Η µεγάλη κατηφόρα του ευρώ

• Οι χώρες της Ευρωζώνης βλέπουν στο νόµισµά τους να αποτυπώνεται το τίµηµα της «χαλαρότητας» µε την οποία αντιµετώπισαν µέχρι σήµερα τους όρους της Συνθήκης του Μάαστριχτ
• Το κοινό ευρωπαϊκό νόµισµα συνεχίζει να... κατηφορίζει το γολγοθά του καθώς η ανησυχία για την κρίση του κρατικού χρέους που πλήττει την Ευρώπη τραβάει το «χαλί κάτω από τα πόδια» του, διαψεύδοντας µέχρι στιγµής οποιαδήποτε προσδοκία για εξέλιξή του σε παγκόσµιο αποθεµατικό νόµισµα, προς αντικατάσταση του δολαρίου

Από τον Δημήτρη Ζάντζα
Έχοντας ήδη κατρακυλήσει στα χαµηλότερα επίπεδα της τελευταίας τετραετίας, οι χώρες της Ευρωζώνης βλέπουν στο νόµισµά τους να αποτυπώνεται το τίµηµα της «χαλαρότητας» µε την οποία αντιµετώπισαν µέχρι σήµερα τους όρους της Συνθήκης του Μάαστριχτ και τη συστηµατική ασυνέπειά τους έναντι των στόχων του Συµφώνου Σταθερότητας (για µέγιστο χρέος 60% επί του ΑΕΠ και µέγιστο έλλειµµα 3% επί του ΑΕΠ). Η πλειονότητα των ξένων αναλυτών δεν αποκλείει µάλιστα περαιτέρω σηµαντική υποχώρηση του ευρώ ακόµη και στα επίπεδα του 1:1 έναντι του δολαρίου, στα επίπεδα δηλαδή που βρέθηκε για τελευταία φορά στις αρχές Δεκεµβρίου του 2002.
Σε ό,τι αφορά την (α-)συνέπεια που µέχρι σήµερα έχουν επιδείξει στο σύνολό τους οι χώρες-µέλη της Ευρωζώνης έναντι των στόχων του Συµφώνου Σταθερότητας, τα στοιχεία που επεξεργάστηκαν πρόσφατα αναλυτές του πρακτορείου Bloomberg είναι αποκαλυπτικά:
Η Φινλανδία και το Λουξεµβούργο είναι οι µοναδικές χώρες-µέλη της Ευρωζώνης που από την εισαγωγή τους στο ευρώ (από το 1999 και οι δύο) έχουν καταφέρει να µην παραβιάσουν ούτε µία φορά τους στόχους του Συµφώνου Σταθερότητας, τόσο ως προς το χρέος όσο και ως προς το έλλειµµα.
Η Γερµανία και η Γαλλία, οι µεγαλύτερες σε µέγεθος οικονοµίες της Ευρωζώνης, αλλά και η Αυστρία, έχουν παραβιάσει έναν ή και τους δύο στόχους του Συµφώνου τουλάχιστον 8 φορές στα 11 χρόνια που µεσολάβησαν από το 1999 µέχρι σήµερα.
Η Ελλάδα από το 2001 µέχρι και σήµερα δεν έχει καταφέρει ούτε µία φορά να «πιάσει» κάποιον από τους δύο στόχους, ενώ ανάλογη είναι η εικόνα από το 1999 για το Βέλγιο (κυρίως σε ό,τι αφορά το χρέος) και την Ιταλία.
Έτσι, οι διεργασίες σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για αυστηρότερο έλεγχο στην εφαρµογή των εθνικών δηµοσιονοµικών πολιτικών δεν φαίνεται να µεταβάλλουν προς το παρόν τις εκτιµήσεις των ειδικών για περαιτέρω υποχώρηση του ευρώ.
Από τους πρώτους που διατύπωσαν την πρόβλεψη για υποχώρηση του ευρώ στα επίπεδα του 1:1 έναντι του δολαρίου ήταν ο επικεφαλής της Ένωσης Γερµανών Εξαγωγέων (BGA), Anton F. Boerner.
Σε δηλώσεις του στο πρακτορείο Reuters εκτίµησε, στις αρχές Μαΐου, ότι κάτι τέτοιο θα ήταν πιθανό να συµβεί έως τα τέλη του 2010, «καθώς, όπως είναι γνωστό, οι αγορές αρέσκονται στην υπερβολή», αναγνωρίζοντας παράλληλα τα οφέλη µιας τέτοιας εξέλιξης για τους Γερµανούς εξαγωγείς.


Προς την ίδια κατεύθυνση κινούνται ήδη από τις αρχές Μαΐου και οι προβλέψεις της BNP Paribas, που προειδοποιεί για υποχώρηση στο 1:1 εντός του πρώτου τριµήνου του 2011, µια εξέλιξη που αναµένει εντός του επόµενου έτους και ο Joseph Capurso, αναλυτής της Commonwealth Bank of Australia.
Οι µετριοπαθείς
Από την άλλη πλευρά βρίσκονται πιο µετριοπαθείς εκτιµήσεις, όπως του Jim O’ Neill, επικεφαλής οικονοµολόγου της Goldman Sachs, ο οποίος εκτιµά ότι στα τρέχοντα επίπεδα ήδη έχει εκτονωθεί το µεγαλύτερο µέρος των πιέσεων στο ευρώ και ότι τα περιθώρια περαιτέρω απωλειών είναι περιορισµένα. Μάλιστα, η Goldman Sachs υπολογίζει πως η ισοτιµία θα επανέλθει στα επίπεδα πέριξ του 1,30 µέσα στο επόµενο εξάµηνο.
Αµφιβολίες ως προς το ενδεχόµενο υποχώρησης του ευρώ στα επίπεδα του 1:1 έναντι του δολαρίου, τουλάχιστον σε βραχυπρόθεσµο ορίζοντα, έχουν εκφράσει επίσης, µεταξύ άλλων, ο επικεφαλής οικονοµολόγος της DBS Bank για τις αγορές συναλλάγµατος Philip Wee, ο Dariusz Kowalczyk, επικεφαλής στρατηγικής της SJS Markets και ο Adrian Foster, επικεφαλής ανάλυσης της Rabobank για την περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού. «Δεν υπάρχει καµία απειλή για τη ζώνη του ευρώ», δήλωσε και ο επικεφαλής του ΔΝΤ Ντοµινίκ Στρος-Καν.
Ενδεικτική πάντως της εικόνας που διαµορφώνεται και της ταχύτητας των εξελίξεων είναι µια δηµοσκόπηση του πρακτορείου Reuters (που διεξήχθη µεταξύ 29 Απριλίου και 5 Μαΐου 2010), όπου συνολικά 58 αναλυτές προέβλεπαν υποχώρηση του ευρωπαϊκού νοµίσµατος στα επίπεδα του 1,28 έναντι του δολαρίου µέσα σε ένα χρόνο, όταν σε ανάλογη δηµοσκόπηση το Φεβρουάριο προέβλεπαν υποχώρηση στο ίδιο διάστηµα στο επίπεδο του 1,40.
Σε επίπεδο τεχνικής ανάλυσης, το επίπεδο του 1:1 εµφανίζεται ως το επόµενο σηµαντικό σηµείο στήριξης για το ευρώ, σε περίπτωση που διασπάσει καθοδικά το επίπεδο των 1,16 δολαρίων, ενώ στην παρούσα φάση οποιαδήποτε ανοδική κίνηση του ευρώ εκλαµβάνεται ως διορθωτική, µέσα σε ένα ούτως ή άλλως καθοδικό κανάλι.
Εν τω µεταξύ, οι απώλειες του ευρωπαϊκού νοµίσµατος είναι αξιοσηµείωτες και έναντι του ιαπωνικού γεν, απέναντι στο οποίο σηµείωσε πρόσφατα νέα χαµηλά εννέα ετών, στα 108,85 γεν/ευρώ, µια περιοχή που αναλυτές χαρακτηρίζουν ήδη ως «υπερπουληµένη».
* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο"

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση