Απαντήσεις στην απίστευτη προπαγάνδα του Ντενκτάς (ΙΙ)

• Στο άρθρο Ραούφ Ντενκτάς: "Στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί" ο Ραούφ Ντενκτάς προκαλεί με 10 ανιστόρητους ισχυρισμούς
• Συνεχίζοντας την ανάλυση του άρθρου Απαντήσεις στην απίστευτη προπαγάνδα του Ντενκτάς αναλύουμε τους υπόλοιπους 5 ισχυρισμούς

6ος ισχυρισμός
Στο παρελθόν, τις στιγμές που αγγίξαμε την επίλυση του Κυπριακού, η ελληνοκυπριακή πλευρά ήταν αυτή που οπισθοχώρησε και εμπόδισε την επίλυση του προβλήματος. Προσωπικά τονίζω πως, παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν έκανα πολλές θυσίες, δεν υπήρξε κανένα θετικό αποτέλεσμα. Εγώ ήμουν αυτός που αποδέχθηκε τα 13 σημεία του Μακαρίου. Ως αντάλλαγμα ζήτησα από τον Κληρίδη τη συνέχεια των συμφωνιών του 1960, οι οποίες πιστοποιούσαν ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί και εγγυώνταν το καθεστώς αυτονομίας των τουρκικών χωριών. Αυτή υπήρξε η θέση μου στις διαπραγματεύσεις, σε μια πολύ δύσκολη ιστορική συγκυρία για τους Τουρκοκύπριους. Όμως ποιο υπήρξε το αποτέλεσμα των παραχωρήσεών μου, σε μια ιστορική συγκυρία που η Τουρκία και η Ελλάδα απέστειλαν συμβούλους και στις δύο πλευρές με σκοπό να εξασφαλιστεί η επίλυση του προβλήματος; Ο Μακάριος ήταν αυτός που απέρριψε τις προτάσεις με βάση το ότι η τ/κ πλευρά δεν αποδέχθηκε το καθεστώς της μειονότητας και την άρση των εγγυήσεων.
Απάντηση
Οι Τούρκοι ουδέποτε αποδέχθηκαν τις 13 προτάσεις του Μακαρίου! Στις 7/12/1963 ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Φ.Κ.Ερκίν ανήγγειλε ότι η Άγκυρα είχε απορρίψει τις προτάσεις και την ίδια μέρα ο Τούρκος πρέσβης Οκζόλ έδωσε στον Μακάριο τη γραπτή απόρριψη της Τουρκίας. Αλλά ο Μακάριος αρνήθηκε να δεχθεί την απόρριψη, τονίζοντας ότι οι προτάσεις είχαν σταλεί για απάντηση στον Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο (Κουτσούκ). Ο Κουτσούκ, στον οποίον απευθύνθηκαν οι προτάσεις, δεν απάντησε, αν και σε συνεντεύξεις στον τύπο επανέλαβε ότι το σύνταγμα δεν μπορούσε να αλλάξει.
Όσο για τις «συμφωνίες» του 1960, ο Γ.Μ. Ντόμπελ σε άρθρο με τίτλο «Ανακωχή για την Κύπρο» έγραψε:
«Οι αρχιτέκτονες της (συνθήκης) ήταν ενδιαφερόμενοι ξένοι και οι Κύπριοι αφέθηκαν να διαλέξουν τις ταπετσαρίες και τα έπιπλα. Από τα 199 άρθρα, τα 48 κύρια άρθρα ήταν στην ουσία προκαθορισμένα... κάθε εδάφιο έχει τη σφραγίδα της ανοιχτής σύγκρουσης. Το να προσπαθείς να βρεις δρόμο σε αυτόν τον περίπλοκο λαβύρινθο είναι σαν να πατάς από χαλίκι σε ξέρα και πάλι σε χαλίκι».
Στην πραγματικότητα δόθηκε σην Κύπρο μία λύση ευκολίας με το πιό παράδοξο και περίπλοκο σύνταγμα.
Η θέληση του 80% εξισωνόταν με την θέληση του 20%!
Αντί για διακυβέρνηση από την πλειοψηφία και έλεγχο από την μειοψηφία, οι Κύπριοι είχαν δυϊσμό στη διακυβέρνηση και αντί για συνεργασία και συνύπαρξη, το σύνταγμα ενθάρρυνε την μνησικακία και τον διχασμό.
Οι κύριοι αρχιτέκτονες ήταν οι Βρεταννοί Συντηρητικοί που με την πολιτική τους μετά το 1954 (για την οποία υπάρχουν μαρτυρίες στα απομνημονεύματα του πρωθυπουργού Ήντεν και του υπ. Εξ. Μακμίλαν) ενέπνευσαν τον διαχωρισμό και τελικά τη διχοτόμηση στους Τούρκους κατοίκους.
Πριν από το 1954 κανένας δεν μπορούσε να αρνηθεί ότι οι Έλληνες και οι Τούρκοι συμβίωναν φιλικά. Ακόμα και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους δεν υπήρξαν σημαντικά επεισόδια.
Ενα άλλο μέρος του διακανονισμού, που προκάλεσε ευρείες επικρίσεις ήταν η Συνθήκη Συμμαχίας. Αυτή επέτρεπε τη μόνιμη στρατοπέδευση 650 Τούρκων και 950 Ελλήνων στρατιωτών στο νησί. Έτσι η Αμερική θα μπορούσε να διασφαλίζει τα συμφέροντα της από τη στρατιωτική παρουσία τριών μελών του ΝΑΤΟ. Αλλά οι μεγαλύτερες αντιρρήσεις που εξέφρασαν ο Μακάριος, οι Ε/Κ και η ελληνική αντιπολίτευση ήταν ότι οι νέες συμφωνίες έδιναν στη Τουρκία νομικά δικαιώματα στο νησί, από τα οποία είχε παραιτηθεί νωρίτερα με το Άρθρο 16 της Συνθήκης της Λωζάννης και ότι οι Ελληνοκύπριοι θυσιάζονταν για τα γενικότερα συμφέροντα της Δύσης.
Επίσης οι τρεις προστάτιδες δυνάμεις (Ελλάδα, Τουρκία, Βρεταννία) είχαν το δικαίωμα να αναλάβουν κοινή ή μεμονωμένη δράση σην Κύπρο με μοναδικό στόχο την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας, της ασφάλειας της και το σεβασμό για το συνταγμά της. Το σύνταγμα που επιβλήθηκε στον Κυπριακό λαό ήταν επιδεκτικό σε τέτοια επέμβαση, ήταν εντελώς ανεφάρμοστο και δεν χρειαζόταν πολύ για να καταστραφεί η ενότητα του νησιού.
Στις 4/4/1964 ο Μακάριος κατήγγειλε τη Συνθήκη Συμμαχίας λόγω των βιαίων συγκρούσεων, μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ. Όμως πίσω από βομβιστικές επιθέσεις των Τούρκων υπεύθυνη ήταν η ΤΜΤ! Ο στόχος, όπως και το 1958, ήταν να κατηγορηθούν οι Έλληνες και να έχουν (οι Τούρκοι) μία δικαιολογία για σύγκρουση.
Ο Μακάριος εν τούτοις διετύπωσε προτάσεις για ένα ενιαίο Κυπριακό κράτος,που περείχαν ευρείες εγγυήσεις για την τουρκική μειονότητα. Τα τουρκικά σχέδια από την άλλη πλευρά είχαν προτείνει τη διχοτόμηση σε δύο καντόνια με ομοσπονδιακή κυβέρνηση υπεύθυνη για τις εξωτερικές υποθέσεις, την οικονομία και την άμυνα. Ταυτοχρόνως, η Τουρκία απειλούσε με εισβολή!
Για να αντιταχθούν στις διχοτομικές προσπάθειες των Τούρκων, οι Έλληνες, αφού εξασφάλισαν τον απόλυτο έλεγχο της κυβέρνησης, ψήφισαν νόμους που περιλάμβαναν το μεγαλύτερο μέρος των 13 προτάσεων του Μακαρίου για τροποποίηση του Συντάγματος του 1960. Στις 28/5/1964 η αστυνομία και η χωροφυλακή τέθηκαν υπό κοινή διοίκηση,την 1/6/1964 ιδρύθηκε η εθνοφρουρά και κάλεσε στα όπλα περισσότερους από 10.000 άντρες. Στις 9/7/1964 η ανώτατη δικαστική εξουσία έγινε ένα ενιαίο σώμα, το Ανώτατο Δικαστήριο.
Ένας νέος νόμος περί δημοτικών συμβουλίων ψηφίστηκε το Νοέμβριο. Το Μάρτιο του 1965 η ελληνική κοινοτική βουλή καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε από ένα υπουργείο παιδείας, τα κοινοτικά δικαστήρια καταργήθηκαν επίσης και η αρμοδιότητα τους μεταβιβάστηκε στα τακτικά κρατικά δικαστήρια.
Για να εξομαλυνθούν ακόμα περισσότερο οι σχέσεις, οι Έλληνες πρότειναν το 1965 στους Τουρκοκυπρίους ένα Νομοσχέδιο για τα Δικαιώματα της Μειονότητας.
Οι δομικές και λειτουργικές μεταβολές του συντάγματος έιχαν σαν στόχο τη δημιουργία ενωμένου κράτους με απρόσκοπτη ανεξαρτησία!
Ο Ντενκτάς δεν συνέβαλε πουθενά σε καμία λύση, αφού είχε ως μοναδικό στόχο την διχοτόμηση.

7ος ισχυρισμός
Είναι γνωστό ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά διεκδικεί την Αμμόχωστο με πρόσχημα την ειρήνη. Όμως η ε/κ πλευρά δεν λαμβάνει υπόψη την τουρκική παρουσία στα 103 χωριά της Κύπρου. Τη στιγμή που τίθεται το ζήτημα της Αμμοχώστου, δεν θα πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι αυτά τα χωριά είχαν τον ίδιο αριθμό κατοίκων με την Αμμόχωστο πριν από το 1974. Γνωρίζουμε ότι η ε/κ πλευρά δεν έχει αποζημιώσει τους κατοίκους αυτών των χωριών. Από την άλλη, το 85% της γης της Αμμοχώστου ανήκει στο Εβκάφ, το οποίο στο παρελθόν τέθηκε υπό ε/κ κατοχή. Για την επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος θα πρέπει να καθορίσουμε είτε το ενοίκιο που θα πληρώνουν οι Ελληνοκύπριοι είτε την ανταλλαγή στο περιουσιακό.
Απάντηση
Σχετικα με το ΕΒΚΑΦ:
Παράνομα
Στο ΕΒΚΑΦ έχουν παραχωρηθεί μετά την εισβολή του 1974 από την Τουρκία παράνομα όλες οι εκκλησίες, οι μονές και τα νεκροταφεία, που βρίσκονται στα Κατεχόμενα και τα οποία αξιοποιεί έχοντας οικονομικό όφελος. Κάποιες εκκλησίες έχουν μετατραπεί σε ξενοδοχεία, άλλες σε μπιραρίες, γκαλερί και θέατρα.
Παρά το γεγονός ότι το κυπριακό κράτος έχει καταγγείλει στο παρελθόν την Τουρκία για σύληση εκκλησιών και ιστορικών, θρησκευτικών μνημείων, ωστόσο, δεν υπήρξε καμία συμμόρφωση ή διορθωτική κίνηση. Εκστρατεία έχει αναλάβει και η Εκκλησία της Κύπρου. Σημειώνεται συναφώς ότι, αμέσως μετά την τουρκική εισβολή, εικόνες αλλά και ολόκληροι τοίχοι από ψηφιδωτά και θρησκευτικές παραστάσεις είχαν πωληθεί στο εξωτερικό. Μέρος από αυτά έχουν επαναπατρισθεί μετά από μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλαν τόσο η Κυπριακή Δημοκρατία όσο και η Εκκλησία, αλλά και ιδιώτες. Σε κάποιες περιπτώσεις αγοράσθηκαν από την κυπριακή πλευρά, είτε σε δημοπρασίες ή από ιδιωτικές συλλογές και σε άλλες προσέφυγε δικαστικώς (τα ψηφιδωτά της Κανακαριάς).
Σχετικά με την «τουρκική παρουσία»
Με το σχέδιο «Αττίλας», στόχοι των Τούρκων ήταν η εξόντωση του ελληνικού πληθυσμού στις τουρκοκρατούμενες περιοχές, η μεταβολή της δημογραφικής κατάστασης της Κύπρου με εισαγωγή Τούρκων από την Τουρκία, η καταστροφή ή ο σφετερισμός των περιουσιών των Ελληνοκυπρίων και η δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων που θα επηρέαζαν τη λύση του Κυπριακού υπέρ των στόχων της Τουρκίας.
Οι πληθυσμοί αλλοιώθηκαν, παρ' όλο που στον 3ο γύρο συνομιλιών της Βιέννης στις 2/8/1975 αποφασίστηκε ότι 9.000 Τουρκοκύπριοι από το ελληνικό τμήμα του νησιού θα πήγαιναν να βρουν τους συμπατριώτες τους στο βόρειο τμήμα και ότι οι 10.000 Ελληνοκύπριοι, που βρίσκονταν ήδη στο βορρά, θα έμεναν εκεί και θα προσθέτονταν και 800 συγγενείς τους από το Νότο. Εν τούτοις υπήρξε διατάραξη της εθνολογικής σύνθεσης του νησιού μέσω εποικισμού Τούρκων. Η απόφαση της Γενικής Συνελεύσεως 3212 (ΧΧΙΧ) που ψηφίστηκε με 117 ψήφους υπέρ απαιτούσε τη λήψη επειγόντων μέτρων για την ασφαλή επιστροφή όλων των προσφύγων στα σπίτια τους, απόφαση που αγνοήθηκε από τους Τούρκους. Έτσι,οι Τούρκοι «φαίνονται» περισσότεροι.

8ος ισχυρισμός
Για να υπάρξει μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού, την οποία έχει ανάγκη και επιθυμεί η τ/κ πλευρά, η ε/κ πλευρά θα πρέπει να σεβαστεί την εθνική βούληση των Τουρκοκυπρίων, η οποία εκφράστηκε ξεκάθαρα στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, και να αποδεχθεί την πολιτική ισότητα, την κυριαρχία, τα σύνορα των ιδρυτικών κρατών και την πραγματικότητα ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί. Η ε/κ πλευρά θα πρέπει να έχει υπόψη της ότι οι Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από την Κυπριακή Δημοκρατία τη δεκαετία του ’60, έχουν συγκεκριμένα δικαιώματα σε ό,τι αφορά την ανεξαρτησία και την κυριαρχία. Παράλληλα, θα πρέπει να τονιστεί ότι η τ/κ πλευρά δεν αποδέχεται την άρση των εγγυήσεων. Επίσης, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας και οι οικονομικές πραγματικότητες της Κύπρου. Πέρα από την πληθυσμιακή σύνθεση της Κύπρου, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ο ελληνοτουρκικός συσχετισμός δυνάμεων.
Απάντηση
Εδώ ο κ. Ντενκτάς έχει ξεχάσει ψηφίσματα του ΟΗΕ και έχει εφεύρει δική του Ιστορία.
Επί αιώνες οι Έλληνες και οι Τούρκοι του νησιού έζησαν μαζί σε μεικτά χωριά και μεικτές πόλεις χωρίς καμία αιματοχυσία. Μαζί όργωναν τα χωράφια τους και μαζί μάζευαν τους καρπούς. Με την ανάμιξη Βρεταννών και Αμερικανών όπως και τουρκικών μυστικών υπηρεσιών δημιουργήθηκαν προστριβές μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων με σκοπό τη διχοτόμηση της νήσου και την εν καιρώ απορρόφηση του από την Τουρκία.
Επιπλέον η ανακήρυξη του Ομόσπονδου Τουρκοκυπριακού Κράτους (ΟΤΚ) στην κατεχόμενη ζώνη του νησιού στις 13/2/1975 θεωρήθηκε παράνομη σύμφωνα με την απόφαση 367 του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Στις 15/11/1983 το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου ανακηρύχτηκε ανεξάρτητο κράτος. Αυτή η κίνηση ήταν αντίθετη προς όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ και καταδικάστηκε απ’όλο τον κόσμο. Τρεις μέρες αργότερα η απόφαση 541/83 του ΟΗΕ παρότρυνε τη διεθνή κοινότητα να μην αναγνωρίσει κανένα κυπριακό κράτος εκτός από τη Δημοκρατία της Κύπρου.
Τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας δεν υπερτερούν των αποφάσεων και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ!
Όσον αφορά τις οικονομικές πραγματικότητες,μάλλον οι τ/κ βρίσκονται σε πολύ χειρότερη μοίρα από τους Ε/κ.
Η πληθυσμιακή σύνθεση της Κύπρου είναι τεχνητή, σκοπίμως, για να απαιτηθούν ακόμα περισσότερα αξιώματα και δικαιώματα που δεν τα δικαιούνται οι Τ/κ.
Ο ελληνοτουρκικός συσχετισμός δυνάμεων σημαίνει ότι αν δεν πάμε με τα νερά σας, αυτό σημαίνει ότι θα εκβιάζετε και θα απειλείτε και εμείς θα πρέπει να σας υπακούμε;

9ος ισχυρισμός
Σήμερα η στάση της ε/κ πλευράς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων διέπεται από αυτό τον στόχο. Ο στόχος της είναι η απομάκρυνση του τουρκικού στρατού από το νησί και σε αυτό το σημείο επικεντρώθηκαν οι προσπάθειες του κ. Ταλάτ και του κ. Χριστόφια.
Απάντηση
Η Τουρκία αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις 353 της 20ης Ιουλίου 1974 ή 354 της 23ης Ιουλίου που ζητούσαν άμεση κατάπαυση του πυρός, τερματισμό των ξένων επεμβάσεων, αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και έναρξη διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις τρεις εγγυήτριες δυνάμεις για την εξεύρεση λύσης. Οι Ελληνοκύπριοι συμμορφώθηκαν με την εντολή για κατάπαυση του πυρός της 20ης Ιουλίου, αλλά όχι οι Τούρκοι. Καθώς δεν συναντούσαν αντίσταση, την παραβίασαν επανειλημμένα καταλαμβάνοντας το 37% της νήσου.
Υπαρχούν ακόμα πολλές καταδικαστικές αποφάσεις τόσο του Συμβουλίου Ασφαλείας όσο και της Γενικής Συνελεύσεως του ΟΗΕ σχετικά με τα στρατεύματα κατοχής.
Ενδεικτικά στις 14,15,16 και 30 Αυγούστου 1974 το Συμβούλιο Ασφαλείας ψήφισε νέες αποφάσεις (υπ’ αριθμόν 357 και 361-συνολικά 8 από τις 20 Ιουλίου), που καλούσαν σε άμεσο τερματισμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων,αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και επανάληψη των διαπραγματεύσεων.
Σεβαστήκαν οι Τούρκοι αυτές τις αποφάσεις μέχρι σήμερα;

10ος ισχυρισμός
Οι ΗΠΑ διατηρούν την πάγια θέση τους στο Κυπριακό. Επιθυμούν την επικράτηση του ελληνικού στοιχείου στην Κύπρο με σκοπό τη διατήρηση των καλών τους σχέσεων με την ε/κ πλευρά και την Ελλάδα. Κανένας διεθνής παράγοντας δεν λαμβάνει υπόψη τους Τουρκοκύπριους. Η διεθνής κοινή γνώμη θα πρέπει να κατανοήσει τους λόγους οι οποίοι οδήγησαν στον διαχωρισμό των δύο λαών και στο αδιέξοδο στο Κυπριακό. Για το αδιέξοδο ευθύνονται οι διεθνείς παράγοντες, οι οποίοι αναγνωρίζουν μόνο την ε/κ πλευρά. Από την άλλη, θα πρέπει να τονιστεί ότι η τροποποίηση των τ/κ θέσεων δεν εξαρτάται από την Τουρκία. Κάτι που δεν γίνεται αποδεκτό από τους Τουρκοκύπριους, δεν πρόκειται να γίνει δεκτό από το τουρκικό έθνος. Οι τουρκικές κυβερνήσεις δεν είναι σε θέση να αγνοήσουν τη βούληση του έθνους τους.
Απάντηση
Και αυτός ο ισχυρισμός δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα!!!
Ήδη από το 1964 ο Άτσεσον είχε επιχειρήσει να διχοτομήσει το νησί. Η διπλή προσάρτηση της Κύπρου θα σήμαινε την εγκατάσταση αμερικανικών και νατοϊκών βάσεων για την εξυπηρέτηση των δυτικών συμφερόντων στην περιοχή. Το σχέδιο απορρίφθηκε. Αλλά ο Άτσεσον επέμεινε. Σε μία ομιλία του στο Κολέγιο Σάλεμ της Βόρειας Καρολίνας στις 27/10/1966 δήλωσε, ότι μπορούσε να επιβληθεί μία λύση στην Κύπρο με τη χρήση ανώτερων όπλων. Ο Άτσεσον επανέλαβε πολλές φορές ότι «δεν μπορεί να υπάρξει απομόνωση σ’ ένα κόσμο με ασταμάτητες μεταβολές δυνάμεων, μεταμορφώσεις περιβάλλοντος και διεθνείς εντάσεις».
Προς το τέλος του 1973, σ’ ένα σεμινάριο με αρκετά μεγάλη συμμετοχή στη Ρώμη, ο έμπειρος Αμερικανός διπλωμάτης Σάιρους Βανς προειδοποίησε ότι αν παρουσιαζόταν μία καινούρια κρίση στην Κύπρο, η χώρα του δεν θα προσπαθούσε να σταματήσει τους Τούρκους. Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους ήταν ο Αβέρωφ, ο Μπίτσιος, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής Γλαύκος Κληρίδης και ο Ραούφ Ντενκτάς.
Υπάρχουν συνολικά 8 λόγοι που οι ΗΠΑ κατάφεραν να συγκρατήσουν τους Τούρκους το ’64 και το ’67, τους οποίους δεν θα αναλύσουμε εδώ.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι γεωπολιτικά συμφέροντα συνέβαλλαν στην απόφαση των Αμερικανών να μην εμποδίσουν την τουρκική εισβολή, παρ' όλο που πίστευαν πως οι Ε/κ είχαν δίκιο, εντούτοις η τοπική και διεθνής πολιτική τους τούς υπαγόρευε να υποστηρίξουν την Τουρκία. Ο Δρ.Τζ.Σ. Κάμπελ, εμπειρογνώμων επί ευρωπαϊκών και μεσανατολικών υποθέσεων παρατήρησε ότι «η Αμερικανική διπλωματία ήταν η άσκηση ματαιοδοξίας ή καλά σχεδιασμένη και εκτελεσμένη άσκηση απάτης»!
Ο Χέφνερ,πρώην αξιωματούχος της CIA, αποκάλυψε λίγο μετά το πραξικόπημα, ότι η CIA ξόδεψε 20 εκατ. δολλάρια στη Κύπρο το 1973 και 40 εκατ. το 1974.Μία έκθεση της αμερικανικής αποστολής μελέτης στις 22/2 /1974 καταδίκασε σαφώς την πολιτική των ΗΠΑ στην Ελλάδα σαν «λανθασμένη, κακομελετημένη, μυωπική και απελπιστικά επηρεασμένη απο στρατιωτικούς παράγοντες». Μία παρόμοια έκθεση συμπέρανε το Σεπτέμβριο του 1974 ότι «φαίνεται ότι η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Κύπρο ήταν μία σειρά από βιαστικούς αυτοσχεδιασμούς, που απέτυχαν οικτρά». Ο γερουσιαστής Έντουαρντ Κένεντυ επέκρινε συνεχώς τις «παραλείψεις» της αμερικανικής διπλωματίας σχετικά με την Κύπρο και τόνιζε ότι «η τουρκική εισβολή κατέστρεψε το νησί».
Τέλος, το ψευτοεμπάργκο όπλων των Αμερικανών εις βάρος των Τούρκων δεν διήρκεσε παραπάνω από 4 χρόνια μετά το πραξικόπημα του ’74. Στο μεταξύ οι συζητήσεις στο Αμερικανικό Κογκρέσο μπερδεύτηκαν κάπως από ένα «ανοιχτό μήνυμα» σχετικά με το μέλλον της Βαρόσας(νέας Αμμοχώστου) που εξέδωσε ο Ντενκτάς στις 20 Ιουλίου 1978 (4η επέτειος της τουρκικής εισβολής) και περιλάμβανε προτάσεις για προσωρινή κυβέρνηση.
Ανέκαθεν οι προτάσεις και τα προγράμματα που εξέδιδαν οι Αμερικανοί ήταν γεμάτα ασυνέπειες.
Τελικά μάλλον η Τουρκία επωφελήθηκε από τους Αμερικανούς.
Τόσο ο Ταλάτ, όσο ο Ντενκτάς όσο και ο Ερόγλου είναι υπάλληλοι της Άγκυρας, οπότε ποιόν κοροϊδεύουν;
Ακολουθουν εντολές της Άγκυρας.


1) «Ιστορία της Κύπρου»
συγγραφέας: Στ.Παντελής
2)Πηγή: «Μετέτρεψαν εκκλησία σε φούρνο κεραμικών»
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 21/11/2007 8:19:52 πμ

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση