μας μεταξύ συγκεκριμένων οικογενειών.

Η βελτίωση των νόμων δεν είναι το κλείδι για τη δημοκρατία.Το κλειδί είναι η ισονομία. Η δημοκρατία τα καταφέρνει και με κακούς νόμους αρκεί να υπάρχει ισονομία. Οταν ο νόμος είναι κακός θίγονται εξίσου και οι αδύνατοι και οι ισχυροί της κοινωνίας, οπότε οι δεύτεροι που έχουν τη δυνατότητα θα κινήσουν τη διαδικασία βελτίωσής του.

Επειδή η ισονομία είναι το απαραίτητο στοιχείο της δημοκρατίας γι' αυτό προβλέπει το Σύνταγμα το διαχωρισμό των εξουσιών. Σκοπός είναι η διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της Δικαστικής εξουσίας η οποία επιβλέπει τους πάντες, αλλά επιβλέπει και τους νόμους οι οποίοι δεν πρέπει να υπερβαίνουν τον ανώτατο νόμο όπως εκφράζεται από το Σύνταγμα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη Δημοκρατία είναι η διαπλοκή των εξουσιών.Οταν η Εκτελεστική εξουσία διαπλέκεται με τους ελεγκτές της, δηλαδή τη Νομοθετική εξουσία, τότε θα διαφθείρουν και τη Δικαστική εξουσία, θα καταργηθεί η ισονομία και όσοι είναι υπεράνω του νόμου θα αρχίσουν να δρουν ανεξέλεγκτα εις βάρος της κοινωνίας αφού δεν θα υπάρχει ο κίνδυνος τιμωρίας τους ακόμα και αν έχουμε τους τέλειους νόμους. Αυτό έχει επιτευχθεί χάρη στην πλήρη ταύτιση της Εκτελεστικής με τη Νομοθετική εξουσία. Οι ίδιοι πολιτικοί που κυβερνούν είναι ταυτόχρονα βουλευτές, δηλαδή ελεγκτές του εαυτού τους, γι'αυτό και καμμιά εξεταστική επιτροπή της Βουλής δεν έχει βγάλει ενοχοποιητικό πόρισμα για κάποιο βουλευτή. Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.Είναι οι ίδιοι που διορίζουν τους δικαστικούς οι οποίοι βρίσκονται υπό τη σκέπη του υπουργείου δικαιοσύνης που εναι φορέας της Εκτελεστικής εξουσίας. Αρα η ανεξαρτησία της Δικαστικής εξουσίας πάει περίπατο.

Στην Αρχαία Ελλάδα προκειμένου να αποφύγουν το θανάσιμο κίνδυνο της διαπλοκής προχώρησαν στο διαχωρισμό των εξουσιών, αλλά διασφάλισαν το μηχανισμό που θα απέτρεπε τη διαπλοκή τους.Αυτός ο μηχανισμός ήταν η διαφορετική μέθοδος στελέχωσης των αντιπροσώπων της Εκτελεστικής και της Νομοθετικής εξουσίας. Δηλαδή οι πολιτικοί εκλέγοταν ενώ οι βουλευτές κληρώνοταν. Η Βουλή έμοιαζε με ένα δικαστήριο όπου οι εκλεγμένοι πολιτικοί που είχαν ειδικές γνώσεις μάχονταν να πείσουν τους απλούς πολίτες -βουλευτές για τους νόμους και τις πολιτικές που έπρεπε να επικυρώσουν οι δεύτεροι. Παράλληλα οι βουλευτές είχαν και το καθήκον του ελέγχου των έργων των πολιτικών. Εξαιτίας της τυχαίας και περιορισμένης διάρκειας της θητείας τους οι βουλευτές παρέμεναν απλοί πολίτες και δεν ταύτιζαν τα συμφέροντα τους με καμμία πολιτική ή άλλη ελίτ. Τα συμφέροντα του απλού πολίτη ταυτίζονται πάντα με τα δημόσια συμφέροντα.Οι βουλευτές δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις για να κρίνουν την αποτελεσματικότητα των πολιτικών. Οπως εμείς επειδή δεν έχουμε ειδικές γνώσεις αναθέτουμε στον ηλεκτρολόγο να επιδιορθώσει μια βλάβη και αδιαφορούμε για το τι κάνει και τον αφήνουμε να δουλέψει, αλλά στο τέλος τον κρίνουμε και ανάλογα με την αποτελεσματικότητα του είτε τον πληρώνουμε είτε τον στέλνουμε από κει που ήρθε, έτσι και οι βουλευτές όταν διαπιστώνουν αναποτελεσματικότητα δεν έχουν κανένα λόγο να χαριστούν σε κανένα.Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται λάθη.Δεν διαιωνίζονται όμως και βελτιώνονται τα πάντα .Ετσι προχωράνε οι κοινωνίες μπροστά.

Πηγή

Σχόλιο: Όταν μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που αποτελεί πρόδηλη μειοψηφία, του εκλογικού Σώματος, ξεπατώνει και ανασκολοπίζει τα εργασιακά δικαιώματα εκατομμυρίων Ελλήνων, αυτό θεωρείται δημοκρατικό δικαίωμα της κυβέρνησης!
Όταν αυτή η "πλειοψηφία" σκάβει το λάκκο της Ελλάδας δεν θεωρείται νεκροθάφτης αλλά "σωτήρας" της!
Όταν ένας λαός καταδικάζεται σε πολύχρονη ανεργία και πείνα θεωρείται "πρόγραμμα διάσωσης της οικονομίας!
Όταν ένα πρόστυχο εξουσιαστικό συνονθύλευμα υποθηκεύει το μέλλον της πατρίδας και των επόμενων γενεών θεωρείται "αυστηρή δημοσιονομική πολιτική"!
Όταν ένα μέλος αυτής της προδοτικής πολιτικής συμμορίας αποδοκιμάζεται από τους πεινασμένους που του ρίχνουν ΜΟΝΟ ένα σκαμπίλι, ε, τότε κινδυνεύει η δημοκρατία!!! Τι πρόστυχη θεωρία! Τι κομματικός καθωσπρεπισμός!

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση