Το κράνος του Μιλτιάδη

Σε λιγότερο από ένα μήνα μας αποχαιρετά το 2010.
Πάει ο παλιός ο χρόνος...θα τραγουδήσουμε. Θα πούμε και τα κάλαντα.
Εγώ θα ανεμίζω ένα λευκό καλαματιανό μαντήλι στη χρονιά που ταυτίστηκε με τα 2.500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα.
Είναι το ίδιο μαντήλι που σκούπισα τα δάκρυά μου όταν τέτοιες μέρες το 2004 πέρασε από την Ξάνθη το ΓΕΡΑΣ [έπαθλο-βραβείο] για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εθνικών Ομάδων Ποδοσφαίρου στη Λισσαβόνα από την Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου.
Το ΓΕΡΑΣ τοποθετήθηκε κάπου στην πλατεία Ελευθερίας ανάμεσα σε μερικούς «φουσκωτούς»που το φύλαγαν, κέρβερους ίσως, απέναντι από ένα φωτογράφο.
Για να αποθανατίσει ο κάθε ενδιαφερόμενος τον εαυτό του δίπλα στο ΓΕΡΑΣ, άντε κύπελλο έσκαγε και κάποια ευρώ. Πέντε αν δεν απατώμαι.
Το κύπελλο εκείνο έκανε το γύρο της Ελλάδας. Και καλά έκανε.
Με τη νοσηρή μου φαντασία, στη θέση που στήθηκε το κύπελλο, «είδα» να τοποθετείται κατά τη διάρκεια της χρονιάς που μας αποχαιρετά αντίγραφο του κράνους του Μιλτιάδη. Στρατηγού των Αθηναίων στο Μαραθώνα το 490π.Χ.
Από το στοκ του Ταμείου Εθνικών Πόρων δανεικό ένα αντίγραφο του κράνους εκείνου, μπορούσε να περιέλθει ανά την χώρα.
Το αυθεντικό χάλκινο κράνος του Μιλτιάδη βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας.
ΑΝΑΘΗΜΑ (προσφορά) του Μιλτιάδη στους Θεούς. Στο Δία.
ΜΙΛΤΙΑΔΕΣ ΑΝΕ[Θ]ΕΚΕΝ [Τ]ΟΙ ΔΙ.
Έτσι γράφει στα πλάγια του κράνους.

• Άς πούμε ότι έχουμε μεγάλη φτώχεια. Πάντως η φτώχεια της διανόησης που μας δέρνει, είναι άπειρες φορές περισσότερη και μεγαλύτερη από την οικονομική.
• Άς πούμε ότι δε θέλουμε να χαλάσουμε το χατίρι του Χένρυ Κίσινγκερ που μας θέλει αστοιχείωτους.
• Άς πούμε ότι επειδή η ομάδα (ποδοσφαιρική) του Μαραθώνα δεν παίζει στη μεγάλη κατηγορία, τη σούπερ-μαμαλίγκα δε γουστάρουμε να ασχολούμαστε.
• Άς πούμε, ότι πρωταγωνιστήσαμε στην τηλεοπτική εκπομπή "επιτέλους χαζοί" του Ανδρέα Μικρούτσικου πριν από μερικά χρόνια. («Επιτέλους μαζί» τιτλοφορούνταν η εκπομπή).

Στοιχειώδης σοβαρότητα δεν υπάρχει;
Στοιχειώδης σεβασμός στα ιερά και όσια όχι μόνο της φυλής αλλά του ανθρώπινου γένους δεν υπάρχει;
Με τη διεξαγωγή του διεθνούς μαραθωνίου τον προηγούμενο μήνα τελείωσαν όλα;
Μήπως, λέω μήπως θέματα που άπτονται της Ιστορίας μας θα πρέπει να τα αναθέσουμε στους Κινέζους, τους Γιαπωνέζους και άλλους λαούς φανατικούς λάτρεις της Αρχαίας Ελλάδας;
Αν δηλαδή ένας από όλους εμάς είχε στο γραφείο του δεξιά μιά φωτογραφία με το Γιούρο 2004 και αριστερά μιά φωτογραφία με το πιό πολυσυζητημένο κράνος όλων των εποχών, κι ένα παραπάνω στο κεφάλι κάποιου Έλληνα Στρατηγού τι θα πάθαινε;
Εκτροχιάστηκα πάλι. Συγγνώμη συνέλληνες.

Στέλιος Αρσενίου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση