Τελεία και παύλα - Καταποντισμός

Αυτό ήταν.
Μέχρι εδώ ήταν.
Διαλέγετε και παίρνετε.
Διάτρητος ο κοινωνικός ιστός, αντικείμενο χλευασμού ο οικονομικός, στα αζήτητα λίγο-πολύ όλα όσα παράγουμε, αν και όταν παράγουμε.
Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως κάποιο θάμα,
όπως έγραψε ο Βάρναλης και τραγούδησε ο Μπιθικώτσης.
Εκλιπαρούμε για δανεικά, βγάζοντας στο σφυρί ό,τι απέμεινε από κάποιες εποχές που μας θυμίζουν τα κάδρα στους τοίχους. Που και που και κάποια φωνή για εθνική συνεννόηση χλιαρή κι αυτή σαν τη σαπουνάδα.
Μόνο ρήτορες και πολιτικά αηδόνια.
Και κάτι ακόμα. Πρωτόγνωρο. Ανεπανάληπτο. Μοναδικό!!!
Σήμερα δεν έχουμε πόλεις-κράτη όπως στην αρχαία Ελλάδα.
Σήμερα έχουμε Έλληνες-κράτη!!!
Δέκα εκατομμύρια άνθρωποι, δέκα εκατομμύρια γνώμες, ιδέες, προτάσεις.
Όμοιες μεταξύ τους; Καμία…
Ακόμα και στα δεκαπενταμελή μαθητικά συμβούλια, οι προτεινόμενες γνώμες είναι πάνω από είκοσι.
Άντε τώρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να φέρει σε συνεννόηση όλους εμάς όπως ζητάει ο Καρατζαφέρης.

• Βαβυλωνία;
• Πλουραλισμός;
• Πολυσυλεκτισμός;

Με μπέρδεψες συνέλληνα.
Είναι που μπερδεύομαι και εύκολα κι άντε να βρούμε άκρη.
Μπερδεύεται και ο πρωθυπουργός μας ο κ. Παπανδρέου και προφέρει ενίοτε τη λέξη πατρίδα.
Ποιά πατρίδα άνθρωπέ μου;
Για τη συνισταμένη από δέκα εκατομμύρια συνιστώσες δυνάμεις πες μας να το καταλάβουμε κι εμείς.
Τρόμαξε η Φυσική.
Ανταριάστηκε η Χημεία.
Ανέβασε πυρετό η Ανθρωπογεωγραφία.
Η συνισταμένη λοιπόν αυτών των δέκα εκατομμυρίων δυνάμεων, άντε η πατρίδα για να μη χαλάμε καρδιές, τραβάει το πλοίο που λέγεται Ελλάδα σαν μολύβι στον πάτο.
Στο βυθό που λένε οι δύτες.
Το κακό είναι που βουλιάζουμε χειμώνα.
Αν ήταν καλοκαίρι, τουλάχιστον θα απολαμβάναμε τη θάλασσα.
Ευχάριστος καταποντισμός…
Μπορεί να πνίγεσαι, αλλά το ευχαριστιέσαι.
Το χαίρεσαι βρε παιδί μου... και νιώθεις λίγο Αθανάσιος Διάκος και σιγομουρμουρίζεις:
"για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει, τώρα που ανθίζουνε τα σπρεντς και βγάζει η φεντ δολάρι..."
Τέτοια εποχή τί να χαρείς;
Τους Αλβανούς που ονειρεύονται την Πρέβεζα;
Τους Τούρκους που για πρώτο πιάτο θέλουν τη Θράκη;
Τους Σκοπιανούς που ονειρεύονται τους Αλεξανδρινούς χρόνους;
Για τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας αλήθεια πως ακόμα κάνουν υπομονή;
Αυτά για σήμερα.
Κι όσο το σκέφτομαι ότι αν είχε εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή ο κ. Γιάννης Σγουρός ή ο κ. Βασίλης Κικίλιας από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί τίποτα… τρελαίνομαι.

Στέλιος Αρσενίου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση