Είναι μικρός ο τοίχος στο Γουδί, χαράμι και οι σφαίρες...

• "...Στη χώρα του Φραπόγαλου τι να την κάναμε την μεταφορά τεχνογνωσίας, τα εργοστάσια, τις θέσεις εργασίας, τις εξαγωγές; Ποιος θα κοιτούσε σήμερα τους Αλβανούς που σερβίρουν τα φραπόγαλα; Ποιος θα τα ΄πινε σταυροπόδι περιμένοντας να γίνει ο τριακοστός πέμπτος κηπουρός στα δυο παρτέρια του Ευαγγελισμού;..."

Του Φαήλου Κρανιδιώτη
Όταν ο Ρετζέπ ήταν εδώ, εγώ ήμουν στη Στουτγάρδη. Πιστεύω να μην παρεξηγήθηκε. Η «Ποντιακή Ένωση Στουτγάρδης και περιχώρων, Η ΡΩΜΑΝΙΑ», με κάλεσε να τους μιλήσω για την Γενοκτονία. Ωραίοι Έλληνες, δουλευταράδες. Πολλοί απ’ αυτούς εργάτες στην Μερσεντές και στην Πόρσε. Το τεμέτερον, ο Κώστας, με πήγε στα φοβερά μουσεία των δύο εταιρειών.
Ακόμη κι αν δεν ενδιαφέρεστε για τα αυτοκίνητα, αξίζει να δείτε πως από το άλογο περάσαμε στην εποχή της μηχανοκίνησης με ιλιγγιώδη άλματα. Και ξέρετε, αδέρφια, σε μια πολύ κοντινή εποχή η Γερμανία ήταν μια χωρά φτωχών αγροτών και κτηνοτρόφων. Σήμερα είναι η ατμομηχανή της Ευρώπης στην τεχνολογία, την βιομηχανία και στα κεφάλαια. Ίσως γι’ αυτό, έμπλεη αλαζονείας και πάλι, ετοιμάζεται για τρίτη φορά στην Ιστορία της, έστω και με άλλα μέσα, να διαπράξει την Ύβρη ενάντια στην Ευρώπη.
Έβλεπα στα εκθέματα την ταχύτατη πορεία της τεχνολογίας, αριστουργήματα της ανθρώπινης διάνοιας, που έφεραν την ζωή μας στην σύγχρονη εποχή. Όχι μόνο λιμουζίνες και σπορ αυτοκίνητα «γλυπτά», αλλά και μηχανές αεροπλάνων, γεωργικοί ελκυστήρες, ειδικά φορτηγά και αγωνιστικά – πλατφόρμες ανάπτυξης της πιο πρωτοποριακής τεχνολογίας, που μετά γίνεται κτήμα του ευρέος κοινού στην καθημερινή χρήση.
Όλα αυτά τα δημιούργησαν και δημιουργούν Άνθρωποι, οι οποίοι βρέθηκαν σ’ ένα ευνοϊκό περιβάλλον. Δεν τα δημιούργησε μόνο η ποσότητα των πρώτων υλών ή το μεγάλο κεφάλαιο. Τα δημιούργησε και τα δημιουργεί το σοβαρό κράτος που εγγυάται τους κανόνες ανταγωνισμού, την ευνομία και την ανταποδοτικότητα, επιτρέποντας στους ανθρώπους να στοχαστούν, να πειραματιστούν, να δημιουργήσουν. Τα δημιούργησε το αληθινό ελεύθερο επιχειρείν, μια κουλτούρα εργασίας, πειθαρχίας και εθνικής ενότητας. Μετά τον πόλεμο, όταν χτίζανε τα ερείπια, οι Γερμανοί δουλεύανε 8 ώρες για τον εαυτό τους και 4 για τη Γερμανία. Σήμερα έχουν λοιπόν την πολυτέλεια της αλαζονείας. Πίσω όμως από τα δημιουργήματα τους είναι οι Άνθρωποι που τα έφτιαξαν, γιατί ο τελειότερος ηλεκτρονικός υπολογιστής, το πιο φοβερό όπλο, είναι ο ίδιος ο Άνθρωπος.
Σκέφτηκα λοιπόν με μελαγχολία το Μουσείο της Νεοελληνικής Οικονομίας. Όλο κι όλο δύο τετραγωνικά. Ένα τραπέζι φωτισμένο μ’ ένα σποτ και πάνω του ένα κουτί νες καφέ, ζάχαρη, ένα μπουκάλι νερό, ένα κουτάλι, σέϊκερ κι ένα κουτί νουνού. Το Μουσείο του Φραπόγαλου κι όλα τα εκθέματα εισαγωγής, εκτός απ’ το νερό του Θεούλη.
Κι αν έχουμε εμείς Ανθρώπους. Αιμορραγούμε μυαλά. Στους διαδρόμους της NASA ακούς ελληνικά. Στον Επιταχυντή, στα ερευνητικά και σχεδιαστικά κέντρα των μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών, στα μεγάλα ναυπηγεία κι εργοστάσια αεροπλάνων, στους υπολογιστές και στην μοριακή βιολογία, στα καλύτερα Πανεπιστήμια, δουλεύουν ερευνούν, σχεδιάζουν, δημιουργούν Έλληνες. Όλοι έξω. Χτίζουν την ευημερία και την αλαζονεία των Γερμανών, των Αμερικανών, των Γάλλων κι έρχονται εδώ για διακοπές, όπου και τα μανταλάκια είναι εισαγόμενα κι ακόμη αναπτύσσουμε το ΑΡΤΕΜΙΣ 30. Ήμουν νιος και γέρασα.
Ποιος τους διώχνει, ποιος μας έκανε χώρα του Φραπόγαλου; Η Κλεπτοκρατία και οι δουλόφρονες πολιτικοί υπάλληλοι και συνέταιροι της.
Ακούστε τα παρακάτω ονόματα: ΜΕΒΕΑ, FARCO, ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.Β.Ε., MOTOR CAR, SAM, ATTICA, GEN, ΒΑΛΚΑΝΙΑ, MAVA, HERCULES, AGRICOLA, SCAVAS κλπ. Τι είναι; Μνημόσυνο της ελληνικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Απίστευτες διαχρονικές κι ολοκληρωμένες προσπάθειες ιδιωτικής πρωτοβουλίας παραγωγής ελληνικών αυτοκινήτων, φορτηγών, ειδικών οχημάτων. Από φουρκόνια ως τετρακίνητα κι από τρακτέρ ως σπορ κουπέ. Κάθε φορά οι τσάτσοι των εισαγωγέων, η πολιτική ηγεσία, έπαιρνε το σφυρί της ειδικής φορολόγησης των τετράτροχων και των αγροτικών οχημάτων και συνέθλιβε τους «τρελούς» που θέλανε να σχεδιάζουν και να φτιάχνουν ΕΛΛΗΝΙΚΑ μηχανοκίνητα οχήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις απλώς δεν ενέκριναν την παραγωγή. Απλά πράγματα.
Στη χώρα του Φραπόγαλου τι να την κάναμε την μεταφορά τεχνογνωσίας, τα εργοστάσια, τις θέσεις εργασίας, τις εξαγωγές; Ποιος θα κοιτούσε σήμερα τους Αλβανούς που σερβίρουν τα φραπόγαλα; Ποιος θα τα ΄πινε σταυροπόδι περιμένοντας να γίνει ο τριακοστός πέμπτος κηπουρός στα δυο παρτέρια του Ευαγγελισμού;
Κάποιες από αυτές τις εταιρείες δεν θα τα κατάφερναν, ανταγωνισμός είναι. Κάποιες όμως τα είχαν ήδη καταφέρει, στέκονταν στα πόδια τους κι έκαναν κι εξαγωγές! Επενέβη τότε το δοβλέτι, η πουτάνα των μαντράδων, και τους έκοψε τη φόρα. Τις κατέστρεψε.
Γουδί; Δεν φτάνει ο τοίχος στο Γουδί, αδέρφια. Χαράμι κι οι σφαίρες.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση