Απαντήσεις στην τουρκική προπαγάνδα

Οι "συνωστισμένοι" της Σμύρνης

Είναι μερικές φορές αξιοθαύμαστο πως κάποιοι και συγκεκριμένα οι Τούρκοι μπορούν να εξομοιώνουν καταστάσεις και γεγονότα σύμφωνα με τις αντιλήψεις τους την στιγμή που αποδεικνύεται η παντελής έλλειψη επιχειρημάτων και στοιχειωδών ιστορικών γνώσεων.
Ας δούμε αναλυτικά κάποιες δηλώσεις προπαγάνδας τουρκικής εφημερίδας που το ιστολόγιο δημοσιοποίησε σε άρθρο στις 20/12/2009:
"Λίγο πριν τη διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας οι σχέσεις της με το Οικουμενικό Πατριαρχείο εμφανώς επιδεινώνονται, ενώ η πολιτική αστάθεια, η οικονομική αβεβαιότητα και οι εθνοτικές διαμάχες οδηγούν στη φυγή πολλών Ελλήνων από την Τουρκία, με αποτέλεσμα, όταν το 1923 υπεγράφη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας η συμφωνία περί ανταλλαγής πληθυσμών, πολλοί Έλληνες να έχουν ήδη φύγει από τη χώρα. Με την εφαρμογή της Συνθήκης της Λωζάνης εκτοπίστηκαν περίπου 500.000 Τούρκοι από την Ελλάδα και 1,5 εκατομμύριο ‘Έλληνες από τη Μικρά Ασία και την ανατολική Θράκη, ενώ σε 200.000 Έλληνες επετράπη να παραμείνουν στην Πόλη και την ανατολική Θράκη(;)."
Η συγκεκριμένη εφημερίδα δεν εξηγεί τις θηριωδίες των Τούρκων και από πότε η γενοκτονία ταυτίζεται ως "εκτοπισμός"!
Μπορούν οι Τούρκοι να μας εξηγήσουν πότε υπήρξαν γενοκτονίες κατά των ιδίων από τους Έλληνες όπως και καταστροφή των περιουσιών τους;
Από πότε η πολιτική αστάθεια και η οικονομική αβεβαιότητα έτρεψε τους Έλληνες σε "φυγή";
Και μάλιστα όταν το εμπόριο στην Μικρά Ασία ανθούσε;
Να θυμίσουμε τα εξής στους Τούρκους και «θολοκουλτουριάρηδες» που πιστεύουν στην ελληνοτουρκική φιλία ότι όσες φορές οι Τούρκοι εγκατέλειψαν την Ελλάδα αποζημιώθηκαν, κάτι το οποίο οι Τούρκοι δεν έκαναν ποτέ! Και πως ήταν δυνατόν άλλωστε;
Ας δούμε όμως τι είπαν ξένοι αξιωματούχοι γι αυτές τις «φυγές»:
«...Αν και δεν χωρά αμφιβολία ότι και οι Έλληνες (στρατιώτες) σκότωσαν Τούρκους (αμάχους) εντούτοις είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει στην ανθρώπινη ιστορία λαός σαν τον τουρκικό ο οποίος να επιδίδεται σε τόσο συστηματικές μαζικές εκκαθαρίσεις αλλοεθνών πληθυσμών».
(Τζορτζ Χόρτον, Αμερικανός Πρόξενος Σμύρνης το 1922).
Ο Πρόξενος της Αυστρίας στη Τουρκία σε τηλεγράφημα του προς τον Αυστριακό Υπουργό Εξωτερικών, βαρόνο Φαν Μπούριαν, στις 30/11/1916 αναφέρει ότι:
«...Στις 26 Νοεμβρίου ο Ρεφέτ Μπέης (Τούρκος υπουργός Εξωτερικών) μου εξομολογήθηκε ότι:
Θα πρέπει να αποτελειώσουμε τους Έλληνες όπως κάναμε με τους Αρμένιους...»
Ο Δυτικός ιερώμενος J.Lepsius, ο οποίος είχε διατρέξει την Τουρκία της εποχής των αρχών του προηγουμένου αιώνα, έγραψε στις 31/7/1915:
«Οι ανθελληνικοί και αντιαρμενικοί διωγμοί είναι δύο φάσεις του αυτού προγράμματος εξοντώσεως του Χριστιανικού πληθυσμού της Τουρκίας».
Και βέβαια, εκτός από την απίστευτη σφαγή «διαρκείας», παράλληλα εκτυλίχτηκε και μία άλλη ανιερή διαδικασία αποκαλυπτική των ληστρικών ενστίκτων των Τούρκων όσον αφορά (και) τους Αρμένιους όπως έγραψαν και σε αναφορά τους Βρετανοί Αξιωματούχοι:
«...Μετά τις βίαιες εκτοπίσεις των Αρμενίων το 1915,οι τραπεζικές καταθέσεις τους, με κυβερνητική εντολή, μεταβιβάστηκαν στο Τουρκικό Κρατικό Θησαυροφυλάκιο στην Κωνσταντινούπολη... Το ποσό των 5.000.000 χρυσών τουρκικών λιρών δηλαδή περίπου 30.000 κιλά χρυσού που κατατέθηκαν από την τουρκική κυβέρνηση στην «Ράϊχσμπανκ» του Βερολίνου και το 1916 παρελήφθη από τους Συμμάχους μετά την λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ίσως -εξ’ολοκλήρου– Αρμενικά χρήματα».
(Φάνης Μαλκίδης, από το δοκίμιο του «Το δικαίωμα στη μνήμη»).
Ο Φάνης Μαλκίδης αποκαλύπτει επιπλέον ότι:
«...Ο πρωτεργάτης της γενοκτονίας Ταλαάτ Πασάς,απαίτησε το 1916 από τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Κων/πολη να του διαβιβάσει καταλόγους με Αρμένιους οι οποίοι είχαν ασφάλειες ζωής σε αμερικανικές ασφαλιστικές εταιρείες, προκειμένου να διεκδικήσει η Τουρκική Κυβέρνηση τις προβλεπόμενες αποζημιώσεις... «αιτία θανάτου»»!!!
Δηλαδή σύμφωνα με την τουρκική αντίληψη ο δολοφόνος έπρεπε να είναι και κληρονόμος των θυμάτων του εφόσον οι ασφαλισμένοι Αρμένιοι ήσαν νεκροί και δεν είχαν αφήσει απογόνους εν ζωή (αφού φρόντισαν οι Τούρκοι να φονεύσουν και τα τέκνα τους), οι προβλεπόμενες αποζημιώσεις από τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρείες (αλλά και συνολικά οι περιουσίες των σφαγιασθέντων) θα έπρεπε να «περάσουν» στην κατοχή του τουρκικού κράτους, σύμφωνα με τον «νόμο» που είχε «προβλεφθεί» από το 1915 από το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών και ο οποίος χαρακτήριζε τις περιουσίες αυτές ως «εγκαταλειφθείσες»!!
Έτσι την επαύριο της ισχύος της Συνθήκης της Λωζάνης, την 6η Αυγούστου 1923, ο «αναμορφωτής της σύγχρονης Τουρκίας» Κεμάλ Ατατούρκ θα δηλώσει ξεδιάντροπα ότι η Τουρκία θα κρατικοποιούσε όλες τις αρμενικές περιουσίες που είχαν κατασχεθεί από τις τουρκικές αρχές «ελλείψει νομίμων δικαιούχων»!!
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πλήθος δηλώσεων από ξένους αξιωματούχους σχετικά με τις γενοκτονίες Ελλήνων και Αρμενίων Χριστιανών όπου αποδεικνύεται ότι δεν υπήρξε απλώς φυγή αλλά καθαρή γενοκτονία μαζί με βίαιους εξισλαμισμούς, μαζικούς βιασμούς και μαζικές βίαιες εγκυμοσύνες αλλά και μετέπειτα σφαγές εγκύων γυναικών!!
Αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «φυγή»!!Από την στιγμή μάλιστα που οι Έλληνες της Μικράς Ασίας ήσαν 2.660.316 σύμφωνα με τον πίνακα του πληθυσμού της (κύριας) Μικράς Ασίας και με τα στοιχεία που δόθηκαν στην συνθήκη των Σεβρών, όταν εσυζητείτο εκεί η τύχη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά την ήττα της στον Α’ Παγκοσμιο Πόλεμο. Αναφερόμαστε δηλαδή στη πλειοψηφία των κατοίκων που ζούσε εκείνη την περίοδο σε μία εποχή που το εμπόριο ανθούσε!
Και κάτι εξίσου πολύ σημαντικό. Κάποιοι (όχι μόνο Τούρκοι, αλλά και Έλληνες νεοταξίτες δημοσιογράφοι) προσπαθούν να εξομοιώσουν τις ακρότητες των Ελλήνων που συνέβησαν στη μάχη της Τρίπολης το 1821 (που κακώς έγιναν, αλλά και εύλογα μετά από τόσες εκατονταετίες σφαγών και εξανδραποδισμών από τους Τούρκους εις βάρος των Ελλήνων του Μοριά) με την Μικρασιατική καταστροφή του 1922!
Δηλαδή αφού και εμείς οι Έλληνες τα ίδια κάναμε, τότε γιατί διαμαρτυρόμαστε;
Βεβαίως κάποιοι ξεχνάνε ότι μόλις δύο «γενιές» πριν από την Επανάσταση του 1821 (δηλαδή ακριβώς μετά την εξέγερση των «Ορλωφικών» του 1769-1770) ο ελληνικός πληθυσμός της Πελοποννήσου είχε αποδεκατιστεί από τις ατελείωτες σφαγές των Τούρκων και των εξισλαμισμένων Αλβανών μισθοφόρων τους που ενώ από τους 800.000 συμπατριώτες μας έμειναν εν τέλει 150.000 δεν φαίνεται να συγκίνησε κάποιους «γραικύλους». Αυτή η συμψηφιστική λογική είναι τελείως ανιστόρητη και επικίνδυνη.
Καμία σύγκριση και κανένας συμψηφισμός δεν μπορεί να γίνει, μεταξύ αυθορμήτων –μεμονομένων ή και ομαδικών –ακραίων φαινομένων (οφειλομένων είτε σε συμπεριφορές απλών Ελλήνων μαχητών που συνέβησαν σε ώρες μάχης είτε σε «θυμοειδείς» πράξεις Έλλήνων επαναστατών ή στρατιωτών, εκδικουμένων για τα ανείπωτα βασανιστήρια που υπέστησαν από αιώνες οι ελληνικοί πληθυσμοί από τους Τούρκους δυνάστες) προς αντίστοιχα φαινόμενα σχεδιασμένα και οργανωμένα «εν ψυχρώ» από την τουρκική κρατική εξουσία, πάντοτε με συστηματικό «πρόγραμμα», εκπαίδευση, χρηματοδότηση αλλά και ασύστολη προπαγάνδα για την εκ των υστέρων «αποενοχοποίηση της».
Και βεβαίως όλα αυτά αποδεικνύονται μα αδιάσειστα ιστορικά στοιχεία.
ΥΓ: Είμαστε περίεργοι να δούμε τα ιστορικά στοιχεία της κ. Δραγώνα και της κ.Ρεππούση.
Πως αποδεικνύονται οι ανιστόρητοι ισχυρισμοί περί «συνωστισμού» και «εκτοπισμού»!!
Τις προκαλούμε.
Στοιχεία και μαρτυρίες από το βιβλίο: «Ιδού οι Τούρκοι»
Συγγραφέας: Γρηγόρης Κοσσυβάκης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση