Η κυβερνήσεις, η υγεία και μία ανθρώπινη ιστορία...

Περί πολλών τυρβάζουν οι κυβερνητικοί παράγοντες, από τον πρωθυπουργό μέχρι και την τελευταία σύζυγο γενικού γραμματέα του τελευταίου υπουργείου σε αυτή τη χώρα. Και μέσα σε όλα αυτά που κομπορημονούντες αναφέρουν, έχουν ξεχάσει πως οι πολιτική και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές τακτικές και πρακτικές απευθύνονται σε πολίτες. Σχεδιάζονται, δημιουργούνται και εκτελούνται για το όφελος των πολιτών...!!! Φευ!!! Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας και του κανό θαλάσσης, οι πολίτες είναι είδος προς εξαφάνιση και με ιδιαίτερη επιμέλεια οι αρμόδιοι φροντίζουν να ολοκληρώσουν το συγκεκριμένο έργο...
Καθημερινά ακούμε ή ζούμε ιστορίες τρέλας. Ιστορίες που αν συνέβαιναν στην Ουγκάντα, στο Μπαλί ή στο Αφγανιστάν, κάποιοι άνθρωποι θα είχαν μπει στη φυλακή ή θα είχαν πάθει "τροχαίο ατύχημα"... Όμως, εδώ είναι Ελλάδα!!! Κι έτσι, μένω εγώ να αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί οι δήθεν υπεύθυνοι, μπορούν να σκεφτούν ότι πίσω από τα πολλά προβλήματα του δημόσιου συστήματος υγείας, πίσω από τους αριθμούς, υπάρχουν και άνθρωποι.
Ζητούν έλεγχο των δαπανών στην Υγεία. Πολύ σωστά, αλλά ποιος θα κάνει τον έλεγχο, ποιος θα τα βάλει με τα πιράνχας, ποιος θα μαζέψει τις προμήθειες και τα μαύρα κάτω από το τραπέζι; Η Μαριλίζα, ή το ΠΑΣΟΚ; Μήπως συμμάζεμα στην υγεία σημαίνει πλήρη ιδιωτικοποίηση της υγείας, χαμηλές υπηρεσίες υγείας, αδυναμία πρόσβασης φτωχών και αδυνάτων στο ΕΣΥ, πλήρη διάλυση του συστήματος, έστω κι αν αυτό είναι στρεβλό;»
Το σκέφθηκα πολύ αν θα έπρεπε να αναφέρω ένα προσωπικό πρόβλημα της υγείας μου για να δείξω με ποιο τρόπο προσπαθούν οι σημερινοί κυβερνώντες να μειώσουν τη φαρμακευτική δαπάνη, αλλά τελικά το αποφάσισα ελπίζοντας οι δύο κυρίες που διευθύνουν το ΕΣΥ και ο «πολύ ευαίσθητος» συνταγματολόγος να προσπαθήσουν να φανούν γενναιόψυχοι προς ανθρώπους που αποδεδειγμένα έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Πριν επτά χρόνια, τον Ιούνιο του 2003 μπήκα στη διαδικασία του τεχνητού νεφρού (δηλαδή σε αιμοκάθαρση) λόγω νεφρικής ανεπάρκειας. Μέσα σε ένα μήνα ακολούθησε και ένα βαρύ έμφραγμα με καρδιακή ανακοπή και γλίτωσα τη δωμάτιο των 1Χ2 τ.μ. στο γνωστό δημοτικό οικόπεδο, διότι η ανακοπή συνέβη μόλις ξάπλωσα στο κρεβάτι των εκτάκτων. Να είναι καλά οι εφημερεύοντες καρδιολόγοι του ΝΙΜΙΤΣ, που μου έδωσαν πίσω τη ζωή μου.
Πάλι στάθηκα τυχερός στην ατυχία μου και τέλος του 2005 υποβλήθηκα σε επιτυχή μεταμόσχευση νεφρού στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας. Όλοι οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό της νεφρολογικής κλινικής, χωρίς καμιά εξαίρεση, με επικεφαλής τον καθηγητή Βλαχογιάννη, ήσαν και είναι εξαίρετοι επιστήμονες και επαγγελματίες και πάνω απ’ όλα ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Όπως καταλαβαίνετε παίρνω πάρα πολλά φάρμακα, για τη καρδιά και ειδικά για να μην απορριφθεί το μόσχευμα, ισχυρά ανοσοκατασταλτικά. Τα ανασοκατασταλτικά είναι ιδιαίτερα ακριβά φάρμακα και θα τα λαμβάνω για όσο χρόνο «ζει» το μόσχευμα. Επιπλέον απαιτείται σε τακτά και συχνά χρονικά διαστήματα να μεταβαίνω στο μεταμοσχευτικό κέντρο για έλεγχο. Όπως ο αιμοκαθαρόμενος είναι συνδεδεμένος με το μηχάνημα του τεχνητού νεφρού, έτσι και ο μεταμοσχευμένος, είναι συνδεδεμένος με το μεταμοσχευτικό κέντρο. Για οποιοδήποτε πρόβλημα αφορά την υγεία του μεταμοσχευμένου ασθενή, το μεταμοσχευτικό κέντρο είναι αυτό που έχει το πρώτο και το τελευταίο λόγο και στη νεφρολογική κλινική του νοσηλευτικού ιδρύματος στο οποίο έγινε η μεταμόσχευση, θα γίνει η όποια νοσηλεία του. Το μεταμοσχευτικό κέντρο κρατάει τη μπαγκέτα.
Όπως όλοι γνωρίζετε ο προληπτικός έλεγχος των συνταγών από ελεγκτή ιατρό είχε ουσιαστικά καταργηθεί. Βεβαίως ο υπόψη έλεγχος, κατά τη γνώμη μου, δεν είχε και κάποια ουσιαστική αξία, δεδομένου ότι ο ελεγκτής περισσότερο έβλεπε αν οι συνταγές είχαν σφραγίδες, κάτι σαχλαμάρες για ημερομηνίες, στρογγυλές σφραγίδες, υπογραφές κλπ. Η πραγματικότητα ήταν ότι το κράτος προσπαθούσε να καλύψει την ανικανότητά του για ουσιαστικό έλεγχο της συνταγογράφησης και μάλιστα στην εποχή της πληροφορικής και της μηχανοργάνωσης, ταλαιπωρώντας άγρια τους υπηκόους του, στήνοντάς τους μπροστά σε γραφειοκρατικά γκισέ, σε ατέλειωτες ουρές γαϊδουρινής υπομονής.
Τώρα για να μπορέσει η κυρία Ξενογιαννακοπούλου να ελέγξει τη συνταγογράφηση, επανέφερε τον έλεγχο για συνταγές αξίας μεγαλύτερης των 150 ευρώ. Ως εκ τούτου θα πρέπει να πηγαίνω στη Πάτρα για έλεγχο της υγείας μου κάθε ενάμισι με δύο μήνες, να περιμένω εκεί μέχρι να με δουν οι γιατροί μου, μερικές φορές τρεις ή και περισσότερες ώρες, αν γίνει και καρδιακός έλεγχος να τελειώνω αργά το βράδυ, επίσης κάθε μήνα να πηγαίνω σε ένα γιατρό που έχω εδώ στην Αθήνα για να μου γράφει φάρμακα (οι συνταγές είναι αυστηρά μηνιαίες), άλλη αναμονή ωρών στο προθάλαμο του γιατρού και στη συνέχεια να στήνομαι στις ατέλειωτες ουρές της γαϊδουρινής υπομονής των ελεγκτών ιατρών για το γραφειοκρατικό έλεγχο μιας συνταγής από τις πέντε που μου γράφουν κάθε φορά (δεκαπέντε φάρμακα, γαρ). Μιας συνταγής στην οποία γράφονται τα ανοσοκατασταλτικά.
Αγαπητή κυρία Ξενογιαννακοπούλου, πως είστε τόσο σίγουρη ότι στις άλλες τέσσερις συνταγές με δώδεκα φάρμακα δεν έχει γίνει κάποια αλχημεία;; Κυρία μου επιτρέψτε μου να σας δηλώσω, ότι στην εποχή της μηχανοργάνωσης δεν μπορείτε να κάνετε γραφειοκρατικούς ελέγχους και να ταλαιπωρείτε με απάνθρωπο τρόπο ανθρώπους με αναπηρία άνω του 80%, όπως και ο γράφων. Ο ουσιαστικός έλεγχος της συνταγογράφησης πρέπει να εκτελείται με σαφώς διαφορετική μέθοδο και φροντίστε να τη βρείτε και να την εφαρμόσετε, διαφορετικά δεν κάνετε για τη θέση που έχετε αναλάβει και εσείς και η υφυπουργός σας, η οποία λόγω προσωπικής γνώσης όφειλε να δείχνει μεγαλύτερη ευαισθησία.
Αγαπητή μου κυρία υπουργέ, σας δηλώνω ότι η υπερσυνταγογράφηση γίνεται με άλλους τρόπους που μάλλον δεν γνωρίζετε. Εγώ ο ίδιος προσωπικά γνωρίζω άτομα που γράφουν στο βιβλιάριό τους φάρμακα που δεν χρειάζονται και από κάποιο φαρμακείο που το γνωρίζω, αντί να πάρουν τα φάρμακα, παίρνουν κάποιο ανάλογο της συνταγής επίδομα. Και κάτι τέτοια ανάλογα έχουν καταγγελθεί στα ΜΜΕ, κάτι για πλαστά κουπόνια έχουν αναφερθεί και πιστεύω ότι οι μέθοδοι της ληστείας θα είναι πολλές. Εμένα όμως και στο τροχό να με βάλετε, δεν πρόκειται να σας πω τίποτε για το έγκλημα, διότι απλά δεν είμαι καρφί και δεν γουστάρω να καλύπτω την ανικανότητα των υπεύθυνων πολιτικών του κράτους και των υπηρεσιών του.
Θέλω όμως να ενημερώσω τους αναγνώστες αυτού του μπλογκ και τις υπεύθυνες υπουργούς και για ένα άλλο άθλιο γεγονός που μου συνέβη, με ταλαιπώρησε και πιστεύω ότι ταλαιπωρεί άγρια και πολλούς άλλους συμπολίτες μας.
Την 20/7/2010 πήγα και πάλι στη Πάτρα για τον προβλεπόμενο έλεγχο της νεφρικής λειτουργίας. Για να μη ψάχνει κανένας, η ημερομηνία είναι εικονική. Την επομένη με ειδοποίησε ο γιατρός μου ότι όλα είναι εντάξει, αλλά επειδή εμφάνισα χαμηλό αιματοκρίτη θα έπρεπε να πάρω ερυθροποιητήνη των 60 mg, μία ενέσιμη δόση ανά 15νθήμερο. Η ερυθροποιητήνη είναι ένα πολύ ακριβό φάρμακο και οι τέσσερις σύριγγες των 60 mg στοιχίζουν περίπου 700 ευρώ. (Αλήθεια το υπουργείο έχει ψάξει να βρει πόσο στοιχίζει το υπόψη φάρμακο στο εξωτερικό, ποιοι το εμπορεύονται στην Ελλάδα, από πού το εισάγουν, αν είναι τριγωνική η μορφή της εισαγωγής κλπ). Το φάρμακο αυτό, στην ουσία μία ορμόνη, διατίθεται στους ασθενείς μόνο από τα κρατικά νοσοκομεία και είχα να το πάρω από την εποχή που έκανα αιμοκάθαρση.
Την 22/7 πήγα στο ΝΙΜΙΤΣ, του οποίου ο διευθυντής της νεφρολογικής κλινικής, με παρακολουθούσε από το 1996, για να μου γράψουν το φάρμακο. Ο γιατρός και διευθυντής που με παρακολουθούσε, είχε μετατεθεί στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο και ο νέος διευθυντής τον οποίο παρακάλεσα για να μου γράψει το φάρμακο, αρνήθηκε, διότι όπως μου είπε δεν γράφει φάρμακα κατά παραγγελία. Του εξήγησα πως έχει η κατάσταση, του είπα αν θέλει να επικοινωνήσει με τη Πάτρα, του είπα να του δείξω όλα τα στοιχεία ακόμα και τη συνταγή που είχα λάβει από τη Πάτρα με φαξ, του εξήγησα ότι αν μου έγραφε τη συνταγή θα μπορούσε να μου τη θεωρήσει ο ελεγκτής ιατρός του ΟΠΑΔ στο ΝΙΜΙΤΣ, του είπα ακόμη ότι μετά τον έλεγχο θα μπορούσα να πάω δίπλα στον «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ» για να παραλάβω το φάρμακο, αλλά και πάλι αρνήθηκε. Με ερώτησε ποιος ήταν ο αιματοκρίτης μου και όταν του τον είπα μου είπε ότι αυτός θα μπορούσε να έδινε κάποια άλλη θεραπεία. Του είπα ότι οι μόνοι που είναι υπεύθυνοι για την υγεία μου είναι οι γιατροί της Πάτρας και μου είπε να πάω στην Πάτρα. Μιλάμε για βαρβαρότητα. Σηκώθηκα και έφυγα. Πήγα στη συνέχεια στο 401. Δυστυχώς ο γιατρός μου είχε υποβάλει αίτηση αποστρατείας και είχε λάβει άδεια. (Φεύγουν όλοι οι στρατιωτικοί για να προλάβουν την καταιγίδα). Με ενημέρωσε σχετικά μια νοσηλεύτρια από τον τεχνητό νεφρό. Την ρώτησα αν υπήρχε κάποιος άλλος νεφρολόγος για να μου γράψει τη συνταγή και μου είπε ότι δεν έχουν κανένα νεφρολόγο, αλλά έρχεται για δέκα λεπτά κάθε μέρα ο νεφρολόγος του νοσοκομείου της αεροπορίας. Όμορφος κόσμος αγγελικά πλασμένος. Μπράβο σας κυρά Ξενογιαννακοπούλου, κυρία Γεννηματά, κύριε Βενιζέλο, κύριε Μπεγλίτη, κύριε Α/ΓΕΣ και λοιποί εμπλεκόμενοι. Έχω μάλιστα την εντύπωση και όποιος θέλει ας με διαψεύσει, ότι στο τεχνητό νεφρό στο 401 γινόταν αιμοκάθαρση σε ασθενείς. Χωρίς παρουσία νεφρολόγου όμως, είναι δυνατό;;;
Ξέχασα να πω ότι μια και βρέθηκα στο ΝΙΜΙΤΣ στάθηκα στην ουρά και θεώρησα τη μια συνταγή με τα ανοσοκατασταλτικά. Ευτυχώς, διότι στο 401 η ουρά ήταν πολύ μεγαλύτερη και ήταν πραγματική ουρά, στρατιωτική γραμμή συσσιτίου δηλαδή, μια και δεν υπάρχει μηχάνημα με αριθμούς προτεραιότητας και δεν υπάρχει και τρόπος να καθίσουν κάπου οι αναμένοντες, οπότε «γιούργια στα παλιούρια» ή «γραμμή και πάσης Ελλάδας να πούμε».
Την επομένη 24/7 πήγα στο παθολόγο που μου γράφει τα φάρμακα στα ενδιάμεσα των επισκέψεων στη Πάτρα και ο άνθρωπος μου έγραψε το φάρμακο (το κατά παραγγελία), κρατώντας μια επιφύλαξη για αν θα γινόταν δεκτή η συνταγή του. (εννοείται ότι όπως πάντα υπήρχε η γνωστή ουρά).
Την επομένη 25/7 πήγα στον ελεγκτή ιατρό για έλεγχο της συνταγής. (πάντα ουρά). Ευτυχώς ξεμπέρδεψα χωρίς προβλήματα.
Την 28/7 το πρωί πήρα τηλέφωνο στο φαρμακείο του «Ευαγγελισμού», ρώτησα σχετικά και μου είπαν ότι το φάρμακο είναι διαθέσιμο, αλλά να πάω γρήγορα γιατί έχει αναμονή.
Βρέθηκα στον Ευαγγελισμό σε μισή ώρα περίπου. Το φαρμακείο βρίσκεται όπως εισέρχεται κάποιος από την γνωστή σε όλους είσοδο, μετά τον ιερό ναό, δεξιά από το μηχανοστάσιο, πίσω από το παλιό κτίριο. Το θέαμα που αντίκρισα ήταν θλιβερό. Ένας μεγάλος αριθμός πολιτών, γυναίκες άνδρες, μεγάλοι νεότεροι, με φανερή τη κούραση και τα προβλήματα ή την ανησυχία για την υγεία τη δική τους ή των αγαπημένων τους χαραγμένα στα πρόσωπά τους, στριμωγμένοι σε ένα περιορισμένο και πνιγηρό αίθριο, ανέμεναν να έρθει η σειράς τους για να εξυπηρετηθούν, προσπαθώντας συγχρόνως να προφυλαχθούν από τη ζέστη και από τον ήλιο. Είχα να πάω τέσσερα και πλέον χρόνια και θυμόμουν μια αναμονή 5 άντε 10 ατόμων. Ρώτησα αν υπάρχει σειρά ή αριθμοί αναμονής. Μου είπαν ότι σε λίγο θα έρθει ο σεκιουριτάς που δίνει τους αριθμούς. Κάποιος άλλος με διαφώτισε καλύτερα. Δεν θα δοθούν άλλοι αριθμοί, διότι κάθε μέρα δίνονται μόνο 120 νούμερα και ήδη τα είχαν δώσει.
Πήγα στον υπεύθυνο. Ήταν ένας πολύ ευγενής κύριος. Μου είπε ότι δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν περισσότερους από 120 κάθε μέρα. Του είπα ότι ταλαιπωρούμε τρεις μέρες για να μπορέσω να εξυπηρετηθώ. Μου απάντησε ότι με καταλαβαίνει αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτε και να πάω την επομένη. Του εξήγησα ότι αυτό αποτελεί ταλαιπωρία για μένα και εμφανώς αγανακτισμένος από τη μάλλον όχι και ευχάριστη κατάσταση που θα αντιμετωπίζει καθημερινά, μου είπε να απευθυνθώ στο υπουργείο. Επέμενα. Μου είπε να περιμένω και αν στο τέλος υπάρχει χρόνος θα με εξυπηρετούσαν. Του είπα: «Μα αυτό που μου λέτε είναι μάλλον βάρβαρο. Να περιμένω δυόμισι ώρες στο καύσωνα και αν τελικά δεν εξυπηρετηθώ, να έρθω την άλλη μέρα! Δεν είναι δυνατό;».
Τελικά ο υπεύθυνος του φαρμακείου του «Ευαγγελισμού», αντιλαμβανόμενος την ταλαιπωρία μου, μου είπε να πάω μετά τις 1300 και θα με εξυπηρετούσε ό ίδιος προσωπικά. Όπως και έγινε και τον ευχαριστώ θερμά.
Κυρία υπουργός και κυρία υφυπουργός της υγείας, κύριε τσάρε των οικονομικών, συνταγματολόγε κύριε Λοβέρδο, δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα του ΕΣΥ και ειδικά της πολυφαρμακίας ή της υπερσυνταγογράφησης. Αυτοί που χρειάζονται τα ακριβά φάρμακα ή τα κρατικά φάρμακα, είναι άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας και χρόνιες αναπηρίες. Ταλαιπωρούνται από την ατυχία τους, δεν είναι ανάγκη να ταλαιπωρούνται και από την ανικανότητα τη δική σας και την αναλγησία των γραφειοκρατών σας.
Προβλήματα κακοδιαχείρισης, σπατάλης καταχρήσεων υπερτιμολογήσεων, υπερσυνταγογραφήσεων, γραφειοκρατίας, ληστείας δημόσιου χρήματος, υπάρχουν και είναι πολλά και αποτελούν προσβολή για τη χώρα μας. Θα πρέπει να καταλάβετε όμως, ότι το πρόβλημα είναι δικό σας, οφείλεται αποκλειστικά στην ανεπάρκειά σας (και των πρώην). Αν θέλετε να τα λύσετε, ξεκινήστε πρώτα από τις ποινές. Θεσπίστε δρακόντειες ποινές για όσους παρανομούν. Για όσους έχουν εξουσιοδοτηθεί να ασκούν έλεγχο, οι ποινές θα πρέπει να είναι εξοντωτικές. Λύστε το πρόβλημα της ταχείας απόδοσης δικαιοσύνης. Προχωρήστε στη μηχανοργάνωση.
Θα σας δώσω ένα ακόμη παράδειγμα της ασυδοσίας. Έχω πάει δύο φορές για να κριθεί το ποσοστό αναπηρίας μου (υπόψη δεν λαμβάνω αναπηρική σύνταξη διότι παίρνω πλήρη σύνταξη από το ταμείο μου). Σας πληροφορώ ότι στη πραγματικότητα δεν ασκείται κανένας ουσιαστικός έλεγχος από τις επιτροπές, τουλάχιστο από αυτές που πέρασα εγώ. Ένα πιστοποιητικό νοσοκομείου, (νομίζω ότι όποιος το χρειάζεται μπορεί να το «πάρει») και στη συνέχεια τρεις τρεις στο γραφείο που συνεδριάζει η επιτροπή, μια ερώτηση παρουσία όλων όσων είναι μέσα και περάστε από το ταμείο. Ως εκ τούτου μη ψάχνετε γιατί τυφλοί οδηγούν ταξί, ή σε κάποιο νομό το 30% του πληθυσμού λαμβάνει αναπηρική σύνταξη. Αν έχει αλλάξει κάτι θα σας ενημερώσω σύντομα, διότι λήγει το πιστοποιητικό που έχω τώρα. Κάποιοι πιστεύουν ότι μπορεί να φυτρώσει καινούργιο νεφρό σε ένα άνθρωπο.
Κυρίες και κύριοι υπεύθυνοι, το να σας ευχηθώ να μην αντιμετωπίσετε τα ίδια προβλήματα με μένα και με δεκάδες χιλιάδες άλλους Έλληνες πολίτες, θα είναι χωρίς σημασία, διότι εσείς όπως πάντα έχετε μάθει να λύνετε τα προβλήματά σας με άλλους τρόπους και χωρίς ταλαιπωρία.

ΥΓ: Για οποιοδήποτε υπεύθυνο θελήσει να βγάλει από πάνω του έστω και για λίγο το θώρακα της αναλγησίας που φοράει και θελήσει να του δώσω περισσότερα στοιχεία και μάλιστα ενυπόγραφα, δεν έχει παρά το ζητήσει από κάποιον γνωστό του... Είμαι βέβαιος πως η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των πολιτών θα αποδομήσει την λάθρα εικόνα που μας επιβάλλουν οι σκληρά εργαζόμενοι (υπέρ Γιώργου και ΔΝΤ) στα ΜΜΕ...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση